Σχόλια

Elen: Σίγουρα ο καθένας μπορεί να προβληματίζεται απ'ό,τι θέλει και από ό, τι τον αγγίζει. Εσένα σε άγγιξε το θέμα του Νταλάρα και της Κύπρου.(Θα μπορούσε αυτό να είναι και προς όφελός σου) Το θεωρείς μάλιστα και ρομαντικό! Αν το εννοείς δίνοντάς του μυθικές διαστάσεις, να σε ενημερώσω ότι αναταποκρίνεται στην πραγματικότητα και στα συντελεσμένα γεγονότα. Δεν είναι μύθος, δεν είναι αποκύημα κάποιας φαντασίας και πίστεψέ με δεν έχει σκοπό να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη ή τους επισκέπτες αυτού του χώρου, από κανένα πρακτικό ζήτημα! Ίσα ίσα που έχει σκοπό να κινητοποιήσει. Αν το διάβαζες λίγο πιο προσεκτικά, και γενικότερα, αν έκρινες λίγο πιο προσεκτικά και χωρίς προκαταλήψεις και εμπάθειες, είμαι σίγουρη ότι δε θα το "βάφτιζες" έτσι το άρθρο! Ούτε και το Νταλάρα γύφτο, αλλά μήπως γνωρίζεις κάτι για το γενεαλογικό του δέντρο που δεν το γνωρίζουμε; Αν έχεις κάποια πληροφορία να "καταθέσεις" ευπρόσδεκτη! Πάντως, επειδή είναι σαφές ότι δεν αναφέρεσαι στην καταγωγή του, να ξέρεις ότι χαρακτηρισμοί του στυλ:"Γύφτος" και "worm"- "σκουλήκι", δεν προσβάλλουν αυτόν στον οποίο απευθύνονται, αλλά αυτόν που τους εκφράζει..

Όσο για την αρχική σου ερώτηση, "βάσει ποίων κριτηρίων το παραπάνω άρθρο παρουσιάζεται ως "άρθρο τού Μήνα"", μάλλον μπερδεύτηκες λίγο... Δημοφιλέστερο άρθρο στην κατηγορία του είναι. Αν εσύ το ανακηρύσσεις "άρθρο του Μήνα", είναι άλλο θέμα!!

Πάντως, απ'ότι διαπιστώνω, δε μας φταίνε πάντα τα "Μέσα" που προβάλλουν θέματα που αποπροσανατολίζουν, όπως λες. Μάλλον είναι φορές που το κάνουμε οι ίδιοι για να αποπροσανατολιστούμε από τα πραγματικά ζητήματα που μας αφορούν, ή μας ταλαιπωρούν. Οπότε, στην περίπτωση αυτή έχουμε εθελούσιο αποπροσανατολισμό και ας μην κατηγορούμε τους άλλους για όλα, ... αγαπητέ!!

Elen: mrdrummergr, πολύ ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις!!! :-)

Elen: Πολλή άρνηση, πολύ αίμα, βροχή, σκοτεινιά.... Γιατί;;;;;

Elen:

Elen, σχετικά με τον τίτλο του δίσκου του Αλκίνοου, δεν είμαι σίγουρος ότι τον επέλεξε λόγω της επισκέψεώς του στο ¶γιον Όρος.

yianni, δεν εννόησα ότι ήσουν σίγουρος για τον τίτλο, αλλα για την πιθανή αυτή εκδοχή έγραψα ότι ήταν χρήσιμες οι πληροφορίες! :-) Πώς θα μπορούσες να το ξέρεις, άλλωστε; Ίσως αν ανήκες στο κοντινό του ποεριβαλλον ;-), ή το είχες ακούσει ή διαβάσει σε κάποια συνέντευξή του! Και τώρα που είπα συνέντευξη, θυμήθηκα ότι φιλοξενείται συνέντευξή του στο περιοδικό "ως3". Εκει πιθανόν να εξηγεί και το λόγο που επέλεξε αυτόν τον τίτλο για το cd. Το "ως3" διανεμεται σε όλα τα flocafe και σε επιλεγμένα σημεία(δε γνωρίζω ποια έίναι αυτά).

