Ελληνική μουσική; Ο κλέψας του κλέψαντος!

Κάτι που εντόπισα πρόσφατα είναι ότι και ο Χατζηγιάννης ακολουθεί τα βήματα του Καρβέλα! Η νέα επιτυχία της Δέσποινας Ολυμπίου Πες το Δυνατά δεν είναι παρά αντιγραφή του κουπλέ του πασίγνωστου Hot Stuff της Donna Summer (ίδια μελωδία, ίδιες συλλαβές, ίδιος τονισμός, ακόμη και ίδια τονικότητα!), ενώ το refrain είναι αντιγραφή του refrain του Tonight των Reamonn, το οποίο ο Χατζηγιάννης τραγούδησε και στα ελληνικά, αλλά δεν ξέρω αν έχει την άδεια να το χρησιμοποιήσει και σε άλλο τραγούδι...

Το μέλος Hastaroth στις 20-06-2007 στις 22:38 έγραψε...

Παράθεση: Το μέλος absurdus_delirium στις 20-06-2007 στις 22:07 έγραψε... Ρε παιδιά, συμφωνώ: οι νότες είναι 7

Αυτό δέν σημαίνει τίποτε.Καί τά γράμματα τού αλφαβήτου είναι 24 αλλά άν εγώ γράψω ένα ποίημα που να λέη "τής δικαιοσύνης ήλιε νοητέ" και το παρουσιάσω γιά δικό μου,θά μέ κράξουν μέχρι και τά μολύβια.

Οπως έγραψε και το μέλος Sixten,άλλο η έμπνευση-δηλαδή η εξ αρχής δημιουργία-καί άλλο η κλοπή-δηλαδή παίρνουμε κάτι και το παρουσιάζουμε ώς δικό μας.

Παράθεση: και με τις ίδιες ακριβώς συγχορδίες μπορείς να παίξεις το No woman, no cry, το When I come around και το Τα κορίτσια ξενυχτάνε. Δεν είναι αυτό το ζήτημα.

Μήν μπλέκουμε την σύνθεση (δηλαδή την μελωδία) μέ την εναρμόνιση (δηλαδή τίς συγχορδίες).Η ίδια μελωδική γραμμή μπορεί να εναρμονιστή μέ πολλούς τρόπους,δέν παύει όμως να θεωρήται πνευματική δημιουργία ΜΟΝΟ σέ σχέση μ'αυτόν που την δημιούργησε και όχι σέ σχέση μ'αυτόν/ούς που τήν εναρμόνισε/σαν.

Παράθεση: Φέρτε στο μυαλό σας τον Λουκιανό Κηλαηδόνη... Ωραία! Το "Μια μέρα μιας Μαίρης" (Είμαι η Μαίρη Παναγιωταρά); Υπέροχα! Τραγουδήστε το τώρα παράλληλα με το Walk the line: I keep a close watch on this heart of mine Είμαι η Μαίρη Παναγιωταρά I keep my eyes wide open all the time μια εργαζόμενη γυναίκα, μια καλή νοικοκυρά I keep the ends out for the tie that binds Δεν είμαι τίποτα το σπέσιαλ, το κάταπληκτικό Because you're mine, I walk the line είμαι αυτό που λέμε δείγμα τυπικό Εντελώς ξεπατικωμένο; Ναι! Εντελώς διαφορετικό; Ναι!

Πολλοί στίχοι μπορούν να ταιριάξουν μέ πολλές μελωδίες,όμως αυτό δέν σημαίνει οτι όποιος κάνη έναν τέτοιο συνδυασμό μπορεί να διεκδικήση δικαιώματα δημιουργού.Μόνο άν ο στίχος είναι δική του δημιουργία,ακόμη και πάνω σέ ήδη γνωστή μουσική,μπορεί να θεωρηθή οτι συνέβαλε στο να δημιουργηθή κάτι καινούργιο.Οπως επίσης και το αντίστροφο,που μάλιστα συμβαίνει συχνότερα (μέ την μελοποίηση τού ίδιου στίχου ή ποίησης από διαφορετικούς συνθέτες).

Παράθεση: Το ζήτημα, για μένα, είναι αυτό που αναφέρθηκε πιο πάνω: fast-food σαβουρομουσική πλασαρισμένη με γλάσσο καινούργιου! Και δε μιλάω για τον Καρβέλα. Αυτός τουλάχιστο είναι απροκάλυπτος και το έχει δηλώσει :"Αφού κάθονται και με ακούνε είναι άξιοι της μοίρας τους." Ας πούμε πιο πολύ με ενοχλεί ο κος σε-κάθε-δίσκο-έχω-τυχαία-κι-ένα-τραγούδι-για-κινητό Χατζηγιάννης.

