Σχόλια

Elen: Gate, αυτό που θέλω να σου πω είναι ένα μεγάλο ευχαριστώ ΄για τη δημοσίευση αυτών των δημοτικών τραγουδιών -θρήνων με θέμα την ¶λωση της Κων/πολης. Γιατί, αν δεν καθίσει να ψάξει κανείς γι'αυτά τα τραγούδια, τα παραδοσιακά και τις παραλλαγές τους, δεν θα του τα φέρει κανείς μπροστα του! Το είδος αυτό είναι παραγκωνισμένο και δεν αποτελεί καθημερινό άκουσμα, οπότε σίγουρα δεν είναι εύκολο για τον οποιονδήποτε να το γνωρίζει.. Κι εσύ εδώ το "έφερες μπροστά μας" και μας το γνωστοποίησες! Κάποια από αυτά τα τραγούδια τα γνωρίζαμε, αλλά τις παραλλαγές τους και κάποια άλλα δεν τα είχαμε ακούσει..

Και είναι πολύ σημαντικό πιστεύω(έφτασα να το πιστεύω μετά από αρκετά χρόνια αντιρρήσεων!)να γνωρίζουμε τις παραδόσεις μας, όπως είναι σημαντικό να γνωρίζουμε την ιστορία μας!! Και δεν εννοώ να δεχόμαστε ακριτα ό, τι έχει συμβεί στο παρελθόν, αλλά να δείχνουμε σεβασμό. Εξάλλου, όπως έγραψε η ΖΟΙ σ'ένα απόφθεγμα, το συγκράτησα, γιατί το θεωρώ πολύ σωστό, "Δεν πρεπει κανεις να κρινει τα πραγματα μιας εποχης με τις ιδεες μιας αλλης "!!! Και η ¶λωση της Πόλης, ανεξάρτητα από το αν έγιναν σοβαρά λάθη και από τους Βυζαντινούς, που περνούσαν μια περίοδο έντονης παρακμής,για τον Ελληνισμό ήταν ένα τραγικό γεγονός! Μας βύθισε στη σκλαβιά και στο σκοταδισμό για 4 αιώνες! ΟΙ Έλληνες λόγιοι και πνευματικοί άνθρωποι εγκατέλειψαν τη χώρα και κατέφυγαν σε χώρες της Ευρώπης και αν για τη Δυτική Ευρώπη, η ¶λωση (κατά ορισμένους ιστορικούς της Τέχνης) σηματοδότησε την έναρξη της Αναγέννησης, για τον ελληνικό χώρο, σήμανε την αρχή ενός μεσαίωνα! Γι'αυτό, καλό θα ήταν να αναγνωρίζουμε τη σημασία αυτών των ιστορικών γεγονότων και να μην τα υποτιμούμε επειδή εμείς έχουμε σταθεί τυχεροι ή άτυχοι, δεν ξέρω, να μην έχουμε βιώσει πολέμους στη χώρα μας!!
Α, και για την Τουρκία, οι διαφωνίες μας με τη γείτονα, δυστυχώς δεν τελείωσαν τότε, ούτε με την απελευθέρωση το 1832 τελείωσαν, ουτε το 1922(πάλι και με λάθη δικά μας) ... Βλέπουμε τις προκλήσεις να συνεχίζονται.. και αν ο μη γένοιτο κάποτε τα Νησιά του Αιγαίου είναι υπό την κατοχή τους, και ζούμε ακόμη τότε, λέω ο μη γένοιτο, δε νομίζω ότι θα αντιμετωπίζουμε το γεγονός με την ίδια "ελαφρότητα" που αντιμετωπίζουμε το γεγονός της ¶λωσης της Πόλης... Ελπίζω μη παρεξηγηθώ ως εθνικίστρια και γραφική!! Σεβασμό,όχι άκριτη αποδοχή, στην ιστορία και τις παραδόσεις μας προτείνω απλώς!!

Elen: tanya, θα συμφωνήσω με τον KostasLada και με το παραπάνω! Όσο για το θέμα του ότι αφοριζεται ο διαγωνισμός από ορισμένους, μόνο και μόνο επειδή "πιάνουμε" πάτο. Νομίζω η απάντηση είναι απλή: Ο διαγωνισμός της Eurovision δυστυχώς έχει πολλή μεγάλη προβολή και εμβέλεια, τουλάχιστον μέσα στα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ηπείρου και αποτελεί ευκαιρία για τις χώρες που την αποτελούν να προβληθεί και να "καταξιωθούν" έναντι των άλλων! Δυστυχώς πρόκειται για έναν "μαραθώνιο" χωρίς νόημα, για μια γελοιότητα, όπου τελικά αυτός που κερδίζει είναι, λογικα, ο χειρότερος, δεδομένων των κριτηρίων που ισχύουν για την επιλογή των τραγουδιών! Είναι το πιο "καρασκουπίδι", όπως έγραψε χαρακτηριστικά ο προλαλήσας! Αλλά, εμείς βρε παιδιά, ξέρουμε ότι ο φυσικός προορισμός των σκουπιδιών είναι η χωματερές! Δεν είναι; Γιατί λοιπόν να στήνουν τέτοια ναι μεν πολύχρωμα και κιτς αλλά ταυτόχρονα πολυδάπανα "σαλόνια" για να τα υποδεχτούν; Και μαλιστα φτωχές χώρες, μη βγάζουμε εαυτούς απέξω, όπου το βιοτικό επίπεδο των λαών τους είναι πολύ χαμηλό; Οι άνθρωποι πεινούν και τα κράτη αντί να διαθέσουν χρήματα για κοινωνικούς σκοπούς, τα διαθέτουν για να κερδισουν τις εντυπώσεις και να γίνουν αξιοπρόσεκτοι μέσω της Eurovision. Νομίζουν ότι το "Ευρω-όραμα(Euro-vision)" θα τους σώσει! Κούνια που τους κούναγε!!!

