Σχόλια

KostasLadas: Φίλε «vrettos» ο προβληματισμός σου είναι πολύ σωστός. Είναι πράγματι αλήθεια το ότι ένας μουσικός – συνθέτης κτλ, μπορεί να προσφέρει πάρα πολλά και μέσα από τη μουσική βιομηχανία. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η μουσική βιομηχανία τον κάνει να τα προσφέρει. Η μουσική βιομηχανία μπορεί να «ανεχθεί» ή και να προωθήσει έναν πραγματικό καλλιτέχνη, μπορεί όμως και από την άλλη να τον αναγκάσει να αλλάξει στροφή για να επιβιώσει, αν διακρίνει ότι είναι ταλαντούχος, αλλά αυτά που επιθυμεί να λέει και να κάνει δεν είναι και τόσο «πιασάρικα» ή στο εμπορικό τρυπάκι, ή ότι απευθύνονται σε ένα ποσοστό του κόσμου.

Για τα Διάφανα Κρίνα βέβαια να πω, ότι η σχέση τους με τη μουσική βιομηχανία είναι «έμμεση». Και είναι έτσι, κυρίως γιατί έχουν δικιά τους εταιρία παραγωγής και προώθησης (τη “my voice records”). Η έμμεση όμως επιρροή της μουσικής βιομηχανίας πάνω τους είναι εμφανής (γιατί μπορεί να μην έχουν «ξένη» εταιρία πάνω από το κεφάλι τους, αλλά κανονίζουν με τους εμπόρους και τους ιδιοκτήτες πόσο θα «πουλήσουν» τη μουσική τους, γίνονται οι ίδιοι «manager» και έχουν επομένως στόχο το κέρδος).

Έτσι λοιπόν, δεν είναι μόνο οι έμεσες, άμεσες και πολυδιάστατες εντολές που «παίρνεις» από τη μουσική βιομηχανία. Είναι και κάτι άλλο, πιο σημαντικό. Το ότι ο καλλιτέχνης που «πετυχαίνει» απομακρύνεται από τον απλό άνθρωπο στον οποίο απευθύνεται. Ένας καλλιτέχνης που «πέτυχε» πλέον δεν είναι στην ίδια κατάσταση που ήταν όταν πρωτοδημιουργούσε, που ήταν πιθανότατα στην ίδια θέση με την πλειοψηφία του κόσμου τον οποίο εξέφραζε. Ένας «πετυχημένος» καλλιτέχνης με δύο BMW (χρησιμοποιώ ένα λίγο ακραίο παράδειγμα) που δεν χρειάζεται να δουλεύει χειρωνακτικά, αφού βγάζει τα προς το ζην από αυτό που του αρέσει να κάνει (πχ τη μουσική), που ζει σε ένα αποστειρωμένο σπίτι στα Β. Προάστια έχει πλέον άλλες ανησυχίες, άλλες σκέψεις και μπαίνει σε άλλες καταστάσεις από αυτές που βιώνει ο μέσος άνθρωπος. Έτσι λοιπόν η μουσική βιομηχανία, το μουσικό ΕΜΠΟΡΙΟ, απομακρύνει τον καλλιτέχνη από το μέσο άνθρωπο με ότι και αν σημαίνει αυτό. Αυτό αφορά περισσότερο τον δημιουργό ως τέτοιο, που επηρεάζει το αποτέλεσμα, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι και το αποτέλεσμα επηρεάζεται και με τις εντολές της μουσικής βιομηχανίας. Το ότι καταφέρνουν αρκετά πράγματα να επιβιώσουν από αυτές τις συμπληγάδες, δεν δικαιολογεί τη μουσική βιομηχανία. Φαντάσου τι θα κερδίζαμε αν δεν υπήρχαν και αυτές οι συμπληγάδες και η Τέχνη ήταν απελευθερωμένη ! (μιλάμε για τέχνη εμπορικά απελευθερωμένη, γιατί πάντα θα υπάρχουν παράγοντες που θα εμποδίζουν την απελευθέρωση της Τέχνης)

KostasLadas: Επιτέλους και κάτι ευχάριστο. Είναι απίστευτη η εκμετάλλευση στην οποία υποβάλλουν τους ανθρώπους της τέχνης οι μεγάλες εταιρίες. Και δεν είναι μόνο στο οικονομικό. Είναι και πάνω στην ίδια τους την τέχνη, πάνω στην ελευθερία επιλογής τους όσον αφορά το έργο τους (συναυλίες, διαφημίσεις κτλ)

Θυμάμαι χαρακτηριστικά τον Στέλιο τον Καζατζίδη που έλεγε ότι από κάθε δίσκο δικό του που πουλιέται (μιλάμε για μέσα δεκαετίας '90) παίρνει μόνο 0,5 δρχ! Επίσης είναι και αρκετός κόσμος (μουσικοί, συνθέτες, ενορχηστρωτές κλ) που μένουν εντελώς στην αφάνεια και πραγματικά δεν τους υπολογίζει κανείς.

