Ίσως με πείτε οπισθοδρομική ή κολλημένη ή δεν ξέρω κι εγώ τι, θα μπορούσα να γεμίσω σελίδες με επίθετα, αλλά πιστεύω πως όλο το ελληνικό τραγούδι περνάει κρίση! Δε βλέπουμε πια νέους που να ξεκινούν καλά, που να έχουν έμπνευση. Όλα είναι προκαθορισμένα. Θα γράψουν ένα τραγούδι που θα είναι ανάμιξη στίχων πολλών στιχουργών, θα το δώσουν σε μια εταιρία που θα το προωθήσουν, θα γίνει επιτυχία για ένα δυο μήνες, θα ξεχαστεί και μετά...? Μετά τι? Θα ξαναπροσπαθήσουν να γράψουν κάτι, που θα βγει χειρότερο από πριν, θα το προωθήσουν και μετά τα ίδια! Κατά τη γνώμη μου ένα στους πενήντα νέους και πρωτοεμφανιζόμενους που βλέπουμε κάθε χρόνο έχει αυτό που λέμε ταλέντο! Όλοι οι υπόλοιποι είναι μια απομίμηση κάποιου άλλου! Ξυπνήστε! Αν δεν έχετε έμπνευση ή βρείτε την ή μη γράφετε! Προτιμάτε ένα τραγούδι ή ένα έκτρωμα?

(Μη σχλιάσετε ορθογραφικά λάθη σε μία δυσλεξική!)