Κι εγώ έχω στα πλάνα μου να αγοράσω το cd(απο πριν διαβάσω την κριτική του Παπαδάκη :-)), αλλά σε πρώτη φάση θα πάω να το ακούσω σε κάποια συναυλία του. Ισως στις 21/7, στο Θ. Πέτρας. Γιατί εκτός από τραγουδοποιός, ο Αλκίνοος μου αρέσει και ως ερμηνευτής! Και να σημειώσω κι εγώ ότι δεν είμαι φαν του, αλλά τον θεωρώ πολύ αξιόλογο!!
Αυτά...

Elen: yianni, διαφωτιστικές οι πληροφορίες που μας δίνεις για το πώς επελέγη ο τίτλος του δίσκου και θα συμφωνήσω απόλυτα με το τελευταίο σου σχόλιο περί της κριτικής του Παπαδάκη!

Εδικότερα, Jorge, χαίρομαι που δημοσίευσες τη συγκεκριμένη κριτική του Παπαδακη, γιατί είχα στο νου μου να θέσω το θέμα του νεου δίσκου του Ιωαννίδη: "Οι περιπέτειες ενός προσκυνητή". Αλλά σε διαφορετική βάση... Να λέγαμε τις απόψεις μας για το δίσκο. Βέβαια, η κριτική αυτή του Παπαδακη με αναγκάζει να αναφερθώ όχι στο cd καθεαυτό, αλλά στην εν λόγω κριτική του επί του συγκεκριμένου cd και όχι μόνο! Διότι αυτός επεκτείνεται στο να χαρακτηρίσει γενικότερα τον Αλκίνοο ως δημιουργό. Ο στόχος μου γράφοντας αυτό το σχόλιο, δεν είναι να υπερασπιστώ το cd «Οι περιπέτειες ενός προσκυνητή» ή τον Αλκίνοο Ιωαννίδη, αλλά να εντοπίσω τις αστήρικτες, κυριολεκτικά, θέσεις στο λόγο του μουσικοκριτικού, που ενίοτε γίνεται φαιδρός και που και να μη θέλει κανείς, δεν μπορεί να αφήσει ασχολίαστες!
Να πω εδώ ότι το συγκεκριμένο κριτικό, τον διάβαζα και όταν έγραφε στο Δίφωνο, αλλά με είχε κουράσει τόσο, που απόφασισα να μη διαθέσω άλλο χρόνο για την ανάγνωση των αν μη τί άλλο, βαρύγδουπων και δαιδαλωδών, τις περισσότερες φορές δε, ακραίων αλλά ταυτόχρονα και δυσνόητων παρατηρήσεών του! Τώρα όμως, τα λεγόμενά του με αναγκάζουν να κάνω κάποιες παρατηρήσεις για την κριτική του!
Γενικότερα μιλώντας, αναρωτιέμαι πόσοι να είναι οι αναγνώστες του, εκτός του ιδίου, που καταλαβαίνουν τί ακριβώς εννοεί με τα άρθρα του! Μου δίνει την εντύπωση, δεν ξέρω οι υπόλοιποι πώς το βλέπετε, ότι επιδιώκει να αρθρώνει ένα λόγο διαφορετικό, χωρίς όμως αυτή η διαφορετική ματιά να έχει στέρεα ιδεολογικά ή πραγματολογικά στηρίγματα(και θα εξηγήσω τί εννοώ). Και κατά συνέπεια, χωρίς να μπορεί να πείσει για την υπόστασή της. Διαφωνεί για να διαφωνεί δηλαδή!