Αν λοιπόν δεν είσαι κάτι σαν Βίσση, Τσαλίκη, Καρβέλα και Νταλάρα να μπορείς να έχεις τόση φήμη όση να σου επιτρέπει να θέτεις εσύ τους όρους και όχι να σου τους θέτουν, πραγματικά θησαυρίζεις. ΑΝ όμως τύχει να είσαι κανένας απλός συνθέτης, ή κανένας ανερχόμενος τραγουδιστής, τότε είσαι όμηρος της κάθε εταιρίας.

KostasLadas: Προς "Gate":

Πραγματικά πολύ ενδιαφέρον το τελευταίο σου σχόλιο! Το διάβασα προσεχτικά μέχρι τέλους. Συμφωνώ απόλυτα με τον τρόπο που τα θέτεις τα πράγματα. Επίσης συμφωνώ και με την ουσία των περισσοτέρων εξ αυτών που λες. Η μόνη μου ένσταση είναι στο κατά πόσο στο Βυζάντιο απλά "πολεμιόταν η αρχαία θρησκεία, γιατί πλέον το κράτος είχε δεθεί στο άρμα - για τους δικούς του λόγους όπως πολύ σωστά τους περιγράφεις - του Χριστιανισμού" και μόνο αυτό. Εγώ πιστεύω ότι εκτός από την αρχαία θρησκεία πολεμήθηκε και η αρχαία φιλοσοφία. ΤΟ ότι σώθηκαν έργα του Πλάτωνα ή του Αριστοτέλη δεν σημαίνει και πολλά πράγματα. Υπήρχαν τόσοι και τόσοι άλλοι μεγάλοι Έλληνες φιλόσοφοι, των οποίων τα έργα συνειδητά εξαφανίστηκαν (πχ του Επίκουρου). Οι Βυζαντινοί μοναχοί - που επωμίστηκαν το κόστος της "αντιγραφής" - είναι φυσικό να επέλεγαν τους φιλοσόφους που τους βόλευε. Έτσι πχ. ο Πλάτωνας, ο οποίος, παρά τις αρκετές προοδευτικές του ιδέες, ήταν υποστηριχτής της απολυταρχίας (της "αξιοκρατικής" απολυταρχίας) [αυτό δεν έχει να κάνει με το ποιόν του ως φιλόσοφος]

Έτσι, όταν έβλεπαν κάποιον φιλόσοφο ο οποίος να είναι αρκετά προοδευτικός για τα δικά του μέτρα, σαμπόταραν τη διάδοση των έργων του. Έτσι, ο Επίκουρος ο οποίος είχε γράψει τεράστιο όγκο έργου, δεν αντιγραφόταν, με αποτέλεσμα να μην έχουμε σχεδόν τίποτα απο τη φιλοσοφία του σήμερα. Αυτό φυσικά ίσχυε και για τους συγκραφείς, ή τους θεατρικούς συγγραφείς. Λέγεται δηλαδή ότι από τα έργα των τραγικών λοιπόν πολλά πράγματα που σκόπιμα δεν αντιγράφηκαν, όπως επίσης και από έργα του Αριστοφάνη.

Αυτά πάνω κάτω. Πάντως μου άρεσε πολύ η ανάλυσή σου.

Προς "Τάνια":

Τάνια, συμφωνώ ότι τα τραγούδια είναι πολύ όμορφα. Δεν είναι κακό πιστεύω να γίνεται και διάλογος καμιά φορά. Και εν τέλει, γι' αυτό που με κατηγόρησες, ότι μιλάω πολιτικά, τελικά πάρα πολλά πράγματα που συζητάμε εμπίπτουν και στη σφαίρα της πολιτικής, και δεν το αντιλαμβανόμαστε. Έτσι λοιπόν εγώ πήρα αφορμή από κάτι που είπε η Γκέιτ, και έγραψα τις σκέψεις μου. Δεν νομίζω ότι είναι κακό.

