Bryan Ferry & Roxy Music

Γράφει ο Γιώργος Μπιλικάς (Orfeus)
223 άρθρα στο MusicHeaven

Albums (Bryan Ferry, Solo)

*** Bryan Ferry (Solo)

** These Foolish Things (Bryan Ferry, 1973)

* Tracks: 1) A Hard Rain's A-Gonna Fall, 2) River Of Salt, 3) Don't Ever Change, 4) Piece Of My Heart, 5) Baby I Don't Care, 6) It's My Party, 7) Don't Worry Baby, 8) Sympathy For The Devil, 9) The Tracks Of My Tears, 10) You Won't See Me, 11) I Love How You Love, 12) Loving You Is Sweeter Than Ever, 13) These Foolish Things.

Οι κριτικοί το λάτρεψαν. Είπαν ότι ο Ferry βοηθάει τον ακροατή να δει αυτά τα 13 κλασικά κομμάτια του 50 και του 60 με άλλο μάτι. Μάζεψε λοιπόν εδώ κομμάτια της δεκαετίας του 60 των Dylan, Joplin, Beatles, Stones, Beach Boys και ένα σωρό άλλα από τη δεκαετία του 50 και μας τα παρέδωσε για να τα δούμε με άλλο μάτι. Πήγα λοιπόν κι εγώ στον οφθαλμίατρο και του ζήτησα να μου αλλάξει το ένα μάτι. Με ρώτησε βέβαια ο άνθρωπος γιατί θέλω να το κάνω αυτό, του εξήγησα όσο μπορούσα καλύτερα, αλλά δεν τον έπεισα. Μου είπε ότι δεν είναι θέμα 'ματιού', αλλά 'αυτιού' και με παρέπεμψε στον ΩΡΛ.  Πήγα βέβαια, αλλά είχε τόσο πολύ κόσμο, που σηκώθηκα και έφυγα. Τώρα δεν ξέρω αν όλοι αυτοί είχαν πάει στον ΩΡΛ για να αλλάξουν αυτιά  προκειμένου να ακούσουν το προσωπικό album του Ferry, αλλά εγώ αποφάσισα να το ακούσω με αυτά που ήδη διέθετα.

Λοιπόν…. Δεν είναι ότι ο δίσκος έχει πολύ στυλ από Roxies, δεν είναι ότι ο Ferry τραγουδάει με τον ίδιο τρόπο, δεν είναι ότι παίζει κιθάρα ο Manzanera, ούτε είναι τίποτα από όλα αυτά. Είναι όμως δυνατόν να ακούς το Sympathy For The Devil τραγουδισμένο με τρόπο γλυκανάλατο; Πού είναι το “νεύρο” του τραγουδιού; Θα μου πείτε τώρα: Μα κι εσύ βρε Ορφέα σ’ αυτό το κομμάτι πήγες κατ’ ευθείαν; Και γιατί να μην πάω δηλαδή; Για να μη σας πω ότι καθάρισα τα αυτιά μου τέσσερις φορές προκειμένου να το ακούσω και να το ξανά ακούσω. Να μην πάω στο 'A Hard Rain's A-Gonna Fall' που από τραγούδι διαμαρτυρίας το έκανε χορευτικό;

Παιδιά το album είναι  μ ο ν ό τ ο ν ο.  Σου δίνει την εντύπωση ότι λέει συνέχεια το ίδιο τραγούδι με τη διαφορά ότι έχει αλλάξει τα λόγια. Στα 1973 έχει κάνει δύο υπέροχα δισκάκια με τους Roxies και έρχεται την ίδια χρονιά με αυτό το album να κάνει τι; Ειπώθηκε ότι ψάχνει για κάτι καινούργιο. Το δήλωσε άλλωστε και ο ίδιος στο 'Do The Strand' του 1973: 'There's a new sensation... a fabulous creation... a Danceable solution... to teenage revolution...' και συνεπής στη δήλωσή του, βάζει σε πράξη την 'Danceable solution' με τη διαφορά ότι λειτουργεί σαν ….χασάπης!!! Μπορεί όμως να ήθελε να φανεί συνεπής με τον τίτλο του album και μετατρέπει έτσι κορυφαία και σημαντικά τραγούδια σε Foolish Things. Τι να πω….