Εξηγώ λοιπόν τί εννοώ. Αναρωτιέται ο Παπαδάκης τί ήταν αυτό που συντέλεσε ώστε ο Α. Ιωαννίδης να αποκτήσει πολύ σύντομα τόσο μεγάλη δημοσιότητα και τα έργα του να γνωρίσουν τόσο μεγάλη επιτυχία! Και η απάντησή του, όπως θα διαβάσατε κι εσείς, είναι ότι ο Αλκίνοος "πλήρωσε"(συμπλήρωσε) το δισκογραφικό κενο που υπήρχε στις απαιτήσεις ενός "τάργκετ γκρουπ", όπως λέει, που αποτελείται από ανέμελους και ανέμελες νεαρούς/-ές που έχουν ανάγκη να κατασκευάζουν "φωνητικά και οπτικά ινδάλματα", προσωρινά όμως, μέχρι να αφομοιωθούν κι αυτοί από τον "αδυσώπητο κοινωνικό τους ρόλο". Έτσι, ο Αλκίνοος, κατά τον Παπαδάκη, είναι ένα προσωρινό "φωνητικό και οπτικό είδωλο" της ανέμελης νεολαίας!
Κατ'αρχήν, να αντικρουσω λέγοντας ότι απ' ότι ξέρω, τον Αλκίνοο δεν τον ακούν μόνο νέοι, εννοώντας ηλικίες από 15-25, όπως κατά πάσα πιθανότητα υποννοεί ο κος Παπαδάκης, αλλά και μεγαλύτερες ηλικίες. Των 30, 40 ίσως και 50. Οι στίχοι των τραγουδιών του εκφράζουν ευρύτερους προβληματισμούς του ανθρώπου, ακι όχι μόνο μιας κοινωνικής ομάδας ανθρώπων νεαρής ηλικίας! Το ότι έχει κυρίως νεαρό κοινό, δεν καταλαβαίνω γιατί ο κος Παπαδάκης το ερμηνεύει κατ'αυτόν τον τρόπο! Έχει γίνει ψυχαναλυτής των εφήβων-νέων κάτω των 25, μήπως; Γιατί διαφορετικά, η άποψή του μπορεί καλλιστα να θεωρηθεί αυθαίρετη! Ο Αλκίνοος έχει ερμηνεύσει αξιέπαινα Χατζιδάκι και Λοϊζο, δύο πολύ σπουδαίους συνθέτες, έχει συνεργαστεί όπως επικαλέστηκε κι ο ίδιος ο αρθρογράφος με τη Γαλάνη, η οποία ουσιαστικά τον έβγαλε στο μουσικό "προσκήνιο", με το Σαββόπουλο, την Αρβανιτάκη, με το Ζουδιαρη, τον επίσης πολύ σπουδαίο τραγουδοποιό, και γενικότερα έχει συμπράξει με τους καλύτερους σύγχρονους καλλιτέχνες του χώρου! Αν ήταν επιφανειακός και απευθυνόταν σε ένα κοινό ανέμελων νέων, ως ίνδαλμα με "ημερομηνία λήξης" και δεν είχε να αρθρώσει έναν ουσιώδη, ανυπόκριτο, μουσικό λόγο, θα παρέμενε στην κορυφή σχεδόν μία δεκαετία τώρα; Θα έκανε όλες αυτές τις συνεργασίες και θα απολάμβανε της εκτίμησης και της αναγνώρισης των σημαντικότερων σήμερα ανθρώπων του χώρου; Δεν ξέρω, μία απορία εκφράζω κι εγώ ως μία "αδαής" σε σχέση με τον κο Παπαδάκη(επειδή όλα είναι σχετικά όπως υποστηρίζει) ακροάτρια...