Προς "Γιάννη":

Γιάννη, εντάξει, έτσι όπως τα έθεσες τα πράγματα τώρα είναι μια άποψη και αυτή. Αν και βέβαια, διαφωνώ με τη λογική "ζητάνε πενήντα, να ζητήσουμε και εμείς άλλα τόσα". Πολλές φορές αυτό είναι μια λογική που μας πλασάρουν. Πχ μας λένε ότι η Σλαβομακεδονία (ή Σκόπια, η ΠΓΔΜ) θέλει να καταλάβει την ελληνική Μακεδονία, να διεκδικήσουμε κάτι και 'μεις. Έλα ντε όμως που τίποτα τέτοιο δεν ίσχυε. Ποτέ πχ δεν είδα κάποιον ανώτερο της ΠΓΔΜ να λέει ότι θέλει να ... καταλάβει τη Μακεδονία! Όμως αυτό το πράγμα συντηρούταν σκόπιμα... Κάτι ανάλογο και με την Αλβανία.. Η Αλβανία δεν έχει επεκτατικές βλέψεις προς την Ελλάδα, όπως μας έλεγαν. Και όμως ακούγαμε συνεχώς αυτό το παραμύθι. Και, να φανταστείς, το ίδιο τους λένε και εκεί πέρα. Και όπως βρήσκουμε χάρτες "εμείς" και δείχνουμε ότι "Αλβανοί θέλουν την Ήπειρο", οι οποίοι φυσικά είναι αμφιβόλου προελεύσεως, και κυρίως από τίποτα "εθνο-τρελλούς", έτσι και αυτοί δείχνουν τίποτα χάρτες που βγάζουν τίποτα τρελλοί Έλληνες και λένε "να, η Ελλάδα θέλει τη Β. Ήπειρο".

Η αλήθεια είναι όμως ότι η Τουρκία έχει κάποιες επεκτατικές βλέψεις επίσημα (πχ επέκταση του εναέριου χώρου της, ή ενσωμάτωση της Β. Κύπρου). Αυτό είναι σωστό, και πρέπει να προσέχουμε ιδιαίτερα, συμφωνώ. Μέχρι εκεί όμως είναι οι προθέσεις της. Επίσημα, δεν είναι παραπάνω. Γιατί άμα αρχίσουμε "ναι, αλλά ανεπίσημα είναι να πάρουν όλη την Ελλάδα", σου λέω και 'γω ότι και σε μας ανεπίσημα είναι "να πάρουμε την Πόλη". Δεν είναι αυτά λοιπόν λογική.

Και δεν ξέρω αν έχει νόημα ο ετεροκαθορισμός μας από την τουρκική χούντα. Η λογική του "ζητάν κάτι αυτοί" (και δυο πράγματα ζητάν, όχι πενήντα), "πρέπει να ζητήσουμε και 'μεις". Δεν θεωρώ ότι αυτή η λογική στέκει ντε και καλά. Αντίθετα, δεδομένου και του συσχετισμού δύναμης, μπορεί, αν αρχίσεις να διεκδικείς, να σου γυρίσει αυτό μπούμερανγκ.

Τώρα αυτό που λες, ότι λέγοντας "μα τώρα ζουν εκεί ντόπιοι πληθυσμοί" δικαιολογώ την πολιτική της Τουρκίας, κάνεις λάθος. Όπως και να το κάνουμε, οι πόλεμοι και οι εθνικισμοί έχουν δημιουργήσει κάποια θέσφατα. Τι να κάνουμε; Αν ήταν έτσι, να μιλούμε βάσει θεωρητικών "δικαιωμάτων ιδιοκτησίας" θα πρέπει να αλλάξει ο παγκόσμιος χάρτης.

Να σου πω ένα παράδειγμα. Η τσαρική Ρωσία (τον 19ο αι.) είχε προσαρτήσει ύστερα από πολέμους κάποια κομμάτια της Κίνας. Εκεί, έγινε σιγά σιγά εθνοκάθαρση και τώρα, εδώ και πάνω από 100 χρόνια, ζουν "μη κινεζικοί" πληθυσμοί (κυρίως μουσουλμάνοι). Δικαιούτε λοιπόν η Κίνα να "ζητήσει" αυτές τις περιοχές για .. "να μην δικαιολογηθεί η πολιτική του Τσάρου";;; Ξέρεις τι σημαίνει αυτό; Ότι πρέπει οι πληθυσμοί αυτοί, πέραν της θέλησής τους, να υποταχτούν κάτω από την κινέζικη κατοχή, άσε που για να γίνει αυτό χρειάζεται και πόλεμος (γιατί σιγά, βλάκες είναι οι Ρώσοι να τους χαρίσουν την περιοχή;), που η φρίκη του πολέμου είναι ότι χειρότερο για τους λαούς, και ένας λαός (στο συγκ. παράδειγμα οι Κινέζοι) μόνο σε πολύ αρνητικές καταστάσεις πρέπει να καταφεύγουν σ' αυτή τη λύση. Πχ όταν απειλείται η εθνική τους κυριαρχία. Είναι λοιπόν λογική να κάνουν ένα πόλεμο για κάποιους θεωρητικούς "τίτλους ιδιοκτησίας" και να μακελευτούν έτσι δυο λαοί;; Σκέψου αυτό.

