Δώδεκα Θεοί ή Χριστιανισμός?

Γεια στο στόμα σου

Ενδιαφέρον από ποια άποψη; Και για ποιον;

Μπορώ να πω κι εγώ το ίδιο γι αυτό: http://www.pare-dose.net/3515

Καλησπέρα και Έλεος. Φτάνει κυρίες και κύριοι. Το γεγονός ότι τη τελευταία εβδομάδα υπάρχουν στο forum δύο topic με θέμα τη θρησκεία και τη θρησκοληψία, που για μερικούς ανθρώπους είναι τρόπος-στάση ζωής και προσωπική επιλογή, μου γεννά την εξής απορία: Μήπως είστε χριστιανοί, κρυπτοχριστιανοί, αιρετικοί ή κάτι άλλο; Μήπως έχετε επηρεαστεί από αυτούς που πιστεύουν κάτι διαφορετικό από εσάς; Συγνώμη εάν προσβάλω κάποιους από εσάς, αλλά δεν το θέλησα. Ως άτομο με αφήνει παντελώς αδιάφορη η πίστη του καθενός, αλλά με νοιάζει και με κόφτει εάν ο διπλανός μου υποφέρει. Το κυριότερο όμως είναι ότι εκνευρίζομαι όταν κάποιος δεν έχει μια σφαιρική άποψη για οποιοδήποτε θέμα. Αυτά τα ολίγα από μένα και δεν πρόκειται να επανέλθω για να απαντήσω σε τυχόν σχόλια για την άποψη μου. Ε.Σ.

Μεγάλη εβδομάδα με 2 αντιχριστιανικά θέματα να δεσπόζουν στο φόρουμ! Δεν είμαι θρησκόληπτος, όμως δεν μου αρέσει να υβρίζεται η προσωπική πίστη κανενός, είτε Χριστιανού, είτε αλλόθρησκου.

Οι στιγμές που ζούμε τα τελευταία χρόνια, η οικονομική κρίση, η δυστυχία, η καταπίεση των ασθενέστερων από τους ισχυρούς κλπ. είναι το επιστέγασμα της αποχριστιανοποίησης της Ευρώπης και του δυτικού κόσμου γενικότερα. Ο δυτικός άνθρωπος, λησμόνησε το χριστιανικό κήρυγμα της θυσιαστικής αγάπης και κάνει βήματα ολοταχώς προς τα πίσω, προς τις σκοτεινές προχριστιανικές εποχές της βαρβαρότητας. Το ζούμε όλοι καθημερινά, από τις αλλαγές στα εργασιακά, τη φορομπηχτική πολιτική, την υποδούλωση των εθνών και των λαών στους οικονομικά ισχυρούς του πλανήτη και πάει λέγοντας. Παραθέτω ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο, όποιος έχει διάθεση μπορεί να το διαβάσει.

Πρακτικά της δίκης μεταξύ της Ευρώπης και του Χριστού

Ο φιλόχριστος Επίσκοπος Nικόλαος Βελιμίροβιτς (ήδη συγκαταλέγεται μεταξύ των αγίων) λέγει για την δίκη μεταξύ του Χριστού και της Ευρώπης:

Εάν θα μπορούσε η ιστορία των τριών τελευταίων αιώνων -δεκάτου ογδόου, δέκατον ενάτου και εικοστού- να ονομασθεί με ένα ορθό κατάλληλο όνομα, τότε δεν υπάρχει ορθότερο από την ονομασία: «Πρακτικά της δίκης μεταξύ της Ευρώπης και του Χριστού». Γιατί στα τελευταία τριακόσια χρόνια δεν έχει συμβεί τίποτε στην Ευρώπη που να μην είχε σχέση με τον Χριστό τον Θεό μας. Στην δίκη αυτή μεταξύ του Χριστού και της Ευρώπης, στην πραγματικότητα συμβαίνουν τα εξής:
Ο Χριστός λέγει στην Ευρώπη ότι βαπτίσθηκε στο δικό Του όνομα και πρέπει να παραμείνει πιστή σ' Αυτόν και στο Ευαγγέλιό Του.
Σ' αυτό απαντά η υπόδικη Ευρώπη:
Όλες οι θρησκείες είναι ίσες. Μας το είπαν οι Γάλλοι εγκυκλοπαιδιστές. Και κανείς δεν μπορεί να σε εξαναγκάσει να πιστεύεις τούτο ή εκείνο.
Η Ευρώπη ανέχεται όλες τις θρησκείες ως δεισιδαιμονίες, εξαιτίας των ιμπεριαλιστικών της συμφερόντων, η ίδια όμως δεν κρατάει καμία θρησκεία. Όταν πραγματοποιήσει τους πολιτικούς σκοπούς της, τότε αυτή θα «ξεκαθαρίσει» σύντομα τους λογαριασμούς της με όλες τις προλήψεις του λαού.
Ο Χριστός ρωτά με λύπη:
Πώς μπορείτε εσείς οι άνθρωποι να ζείτε μόνο με τα ιμπεριαλιστικά, υλικά συμφέροντα, δηλαδή με την ζωώδη μόνο επιθυμία για την σωματική τροφή; Εγώ ήθελα να σας κάμω Θεούς και υιούς Θεού και σεις φεύγετε και επιδιώκετε να εξισωθείτε με τα υποζύγια.
Σ' αυτό απαντά ή Ευρώπη:
Εσύ είσαι καθυστερημένος. Στην θέση του Ευαγγελίου σου βρήκαμε την βιολογία και την ζωολογία. Τώρα γνωρίζουμε ότι δεν είμαστε δικοί σου απόγονοι και του ουρανίου πατέρα σου, αλλά απόγονοι των ουραγκοτάγκων και των γοριλών, δηλαδή του πιθήκου. Εμείς τώρα τελειοποιούμαστε για να γίνουμε θεοί. Γιατί δεν παραδεχόμαστε άλλους θεούς εκτός από εμάς.
Σ' αυτό ο Χριστός λέγει:
Εσείς είσθε περισσότερο σκληροτράχηλοι από τους αρχαίους Εβραίους. Εγώ σας σήκωσα από το σκοτάδι της βαρβαρότητας στο ουράνιο φως, και σεις πηγαίνετε πάλι πίσω στο σκοτάδι, όπως το βουβάλι στη λάσπη. Εγώ έχυσα το αίμα μου για χάρη σας. Εγώ σας έδειξα την αγάπη μου, όταν όλοι οι Άγγελοί μου απέστρεφαν τα πρόσωπά τους μη μπορώντας να υποφέρουν την δυσωδία σας, δυσωδία του Άδη. Όταν λοιπόν εσείς ήσασταν σκοτάδι και δυσωδία, ήμουν ο μόνος που στάθηκα να σας καθαρίσω και να σας φωτίσω. Να μην είσθε λοιπόν τώρα άπιστοι, γιατί θα επιστρέψετε πάλι σ' εκείνον τον ανυπόφορο ζόφο και τη δυσωδία.
Σ' αυτό η Ευρώπη φωνάζει περιπαικτικά:
Φύγε από μας. Δεν σε αναγνωρίζουμε. Εμείς ακολουθούμε την ελληνική φιλοσοφία και τον ευρωπαϊκό πολιτισμό και την κουλτούρα, θέλουμε ελευθερία. Εμείς έχουμε τα πανεπιστήμια. Η επιστήμη είναι το οδηγητικό μας αστέρι. Το σύνθημά μας είναι: ελευθερία, αδελφοσύνη, ισότητα. Ο νους μας είναι ο θεός των θεών. Εσύ είσαι Ασιάτης. Εμείς σε αρνούμαστε. Εσύ είσαι μόνο ένας παλαιός μύθος των γιαγιάδων και των παππούδων μας.
Τότε ο Χριστός με δάκρυα στα ματιά Του λέγει:
Ιδού εγώ φεύγω, αλλά εσείς θα δείτε. Αφήσατε την οδό του Θεού και ακολουθήσατε την σατανική οδό. Η ευλογία και η ευτυχία αφαιρέθηκαν από σας. Στο χέρι μου βρίσκεται η ζωή σας, γιατί εγώ σταυρώθηκα για σας. Παρά ταύτα δεν θα σας τιμωρήσω εγώ, αλλά οι αμαρτίες σας και η αποστασία σας από έμενα τον Σωτήρα σας. Εγώ φανέρωσα την αγάπη του Πατέρα μου προς όλους τους ανθρώπους και ήθελα με αγάπη να σας σώσω όλους.
Τότε λέγει η Ευρώπη:
«Ποιά αγάπη; Ρωμαλέο και ανδρικό μίσος εναντίον όλων εκείνων που δεν συμφωνούν με μας, τούτο είναι το πρόγραμμά μας. Η αγάπη σου είναι μόνο ένα παραμύθι. Στη θέση τον παραμυθιού αυτού εμείς σηκώσαμε σημαία: εθνικισμού και διεθνισμού, ετατισμού [κρατισμού] και προοδευτισμού, εξελιξαρχίας, ωκεανισμού και κουλτουρισμού. Σε τούτο βρίσκεται η σωτηρία μας. Εσύ φύγε από μας».
Αδελφοί μου, η συζήτηση τελείωσε στις μέρες μας. Ο Χριστός απομακρύνθηκε από την Ευρώπη, όπως κάποτε από την χώρα των Γαδαρηνών, όταν το ζήτησαν οι Γαδαρηνοί. Μόλις όμως έφυγε Αυτός, ήλθε πόλεμος, οργή, τρόμος και φρίκη, κατάρρευση, καταστροφή. Επέστρεφε στην Ευρώπη ο προχριστιανικός βαρβαρισμός, εκείνος των Αβάρων, των Ούννων, των Λογγοβαρδών, των Αφρικανών, μόνον ότι τώρα ήταν εκατό φορές φρικωδέστερος. Ο Χριστός πήρε το Σταυρό Του και την ευλογία Του και απομακρύνθηκε. Έμεινε ζόφος και δυσωδία.
Και σεις τώρα αποφασίστε με ποιόν θα πάτε, ποιον θα ακολουθήσετε: την σκοτεινή και δυσώδη Ευρώπη ή τον Χριστό;
από το πόνημα του αγίου γέροντος Ιουστίνου Πόποβιτς «Ορθόδοξη Εκκλησία και Οικουμενισμός»