* Σχόλιο: Οι μισοί το μισούν και οι άλλοι μισοί το λατρεύουν. Έχει ένα ενδιαφέρον πάντως, έστω γι’ αυτό.

** Another Time Another Place (Bryan Ferry, 1974)

* Tracks: 1) The 'In' Crowd, 2) Smoke Gets In Your Eyes, 3) Walk A Mile In My Shoes, 4) Funny How Time Slips Away, 5) You Are My Sunshine, 6) (What A) Wonderful World, 7) It Ain't Me Babe, 8) FingerPoppin', 9) Help Me Make It Through The Night, 10) Another Time Another Place.

Μία από τα ίδια. Η 'Danceable solution' επαναλαμβάνεται για άλλη μία φορά με τον John Porter στη θέση του Manzanera και τον John Wetton (που σύντομα θα ακολουθήσει τους Roxies) από τους King Crimson στο μπάσο. Το αποτέλεσμα δεν είναι ούτε εδώ καλό. Ο  Bryan δεν τα καταφέρνει ούτε στη μπαλάντα 'Help Me Make It Through The Night' του Kris Kristofferson. Τον ακούς και αναρωτιέσαι: “Πού τον ξέρω ρε παιδιά; Κάπου τον έχω δει. Μήπως είναι στους Roxies ο τύπος; Ή μήπως δεν έχει καμία σχέση μαζί τους;” Και τώρα εσείς περιμένετε να γράψω;

* Σχόλιο: Ο τίτλος θα έπρεπε να είναι: "Another Year, Another Covers Album".

** Let's Stick Together (Bryan Ferry, 1976)

* Tracks: 1) Let's Stick Together, 2) Casanova, 3) Sea Breezes, 4) Shame Shame Shame, 5) 2 HB, 6) The Price Of Love, 7) Chance Meeting, 8) It's Only Love, 9) You Go To My Head, 10) Re-Make/Re-Model, 11) Heart On My Sleeve.

Η 'Danceable solution' κλείνει με αυτό το album την τριλογία αλλά εδώ το παρακάνει. Το παρακάνει γιατί δεν αρκείται στο να διασκευάζει άλλους. Διασκευάζει και τον ίδιο του τον εαυτό προσπαθώντας μάλιστα να αναπαράγει τον ήχο των Roxies. Ναι αλλά για ποιο λόγο; Αφού έχουμε τα κομμάτια και τα ακούμε από τους Roxies. Για ποιο λόγο να τα έχουμε και με σένα –σόλο- να τα λες σε στυλ Roxies? Τι προσφέρουν αυτές οι διασκευές; Στο κάτω-κάτω εσύ δεν είσαι οι Roxies? Γιατί αν δεν είσαι εσύ, τότε ποιος είναι;  Για άλλη μία φορά το κοινό διχάζεται, αλλά πρέπει να ομολογήσω ότι εδώ τα πράγματα είναι καλύτερα. Οι διασκευές εδώ είναι όντως καλύτερες από τις απόπειρες των προηγουμένων albums. Φαίνεται ότι στον τρίτο δίσκο έμαθε πια. Κομμάτια όπως το  'Shame Shame Shame' του Jimmy Reed και το 'It's Only Love' του John Lennon αποδίδονται θαυμάσια (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τα προτιμώ από τα πρωτότυπα) με κορυφαίο το ομότιτλο που είναι σούπερ.

* Σχόλιο: Αν θέλετε χορευτική μουσική προτιμήστε αυτό το album που θα έπρεπε όμως να λέγεται: 'Danceable Solution Vol. 3'.

