Σχόλια

guru: Γενικά συμφωνώ με τις απόψεις σου. Δεν μπορώ όμως να δεχθώ ότι ο Λευτέρης Παπαδόπουλος δημαγωγεί. Ο άνθρωπος είναι από τους κορυφαίους λαϊκούς (όχι με τη σημερινή μπουζουκο-ποπ έννοια) στιχουργούς, αρθρογραφεί επί δεκαετίες σε συγκεκριμένη εφημερίδα (που τυγχάνει να είναι η 1η ή 2η σε κυκλοφορία πανελληνίως) και, επειδή έχω διαβάσει πολλά από τα άρθρα του, κάθε άλλο παρά δημαγωγεί. Εκφράζει τις απόψεις του, δεν κρύβει τον πολιτικό χώρο στον οποίο κινείται, αλλά δεν δημαγωγεί. Εκτός κι αν θέλουμε και καλλιτέχνες / δημιουργούς άχρωμους και αδιάφορους για το κοινωνικό και πολιτικό γίγνεσθαι.

gate: Ενημερώθηκα μόλις ότι η εκπομπή που αναφέρω στο κείμενο, θα μεταδοθεί στη Εκκλησία της Ελλάδος (89,5), τη Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου στις 22:00 -00:00.

gate: Πιστεύω ότι η άποψη της Έφης είναι και η ουσία του θέματος.
Αν βέβαια κάτι είναι αυτό που "εντυπωσιάζει" στην προκειμένη περίπτωση και κάνει το εν λόγω θέμα άξιο λόγου, είναι ότι
- εφόσον η τέχνη δεχόμαστε ότι μπορεί καταρχήν να οριστεί ως συνώνυμο της ελεύθερης έκφρασης, μακριά από σκοπιμότητες και υπηρετικές συμπεριφορές, και
- εφόσον είναι δύσκολο να δεις ξέχωρα από την ιδιότητά του τον καλλιτέχνη, καθώς ο "τίτλος" του καλλιτέχνη δεν είναι ένα επάγγελμα, κάτι δηλαδή το οποίο αποτελεί πρόσθετη ιδιότητα στην προσωπικότητα του ανθρώπου, αλλά εισχωρεί πιο βαθιά ή καλύτερα πηγάζει από την προσωπικότητα του ανθρώπου
ξαφνιάζει ίσως όταν οι εκφραστές της τέχνης, οι καλλιτέχες, επιλέγουν να υπηρετήσουν τις κατευθύνσεις ενός κόμματος. Γιατί όπως και να το κάνουμε, το πόστο του βουλευτή δεν έχει και τόση ελευθερία όσο νομίζουμε. Θα σταθμίσει πολύ σοβαρά ο βουλευτής να εκφράσει τις προσωπικές του απόψεις, όταν αυτές προσκρούουν στη γενική γραμμή του κόμματος. Μόνο ελάχιστοι το έχουν κάνει αυτό, ασφαλώς πληρώνοντας το κόστος. Είναι "λογικό" (ή ίσως αναμενόμενο) ένας καλλιτέχνης που εισβάλλει στο χώρο της πολιτικής, υπό τις οδηγίες και κατευθύνσεις ενός κόμματος, να προτιμά, εφόσον θέλει να παραμείνει, τις υποχωρήσεις, ακόμα κι αν αυτές μπορεί να στοιχίζουν στην πολιτιστική δράση που θα όφειλε να έχει, με την ιδιότητά του