ΠΗΓΗ: ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗΣ, http://trelogiannis.blogspot.gr/2013/05/blog-post_1.html

Και γιατί πρέπει να διαλέξουμε -σώνει και καλά- ανάμεσα σ' αυτούς τους δύο;

Γιατί το σχόλιό μου αυτό χαρακτηρίστηκε σαν "post αρνητικής αξιολόγησης;"

-----------------

[ τροποποιήθηκε από τον/την Orfeus, 01-05-2013 14:52 ]

Μεγάλη εβδομάδα για εσένα, μια κοινή για εμένα.. Το λες πίστη εσύ, το λέω παραμύθι εγώ. Αν είναι δυνατόν να αποκαλείς αντιχριστιανικό (με την "κακή" έννοια) όποια συζήτηση γίνεται που σχολιάζει χριστιανικές μεθόδους κι όχι μόνο.. 

Από τις αναρτήσεις της πλειοψηφίας των συμφορουμιτών νομίζω προκύπτει ότι ο ελληνισμός είναι δυνατά δεμένος και με το δωδεκαθεϊσμό και με το Χριστιανισμό. Εξαρτάται πάντα από την ιστορική & κοινωνική περίοδο που εξετάζουμε.

Επειδή, όμως, θεωρώ πως η ουσία που κινεί τα νήματα είναι αλλού και όχι στη μυστικιστική αίσθηση περί αγνώστου που θέλουν να συντηρούν οι θρησκείες, θα παραθέσω την εισαγωγή ενός βιβλίου που απευθύνεται σε εφήβους, νέους αλλά και ενήλικες:

"Υπάρχει ένας γίγαντας σ΄αυτόν τον κόσμο.

Έχει χέρια που μπορούν να σηκώσουν μια τεράστια ατμομηχανή χωρίς να βάλουν δύναμη.

Έχει φτερά που μπορούν να σηκώνουν ψηλά, πάνω απ΄τα σύννεφα, πιο ψηλά από ΄κει που πετούν τα πουλιά.

