Μπορεί να είναι μελαγχολικό, μα αν θες δώσε μια απάντηση!

Το μέλος tina15 στις 08-06-2007 στις 11:41 έγραψε...

Ποτέ μου δε φοβήθηκα το θάνατο!Κανένας μας δεν πρέπει να τον φοβάται.Είναι μια κατάσταση με την οποία πρέπει να μάθουμε να ζούμε!!Βρίσκεται παντού γύρω μας ακόμη και αν εμείς δε μπορούμε να τον αισθανθούμε,να τον καταλάβουμε...Αυτο που πραγματικά πρέπει να μας φοβίζει είναι η ζωή που μας έδωσε μια ανώτερη δύναμη και που δεν ξέρουμε τι μας επιφυλλάσει...Μπορώ να πω πως είναι μια κατάσταση λύτρωσης και απαλλαγής από κάθε ψυχικό και σωματικό πόνο! Όπως λένε και οι H.I.M. ''This world is a cruel place and we're here only to lose so before live tears us apart let death bless me with you...Join me in death''

Το μέλος Mad-about-kurt στις 05-06-2007 στις 00:10 έγραψε...

Από την στιγμή που θα γεννηθούμε το μόνο σίγουρο,καλώς ή κακώς, είναι ότι θα πεθάνουμε...
Αν σκεφτόμαστε συνεχώς ότι κάποια στιγμή θα πεθάνουμε,δεν πρόκειται να απολαύσουμε τις στιγμές...

Το μέλος tina15 στις 09-06-2007 στις 13:17 έγραψε...
Φυσικά φίλε μου Astron!!!Θάνατος είναι μια κατάσταση στην οποία όλοι κάποτε θα βρεθούμε και προετοιμαζόμαστε γι'αυτή από τη στιγμή που γεννιόμαστε ενώ η ζωή ποτέ δεν ξέρουμε τι μας επιφυλλάσει...Για το μόνο λοιπόν που εγώ μπορώ να είμαι σίγουρη είναι γι' αυτό...Δε νομίζω πως είναι απαισιόδοξο απλά είναι το σκεπτικό μου,η λογική μου!

Το μέλος Astron στις 11-06-2007 στις 17:25 έγραψε...

Παράθεση: Το μέλος tina15 στις 09-06-2007 στις 13:17 έγραψε... Φυσικά φίλε μου Astron!!!Θάνατος είναι μια κατάσταση στην οποία όλοι κάποτε θα βρεθούμε και προετοιμαζόμαστε γι'αυτή από τη στιγμή που γεννιόμαστε ενώ η ζωή ποτέ δεν ξέρουμε τι μας επιφυλλάσει...Για το μόνο λοιπόν που εγώ μπορώ να είμαι σίγουρη είναι γι' αυτό...Δε νομίζω πως είναι απαισιόδοξο απλά είναι το σκεπτικό μου,η λογική μου!

Μα η ιδέα ότι θα πάψεις να υπάρχεις σου φαίνεται λιγότερο τρομακτική απ' το γεγονός οτι δεν ξέρουμε τί μας ξημερώνει αύριο;

Η ομορφιά της ζωής αυτή είναι... Το ταξίδι που δεν ξέρεις τί σου επιφυλάσσει. Νέες σκέψεις, νέες γνωριμίες, νέα μέρη, νέες αισθήσεις, ακόμα και νέα συναισθήματα. Η μέρα με τη μέρα κατάκτηση αυτού του "αγνώστου" είναι απ' τις πιο συναρπαστικές ομορφιές της ζωής.
Κι αν καμιά φορά συμβαίνουν άσχημα πράγματα, "why worry, there should be sunshine after rain, these things have always been the same" όπως λένε και οι Dire Straits.

Σε μεγάλο βαθμό είναι στο χέρι μας να κάνουμε την ζωή όμορφη και να την αγαπήσουμε. Όσο για μένα, δεν θα 'ναι υπερβολή να πω ότι άρχισα να φοβάμαι το θάνατο πιο πολύ όταν πριν από λίγα χρόνια αγάπησα υπερβολικά τη ζωή.