Μην με παρεξηγείς φυσικά, δεν λέω ότι ΕΣΥ λες αυτό. Απλά βάζω μια οπτική. Πάντως το τελευταίο σου σχόλιο ξεκαθαρίζει κάπως το τοπίο, και, οφείλω να πω, στα πλαίσια που το έθεσες, είναι και αυτός ένας θεμιτός τρόπος σκέψης, άσχετα αν εγώ διαφωνώ.

Τα ποιηματάκια πάντως ήταν πολύ όμορφα, και το ότι έδωσαν και ερέθισμα για κουβέντα, κι αυτό καλό είναι!

Καλά να περνάτε!

KostasLadas: Ναι, παιδιά, έχετε δίκαιο!!!!

Για τους ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΟΥΣ ήθελα να πω, και όχι για τους ισραηλινούς! (οι παλαιστίνη είναι υπόδουλοι από σύστασης κιόλας του Ισραηλίτικου κράτους μετά το β' παγκόσμιο)

Σόρρυ, κεκτημένη ταχύτητα!

Τώρα, διαφωνώ κάθετα με λογικές που τέθηκαν επί τάπητος για "ανάκτηση των χαμένων πατρίδων" με "πολιτικά μέσα". Και ρωτάω: Γιατί να "ανακτηθεί" η Πόλη; Επειδή πριν από 550 χρόνια ήταν στο Βυζάντιο, και "θεωρητικά" στην Ελλάδα;;;;

Με την ίδια λογική να ανακτηθεί και η Ελλάδα από τους Τούρκους επειδή πριν από 200 χρόνια τους άνηκε. (άσε που αν το πάμε έτσι, λογικά θα πρέπει οι Τούρκοι να ανακτήσουν τα "εδάφη τους" και όχι εμείς! - λόγω λιγότερης χρονικής απόστασης κτήσης)

Αυτά δεν είναι λογικές. Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες, η Τουρκία στους Τούρκους.

Και επίσης για τη Σμύρνη, ποιος σας είπε ότι στη Σμύρνη κατοικούσαν μόνο Έλληνες; Μέχρι και η επίσημη ιστορία που μας βάζαν να μαθαίνουμε (ιστορία Δέσμης) λέει ότι ήταν περίπου 50-50. Γιατί να ανήκει ντε και καλά στην Ελλάδα; Και γιατί να ανήκει τώρα, που είναι 100-0 το ποσοστό...

Για την Κύπρο βέβαια, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Εκεί πρέπει οπωσδήποτε να επιστρέψει ο τουρκικός στρατός από 'κει που 'ρθε, και να επιστρέψουν οι άνθρωποι στις εστίες τους. Έχει τεράστια διαφορά όμως το ένα από το άλλο.

Στην Κύπρο είναι τα σπίτια τους εκεί, έχουν ζήσει εκεί οι άνθρωποι, θέλουν να ξαναγυρίσουν πίσω. Βεβαίως εκεί πρέπει να αποχωρήσει ο τουρκικός στρατός και να ζήσουν οι άνθρωποι ήσυχοι, να φτιάξουν δικό τους στρατό και να μην τους κανονίζουν τις τύχες τους άλλοι.

Αντίθετα στην Πόλη, στη Σμύρνη κτλ οι λιγοστοί Έλληνες έχουν φύγει πριν αρκετές γενιές. Τώρα έχουν ριζώσει εκεί ντόπιοι πληθυσμοί.

Κάνετε ένα λάθος, παιδιά. Δεν προσπαθούν να μας επιβάλλουν τον "αντεθνικισμό" ως ιδεολογία, (αυτό μάλλον τώρα τελευταία έχει ξεκινήσει) ΑΠό σύστασης του ελληνικού κράτους, τον εθνικισμό προσπαθούν να μας επιβάλλουν μέσω της παιδείας και της ιδεολογίας που μας πλασάρουν.

Με τον εθνικισμό αποσπάτε ο λαός από τα πραγματικά του προβλήματα και αποπροσανατολίζεται.

Ετσι λοιπόν, τα χειρότερα καθεστώτα και οι χειρότερες καταστροφές στην ανθρωπότητα έγιναν εξαιτίας του εθνικισμού (πχ ο Χίτλερ, οι παγκόσμιοι πόλεμοι, οι εθνοκαθαρίσεις και οι γενοκτονίες)

Εδώ στην Ελλάδα λόγω του εθνικισμού έχουμε περάσει τα πάνδεινα.