** In Your Mind (Bryan Ferry, 1977)

* Tracks: 1) This Is Tomorrow, 2) All Night Operator, 3) One Kiss, 4) Love Me Madly Again, 5) Tokyo Joe, 6) Party Doll, 7) Rock Of Ages, 8) In Your Mind.

Ποιος θα ήθελε να περάσει την υπόλοιπη ζωή του κάνοντας μόνο διασκευές; Οι φήμες οργιάζουν: “Ο Ferry δεν κάνει τίποτα μόνος του. Ότι κάνει, το κάνει μόνο με τους Roxies”. Έτσι ο Bryan αποφασίζει να γράψει καινούργια τραγούδια. Στην ουσία λοιπόν, αυτό είναι το πρώτο προσωπικό album του Ferry που κάθεται και γράφει …..ένα update του Siren, χωρίς όμως να καταφέρει να περάσει καμία ενδιαφέρουσα μελωδική γραμμή. Τουλάχιστον τα κομμάτια είναι original.

Το 'Tokyo Joe' δανείζεται μελωδία από το 'Casanova' και το 'One Kiss' θυμίζει το 'America' του Paul Simon. Το 'Love Me Madly Again' είναι ένα από τα καλύτερα που έγραψε στη σόλο καριέρα του και εκμηδενίζει τα πάντα εδώ. Το 'All Night Operator' έχει  πολύ καλό ρεφρέν και το 'Rock Of Ages' όπως και το ομότιτλο στέκονται θαυμάσια.

* Σχόλιο: Χορευτικό album με Roxy ενέργεια.

** The Bride Stripped Bare (Bryan Ferry, 1978)

* Tracks: 1) Sign Of The Times, 2) Can't Let Go, 3) Hold On (I'm Coming), 4) Same Old Blues, 5) When She Walks In The Room, 6) Take Me To The River, 7) What Goes On, 8) Carrickfergus, 9) That's How Strong My Love Is, 10) This Island Earth.

Δεν είναι άσχημο δισκάκι αυτό. Υπάρχουν όμορφα original τραγούδια, αλλά και ασήμαντες διασκευές, με τις οποίες δεν θα ασχοληθώ. Θα αναφέρω μόνο –για να βάλω τα πράγματα στη θέση τους- ότι προτιμώ χίλιες φορές να ακούω το 'That's How Strong My Love Is' από τους Rolling Stones παρά από τον Ferry.  Τα original τραγούδια δεν είναι άσχημα. Η φωνή είναι καλή, η ατμόσφαιρα επίσης καλή και το album είναι αρκετά συναισθηματικό. Είναι ολόκληρο αφιερωμένο στον χωρισμό του με την Jerry Hall (η οποία αυτή την εποχή έχει χωρίσει και από τον Mick Jagger) και ο Bryan αρπάζει την ευκαιρία να 'ανανεώσει' με αυτό το album τα αισθήματά του για την Jerry.

Στο 'Can't Let Go' ακούγεται απελπισμένος υπηρετώντας το πνεύμα και την ατμόσφαιρα του τραγουδιού και το 'When She Walks In The Room' που είναι πολύ τρυφερό είναι ο επίλογος της σχέσης του Bryan με την Jerry. Το album κυλάει όμορφα χωρίς εξάρσεις μέχρι που έρχεται το 'This Island Earth' που κλείνει και σε σοκάρει. Το τραγούδι αυτό, είναι απίστευτα αριστουργηματικό. Νομίζεις ότι είναι κομμένο από τα δύο πρώτα albums των Roxies. Όλα τα υπόλοιπα -όσο καλά και αν είναι- ωχριούν μπροστά του.

* Σχόλιο: Soul, folk και μπαλάντες με γεύση Roxies και με ένα αριστουργηματικό φινάλε που το κάνει ασυναγώνιστο. Thnx Mr. Nice Guy.