Έπειτα, ο κος Παπαδάκης, για να στηρίξει το επιχείρημά του περί της χαμηλής πνευματικής στάθμης του κοινού του Αλ. Ιωαννίδη, ειρωνευόμενος, χρησιμοποιεί το "ατυχές" κατά τη γνώμη μου παράδειγμα των νεαρών μαθητριών "που βρίσκονται στα πρόθυρα, στις θύρες, ή και στα ενδότερα των ερωτικών τους δραστηριοτήτων" και μαγεύονται από ένα "ευειδή και ευάισθητο άνδρα" ο οποίος "περιβάλλεται από έναν πέπλο θλίψης και αποπνέει έναν εφηβικό γλυκό πόνο που του προκαλεί η σκληρή πραγματικότητα " και ως "τρυφερή παρθένος που πριν λουσθεί στον ποταμό, βάζει πρώτα το δαχτυλάκι του ποδιού της στο νερό και ανατριχιάζει", κάνει τις νεαρές μαθήτριες να ξετρελαίνονται μαζί του και να αγοράζουν δίσκους του! Αν μη τί άλλο, οι παρομοιώσεις που χρησιμοποιεί είναι γελοίες και μάλλον ξεφεύγει από τον αρχικό του στόχο, ο οποίος θα 'πρεπε να είναι να κάνει μια σοβαρή κριτική και όχι να μας επιδεικνύει τα "λογοτεχνικά" του "χαρίσματα", αφού καταντά φαιδρός!! Και καταλήγει κάνοντας τη "θεϊκή" παραδοχή ότι οι "μαθητριούλες" αγοράζουν τα περισσότερα cd του Ιωαννίδη και έτσι παραμένει δημοφιλής τόσα χρόνια! J Αν αυτό δεν είναι απλοϊκό και γελοίο επιχείρημα , τότε ποιό είναι; Και να ήταν ο Ιωαννίδης ένας άνθρωπος που πρόβαλε το προφίλ ενός "γόη", "καλτ" σταρ, να έδινε λαβές για δημοσιότητα και κουτσομπολιό και να "εκμεταλλευόταν" κατά τους γνωστούς τρόπους, την απήχηση που έχει στους νέους ανθρώπους και ειδικά στις «νεαρές μαθήτριες », όπως κάνουν διάφοροι άλλοι γνωστοί κα μη εξαιρετέοι πρωταγωνιστές του "star system", τότε θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι ναι, το εκμεταλλεύεται και επιδιώκει την αναγνώριση του συγκεκριμένου "τάργκετ γκρουπ"! Μα ο άνθρωπος είναι εξαιρετικά χαμηλών τόνων, πώς ερμηνεύεις μια τέτοια συμπεριφορά έτσι;

Τέλος πάντων, παρ'όλ'αυτά ο κος Παπαδάκης χαρακτηρίζει τον Αλ. Ιωαννίδη ως τον "πιο καλό, εκπρόσωπο των τραγουδοποιών του είδους του και της γενιάς του"! Να'ναι καλά, είπε κι έναν καλό λόγο, αλλά να σημειωθεί ότι αυτο το ισχυρίζεται, όχι για τα καλλιτεχνικά προσόντα του Ιωαννίδη, αλλά επειδή είναι μορφωμένος! Και ε, αλλιώς είναι να κάνει κάτι ένας καλλιεργημένος άνθρωπος γενικότερα, αλλιώς να το κάνει ένας άξεστος!! Ωστόσο, μη ξεχνάμε ότι αναφερόμαστε στη μουσική! Και δεν ξέρω, αν κανείς δεν έχει ταλέντο ως μουσικός, και τέρας μορφώσεως να είναι, πόσο καλά και για πόσο χρονικό διάστημα, θα μπορεσει να σταθεί στο χώρο...