Πχ την καταστροφή της Σμύρνης. Ενώ θα μπορούσαμε να υποστηρίξουμε τους εκεί ελληνικούς πληθυσμούς με το στρατό, αρχίσαμε να εισχωρούμε στα βάθη της Τουρκίας για να "καταλάβουμε" ολοκληρωτικά τη γείτονα. Αυτή η εθνικιστική τρέλα όμως του βασιλιά και της κυβέρνησης μας στοίχισε τη μεγάλη Μικρασιατική καταστροφή.

Επίσης, ο εθνικισμός ήταν και πάλι το αιτιολόγημα για τη φρίκη που βιώσαμε στην Ελλάδα τα τελευταία πενήντα χρόνια (συνεχείς δικτατορίες - Μεταξά - Παπάγου - Παπαδόπουλου)

Να μην ξεχνάμε φυσικά και το ότι ο ελληνικός εθνικισμός μας κόστισε και την Κύπρο. Ή μήπως ξεχνάμε ότι η Ελλάδα έστειλε τον Σαμψών να κάνει πραξικόπημα στην Κύπρο για να ενώσει εθνικιστικά την Κύπρο με την Ελλάδα, παρά τη θέληση των Κυπρίων; Αυτό οδήγησε στην τουρκική εισβολή και μέχρι τώρα άδικη κατοχή της μισής Κύπρου.

Αυτή λοιπόν η λογική είναι φοβερά επικίνδυνη, γιατί μας αποπροσανατολίζει απο τα πραγματικά μας προβλήματα, και μας οδηγεί πολλές φορές στο να βλέπουμε ψεύτικους εχθρούς από τους πραγματικούς (θυμηθείτε το στίχο του Τζ.Πανούση: "κάγκελα, κάγκελα παντού, και τα μυαλά στα κάγκελα του αόρατου εχθρού")

Τώρα, όσον αφορά τη Νεκταρία, Νεκταρία μου δεν σε παρεξήγησα, άλλωστε δεν είπα ότι τα λες εσύ αυτά, πιάστηκα από αυτό που έγραφες και ήταν αίολο, και έγραψα δυο κουβέντες!

Και επίσης, όσον αφορά το Βυζάντιο, ήταν πραγματικά Μεσσαίωνας και σκοταδισμός, είχα διαβάσει πχ ένα βιβλίο για τον Ιουλιανό, έναν από τους πρώτους αυτοκράτορες του βυζαντίου, και ο οποίος είχε προσπαθήσει να αναβιώσει την αρχαία λατρεία, και πραγματικά το περιβάλλον ήταν Μεσαίωνας και κάτι χειρότερο ακόμα. Μπορεί να μην υπήρχε η "Ιερά Εξέταση", αλλά άλλα, πολύ χειρότερα βασανιστήρια περίμεναν όσους κάναν "ανομίες", όσους μιλούσαν εναντίων των ευγενών και του βασιλειά, όσους αντιδρούσαν για τους δυσβάχτακτους φόρους.

Επίσης, το Βυζάντιο είχε δούλους και έκανε συνεχώς επεκτακτικούς πολέμους.

Δεν ξέρω ποιοι ιστορικοί παρουσιάζουν "ρόδινη" την κατάσταση στο Βυζάντιο, δεν έχω υπόψιν κάποιον σοβαρό ιστορικό που να είναι υπέρ του Βυζαντίου. Πχ ο Βασίλιεφ, ένας από τους μεγαλύτερους ιστορικούς στον κόσμου, περιγράφει με μελανά χρώματα την Βυζαντινή περίοδο. Ακόμα και "συντηρητικοί" Έλληνες ιστορικοί δεν εξωραϊζουν την κατάσταση στο Βυζάντιο, επ' ουδενί. Πχ ο Παπαρηγόπουλος ή ο Κόκκινος. Διαβάζοντας επίσης την ιστορική περιγραφή του 20ου αι. ενός άλλου μεγάλου ιστορικού, του Hobsbawm, στιγμάτιζε το Βυζάντιο (και τη Δύση φυσικά) της μεσαιωνικής περιόδου, όπου τύχαινε να αναφερθεί σ' αυτό.

Αυτά, και excuse me αν σας κούρασα!

KostasLadas: Gate, σωστά όλα αυτά, και ενδιαφέροντα, αλλά αυτό το "αλλά και την ελπίδα της επανάκτησης των «αλησμόνητων πατρίδων»." μου φαίνεται καθαρά εθνικιστικό.