Αυτό δέν έχει να κάνη μέ κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας,αλλά μέ άνευ έμπνευσης "κατασκευή" μουσικών κομματιών εύπεπτων καί χωρίς καλλιτεχνική αξία.Καί αυτά όμως,όταν ακούγωνται γιά πρώτη φορά,καινούργια είναι....

Το μέλος Sixten στις 21-06-2007 στις 16:45 έγραψε...

Φίλτατη (και συνάδελφε) Pucca, προφανώς παρεξηγήσατε...
Δεν αναφέρθηκα στο τραγούδι των Reamonn που τραγούδησε ο Χατζηγιάννης στα ελληνικά, αλλά αναρωτιέμαι αν του επιτρέπεται να χρησιμοποιεί την μελωδία του ίδιου τραγουδιού και σε άλλα τραγούδια (όπως στο ρεφραίν του Πες το δυνατά)...
Δεν έγραψα πουθενά ότι ο Χατζηγιάννης ξεσήκωσε τους Reamonn στο Σήμερα, για το οποίο προφανώς έχει πληρώσει...
Επιπλέον, επισημαίνω στην πρώτη μου δημοσίευση ότι ακόμη και στην περίπτωση του Πες το δυνατά, αν στα credits του CD γίνεται αναφορά στο Hot stuff και στο Tonight, τότε και πάλι δεν υπάρχει ηθικό πρόβλημα...

Υ.Γ. Το συνάδελφε στον χαιρετισμό χρησιμοποιήθηκε επειδή παρατήρησα στο blog σας ότι έχετε την απαιτούμενη ευαισθησία σε θέματα αντιγραφής όταν πρόκειται για το επάγγελμά μας (περίπτωση Guardian/LiFo)...

Το μέλος CountessEfi στις 23-06-2007 στις 14:24 έγραψε...

τι το ψάχνουμε τόοοοοσο πολύ? δεν έχουν τίποτα καινούριο να προσφέρουν οι Έλληνες καλλιτέχνες. απλά κανουν μια ανακύκλωση των παλαιότερων τραγουδιών με μικρές διαφοροποιήσεις σε νότες ή στίχους. γιαυτό κ κάνουν 2 μήνες επιτυχία τα τραγούδια τους κ μετά ξεχνιούντε κ ύστερα βγάζουν κιάλλα κ.ο.κ.
ποιότητα μηδέν.

Το μέλος deathminor88 στις 23-06-2007 στις 15:48 έγραψε...

Παράθεση: Το μέλος CountessEfi στις 23-06-2007 στις 14:24 έγραψε... τι το ψάχνουμε τόοοοοσο πολύ? δεν έχουν τίποτα καινούριο να προσφέρουν οι Έλληνες καλλιτέχνες. απλά κανουν μια ανακύκλωση των παλαιότερων τραγουδιών με μικρές διαφοροποιήσεις σε νότες ή στίχους. γιαυτό κ κάνουν 2 μήνες επιτυχία τα τραγούδια τους κ μετά ξεχνιούντε κ ύστερα βγάζουν κιάλλα κ.ο.κ. ποιότητα μηδέν.

1 σου λεω: Vangelis, εγω αυτο θα ελεγα για την ελληνικη μουσικη
και οσο για το τιποτα των ελληνων καλλιτεχνων διαφωνω. Απλα αυτοι μενουν στην αφανεια. Νομιζω πως θα συμφωνεις.

Το μέλος PashalinaMakia στις 21-06-2007 στις 12:56 έγραψε...

Απο την στιγμή που το μάθημα της Μουσικής στα σχολεία έχει καθαρά ψυχαγωγικό χαρακτήρα και δεν του δείχνουν την βαρύνουσα προσοχή που του χρειάζεται

Το μέλος PashalinaMakia στις 24-06-2007 στις 17:51 έγραψε...

Λίγα τα λόγια σου για τον Πασχαλίδη re trendakia!!!!!!!!
Αμα είσαι άσχετος απο Μουσική συνέχισε να κάνεις το μανικιούρ και το πεντικιουρ σου!!!!!!
Του Μιλτιάδη Πασχαλίδη Μουσικά πάει έτσι!!!!!!:
Am C D
Μα ότι μας δένει στα παλιά-α
G D
είν' οι κακές συνήθειες
Am C D
το νιώθω τώρα καθαρά-α
G D
πως είν' αργά γι αλήθειες
C D G
πως είν' αργά γι αλήθειες
Παιχτο και μετά μίλα μου!!!!