Προχωρώντας (επιτέλους!!) στην κριτική επί του συγκεκριμένου cd, που ήταν και η αρχική του πρόθεση, απ’ότι φαντάζομαι, υποστηρίζει ότι παρ’όλο που "Εξωτερικώς, είναι πράγματι κάτι ξεχωριστό", στιχουργικά έχει κάποια στοιχεία : "τετριμμένα και στερεότυπα. Αφαιρέσεις, παρομοιώσεις, αντιθέσεις, σχήματα και άλλα «καλολογικά στοιχεία» », τα οποία αδίκως μεν, αλλά μοιραίως, μοιάζουν να έχουν ξανακουστεί σε διάφορα παλιά ελαφρολαϊκοέντεχνα της Βίκης Μοσχολιού ή του Λευτέρη Παπαδόπουλου. " Ας αποφασίσει όμως, της Μοσχολιού ή του Παπαδόπουλου ήταν τα τραγούδια; Συγνώμη, έγραφε η Μοσχολιου τραγούδια και δεν το ξέραμε;;; Εκείνο το "αδίκως αλλά μοιραίως", δεν το κατάλαβα, για να είμαι ειλικρινής! Που εντοπίζει την αδικία, δηλαδή; Είναι άδικο για ποιόν, για τον Αλκίνοο; και μοιραίο γιατί; Επειδή κατά τον Παπαδάκη, δεν έχει την ικανότητα να γράψει πρωτότυπους δικούς τους στίχους; Βέβαια, είναι δικαίωμα του καθενός να κρίνει ένα μουσικό έργο κατά το δικό του τρόπο, με βάση την κουλτούρα του, οπότε δε θα ειπεισέλθω στο θέμα των στίχων, ανεξάρτητα από το ότi εμένα δε μου φαίνονται καθόλου «τετριμμένοι»! Βέβαια, αυτά είναι σχετικά!
Προσέξτε όμως το: "ελαφρολαϊκοέντεχνα ": Νομίζω ότι ο κος Παπαδάκης είναι ιδανικός "ταμπελοθέτης", ε, τί λετε; Αυτό το αποδεικνύει και παρακάτω που διερωτάται γιατί ο Ιωαννίδης να χρησιμοποιήσει τόσα διαφορετικά είδη μουσικής στις μελωδίες του (κλασική, τζαζ, ροκ, έντεχνη) και δεν περιορίζεται, λεει: "στα κοινά κεκτημένα ως σωσίβια", τη στιγμή μάλιστα που θεωρείται και ταλαντούχος, με έμπνευση τραγουδοποιός!! Μα, πως μπορεί ένας μουσικός να ξεχωρίσει τα μουσικά του βιώματα, και να γράφει μουσική κατά παραγγελία; Σκεπτόμενος: Τώρα θέλω να μου βγει ο λαϊκός μου εαυτός, τώρα τα ροκ στοιχεία μου, τώρα τα τζαζ, και τα λοιπά; Όλα αυτά δεν είναι ένα πράγμα μέσα του; Και τη στιγμή που το αποτέλεσμα αποτελεί ένα αρμονικό σύνολο, όπως νομίζω ότι είναι στην περίπτωση του δίσκου του Ιωαννίδη, πού είναι το πρόβλημα; Γιατί να προσπαθούμε πάλι να βάλουμε ταμπέλες, από πού αντλήθηκε αυτή η μελωδία, ποιά είναι η μουσική ταυτότητα του τάδε στοιχείου, κτλ... Φαύλος κύκλος, που τελικά κάνει κακό στη μουσική δημιουργία, νομίζω... Η ταπεινή μου γνώμη ειν' αυτή, δεν ξέρω...
Πάντως, σε σχέση με την ερώτηση του Παπαδάκη για τα "σωσίβια", ποιός ξέρει; Ίσως ο Αλκίνοος να νιώθει ότι ξέρει "καλό κολύμπι" και δε φοβάται τα “βαθιά νερά”!!!

Και τέλος, σε αντίθεση με την τελευταία άσχετη και κατ’εμέ άστοχη ερώτηση του Παπαδάκη,περί συγγένειας του τίτλου του cd με τον τίτλο ενός θρησκευτικού βιβλιου, πού μάλλον το "κρύο" του χιούμορ ήθελε να αναδείξει(πώς αλλιώς να το ερμηνεύσουμε...), εγώ εχω να διατυπώσω μία σχετική... Τελικά, δε μας ξεκαθάρισε, τον θεωρεί ταλαντούχο τραγουδοποιό τον Αλκίνοο ή όχι; Γιατί με τη φράση του: "ένας δημιουργός που υποτίθεται πως δεν του λείπει το ταλέντο, η έμπνευση και η δύναμη", μας μπέρδεψε ...λίγο!!

Υ.Γ. Πάντως, ζητώ συγνώμη αν σας έχω κουράσει και σας διαβεβαιώνω ότι δεν πρόκειται να ξανασχολιάσω κριτική του Παπαδάκη, γιατί μάλλον δεν έχει νόημα. Είμαι σίγουρη ότι δέχεται καθημερινά επιστολές από δυσαρεστημένους αναγνώστες του, όχι γιατί ασκεί αυστηρή κριτική, κάτι τέτοιο θα ήταν εποικοδομητικό και δημιουργικό και μακάρι να ήταν αυτός ο ρόλος του! Αλλά δυστυχώς, επιμένει να προβάλλει αυτό το σνομπ στυλάκι, να χρησιμοποιεί ακραίο, πομπώδη και βαρύγδουπο λόγο για να εντυπωσιάσει, και τελικά, το μόνο που πετυχαίνει είναι να θίγει ανθρώπους, που νομίζω ότι δεν το αξίζουν, γιατί δεν προκαλούν!!! Κρίμα, γιατί γράφει και σε σοβαρά έντυπα!!

