Σχόλια

klefths: Φιλε μου, συγχαρητηρια για την δουλεια και τον κοπο που εκανες, να τα αναλυσεις ολα τοσο εμπεριστατωμενα και να ποσταρεις μεχρι και ηχητικα δειγματα. Αρθρα σαν και αυτα θα επρεπε να αποτελουν παραδειγμα και φυσικα το Musichaven θα επρεπε να τα ειχε τροπο να κραταει τα δειγματα στους σερβερς του, γιατι τα λινκ πεφτουν συχνα - πυκνα, οπως τωρα.

klefths: Ναι, με εικοσι χρονια καθυστερηση!

klefths: Lol!
Ενταξει, ειπαμε, γουστα ειναι αυτα.
Εμενα απο την αλλη αυτο το κομματι μου κεντρισε το ενδιαφερον, πολυ καλο για remix σε d&b η dubstep, ειδικα με την αγριαδα που βγαζει στα ρεφρεν.
Οσο για το αν κανει η φιλη μας για δημοσιογραφος η οχι, δεν ειναι καλυτερα να το αφησουμε να το δειξει η ιστορια, μιας και κανεις μας δεν γεννηθηκε ετοιμος γι αυτο που θελει -η νομιζει πως θελει- να κανει?
Ειναι τα τραγουδια που γραφαμε στα δεκαπεντε το ιδιο καλα με αυτα που γραφαμε στα εικοσιπεντε? Ειναι τα τραγουδια που γραφουμε σημερα το ιδιο καλα με αυτα που θα γραψουμε σε εικοσι χρονια με τις διπλασιες εμπειριες?
Αν δεν γραψει, κανει λαθη, διορθωθει, παρακινηθει απο εμας καποιος/α, τοτε πως θα γινει ΚΑΛΟΣ/Η δημοσιογραφος? Με τι εμπειριες?
Αν απο την αρχη νοιωσει αβολα παρουσιαζωντας τα πρωτα ατελη η ελλειπη αρθρα στο κοινο, πως θα βρει το κουραγιο αργοτερα να το κανει σε πιο μαζικη μορφη, σε καποιο περιοδικο η εφημεριδα?
Μας ειναι τοσο δυσκολο πια να κανουμε τα στραβα ματια σε καποιες ατελειες και να συγκεντρωθουμε στα θετικα σημεια αυτων που γραφει ο καθενας?
Να προσθεσουμε αντι να αφαιρουμε?
Εστω και αν ΟΛΑ οσα καποιος γραφει ειναι ΕΝΤΕΛΩΣ λαθος, στο φιναλε τι εγινε?
Ουτε το φαι θα μας παρη απο το πιατο, ουτε θα μας αρχισει στα σκαμπιλια, απλα θα πει κατι που μας βρισκει αντιθετους, ουτε η πρωτη θα ειναι, ουτε και η τελευταια, και ας μην ξεχναμε πως στο φιναλε εμεις ειμαστε ολοι με την ιδια ομαδα, την μουσικη.
Για μενα το οτι η συγκεκριμενη φιλη εγραψε οτι εγραψε με μια δωση χιουμορ ειναι θετικο, το οτι το αναρτησε εδω, επισης, το οτι την κραξαμε χωρις να τα παρη ακομα περισσοτερο, οποτε εχει ηδη τρια πολυ μεγαλα προσοντα, χιουμορ, το θαρρος να εκφραζει την γνωμη της, και ανεχεια, αρκετα χρησιμα και τα τρια στην δημοσιογραφια αλλα και στη ζωη γενικοτερα.
Τελος, εγω για παραδειγμα αν κατσω να σκεφτω σε ποσα πραγματα νομιζα και ακομα νομιζω πως ειμαι τελειος θα με βρει το πρωι...
Οποτε, αστην να γραψει να το 'φχαριστηθει, αφου αυτο γουσταρει, κακο σε κανεναν μας δεν κανει.

klefths: Τρομο - ξετρομο ο καθενας βεβαια εχει το δικαιωμα να γραφει οτι γουσταρει, μας αρεσει δεν μας αρεσει.
Κι εγω δεν κρυβω πως στην αρχη ηθελα να κρινω αρητικα και με μια επιθετικη δωση ισως τα οσα εγραψε η φιλη μας, αλλα ευτυχως διαλεξα εναν πιο υπιο τονο καταλαβαινωντας πως η προσπαθεια της ξεπηδησε απο την αγαπη της για το ειδος που κι εγω λατρευω.
Αντι λοιπον να βρισκουμε διαφορες και να κριτικαρουμε αρνητικα ο ενας τον αλλον δεν θα ειναι καλυτερα να υποστηρηχθουμε μεταξυ μας μιας και απο οτι φενεται η αγαπη μας για την ηλεκτρονικη μουσικη ειναι κοινη?
Οποτε ισως να ειναι ανωτερο αντι να πεταμε σποντες μεταξυ μας για το ποσο ασχετοι ειμαστε, να συμπληρωνουμε ο ενας τον αλλον με τις γνωσεις και τις αποψεις μας.

klefths: Τέλεια!

klefths: ..."μπορεί να γίνει και η αντικάσταση ενος οργάνου"...

