Σχόλια

Elen: Πολύ ενδιαφέρον!! Να περιμένουμε και "Ακουστική(Μέρος Γ΄)";

gate: Jorge και Composer σας ευχαριστώ για όσα πολύ όμορφα γράψατε για την επιλογή του κειμένου. Το σημαντικότερο απ' όλα, όπως φαίνεται, από τα σχόλια όλων σας, είναι ότι ευτυχώς τα γεγονότα αυτά δεν είναι για κάποιους λησμονημένα. Ακόμα υπάρχουν άνθρωποι που τη μέρα αυτή την αισθάνονται ως "αποφράδα", χωρίς να νοιάζονται αν στα μάτιά κάποιων η αίσθησή τους αυτή παρανοηθεί και χαρακτηρισθεί ως εθνικιστική ή στην καλύτερη περίπτωση ως γραφική ή ρομαντική. Εξάλλου έχω την εντύπωση, πως πλέον και κυρίως οι νέες γενιές έχουν ξεπεράσει αυτό το κόμπλεξ σνομπισμού προς κάθε τι που μυρίζει ελληνική ιστορία και παράδοση και κατανοούν πολύ καλύτερα, απ' ότι παλαιότερα, ότι μόνο αν "ανεβούμε στους ώμους των πατέρων μας θα δούμε το μέλλον μακρύτερα" . Και ώμοι των πατέρων μας εν προκειμένω είναι η ιστορία και η παράδοσή μας. Βαιζόμαστε εκεί, δεν προσκολλώμαστε εκεί. Πατάμε εκεί αλλά κοιτάμε στο μέλλον μας και στον δικό μας κόσμο. Η διαφύλαξη της παραδοσης και η γνώση της ιστορίας μας δεν ενισχύει όπως άκριτα πιστεύουν πολλοί τον δήθεν εθνικισμό μας αλλά την ιδιαιτερότητά μας ως έθνους, όχι για να διακρινόμαστε από τους άλλους, αλλά για να αυτοπροσδιοριζόμαστε στην παγκόσμια κοινότητα, στην οποία ανήκουμε. Είναι με δυο λόγια η "αυτογνωσία" μας: μαθαίνουμε ποιοι είμαστε, για να ξέρουμε καλύτερα τι μπορούμε να προσφέρουμε στους άλλους λαούς από τον πλούτο μας και τι μπορούμε να δεχτούμε από τους άλλους λαούς, για να εξελίξουμε ό,τι υλικό διαθέτουμε.

composer: Gate mou Bravo!Exeis kanei para ma para poly kali kai prosegmeni douleia!Borei i Kwnstadinoupoli kai i Byzantini autokratoria na exoun pesei alla panta einai mesa stin kardia mas kai stin skepsi mas!

Kai pali Bravo!

jorge: Gate ένα πολύ μεγάλο μπράβο για τον κόπο σου και την υπομονή σου. Οι λεπτομέρειες που αναφέρονται στο απόσπασμα είναι πραγματικά εντυπωσιακές. Είχαμε επίσης και την ευκαιρία να διαβάσουμε για το τι έγινε ΜΕΤΑ την ¶λωση, κάτι που για ευνόητους λόγους δεν διδάσκεται στα σχολεία και δεν εξιστορείται από τους έλληνες συγγραφείς.

Augerinos: Πολύ όμορφο το πως ξεκινάει ένα group..μα στο χέρι σας είναι να το κάνετε ακόμα πιο όμορφο και στην κατάληξή του! Έχετε γράψει τραγούδια; αν ναι δημοσιεύσέτα να τα δούμε κι εμείς :)

gate: Elen σ' ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου. Ο Στέφαν Τσβάιχ είναι από τους συγγραφείς εκείνους που δε χρειάζεται για την πιστότητά τους, να αναγνωρίζεται η ιστορικότητα του έργου τους από τις τυχόν ιστορικές σπουδές τους. Ο αυστριακός συγγραφέας Τσβάιχ, σπούδασε φιλολογία και κοινωνιολογία και δεν δήλωσε ποτέ ιστορίκός. Έζησε όμως σε μια πολυτάραχη έποχη και γνώρισε καλά πώς είναι να περνά κάποιος από τη φήμη και τη δόξα στην αφάνεια και στην επικήρυξη (τον καιρό της Χιτλερικής κατοχής), γνώρισε επίσης πώς είναι να περνά κάποιος γρήγορα από τον πλούτο στη φτώχεια κι από εκεί που μένει στον πύργο του Σάλτσμπουργκ ως βασιλιάς να περιφέρεται ως ζητιάνος κι έτσι κατάλαβε πως και η ιστορία δεν είναι τίποτε άλλο από μια πορεία τυφλή που έχει ώρες μοιραίες, οι οποίες ανά πάσα στιγμή μπορούν να ανατρέψουν τα πάντα. Αυτό είναι που τονίζει και στα έργα του λοιπόν. Και ιδίως σε αυτό το έργο (απ' όπου και το κείμενο πιο πάνω) το κάνει περισσότερο απ' οπουδήποτε αλλού, φωτίζοντας τις μοιραίες στιγμές διαφόρων ιστορικών γεγονότων.
Αξίζει επίσης απλώς να αναφέρουμε, για να έχουμε μια πλήρη εικόνα για τον συγγραφέα, ότι το τέλος της ζωής του υπήρξε τραγικό. Μην μπορώντας, όπως λέγεται, να αντέξει το χιτλερισμό αλλά και τις συνεχείς ανατροπές και τα σκαμπανεβάσματα στη ζωή του, φεύγει από την Ευρώπη μαζί με τη γυναίκα του και αυτοκτονούν και οι δυο.

