Σχόλια

sillia:

Πολύ όμορφα !

Μπράβο στην εκδοτική για την κίνηση αυτή κι ένα μπράβο ακόμα στους καλλιτέχνες δημιουργούς που πήραν τις τρεις πρώτες θέσεις.... αλλά και σε αυτούς που έμειναν στα μετάπισθεν και είναι αρκετοί !

Μπράβο και στο χεβεν .... κι επειδή το μπράβο δεν χρεώνεται μην κάνουμε τσιγκουνιές :)

ΜΠΡΑΒΟ και στα παιδιά που αφιέρωσαν χρόνο ν'ακούσουν 400 τοσα τραγούδια για να δώσουν την προσωπική τους προτίμηση στο καθένα ...χωρίς αυτά δεν θα είχαμε αποτέλεσμα ! Μπράβο και σε αυτούς που απο έναν απλό και άχρωμο διαγωνισμό τραγουδιού τον έκαναν γιορτή με μετατροπέα την αγάπη τους γι αυτόν !!!

EVAGGELIASAKELLARIOU:

Καλημέρα, Παναγιώτη. Μου έλειψε η γραφή μέσα από τα κείμενα σου. Ωραίο το αφιέρωμα στο Σταμάτη Μορφονιό, ο οποίος έχει μια όμορφη φωνή. Πρώτη φορά τον ακούσα από τα video που έχεις επισυνάψει στο άρθρο σου. Εύχομαι να μηνύματά του να αφυπνίσουν τους ανθρώπους, που έχουν βολευτεί στη μίζερη καθημερινότητά τους. Καλοτάξιδη η πρώτη του δικσογραφική παρουσία. Ε.Σ.

LlamaWithHat:

Εγώ πάλι πήγα 3 φορες για κατούρημα όταν είδα τα 2 βίντεο... 

MariannaLappa:

Συμφωνώ ότι όντως αυτά που αναφέρεις αποτελούν παράγοντες που οδηγούν στην επιλογή μουσικής. Νομίζω, ωστόσο, γενικότερα πως το τι μουσική ακούει ο καθένας, είναι αρκετά προσωπικό ζήτημα. Σίγουρα έχει να κάνει με το τι συναισθήματα γεννάει κάθε είδος κι έτσι, ανάλογα με τις προτιμήσεις του καθενός, ακολουθούνται κάποια συγκεκριμένα. Επίσης (κι αυτό συνδέεται άμεσα με το προηγούμενο), πιστεύω πως σημαντικό ρόλο παίζει και η περίσταση, γιατί κάθε φορά "ζητάς" από τη μουσική να σου καλύψει συγκεκριμένα συναισθήματα και ανάγκες (χορός, χαλάρωση κλπ).

MariannaLappa:

Από τα βίντεο δεν καταλαβαίνω ακριβώς τη "μουσική" που βγαίνει απ' αυτό, αλλά αν μη τι άλλο, είναι πολύ ενδιαφέρον και έξυπνο!

KRISTHESS:

τέλειο!

costaspanag:

Πηγές για τα συμπληρωματικά στοιχεία ήταν η προσωπική μου επικοινωνία με την πρωτότοκη κόρη του Περδικόπουλου Κα Καίτη και το βιβλίο του Κ. Καραμπάτσου.

costaspanag:

Όταν μικρός άκουγα το παραδοσιακό τραγούδι "Ωραία Αιγιώτισσα", νόμιζα πως έλεγε "σαν κότες (!) εμαλώνανε, η μάνα σου κι η θειά σου".

Όμως το "ακώ (=ακούω) και σε μαλώνανε" δεν έχει σχέση με...κότες!.

Κάποιοι το θέλουν... "αργώ και σε μαλώνανε".

Τέλος κάποιοι κάνουν την ωραία κόρη από το Αίγιο  ...Αιγαιώτισσα (από το Αιγαίο!).

costaspanag:

Συμπληρωματικά στοιχεία:

 Ορφανός από πατέρα από πολύ μικρός, έκανε διάφορες εργασίες για να βοηθήσει την οικογένειά του. Στα χτήματα, στα αμπέλια, στα περιβόλια, στις ελιές, στα ελαιοτριβεία... Ένα διάστημα εργάστηκε σαν τσαγκάρης και τελικά σαν αμαξάς. Είχε μια αδελφή, που έγινε καθηγήτρια Γαλλικών.

Εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα αλλά επισκεπτόταν τακτικά τα Φιλιατρά. Έγινε γρήγορα ξακουστός, είχε δικό του συγκρότημα, τραγουδούσε σε διάφορα Αθηναικά κέντρα και γύριζε την επαρχία. Διάλεγε τραγούδια που τον άγγιζαν και του άρεσαν και έγραφε τραγούδια από αληθινά γεγονότα.  Έγραψε και γραμμοφώνησε «εκατοντάδες» τραγούδια. Επίσης πουλούσε στίχους που έγραφε. Είχε συμβόλαια με τις εταιρείες Columbia και Odeon. Οι δίσκοι του μεταδίδονταν από το ραδιόφωνο, γίνονταν εμπορικές επιτυχίες και ακούγονταν και από Έλληνες μετανάστες. Σε κάποιους  δίσκους του (πχ. Φιλιατρινούλα) αναφέρεται άλλος σαν στιχουργός (όπως συνηθιζόταν, για λόγους οικονομικούς).

Tον Φεβρουάριο 1938 o τότε πρωθυπουργός  Ιωάννης Μεταξάς τον πήρε μαζί του σε επίσημη επίσκεψη στην Άγκυρα και Κωνσταντινούπολη, όπου τραγούδησε μανέδες και καταχειροκροτήθηκε.

Ήταν γεροδεμένος, με ξανθά σγουρά μαλλιά και γαλανά μάτια, φωτεινό μέτωπο και ωραίο παράστημα. Ευγενικός,  καλόκαρδος, γελαστός, καλλιεργημένος, ευαίσθητος, πονόψυχος, αγαπητός σε όλους.

Είχε αδυναμία στο ωραίο φύλο, που φαίνεται και στους στίχους πολλών τραγουδιών του και ήταν συνεχώς ερωτευμένος. Πολλά τραγούδια του τα έγραψε για κοπέλες που ερωτεύτηκε.

Ερωτεύτηκε και παντρεύτηκε μια Τριπολιτσιώτισσα που της έγραψε και τραγούδι αλλά σε λίγα χρόνια χώρισαν. Ξαναπαντρεύτηκε αργότερα και απέκτησε δύο κόρες, την Κατερίνα και την Παναγιώτα, που όταν πέθανε ήταν μόλις 1 έτους και 3 μηνών αντίστοιχα.

Τα τελευταία χρόνια της σύντομης ζωής του η φτώχεια, η πτώση των πωλήσεων των δίσκων του και μια ερωτική απογοήτευση τον οδήγησαν σε κατάθλιψη και τό’ριξε στο κρασί. Η υγεία του άρχισε να κλονίζεται. Εισήχθη στο Λαικό Νοσοκομείο και σε λίγες μέρες πέθανε.

Δίσκοι του υπάρχουν ακόμα, σε σπίτια και ιδιωτικές συλλογές. Ανατυπώσεις  δίσκων του έγιναν το 1975 (Ρεμπέτικη Ιστορία 1 & 2, - μόνο 2 τραγούδια-). Επίσης το 1983  («Οι μεγάλοι του Δημοτικού τραγουδιού» Νο 6 & 7 -28  τραγούδια-), με πρωτοβουλία του συλλέκτη Δημ.Ράνιου.

40 χρόνια μετά το θάνατό του κυκλοφόρησε το βιβλίο: Κώστα Χ. Καραμπάτσου «Δημ. Περδικόπουλος - Ο μεγάλος του Δημοτικού τραγουδιού. Το έργο, η ζωή, η εποχή, τα τραγούδια του» Εκδόσεις «Αλφειός» Αθήνα 1992.

Στο βιβλίο αυτό δημοσιεύεται και πιστοποιητικό του Δήμου Φιλιατρών με χρονολογία γέννησης το 1909, οπότε το 1952 που πέθανε ήταν 43 χρονών και η χρονιά που ήρθε 20χρονος στην Αθήνα και γραμμοφώνησε τον πρώτο του δίσκο είναι το 1929.

 

topontikipouvryhatai:

Ολο το άρθρο λειτουργεί με τη μορφή θωπειών - επαφών - κτυπημάτων, που όλα αφήνουν ανεξητιλα σημάδια στο μυαλό.

Κύριος άξονας - εκφύσεις - αποφύσεις - παρακάμψεις - "στάσεις & σταθμοί"- ιστορικά στοιχεία - νόημα - έκφραση - λεξιλόγιο - ορθογραφία - σημεία στίξεως,  όλα άψογα. Σαν εφετειακή απόφαση, ανέλεγκτη ουσιαστικά και αλάνθαστη τυπικά. Μου έφαγε 2,5 ώρες για να βρω ένα αμελητέο τυπογραφικό λάθος στο κεφάλαιο "Διανομή ρόλων".

Πόσον χρόνο κατανάλωσες, Ιουλία ;