Υ.Γ. Επίσης πάνω σε αυτό που λες, το γεγονός ότι "προετοιμαζόμαστε" για το θάνατο, δείχνει από μόνο του ότι είναι κάτι πολύ αρνητικό. Προετοιμαζόμαστε για να τον αντιμετωπίσουμε, προσπαθούμε να συνηθίσουμε στην ιδέα του. Αλλά δεν είναι κι εύκολο, ειδικά αν δε θες με τίποτα να αφήσεις πίσω όλα αυτά που αγαπάς εδώ στη ζωή... Απ' την άλλη, αν οι μέρες σου είναι γεμάτες θλίψη και δεν σε κρατούνε και πολλά πράγματα ανάμεσα στους ανθρώπους και τον κόσμο, ίσως η προετοιμασία για τον θάνατο να είναι ευκολότερη.

Το μέλος tina15 στις 11-06-2007 στις 18:00 έγραψε...
Το μόνο που θέλω είναι να δώσω,δε με νοιάζει αν θα πάρω!Έχεις νιώσει ποτέ μόνος ανάμεσα σε χιλιάδες ανθρώπους;;;;Δυστηχώς αυτό δεν είναι η επιλογή μου αλλά δε μπορώ να κάνω και κάτι για να το αλλάξω!!!Είναι πολύ όμορφο να ακούς ανθρώπους να μίλουν σαν εσένα πόσο μάλλον να αισθάνονται κιόλας όπως εσύ...Εγώ τι λάθος κάνω;;;!!!

Το μέλος Astron στις 11-06-2007 στις 20:15 έγραψε...

Παράθεση: Το μέλος tina15 στις 11-06-2007 στις 18:00 έγραψε... Το μόνο που θέλω είναι να δώσω,δε με νοιάζει αν θα πάρω!Έχεις νιώσει ποτέ μόνος ανάμεσα σε χιλιάδες ανθρώπους;;;;Δυστηχώς αυτό δεν είναι η επιλογή μου αλλά δε μπορώ να κάνω και κάτι για να το αλλάξω!!!Είναι πολύ όμορφο να ακούς ανθρώπους να μίλουν σαν εσένα πόσο μάλλον να αισθάνονται κιόλας όπως εσύ...Εγώ τι λάθος κάνω;;;!!!

Το έχω νιώσει πολύ έντονα και ιδιαίτερα παλιότερα στην εφηβεία.
Το θέμα που λες μάλιστα το έχουμε συζητήσει εδώ στο παρελθόν και μπορείς να εκφράσεις την γνώμη σου στο σχετικό topic: Μοναξιά ανάμεσα σε πολλούς
Αλλά και σε άλλα topics, αν κάνεις μια αναζήτηση θα δεις ότι πολλοί συμμερίζονται τις ευαισθησίες και τις ανησυχίες σου

Ρωτάς αν κάνεις κάτι λάθος. Το λάθος που ίσως θα μπορούσες να κάνεις είναι να απογοητευτείς από τώρα. Η ζωή σου τώρα αρχίζει, και το ωραιότερο μέρος της είναι μπροστά. Κράτα λοιπόν μόνο τα στοιχεία εκείνα που σου δίνουν χαρά και διώξε απ' τη ζωή σου τα υπόλοιπα όσο μπορείς.

Είναι μεγάλο λάθος να ταυτίζουμε την ζωή με πράγματα τα οποία είναι στην πραγματικότητα μονάχα άσχημες πλευρές της. Για μια ζωή που ταυτίζεται με την ασχήμια και τη στενοχώρια σίγουρα ο θάνατος δεν μοιάζει και τόσο τρομαχτικός. Γι' αυτό η μόνη λύση είναι να διαμορφώσει κανείς τη ζωή του έτσι ώστε να την αγαπήσει.
Κι αυτά στο λέω ως άνθρωπος μάλλον απαισιόδοξος στην πραγματικότητα. Αλλά κάποια στιγμή μετά την εφηβεία ...βαρέθηκα να αυτομαστιγώνομαι, κι είπα δεν πάει άλλο. Θα το γλεντήσουμε λοιπόν το ταξίδι, όπου κι αν μας πάει.

Το μέλος Tren στις 31-05-2007 στις 22:58 έγραψε...

