Μέχρι τώρα έλεγα ότι δεν τον φοβάμαι... Και αυτό έδειχνα αυθόρμητα άρα το πίστευα. Δεν είχα και τίποτα να αφήσω πίσω... Δηλαδή οκ, οι φίλοι κτλ κάποτε θα το ξεπέρναγαν θα έλεγα, ένα μικρό παιδί όμως για παράδειγμα, δε θα το ξεπέρναγε τόσο έυκολα, οπότε δε με κράταγε κάτι τόσο δυνατό.
Πρόσφατα όμως απέκτησα κάποιες φοβίες (οδηγικές βασικά
) οι οποίες ίσως να αποδεικνύουν το φόβο μου προς το θάνατο.
Προς το παρόν τον αγνοώ πάντως
)
.....