Τέλος πάντων, γεγονός είναι ότι η δημοσιότητα και η φημη, ανεξαρτήτως, γοητεύει και ελκύει και γι'αυτό τόση συζήτηση και τόσες κονταρομαχίες!

Είναι όμως τουλάχιστον ανόητο σε τέτοιου είδους διοργανώσεις να δίνουμε διαστασεις εθνικής νίκης ή εθνικής ήττας, όπως έγινε π.χ. με την Τουρκία, όπου η πολιτική ηγεσία βράβευσε τη Σετάμπ και τους συνεργάτες της (χαρίζοντάς της λέει, ο ίδιος ο Ταγιμπ Ερντογαν ένα βραχιόλι!!! Συμβολικό δώρο, δεν μπορώ να πω!!) και οι Τούρκοι θεώρησαν ότι "πήραν το αίμα τους πίσω" για το ότι δεν έγιναν δεκτοί ως μέλη της Ε.Ε. "Οι Τούρκοι δεν είναι ηλίθιοι", είπαν. "Η Ευρωπάιοι πολίτες μας θέλουν!" Δεν ξέρω αν πίσω από τέτοιες συμπεριφορές και αντιδράσεις κρύβονται πολιτικες σκοπιμότητες! Μου φαίνεται τουλάχιστον φαιδρό και γραφικό!

Βέβαια, και στη χώρα μας έσπευσαν καποιοι, ελάχιστοι ευτυχώς, να μεταφράσουν τη "νίκη" του Τούρκικου τραγουδιού και την χαμηλή θέση του ελληνικού σε "εθνική καταστροφή"! Αυτό κι αν είναι για γέλια!! Βρήκα ένα site πριν από λίγο, όπου στην αρχική σελίδα υπήρχε με μεγάλα έντονα γράμματα η Φράση: "Eurovision 2003: Εθνική καταστροφή"! Αν είστε περίεργοι να μάθετε μέχρι ποίου σημείου φτάνει ο παραλογισμός ορισμένων(διότι περί αυτού πρόκειται) πατήστε εδώ: http://www.laspi.gr/art/nero%2Bhoma.php?faelaspi=euro2003.htm
Το κορυφαίο είναι ότι ο συγγραφέας ανάγει σε ύψιστη υποχρέωση της Μαντούς να επιτύχει μια καλύτερη της Τουρκίας θέση για την Ελλάδα, καθώς όπως υποστηρίζει, κατάγεται από το γένος των ξακουστών Σταματελοπουλέων, που σημαίνει ότι είναι απόγονος του εθνικού μας ήρωα Νικητα Σταματελόπουλου, γνωστού και ως Νικηταρά ή Τουρκοφάγο!!!! Φοβερό ε; Το'χει ψάξει πολύ το θέμα ο άνθρωπος! Ανακάλυψε όλο το γενεαλογικό δέντρο της Μαντούς!

Τί να πει κανείς! Θέατρο του παραλόγου έχει καταντήσει....

Elen: Η Βλαβιανού, λοιπόν.. Ναι, την παρακολουθούσα κι εγώ. Στην αρχή στο μηνιαίο της edotorial στο Δίφωνο και στη συνέχεια στο Echo. Μάλιστα, μια φορά θυμάμαι της είχα κάνει μια ερώτηση μέσω e-mail και μου είχε απαντήσει άμεσα και πολύ ευγενικά! Και μου άρεσε ο τρόπος που έγραφε και αυτά που έλεγε!
Το συγκεκριμένο άρθρο εμένα προσωπικά δε με βρίσκει σύμφωνη σε σχέση με τη γενικευση που κάνει! Το ότι το έθνικ έχει γίνει "καραμέλα" ως λέξη και ως άκουσμα είναι γεγονός! Και συνήθως ό, τι γινεται μοδα χάνει την αυθεντικότητα και την ποιότητά του, αλλά και πάλι, αν κανείς βλέπει έστω και κάτι θετικό σ'αυτήν προσπάθεια προβολής των μουσικών του κόσμου, καλό θα ήταν να κάνει μια διάκριση των πραγμάτων, να επιβραβεύει και να υποστηρίζει τις καλές προσπάθειες και να μην καταδικάζει συλλήβδην μία "τάση"! Τώρα, δεν μπορώ να ξέρω τί ακριβώς εννοούσε η Βλαβιανού.. Σίγουρα ξέρει καλύτερα από μένα τα δισκογραφικά και τα συναυλιακά πράγματα,λόγω της δουλειάς της,όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και έξω, που εμεις δεν τα ξέρουμε, οπότε δικαιούται και να εκφέρει γνώμη και η γνώμη της να έχει βαρύτητα!