Έχει τη δύναμη να κολυμπά πάνω στο νερό & στο βυθό της θάλασσας καλύτερα από κάθε ψάρι.

Έχει μάτια που μπορούν να δουν τα αθέατα, αυτιά που ακούνε εκείνα που λέγονται στο άλλο άκρο του κόσμου.

Είναι τόσο δυνατός που μπορεί να διασχίζει τα βουνά και να σταματά το πιο ορμητικό ποτάμι.

Κάνει το γύρω κόσμο του, όπως ο ίδιος θέλει. Φυτεύει δάση, ενώνει θάλασσες, ποτίζει ερήμους.

Ποιος είναι αυτός ο Γίγαντας;

Ο Γίγαντας αυτός είναι ο άνθρωπος."

Μ. Ίλιν - Ε. Σεγκάλ

Άνθρωπος, αυτός ο γίγας

Θα μου πείτε, κάνει και άλλα πολλά, καταστροφικά και άσχημα, για τα οποία βέβαια ποτέ δεν τον απέτρεψε η θρησκεία. Ίσα ίσα, κάποιες φορές τον παρότρυνε....

αλήθεια?η θρησκεία παρότρυνε τον "γίγαντα" άνθρωπο?αφού είναι λοιπόν τόσο δυνατός ο άνθρωπος..γιατί δεν κοντρολάρει τα θέλω του και τα άσχημά του??κι αν για παράδειγμα μιλάμε για το χριστιανισμό..Ο Χριστιανισμός από όσο γνωρίζω βασίζεται στην έννοια της αγάπης.Δεν επέβαλε στον άνθρωπο ούτε να σφάξει,ούτε να καταστρέψει ούτε να σκοτώσει .Ούτε φυσικά του τα δίδαξε. Το αντίθετο του δίδαξε..Αγάπα τον πλησίον σου του είπε ως σεαυτόν..Γι'αυτά τα άσχημα φίλε μου είναι υπεύθυνος ο ίδιος ο παντοδύναμος άνθρωπος κι ας μην ψάχνει να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα ρίχνοντας τις ευθύνες αλλού για να νιώσει ανακουφισμένος. Ο άνθρωπος αυτός ο γίγας ας συμμαζευτεί λίγο..Στο όνομα της Θρησκείας..μπορεί να έχουν γίνει πολλά..αλλά υπεύθυνη δεν είναι η θρησκεία αλλά ο άνθρωπος που τη χρησιμοποίησε όπως τον συνέφερε..Αυτός ο Παντοδύναμος άνθρωπος.. που μετά απο 70,80 100 χρόνια ..γίνεται χώμα και εξαφανίζεται... ε λοιπόν αν δε χρειάζεται το Θεό τότε ας το αποδείξει με τις πράξεις του.Αλλά δυστυχώς..είναι πολύ πολύ μικρός..αυτός ..ο γίγας...και να σου πω και κάτι ακόμα?ευτυχώς που πολλοί είναι οι "παντοδύναμοι" άνθρωποι που πιστεύουν..και επειδή "πιστεύουν" στο Θεό ή κατά  κάποιους σε μία ανώτερη δύναμη..φοβούνται κι όλας..κι όταν κάποιος φοβάται λίγο..μαζεύεται κι όλας..(να και ένα καλό από τη θρησκεία)..Γιατί αν δεν είχαν και το φόβο...τότε αλίμονο σ'αυτόν το μικρό μπλέ πλανήτη..που δημιουργήθηκε ..προφανώς τυχαία.. Καλή Ανάσταση να έχουμε..όσοι από μας έχουμε φυσικά ασπαστεί το Χριστιανισμό!για τους Δωδεκαθεϊστές...δεν ξέρω τι να ευχηθώ!!συγχωρέστε με..την εκτίμησή μου και την αγάπη μου όμως σε όλους τους συνανθρώπους μου!ανεξαρτήτως θρησκείας, φυλής,γλώσσας κτλ..αυτός που αγαπά και συγχωρεί  είναι ο παντοδύναμος άνθρωπος για μένα..όχι αυτός που κάνει...ουρανοξύστες!!!

[ τροποποιήθηκε από τον/την THANOS35, 01-05-2013 23:09 ]