apostolopoulouefi: εχω την αποψη , οτι τελικά το θέμα δεν ειναι
αν οι καλλιτέχνες συμμετέχουν στους μηχανισμούς του κράτους, (ειναι σεβαστό για μένα ,το αναφαίρετο δικαίωμα κάθε πολίτη ,απο οποια θέση κι αν βρίσκεται) αν θές ...ΚΑΛΩΣ ΣΥΜΜΕΤΈΧΟΥΝ
π.χ. βλεπε Μελίνα Μερκούρη- εχουμε και φωτεινά παραδείγματα!
Το ζήτημα ειναι , απο την κρατική μηχανή ποιό γρανάζι ειναι - και προς όφελος ΠΟΙΟΥ?
Διοτι αν εχουν δράση που παράγει και αναβαθμίζει τον πολιτισμό, ΚΑΛΩΣ !!!!!!!!
ΑΝ ομως έχουν δράση για να φέρουν
ψήφους (διοτι αναμφιβολα κι αυτοι χρησιμοποιούνται απο τον κομματικο μηχανισμο)
και χρησιμοποιούν γι'αυτό το καλλιτεχνικό τους προφιλ,μάλλον κακό κάνουν στο πολιτισμό και στις
τέχνες .
Το βέβαιο ειναι οτι αυτοι οι ανθρωποι
ΕΙΝΑΙ ΧΡΗΣΙΜΟΙ ΟΤΑΝ ΕΧΟΥΝ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥΣ. Διαφορετικά να πάνε σπίτι τους.
Δεν γουστάρουμε άλλες αρπαχτές στο όνομα της
τέχνης και σε βάρος της πολιτιστικής μας νοημοσύνης.

jorge: Με τίποτα δεν φανταζόμουν πως όσα έγραψα ήταν άξια "μεταφοράς" στον κ. Αηδονίδη, πολύ ευχάριστη έκπληξη πραγματικά! Και φυσικά μια απάντηση τόσο ειλικρινής και τόσο απλή, όσο αληθινός, οικείος και προπάντων σεμνός είναι ο κ. Αηδονίδης. Όσοι τον έχουν γνωρίσει ή θα τον γνωρίσουν (έχει απίστευτη ενέργεια και διαυγεια παρά τα 75 χρόνια του) από κοντά, θα το διαπιστώσουν.

Νεκταρία, αυτά μην τα μεταφέρεις, αλίμονό σου! :)
Είσαι και μαρτυριάρα ;-)

gate: Μόλις διάβασα αυτά που γράφεις Jorge.. (μόλις πριν από λίγο) η πρώτη μου σκέψη ήταν να πάρω τον κ. Χρόνη να του τα μεταφέρω. Ένας άνθρωπος που έχει αφιερώσει ολόκληρη τη ζωή του στο παραδοσιακό τραγούδι και έχει δώσει μεγάλο αγώνα για να ανδείξει την αξία του, ξέρει να εκτιμά αυτές τις κριτικές και η χαρά του και η ικανοποίησή του γι' αυτό γίνεται ακόμη μεγαλύτερη, κυρίως όταν οι κριτικές αυτές βγαίνουν από το στόμα της νέας γενιάς. Μεταφέρω εδώ τα πρώτα λόγια του, όταν άκουσε αυτά που έγραψες αλλά και όσα έγραψαν τα υπόλοιπά παιδιά:
"Αυτό θέλω κι εγώ. Να προσελκύσω τα νέα παιδιά. Δε λέω να σταματήσουν να ακούνε τη μουσική που θέλουν, αλλά ας ακούσουν κι εμάς..."

Γιώργο κι εμείς σε ευχαριστούμε που βοηθάς πολύ σημαντικά, ώστε να έρθει η μουσική αυτή πιο κοντά στον κόσμο. Όχι μόνο μέσω του site "μας" (εννοώ όλων όσων ασχολούμαστε με αυτό και το αγαπάμε), το οποίο είχες την πολύ όμορφη ιδέα να δημιουργήσεις αλλά και μέσω της προθυμίας σου και της όρεξης που έδειξες να αναλάβεις την κατασκευή της ιστοσελίδας του κ. Αηδονίδη, την οποία σε λίγο καιρό πιστεύω ότι οι φίλοι μας θα μπορούν να επισκέπτονται

jorge: Αγαπητέ Geordan,

έγραψες κάπου "...θεωρώ πως και πολλά άλλα άτομα βρίσκονται σε παρόμοια θέση με τη δική μου...".

Απαντώ διότι είμαι και εγώ ένας από αυτούς, που είχαν για αυτή τη μουσική παρόμοια άποψη με τη δική σου ("δεν ανήκει στις ιδιαίτερες συμπάθειές μου").