Αυτό μπορεί να γίνει μονο αν το συγκεκριμένο όργανο που θέλουμε να αφαιρέσουμε έχει τοποθετηθεί "καρφί" στο κέντρο της στερεοφωνικής μίξης και δεν έχει επεξεργαστεί με στερεοφωνικά εφέ.
Οι κυρίες φωνές γράφονται συνήθως μονοφωνικά και αν δεν τύχουν στερεοφωνικής επεξεργασίας -πράγμα σπάνιο σήμερα-, και τοποθετηθούν μετά στο κέντρο της στερεοφωνικής μίξης είναι πανεύκολο να βγουν από αυτήν.
Οι φωνές η όργανα επεξεργασμένα με stereo εφέ τύπου phaser, flanger, chorus και deleay η με ψυχοακουστικά εφέ, αφήνουν πάντοτε κάποια ίχνη, μιας και όλα βασίζονται στην χρονική διαφορά του σήματος που φτάνει στο κάθε κανάλι ξεχωριστά, όπου ανάλογα με την ένταση του εφέ, τον διαχωρισμό L και R καναλιών και το μουσικό μέρος στα σημεία που πατάνε, μπορεί άλλοτε να βγαίνουν πιο έξω και άλλοτε να καλύπτονται από μουσική και να μην γίνονται εύκολα αντιληπτές.
Σημείωση πως στην ηλεκτρονική μουσική γενικότερα, στο κέντρο της μίξης τοποθετούνται συνήθως και μπότα/ταμπούρο, οπότε καλό θα είναι στα καραόκε μας να προσθέσουμε τα ρυθμικά που θα λείπουν, εύκολα μα πρόχειρα με κάποια λούπα, η αν θέλουμε πιστότητα στον αρχικό αυθεντικό ήχο και ρυθμικό παίξιμο - και μπορούμε φυσικά- με κάποιο εικονικό drum machine sampler που το προγραμματίζουμε εμείς στο sequencer μας.

klefths: Πολύ καλό άρθρο σου, δυο παρατηρήσεις.
Όταν λες "Πρώτη στάση το 1960 όπου μαζί με το πρώτο synthesizer εγένετο η ηλεκτρονική μουσική με κύριο εκπρόσωπο και πρωτοπόρο τον Γάλλο Jean-Michael Jarre", αυτό είναι λάθος, η ηλεκτρονική μουσική γεννήθηκε τουλάχιστον δυο δεκαετίες πιο πριν.
Να υπενθυμίσω επίσης, πως κατά την διάρκεια της δεκαετίας του 50, ένας από τους μεγαλύτερους - αν όχι ο μεγαλύτερος - εκπροσώπους της ηλεκτρονικής μουσικής και πρωτοπόρος της εποχής του - μάλιστα αναγνωρισμένος σε παγκόσμιο επίπεδο - ήταν και ο "δικός μας" Γιάννης Ξενάκης, ο οποίος ήταν χρόνια - στην κυριολεξία - μπροστά από τον Jarre.
Επίσης θα έπρεπε να αναφερθεί και ο πολύ μεγάλος Βαγγέλης Παπαθανασίου, ο οποίος είναι φίλος, εμπνευστής και συνεργάτης του Jarre, το ίδιο σημαντικός με αυτόν στην ιστορία της ηλεκτρονικής μουσικής, αλλά που επέλεξε ο ίδιος να παραμείνει χαμηλών τόνων καλλιτέχνης, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους.
Η δεύτερη παρατήρηση αφορά τις αναφορές σου στους Daft Punk και Fatboy Slim.
Αν και η προσφορά τους στην εξέλιξη της ηλεκτρονικής χορευτικής μουσικής είναι αναμφισβήτητη, θα πρέπει να παρατηρήσω αν μου επιτρέπεις, πως δεν είναι ούτε κατά διάνοια χαρακτηριστικοί, ούτε κύριοι εκπρόσωποι της σύγχρονης House μουσικής με την γενικότερη της έννοια πάντοτε.
Τέλος, όπως πολύ σωστά λες και η ίδια "κάθε δημιουργός ή μάλλον κάθε Dj είχε μια θεία επιφύτηση απο βραδύς έκανε και ένα είδος" έτσι λοιπόν υπάρχουν ήδη αρκετές δεκάδες παρακλάδια μόνο της house μουσικής όπως Classic, progressive, vocal, epic, tribal, funky, minimal, hard, deep, darkκλπ, και με χαρακτηριστικούς εκπροσώπους του κάθε ενός από αυτά, όπως οι KLF, Ecstasy, Faithless, MARRS, black box, Κevin Yost, Thomas Bangalter, Gene Farris, Mike Ink, και πάει λέγοντας.
Αν συμπεριλάβουμε και τα υπόλοιπα είδη όπως techno, trance, jungle, breakbeat κλπ και τα δεκάδες παρακλάδια του κάθε ενός από αυτά ξεχωριστά, καταλήγουμε σε αρκετά εκατομμύρια καλλιτέχνες και κατά συνέπεια σε κάποια δισεκατομμύρια τουλάχιστον φανατικούς και μη οπαδούς της ηλεκτρονικής μουσικής, οι οποίοι, μάλλον αριστούργημα την θεωρούν παρά σκουπίδι, χωρίς βέβαια να υπάρχουν και οι εξαιρέσεις.
Staying tuned...
;)