Εγώ προσωπικά, ναι, πιστεύω ότι το 1453 έγινε ένα απίστευτο έγκλημα εις βάρος των Ελλήνων, αλλά δεν θέτω ποτέ ζήτημα "αλησμόνητων πατρίδων". Αυτή είναι μια καθαρά εθνικιστική λογική. Αυτή τη στιγμή στις "αλησμόνητες πατρίδες" ζουν σε άθλιες συνθήκες πληθυσμοί άλλης χώρας, στη συντριπτική τους πλειοψηφία. Ανεξάρτητα αν γι' αυτό φταίνε οι "άρχοντες" της χώρας αυτής που έδιωξαν τις μειονότητες, δεν μου φταίει σε τίποτα ο απλός Τούρκος. Δεν έχω τίποτα να χωρίσω μαζί του. Δεν μπορώ ποτέ να υποστηρίζω λογικές όπως "αλησμόνητες πατρίδες" που οδηγούν σε πόλεμο φυσικά, και σε υπαιξέρεση από τους χιλιάδες αυτούς ανθρώπους της ίδιας τους της πατρίδας, και της καταδυνάστευσής τους.

Είναι φυσικό να θες να υποστηρίξεις τα σύνορά σου από μια ξένη κατοχή (και εγώ φυσικά θα το έκανα), αλλά το να κάνεις αυτό που δεν θέλεις να σου κάνουν σε άλλους, είναι φρικαλέο. Προσωπικά, αν ποτέ γινόταν κάτι τέτοιο, και αποφασίζα"με" να πολεμήσουμε για κάποια "αλησμόνητη πατρίδα" όχι μόνο δεν θα πολεμούσα, αλλά θα αγωνιζόμουν με κάθε τρόπο να σταματήσει ο πόλεμος εις βάρος ενός φτωχού λαού, που αν μη τι άλλο δεν φταίει σε τίποτα.

Είναι πολύ αρνητικό να κατηγορούμε κάποιους που μας έκαναν κάτι (πχ Σμύρνη, Πόλη) και να θέλουμε... να κάνουμε και εμείς το ίδιο! Αυτό είναι υποκρισία. Επίσης είναι επίσης αρνητικό και πέρα από τη λογική να βάζουμε τον φτωχό και απλό κόσμο στην ίδια μοίρα με αυτούς που πραγματικά κάναν ότι κάναν (την τουρκική χούντα, γιατί χούντα έχει η Τουρκία, μην το ξεχνάμε)

Οι Τούρκοι μια χαρά άνθρωποι είναι, έχω γνωρίσει Τούρκος, πολύ ανοιχτοί και αξιαγάπητοι. Και το ότι μπορούμε να ζήσουμε μαζί, φαίνεται πχ και από την Κύπρο, που για αιώνες συμβιώναμε μια χαρά με τους ανθρώπους, μέχρι που αποφασίσα"με" να ενώσουμε την Κύπρο με την Ελλάδα, και ήρθε και η τουρκική χούντα και σκότωσε τόσο κόσμο και έγιναν όλα μαντάρα.

Το ίδιο και με τους Τούρκους της Θράκης, μια χαρά συμβιώνουμε (βέβαια η Τουρκία προσπαθεί να τους βάλει το δηλητήριο του εθνικισμού), όπως και στην Κωνσταντινούπολη, που παρόλη την αμορφωσιά του τουρκικού λαού, ο απλός Τούρκος δεν είχε να χωρίσει τίποτα με μας. Το 1955 που έγιναν οι εκεί σφαγές, έγιναν κυρίως από παραστρατιωτικές ομάδες.

Θέλω να πω, ότι δεν πρέπει να είμαστε αυτό που πολεμάμε. Γιατί και στην Τουρκία κάτι τέτοια τους λένε (για αλύτρωτες πατρίδες κτλ) και τους λένε ότι η Ελλάδα είναι δική μας γιατί για τόσα χρόνια μας άνηκε κτλ.

Δεν μπορούμε να λέμε λοιπόν και εμείς ότι μας "ανήκει" κάτι επειδή πριν από τόσα χρόνια ζούσαν κάποιοι δικοί μας εκεί, πάμε να τους διώξουμε, ή να τους υποτάξουμε.

Αν είναι έτσι, τότε πρέπει να ξεσπάσουν σ' όλη τη γη πόλεμοι.

Οι Αραβες πρέπει να την πέσουν στην Ισπανία και στη Νότια Ευρώπη (μιας και τους άνηκε παλιά αυτή η περιοχή), οι ¶γγλοι και οι Γάλλοι πρέπει να την "πέσουν" στην Αμερική, οι Φιλανδοί και οι Κινέζει πρέπει να την πέσουν στη Ρωσία κτλ.

Δεν είναι όμως αυτά λογικές. Εκτός φυσικά, αν ένα έθνος - ή ένα κομμάτι του - είναι πράγματι υπόδουλο σε κάποιο άλλο. Πχ οι Κούρδοι, που καλά κάνουν και πολεμάνε για την πατρίδα τους, ή οι Ισραηλινοί.