Προσωπικως τον Mr.Death τον εχω γραμμενο.....

Το μέλος Tren στις 01-06-2007 στις 16:38 έγραψε...


Θα στεκοσουν μπροστα σε ενα τανκ για μια ιδεα?
Θα εδειχνες με το δαχτυλο τον γειτονα για ενα κιλο φετα?
Θα φιλαγες τον Χριστο στο μετωπο για τριαντα αργυρια?

Το μέλος Astron στις 02-06-2007 στις 12:57 έγραψε...

Παράθεση: Το μέλος Tren στις 01-06-2007 στις 19:09 έγραψε... Ειπες"Μάλλον έχει νικήσει την αγάπη για τη ζωή, και άλλος δρόμος πια δεν του μένει παρά είτε να την αγαπήσει (αλλάζοντάς την) είτε να την σταματήσει." Δεν αγαπα την ζωη αυτος που μαχεται για την προσωπικη ελευθερια και την ευημερια των συνανθρωπων του?Για την πατριδα του,τα δικαιωματα του,την θρησκεια του,την δικαιοσυνη ,τις αρχες του?Ποιος αγαπα την ζωη περισσοτερο απ'αυτον?

Αγαπά τη ζωή την ιδεατή, εκείνη που θέλει να χτίσει και όχι εκείνη που ζει. Για αυτό αποφασίζει ότι αξίζει να ρισκάρει την ζωή του για να διεκδικήσει κάτι καλύτερο.
Αν ήταν ευτυχισμένος με τα πράγματα όπως είχαν, δε θα είχε λόγο άλλωστε να το κάνει αυτό.
Αυτή βέβαια είναι η δική μου προσωπική άποψη, και μπορεί να διαφωνείς.

Παράθεση: Κατα τα αλλα οφειλω να σου ομολογησω Astron οτι μου αρεσει πολυ ο πολιτισμενος τροπος που διαφωνουμε!

Χαίρομαι που το λες αυτό γιατί μόνο έτσι μπορούν να γίνουν αυτές οι συζητήσεις
Είμαστε και στις "Φιλοσοφικές Συζητήσεις", ο σεβασμός της αντίθετης άποψης είναι αναγκαίος...

Το μέλος tina15 στις 09-06-2007 στις 13:17 έγραψε...

Φυσικά φίλε μου Astron!!!Θάνατος είναι μια κατάσταση στην οποία όλοι κάποτε θα βρεθούμε και προετοιμαζόμαστε γι'αυτή από τη στιγμή που γεννιόμαστε ενώ η ζωή ποτέ δεν ξέρουμε τι μας επιφυλλάσει...Για το μόνο λοιπόν που εγώ μπορώ να είμαι σίγουρη είναι γι' αυτό...Δε νομίζω πως είναι απαισιόδοξο απλά είναι το σκεπτικό μου,η λογική μου!

Το μέλος StavmanR στις 30-06-2007 στις 14:42 έγραψε...

Παράθεση: Το μέλος Tren στις 01-06-2007 στις 16:38 έγραψε... Θα στεκοσουν μπροστα σε ενα τανκ για μια ιδεα? Θα εδειχνες με το δαχτυλο τον γειτονα για ενα κιλο φετα? Θα φιλαγες τον Χριστο στο μετωπο για τριαντα αργυρια?

-Κάποιοι για μία ιδέα στέκονται πάνω στο τανκ, στη θέση του πολυβολητή...(God bless us all)
-Η χρήση της κουκούλας θεωρείται δεδομένη, αν και στην εποχή μας όλα γίνονται με τη χρήση του mouse ανάμεσα σε 4 ντουβάρια (5 είναι αλλά το ένα κινείται κιόλας)...
-Κάτσε να κάνω τις απαραίτητες μετατροπές και ανατιμήσεις να δω αν συμφέρει...το ανθεκτικό σχοινί κοστίζει αρκετά στις μέρες μας...(με τη σύμφωνη γνώμη του προδοθέντα κάνουμε και εκπτώσεις)

Τρεν δεν έχω λόγια ...

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 30-06-2007 14:44 ]

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 30-06-2007 14:47 ]