Elen: Τί να πω, yanni, πολύ ενδιαφέροντα αυτά που μας γράφεις!! Πολύ χαίρομαι που υπάρχουν "ψαγμένα" άτομα σ'αυτόν τον "ιστοχώρο" και μαθαίνουμε έτσι πολύ αξιόλογα πράγματα!

Elen: Ένα σχόλιο θέλω να κάνω για τη μικρή Αρετή, γιατί εντάξει, για το Νταλάρα και τη Γλυκερία, τί να πει κανείς!
Για την Αρετή λοιπόν, θέλω να επισημάνω πόση εντύπωση μου έχει κάνει η συγκρότηση και η ωριμότητα της σκέψης και του λόγου της, για την ηλικία της! Φαίνεται ότι εκτός από μουσικό ταλέντο πρέπει να είναι γενικότερα και ένα χαρισματικό παιδί!!

Και σχετικά με την επανέκδοση του cd "Μικρά Ασία", άκουσα ραδιοφωνικό παραγωγό να απευθύνεται στη ΜΙΝΟS-ΕΜΙ και να τους εφιστά την προσοχή όταν επανεκδίδουν κάποια cd, όπως αυτό το τόσο μεγάλης σημασίας για την ελληνική μουσική, και όχι μόνο, αφού απ'ότι ειπώθηκε, παρουσιάζει σημαντικές παραλείψεις αναφορικά με τα ονόματα των μουσικών που έλαβαν μέρος στην πρώτη ηχογράφηση, τους ενορχηστρωτές κτλ. Και έτσι, παρ'όλο που ως εξώφυλλο, το cd είναι πολύ προσεγμένο, υστερεί σε πληροφορίες σχετικά με την πρώτη εκείνη ηχογράφηση, πολύ σημαντικές όμως, αφού πρόκειται πλέον για ένα συλλεκτικό μουσικό έργο μεγάλης αξίας!!!

Elen: gate, yiannisyiannis,
σας ευχαριστώ πολύ για τα θετικά σχόλια! :-)
Πολύ ενδιαφέρουσες οι πληροφορίες που μας δίνεις Νεκταρία για τις δουλειές ανάπλασης αρχαίων μελωδιών που έχουν γίνει, πραγματικά πολύ σπουδαίες πληροφορίες, όπως και οι δισκογραφικές δουλειές Ελλήνων συνθετών που αναφέρεις!!! Ωραία η ιδέα σας να δημοσιευτεί ένα τετοιο δείγμα, ως συνοδευτικό του κειμένου! Έτσι μπορούμε να καταλαβουμε ακριβώς και τί σημαίνει αρχαία ελληνική μελωδία! :-)
Έχει ενδιαφέρον νομίζω να ασχοληθούμε και να μάθουμε ο, τι μπορούμε για τη μουσική των αρχαίων Ελλήνων, αφού όπως και τα υπόλοιπα δημιουργήματά τους, θα περιέχει το "μετρο", το περίφημο, και αρκετη σοφία, καθώς και αυτή την αισθηση της αρμονίας (κατά τον Πυθαγόρα) :-)

yianni, δεν το ήξερα αυτό που γράφεις για το ότι για κάθε ηλικία υπήρχαν και διαφορετικά μουσικά όργανα προς εκμάθηση, λόγω του τα ηχοχρώματα που παρήγαγαν κάποια απ'αυτά θεωρούνταν ότι θα μπορούσαν να "διαφθείρουν" ήθη σε μικρές ηλικίες! :-) Πολύ ενδιαφέρον, αλλά λίγο συντηρητικό μου φαίνεται... Βέβαια, κάτι θα ήξεραν οι "αρχαίοι ημών πρόγονοι"! ;-)

Elen: Πολύ καλό! Έτσι, γιατί πρέπει να γνωστοποιείται η δουλειά και οι προσπάθειες αυτών των ανθρώπων!! :)