Α, και δεν είναι σωστό να ωραιοποιείς το Βυζάντιο. Φρικτός μεσαίωνας ήταν και τίποτα παραπάνω. Το 1/4 του πληθυσμού, λέει, ήταν ακρωτηριασμένοι από τους σκληρότατους νόμους. Υπήρχε σκοταδισμός και αρνητική αντιμετώπιση της επιστήμης, της φιλοσοφίας και του αρχαιοελληνικού πνεύματος. Επίσης η ανισότητα και η διαφθορά ήταν τεράστια.

Αυτά, και σόρρυ αν σε κούρασα!

KostasLadas: Συμφωνώ μαζί σου Τάνια σε πολλά πράγματα. Πάντως πιστεύω ότι δεν αξίζει να ασχολούμαστε καν με τα σκουπίδια της Γιουροβίζιον. Είναι καθαρά ένας κιτσ διαγωνισμός, όπου οι σοβαροί καλλιτέχνες τον σνομπάρουν (ευτυχώς), και είμαστε αντιμέτωποι με μετρίου (να μην πω τίποτα χειρότερο) επιπέδου "καλλιτέχνες" που προσπαθούν να .. μας πείσουν για.... τα αγγλικά τους (!!) τα ρούχα τους (!!!) το απλοϊκό και πεπερασμένο των τραγουδιών τους κτλ....... ένα απέραντο εμπορικό σώου, χωρίς κανένα νόημα. Ευτυχώς που βγήκαμε και 17οι!!!!

Το κακό είναι ότι πολλοί "ανακαλύπτουν" ότι είναι σκουπιδοθεσμός η Γιουροβίζιον επειδή... πιάνουμε πάτο!!! Αυτό είναι μεγάλη βλακεία! Πχ τότε με τον Ρακινζή όλοι βρίζαν το θεσμό, αλλά δίναν συγχαρητήρια στην Κύπρο για την .. καλή της εμφάνιση!!! Καλή γιατί;;; Επειδή τα πήγε καλά σε έναν διαγωνισμό που και οι ίδιοι τον θεωρούν άθλιο;;;; Πως γίνεται αυτό;;; Η εντύπωση που σου δημιουργείται όταν σου λένε ότι σε έναν χάλια μπλα μπλα.... θεσμό τα πήγε καλά ένα τραγούδι, είναι ότι το τραγούδι για να τα κατάφερε πρέπει να ήταν καρασκούπιδο! Και πράγματι, αν σκεφτεί κανείς ότι οι (τουλάχιστον) αστείοι One εκπροσωπούσαν την Κύπρο που .. "τα πήγε καλά", τότε καταλαβαίνουμε ότι τα γεγονότα επαληθεύουν τις εικασίες.

KostasLadas: ΠΡΟΣ GATE και τα υπόλοιπα παιδιά...

Φίλη μου Gate, ξαφνιάστηκα μόλις άκουσα αυτά που έγραψες για τον Πανούση.

Εγώ προσωπικά θεωρώ τον Πανούση από τους πιο προοδευτικούς καλλιτέχνες που έχει αναδείξει το ελληνικό τραγούδι, από τους πιο τίμιους, ηθικούς και από τους λίγους (τολμώ να πω πως ίσως είναι ο μόνος) που δεν ξεπούλησαν το παρελθόν τους.

Λοιπόν, θα εξηγήσω σύντομα κάποια πράγματα. Καταρχήν θεωρώ ότι πιο τίμιο που τα βάζει με τύπους όπως ο Νταλάρας, ο Θεοδωράκης και ο Σαββόπουλος. Είναι προς τιμήν του αυτό, και προς τιμήν του ελληνικού τραγουδιού.

Ο Νταλάρας, ο Σαββόπουλος, και πρώτος πρώτος ο Θεοδωράκης, εξέφραζαν κάποτε τα άγχη, τις αγωνίες και τους πόθους μιας ολόκληρης γενιάς. Μιας γενιάς που υπέφερε από τη δικτατορία, τη φτώχια και τη δυστυχία, και ο καθένας τους έπιανε ένα μεγάλο κομμάτι κοινού. Ο Θεοδωράκης ολόκληρη την ελληνική νεολαία, τους φοιτητές, τους επιστήμονες, τους εργαζόμενους, τους ανθρώπους του πνεύματος. Ο Νταλάρας ξέφευγε και στα πιο λαϊκά μονοπάτια, πιάνοντας ακόμη και τον πιο απλό Έλληνα. Ο δε Σαββόπουλος, για μένα ένας ασύλληπτος τραγουδοποιός έπιανε την πιο "άγρια" νεολαία, τη νεολαία της Αριστεράς, που αγωνιζόταν και ξεσηκωνόταν για έναν καλύτερο κόσμο.