gate: Yianni ο Χρήστος Λεοντής είναι ένας από τους σημαντικότερους συνθέτες που διαθέτουμε και υπογράφει πολύ σπουδαίες δουλειές (βλ.κυρίως "καπνιστό τσουκάλι : Νίκος Ξυλούρης, Γιάννης Ρίτσος και το έργο "Φυλάττει Θερμοπύλας") και πολύ καλά κάνεις και μας ενημερώνεις για την εκδήλωση αυτή που διοργανώνεται.
Πραγματικά το έργο του "¶ξιον εστί" είναι από τις ελάχιστες (βλ. Μάριος Τοκας, Σπανουδάκης) αλλά πολύτιμες και εξαιρετικές προσπάθειες που έχουν γίνει για τη δημιουργία ενός νέου, πολύ ενδιαφέροντος μουσικού ακούσματος των εκκλησιαστικών κειμένων, που σε πολλά σημεία του παρουσιάζεται ως συνέχεια και μετεξέλιξη του βυζαντινού ήχου. Μια τέτοια καινοτομία, όσο και αν ξενίζει και αν προκαλεί και αντιδράσεις κάποτε - κάποτε, αποτελεί μια νέα πρόταση προσέγγισης της μουσικής μας παράδοσης, που δεν πρέπει να παραβλέπεται ούτε να υποτιμάται, αλλά αντίθετα να προσεγγιστεί με ενδιαφέρον και κυρίως να της χαριστεί χρόνος κατάλληλος για να μπορέσει να αναπτύξει στο έπακρο όσα μπορεί να προσφέρει. Αυτό μάλιστα πρέπει να γίνεται με περισσότερη προθυμία, όταν ο έχων την πρωτοβουλία αυτού του νέου ακούσματος τυγχάνει να διαθέτει τη μουσική κατάρτιση και την καλλιτεχνικη έμπνευση του Χρήστου Λεοντή, ο οποίος σημειωτέον ότι υπήρξε και ψάλτης, γεγονός που, εκτός των άλλων, παρέχει - λόγω της ιδιαίτερης σχέσης του με τη βυζαντινή μουσική - εχέγγυα για τη ειλικρινή και γνήσια επιθυμία του συνθέτη να προάγει με το καινοτόμο έργο του την εκκλησιαστική υμνογραφία. Τέτοιες προσπάθειες εξάλλου σημειώθηκαν και στον παραδοσιακό τραγούδι και στέφθηκαν με επιτυχία (βλ. συνεργασία Χρόνη Αηδονίδη με Νίκο Κηπουργό και Παντελή Θαλασσινό).
Αξίζει λοιπόν όλοι να βρεθούμε εκεί απόψε.

Elen: Gate,
Σ'ευχαριστούμε πολύ γι' αυτό το εκτενές αφιέρωμα μνήμης για την ’Αλωση της Πόλης, που σηματοδότησε την πτώση της Βυζαντινής αυτοκρατορίας και την έναρξη μιας περιόδου φυσικής και πνευματικής δουλείας για τους υπηκόους της, που διήρκεσε τέσσερις ολόκληρους αιώνες!!
Η πηγή του υλικού σου πραγματικά πολύ αξιολογη!! Αξίζει να σημειώσω ότι η ίδια πηγή(το έργο του Στεφαν Τσβάιχ) χρησιμοποιείται και από παραγωγό του Δεύτερου προγράμματος της ΕΡΑ(103,7) , που αυτή τη στιγμή(13:48) μεταδίδει αφιέρωμα για την ¶λωση της Κων/πολης.
Ευχαριστούμε πολύ και για τον κόπο σου και για το πολύ αξιόλογο άρθρο!!!

yiannisyiannis: Σε ευχαριστούμε gate για το επίκαιρο σχόλιό σου, έπρεπε όλοι σήμερα να είμαστε ιδιαίτερα προβληματισμένοι και προπαντός να φρεσκάρουμε τη μνήμη τέτοιων γεγονότων, γιατί κάποιοι σήμερα τα έχουν όλα λησμονήσει και λειτουργούν λες και το έθνος μας γεννήθηκε χθες. Τέλος παντων, για όσους είναι σήμερα στην Αθήνα προτείνω την παρακάτω εκδήλωση:

Στο Βυζαντινό Μουσείο
Ο Χρήστος Λεοντής συμπληρώνει φέτος 40 χρόνια δημιουργικής μουσικής δραστηριότητας. Το έργο του «Ακάθιστος Υμνος» και διάφορες συνθέσεις του από το θέατρο θα παρουσιαστούν σήμερα (29 Μαΐου) στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείου (οδός Βασ. Σοφίας 22) ώρα 9.00 μ.μ. στη συναυλία που διοργανώνει ο Πολιτισμικός Οργανισμός του Δήμου Αθηναίων.

Τη συναυλία στον περίβολο του Μουσείου θα διευθύνει ο Χρήστος Λεοντής. Ερμηνεύουν οι τραγουδιστές Λάκης Χαλκιάς, Μαρία Σουλτάτου, Δώρος Δημοσθένους και Ιωάννα Φόρτη. Συμμετέχει η Μεικτή Χορωδία του Πολιτιστικού Κέντρου του Δήμου Κηφισιάς.

Να σημειωθεί ότι το έργο «Ο Ακάθιστος Υμνος» έγραψε ο Χρήστος Λεοντής το 2001, κατόπιν παραγγελίας της Ιεράς Μονής Κουτλουμουσίου του Αγίου Ορους. Η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό.

Augerinos: Σ'ευχαριστώ φίλη apostolopoulouefi για τα καλά σου λόγια. Πράγματι έτσι είναι τα πράγματα. Είσαι η μόνη που κατάφερε να μπει στην ψυχοσύνθεησ του τραγουδιού..και πάλι σ'ευχαριστώ!