Μέχρι που γνώρισαν τη Νεκταρία.

Δεν είχα ούτε και εγώ απορρίψει την παραδοσιακή μουσική. Απλά δεν την είχα γνωρίσει, γιατί πολύ απλά δεν βρέθηκε τόσα χρόνια κάποιος να μου δώσει κάποιο δισκάκι του κορυφαίου εκπροσώπου της παραδοσιακής μουσικής, να μου πάρει εισητήριο για να παρακολουθήσω κάποια συναυλία του, αλλά και να μου τον γνωρίσει προσωπικά. Μιλάω για τον Χρόνη Αηδονίδη, τον οποίο γνώρισα από τη Νεκταρία.

Από το απόλυτο τίποτα στο απόλυτο.

Αργότερα άκουσα πολλά CDs του κύριου Αηδονίδη, διάβασα άρθρα του και τη βιογραφία του. Δεν λέω οτι είμαι πιστός θαυμαστής και ακροατής της παραδοσιακής μουσικής. Όχι, όχι ακόμα τουλάχιστον.

Όμως τη γνώρισα. Με συγκίνησε και τη σέβομαι. Νιώθω σαν να έμαθα περισσότερα πράγματα για την πατρίδα μου και την ιστορία της. ¶κουσα άλλες νότες (τις βυζαντινές), άλλα φωνητικά "γυρίσματα" και όλα αυτά μέσα από την απλότητα και την ηρεμία που σου μεταδίδει αυτό το είδος μουσικής. Και ειδικότερα ο κύριος Αηδονίδης. Ελπίζω σιγά σιγά να ανακαλύψω και άλλα πράγματα.

Ευχαριστούμε Νεκταρία!

gate: Γιώργο..!
Ε...τι να πω μετά από αυτά.. Εμείς τα έχουμε πει πολλές φορές. Για μένα η δική σου κρίση είναι από τις πιο σημαντικές εξετάσεις μου...Όταν σου πρωτοέβαλα να ακούσεις απόσπασμα από τα τραγούδια του δίσκου, σου φανερώνω σήμερα, ότι είχα μεγάλη αγωνία για το τι θα πεις... Ξέρω ότι θα το θεωρήσεις αυτό που λέω υπερβολικό ή ότι σου το λέω ως ανταπόκριση στα καλά σου λόγια, όμως νομίζω ότι κατά βάθος κι εσύ το ξέρεις ότι το εννοώ, γιατί πριν από όλους, πρώτος εσύ ξέρεις πόσο πολύ σέβεσαι τη μουσική, πόσο καλά την ξέρεις, πόσο σημαντική είναι για τη ζωή σου και πόσο δε θα χαριζόσουν σε κανέναν (ακόμα και στον πιο καλό σου φίλο), αν την άκουγες να κακοπαθαίνει στα χέρια του...Γι' αυτό για μια ακόμη φορά, και από το χώρο αυτό, σε ευχαριστώ που με ενθαρρύνεις να συνεχίσω...:)

Όσο για τα παιδιά του ΜΗ, το βλέβπω ήδη ότι χωρίς καν να έχει κυκλοφορήσει αυτή η δουλειά, έχει ήδη αγκαλιαστεί κι αυτό είναι κάτι που μου δίνει πολλή χαρά. Το χώρο αυτό το νιώθω τόσο οικείο, όσο το σπίτι μου και τους ανθρώπους που ασχολούνται με μεράκι γι' αυτόν τόσο δικούς μου όσο τους φίλους μου. Επομένως ποντάρω σε αυτή τη "χημεία" και για την πορεία αυτής της δουλειάς...