Οι άνθρωποι αυτοί, μόλις "γύρισε ο τροχός" και βολεύτηκαν, έφτυσαν συλλήβδην όλη αυτή τη γενιά που εξέφραζαν, πρόδωσαν τους πόθους και τις αγωνίες ενός ολόκληρου λαού... Ο δε Θεοδωράκης μπήκε για τα καλά στα γρανάζια του συστήματος, και πούλησε όλη τη γενιά που εξέφραζε, σέρνοντάς την στα μονοπάτια του συστήματος που προηγουμένως μαχόταν σφόδρα. Ο δε Σαββόπουλος, από τότε που έφτιαχνε τραγούδια όπως "Γιε Γιε", "¶ννα", "Παράγκα", "Στη συγκέντρωση της ΕΦΕΕ", "για τα παιδιά που είναι στο κόμμα", "με αεροπλάνα και βαπόρια" και τόσα άλλα, κατέληξε στο να τραγουδάει το "Πρώτη του Δύο Χιλιάδες", να επιτίθεται ιδεολογικά στα παλιά του τραγούδια δηλώνοντας πχ ότι "ήταν τρέλλα της εποχής, τώρα δεν έχουν νόημα", "στις τωρινές μου συναυλίες αλλάζω τη μελωδία τους για να τα κάνω απλά τραγουδάκια από πολιτικά" κτλ, τώρα κάθεται και σε κάθε του συνέντευξη να λέει "εγώ στηρίζω Σημίτη", "όλοι μαζί για τον εθελοντισμό" και κάτι τέτοια.

Και ερχόμαστε στον πιο γελοίο της παρέας, το Γ. Νταλάρα, ο οποίος και αυτός, από τη στιγμή που πλημμύρισε στα φράγκα ξεπούλησε όλο το παρελθόν του, άρχισε να κάνει φτηνά εμπορικά τραγουδάκια απ' αυτά που "σιχαινότανε" παλιά, άρχισε να τα βάζει με την Αριστερά της οποίας (όπως ο ίδιος έλεγε) ήτανε παλιότερα στρατιώτης. Και σαν να μην φτάνει αυτό, ο Νταλάρας επειδίδεται πλέον σε μια συνεχή υποβάθμιση του τραγουδιού του, σε μια ιδεολογική στήριξη του συστήματος βρίζοντας το παρελθόν του, και σε ... μηνύσεις εναντίων του αγνού μας Τζίμη, ο οποίος λέει εναντίων του στις συναυλίες!!! (λες και έχουμε χούντα...)

Όσον αφορά τη στιχουργική του και το όλο του στυλ εγώ το βρίσκω απίστευτα ευρυματικό, βαθύτατα ανθρώπινο και πολιτικό, να ανθίζει σαν λουλούδι μέσα στην κοινωνία της πολιτισμικής υποκουλτούρας και σαπίλας.

Είναι ταυτόχρονα ένας μεγάλος κωμικός, ένας μεγάλος στιχουργός, ένας αγνός πολιτικός τραγουδιστής, αξιόλογος συνθέτης και τραγουδιστής ταυτόχρονα.

¶κου τραγούδια όπως το "Γυφτάκι", ή το "Τραγούδι του Χειμώνα", ή το "ανακωχή" για να δεις πως η ειρωνία, ο λυρισμός και ο βαθύτατα συγκινητικός - καυστικός στίχος έχει να πει χιλιάδες πράγματα στο σήμερα...

Ακόμα και αυτά τα "χαβαλετζίδικα" τραγούδια του, μόνο τέτοια δεν είναι. Έχει το δικό του στυλ για να καυτηριάζει και να αναδεικνύει την κοινωνική σαπίλα, μέσα από το πικρό χιούμορ... Δες πχ τραγούδια όπως το "Παρδαλό Τζιτζίκι" ή το "Ένα ζεΪμπέκικο για το Γιώργο"...

Τέλος πάντων, την άποψή μου ήθελα να καταθέσω απλά, για έναν άνθρωπο που εκτιμώ αφάνταστα (ίσως το μόνο που εκτιμώ πλέον απ' το ελληνικό τραγούδι), έναν άνθρωπο αγωνιστή της Αριστεράς, που ουδέποτε πούλησε τους αγώνες του, και που συνεχίζει ακάθεκτος να τα βάζει με αυτούς που σπέρνουν τον πόνο, την δυστυχία και την αδικία σε αυτόν τον κόσμο....