Elen: Gate, όταν μίλησα για σεβασμό, εννοούσα το ότι γνωρίζω κάτι και σέβομαι την υπαρξή του.. Δεν το υποτιμώ και δεν το κρύβω.
Έχεις απόλυτο δίκιο. Η παραδοση χρειάζεται "επιστρωμάτωση" και όχι συντήρηση και βελτίωση.Πώς να συντηρήσεις και να βελτιώσεις ένα δημιούργημα άλλης εποχής; Διαφορετικός ο τρόπος που οι άνθρωποι σκέφτονταν τότε, τα πράγματα που τους απασχολούσαν , οι συνθήκες ζωής, το ύφος της τέχνης, το πνεύμα που περιέρεε εκείνη την εποχή, της Τουρκοκρατιας!
Όμως η γνώση είναι απαραίτητη, γιατί διαφορετικά πού θα στηριχτούμε; Μόνο σε ξενόφερτα στοιχεία; Θα χάσουμε την εθνική μας ταυτότητα! Είμαστε αυτό που είμαστε γιατί υπήρξαν κάποιοι άλλοι πριν από μας!Ανεξάρτητα από τα λάθη και τα σωστά που έχουνε γίνει, η ελληνική παραδοση πιστεύω ότι έχει να παρουσιάσει καποια πολύ αξιόλογα στοιχεία. Ας τα ανακαλύψουμε και ας τα αξιοποιήσουμε!

Αυτό για τις αλησμόνητες πατρίδες, νομίζω ότι ο Κώστας δεν πρόσεξε τί ακριβώς έγραφε το κείμενο.. Όσο για το λαό, που δημιούργησε τότε αυτά τα τραγούδια για την απώλεια της Πόλης, ε, απόλυτα λογικό είναι να εκφράζουν οι άνθρωποι την ελπίδα να πάρουν πίσω τα χαμένα εδάφη τους! Και ποιός δε θα το έκανε; Μήπως έπρεπε να πουν κι "Ευχαριστώ" στους Τούρκους που εισέβαλαν και κατέλυσαν τη ΒΥζαντινή αυτοκρατορία; Ο κατακτητής είναι πάντα κατακτητής και για τον υπόδουλο είναι ο εχθρός του! Και ο υπόδουλος ζητάει εκδίκηση! Πάντα! Αυτά για την επίκληση των "αλησμόνητων πατρίδων". ΌΠως πολύ σωστά λες, τα πράγματα σήμερα έχουν ως έχουν. Εμέις δε θα πάμε να πολεμήσουμε για να πάρουμε πίσω τη Σμύρνη και την Πόλη, είναι σαφές... Θα πολεμήσουμε όμως αν χρειαστεί, για να προστατέψουμε τα σημερινά σύνορα της πατρίδας μας! ΌΠως και οι Τούρκοι θα πολεμήσουν, αν τους δοθεί εντολή, για να καταλάβουν το Αιγαίο π.χ. . Και ο λαός πάλι θα βγάλει τραγούδια για "χαμένες πατρίδες" και για Μεγάλη Ιδέα!! Αλλά οι νεότεροι, που θα μεγαλώσουν σε διαφορετικό καθεστώς και τα δικά τους "κεκτημένα" θα είναι διαφορετικά, δε θα επιδιώξουν να ανακαταλάβουν το Αγαιό,πχ., είναι λογικό! Κι εκείνοι θα προσπαθούν να διαφυλάξουν αυτά που έχουν! Έτσι έιναι τα πράγματα! Και είναι ανόητο να έχουμε καταλήξει να φοβόμαστε να πούμε ότι θέλουμε να γνωρίζουμε το παρελθόν μας, να έχουμε ιστορική μνήμη,να μην ισοπεδώνουμε τα πάντα και να έχουμε εθνική συνείδηση, για να μην χαρακτηριστούμε ως εθνικιστές! Μας έχουνε "φιμώσει" κανονικά! Εγώ αυτό παρατηρώ πάντως... Έχουνε καταφέρει οι λογής λογής εξουσίες, γιατί νομίζω ότι έχει ξεκινήσει από "ψηλά" αυτή προσπάθεια, με την πολιτική ήπιων τόνων, αλλά ουσιαστικά υποχωρήσεων, και έχουν καταφέρει σε μεγάλο βαθμό να μας "φιμώσουν" , προβάλλοντας το ψευτοεπιχείρημα ότι αντιδρώντας στα εθνικά ζητήματα, θα θεωρηθούμε εθνικιστές!!!