gate: Geordan, τα λόγια σου με έχουν συγκινήσει.
Το γεγονός ότι δεν συμπαθείς ιδιαίτερα αυτό το είδος μουσικής, κάνει τα λόγια σου αυτά να ακούγονται με μεγαλύτετη αξία σε μένα. Εύχομαι όταν κυκλοφορήσει η δουλειά, να βρει απήχηση και σε όσους δε βρέθηκαν ποτέ πολύ κοντά σε αυτή τη μουσική. Εσύ έχεις τόσο καλή διάθεση γι' αυτό, ώστε πιστεύω πως ίσως να βρει πράγματι απήχηση σε σένα και ως μουσική, ανεξάρτητα από τον θετικό επηρεασμό που πάντα υπάρχει εξ αιτίας της.... διαδικτυακής επικοινωνίας μας.
Σ΄ευχαριστώ πολύ για όσα τόσο καλά λες για μένα, παρότι ποτέ δεν έχουμε μιλήσει και δεν έχουμε γνωριστεί από κοντά. Μου δίνεις δύναμη και κουράγιο να συνεχίσω.
Αν εσύ με ευχαριστείς για μια εξομολόγηση που αφορά σε ένα σημαντικό γεγονός στη ζωή μου, πόσο μάλλον πρέπει εγώ να σε ευχαριστώ, που χωρίς να γνωριζόμαστε, μοιράζεσαι τόσο εγκάρδια μαζί μου τη χαρά μου, σα συγγενικό μου πρόσωπο και πόσο μάλλον πρέπει εγώ να σε ευχαριστώ που επιλέγεις να το κάνεις αυτό τώρα στο ξεκίνημά μου, δίνοντάς μου με τα λόγια σου απίστευτο κουράγιο και δύναμη, για να συνεχίσω σε αυτό που αγαπώ...

geordan: Νεκταρία ή gate όπως σε έχω συνηθήσει,

δεν μπορείς να φανταστείς πόσο χάρηκα όταν διάβασα αυτήν την τόσο όμορφη και ειλικρινή εξόμολόγησή σου, τόσο που θέλησα να σε ευχαριστήσω για αυτό, έστω και λίγο καθυστερημένα.

Δεν θα σου ευχηθώ καλή επιτυχία, γιατί θεωρώ ότι δεν το χρειάζεσαι. Θα πετύχαινες σε ό, τι κι αν έκανες στη ζωή σου, πόσο μάλιστα σε αυτό που αγαπάς περισσότερο. Έτσι, βέβαια, θα βγούμε κερδισμένοι κι εμείς οι διαδικτυακοί σου φίλοι που θα έχουμε την ευκαιρία να ακούσουμε τη δουλειά σου. Αν και δεν γνωριζόμαστε κανονικά, αλλά μόνο μέσα από τα κείμενα που εσύ γράφεις, νιώθω πως δεν υπερβάλω καθόλου στα παραπάνω μου λόγια. Δυστυχώς, σπάνια συναντάς μέσα στη δική μας γενιά άτομα με την ευαισθησία, το ήθος και τη συνέπεια που σε διακρίνουν.

Θα ήθελα να ξέρεις ότι το είδος που διάλεξες να υπηρετείς δεν ανήκει στις ιδιαίτερες συμπάθειές μου, αν και είχα όλες τις ευκαιρίες να το αγαπήσω-ακόμα και να ασκηθώ σε αυτό, ούτε φυσικά στα είδη που έχω απορρίψει. Οι αιτίες έχουν να κάνουν και με θέμα προσωπικού γούστου, αλλά και με εξωτερικούς παράγοντες που μου δημιούργησαν αρνητική άποψη για κάθε τι που εξυπηρετεί τη θρησκευτική λατρεία, άρα και την εκκλησιαστική μουσική. Από κει και πέρα, θεωρώ πως μόνο άτομα που εμπιστεύομαι την άποψη και την αισθητική τους και τα θεωρώ ανιδιοτελή, όπως εσύ μπορούν να με φέρουν πιο κοντά στο χώρο αυτό. Επειδή όμως θεωρώ πως και πολλά άλλα άτομα βρίσκονται σε παρόμοια θέση με τη δική μου, τότε το έργο σου αποκτά μεγαλύτερη σημασία. Είμαι όμως σίγουρος πως θα τα καταφέρεις, ιδιαίτερα με τη βοήθεια τόσο σημαντικών ανθρώπων.

Καλή αρχή, λοιπόν, και περιμένουμε τα νεότερα.