Εμένα η μόνη μου ένσταση είναι απέναντι στη γενίκευση. Αυτό.. και σ'ευχαριστώ για την απάντηση!! :-)

Elen: Πολύ σωστό!!! Αλλά μην ισοπεδώνουμε τα πάντα! Το «Να η Ευκαιρία» μια χαρά αξιοπρεπής εκπομπή είναι!

Elen: tanya, μπορείς να μας πεις σε παρακαλώ ποιός υπογράφει το άρθρο;

Πάντως, νομίζω ότι ο αρθρογράφος ευστοχεί όσον αφορά την καταγραφή των γεγονότων περι δισκογραφικής υπερδραστηριοποίησης στο "έθνικ" ύφος, αλλά αστοχεί σοβαρά όταν αναφέρεται σε

"... ένας πυρήνας ελλήνων καλλιτεχνών που παρά την ελάσσονα εμπορική τους εμβέλεια στα ενδότερα βρέθηκαν με τους δίσκους τους στις προθήκες των δισκοπωλείων των ευρωπαϊκών πρωτευουσών υπό την επωνυμία της «ethnic» ή της «world music». "

και για να το στηρίξει δίνει ονόματα όπως της Σαβίνας Γιαννάτου, Κρίστης Στασινοπούλου, Ελλης Πασπαλά, Νένας Βενετσάνου, ο Ψαραντώνη, Λουδοβίκου των Ανωγείων, Γιώργου Νταλάρα, Ελευθερίας Αρβανιτάκη, Σταμάτη Κραουνάκη, Αλκηστης Πρωτοψάλτη Χάρις Αλεξίου, Μάλαμα, Κανά που αν μη τί άλλο, είχαν πρώτα γνωρίσει τεράστια επιτυχία εντός των συνόρων και στη συνέχεια καταξιώθηκαν και στο εξωτερικό!

Καθώς επίσης και όταν γράφει:

"Αρκετοί δε έλληνες καλλιτέχνες είναι σήμερα πιο εύκολο να «μαζέψουν» ακροατές στις συναυλίες τους στο εξωτερικό παρά στις θερινές εν Ελλάδι περιοδείες τους"

αν αναφέρεται και πάλι στα συγκεκριμένα ονόματα που έδωσε πιο πριν, κι εδώ είναι άστοχο το σχόλιό του θα έλεγα!

Διότι, ναι μεν το "έθνικ" και οι μουσικές του κόσμου έχουν γίνει μόδα, αυτό όμως δε σημαίνει ότι δε γράφονται πολύ αξιόλογα και αυθεντικά κομμάτια που προάγουν αυτό το είδος! Και τουλάχιστον από τους προαναφερθέντες καλλιτέχνες, όσον αφορά στο συγκεκριμένο θέμα, έχουμε πολύ καλά δείγματα γραφής!

Elen: Εύα, μπράβο! Πολύ ωραίο το ποίημα που μας παρέθεσες!! Αυτά είναι μεγάλες διαχρονικές αλήθειες που υπάρχουν από καταβολής του κόσμου, πιστεύω, και όχι μόνο "σημάδια του καιρού" μας!! Έχουν να κάνουν με νόμους της φύσης και της ανθρώπινης ύπαρξης, η οποία αν και έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, ωστόσο υπακούει σε φυσικούς νόμους απαράβατους και αναπόφευκτους!!

Elen: Όχι, δεν πειράζει, θα περιμένω "στωικά" να το δημοσιεύσεις... :-) Δεν έχει νόημα άμα πηγαίνουμε και τα διαβάζουμε από αλλού, έτσι δεν είναι; :-)

Elen: Πολύ ενδιαφέρον!! Να περιμένουμε και "Ακουστική(Μέρος Γ΄)";

Elen: Gate,
Σ'ευχαριστούμε πολύ γι' αυτό το εκτενές αφιέρωμα μνήμης για την ’Αλωση της Πόλης, που σηματοδότησε την πτώση της Βυζαντινής αυτοκρατορίας και την έναρξη μιας περιόδου φυσικής και πνευματικής δουλείας για τους υπηκόους της, που διήρκεσε τέσσερις ολόκληρους αιώνες!!
Η πηγή του υλικού σου πραγματικά πολύ αξιολογη!! Αξίζει να σημειώσω ότι η ίδια πηγή(το έργο του Στεφαν Τσβάιχ) χρησιμοποιείται και από παραγωγό του Δεύτερου προγράμματος της ΕΡΑ(103,7) , που αυτή τη στιγμή(13:48) μεταδίδει αφιέρωμα για την ¶λωση της Κων/πολης.
Ευχαριστούμε πολύ και για τον κόπο σου και για το πολύ αξιόλογο άρθρο!!!