Με ποιο τραγούδι κλαίτε και τι σας θυμίζει;

il cando del vento.... Rhapsody....
ήταν ένα τραγούδι που το άκουγα συχνά απο κάποιον να μου το τραγουδάει....αλλά να κλάψω με τραγούδι....δύσκολο ....δεν εκδηλώνω συναισθήματα συνηθως....

Με το "So Sad"της Marianne Faithfull(αν το γράφω σωστά)και οχι λόγω τίτλου..Απλα με το που ακουγα την εισαγωγή κάτι συνέβαινε και θεωρούσα πως πήρα λάθος την ζωή μου(αλλη μια φορά)

Alarm των Film στη διαπασων..μου θυμιζει οτι τα alarm μου κουραστηκαν να αναβοσβηνουν και ειναι καιρος για γκαζια και τρελλο φευγααααααααααα!!!!!!!!

το don't cry απο guns n roses

Give me a whisper
And give me a sign
Give me a kiss before you
tell me goodbye
Don't you take it so hard now
And please don't take it so bad
I'll still be thinkin' of you
And the times we had...baby

και το hate me απο blue october

Hate me today
Hate me tomorrow
Hate me for all the things I didn't do for you

ωπ να και ενα δακρυ...

χμμμ πάντα με κάνει να κλαίω το Question of Heaven των Iced Earth. μου θυμίζει ότι είχε γίνει τον περσινό Αύγουστο κ έκανα αρκετούς μήνες να συνέλθω

Με το " Say it right" της Nelly Furtando γιατί μου θυμίζει ένα πολύ υπέροχο άνθρωπο που γνώρισα στη Γερμανία.

Το "Forget Her" από Jeff Buckley τώρα τελευταία έχει μπει στο TOP 5 των κομματιών που έχουν τις ίδιες επιπτώσεις στην ψυχολογία μου με το καθάρισμα κρεμμυδιών...

Κατά τα άλλα κλασσικά θα βουρκώσω με το "A Dying Wish" από Anathema, το "Creep" των Radiohead, το "Disarm" από Smashing Pumpkins, "Georgia On My Mind" από Ray Charles,...κ.τ.λ. για διαφορετικό λόγο το καθένα και σίγουρα λόγω υποσυνίδητης σύνδεσης με πρόσωπα και καταστάσεις...

Το κομμάτι που δεν μπορώ να ακούσω καν (πλέον) σίγουρα είναι το "Black" των Pearl Jam...


Toi j'adore ma petite reine

εγω κλαιω με ολα τα τραγουδια του θαλασσινου γιατι μου θυμιζει τις εποχες που με πηγαιναν να τον ακουω με το ζορι

Χαχαχαχαχαχαχα βρε night! Καλό!

Ανάθεμά σε.. τη Μαρία...

"Ο κόσμος μόνο όταν τον μοιράζεσαι υπάρχει" (Τ. Λειβαδίτης)


www.xesemesa.blogspot.com

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Jimi στις 11-11-2007 17:17 ]

εγω δεν μπορω να πω οτι κλαιω με κανενα τραγουδι αλλα συγκινουμαι και μελαγχολω απιστευτα με το τραγουδι του αλκινοου ιωαννιδη που λεει 'ειναι τα χρονια ενα δοχειο...ενα φτηνο ξενοδοχειο για 2 στιγμες....για να χωραει καπου ο πονος τις νυχτες οταν μενω μονος τις σιωπες μου να μετραω να σε θυμαμαι οταν ποναω να μου λες "θα μαι κοντα σου οταν με θες...' μου θυμιζει εναν που καποτε αγαπησα....και τωρα.....'αχ να 'τανε η αληθεια σου σαν ψεμμα αληθινη' που λεει και το τραγουδι...

Ενα τραγουδι που με εκανε & δακρυσα ηταν απο την φωνη του Νταλαρα.Ο τιτλος του πρεπει να ειναι "Να Με Θυμασαι". Το ακουσα τυχαια μια φορα στο ραδιο,Δεν ξερω παραπανω για αυτο.Οποιος γνωριζει ας με ενημερωσει παρακαλω.Νομιζω ειναι των Σεμση-Παυριανου.

Ένα τραγούδι από τους ΠυξΛαξ...
όχι για τον στίχο και τη μουσική του, αλλά γιατί συμβόλιζε πολλά.

"Όλο μ΄αφήνεις να σ΄αφήσω"

Η μερα κεινη δε θα αργησει γιατι μου θυμιζει το παππου μ που εχει πεθανει
Και για καποιο αγνωστο λογο το εγω που λες του θαλασσινου και το γυμνη σκια του κατσιμιχα

Δεν εχω κλαψει με καποιο τραγουδι απλα εχω κοντεψει να βουρκώσω με
το Γραμμα ενος αρρωστου του Νικου Καββαδια, μουσικη των Ξεμπαρκων
και ερμηνεια της Δημητρας Γαλανη....
...
Φίλε μου Αλέξη , το λαβα το γράμμα σου
και με ρωτάς τι γίνομαι τι κάνω;
μάθε, ο γιατρός πως είπε στη μητέρα μου
ότι σε λίγες μέρες θα πεθάνω.....

Είναι καιρός που έπληξα, διαβάζοντας
όλο τα ίδια που έχω εδώ βιβλία
και όλο εποθούσα κάτι νέο να μάθαινα
που να μου φέρει λίγη ποικιλία

Και ήρθε εχτές το νέο έτσι απροσδόκητα
-σιγά ο γιατρός στο διάδρομο μιλούσε-
και τ’ άκουσα. στην κάμαρα εσκοτείνιαζε
και ο θόρυβος του δρόμου εσταματούσε.

Έκλαψα βέβαια κάτω από την κουβέρτα μου.
Λυπήθηκα. Για σκέψου, τόσο νέος!
Μα στον εαυτό μου αμέσως υποσχέθηκα
πως θα φανώ , σαν πάντοτε γενναίος .

Θυμάσαι που ταξίδια ονειρευόμουνα
και είχα ένα διαβήτη και ένα χάρτη
και πάντοτε για να φύγω ετοιμαζόμουνα
και όλο η μητέρα μου έλεγε: Το Μάρτη....

Τώρα στο τζάμι ένα καράβι εσκάρωσα
κι ένα του Μαργκ στιχάκι έχω σκαλίσει:
" τι ΄θλίψη στα ταξίδια κρύβεται άπειρη!"
κι εγώ για ένα ταξίδι έχω κινήσει.

Να πεις σε όλους τους φίλους χαιρετίσματα
και αν τύχει ν' απαντήσεις την Ελένη,
πως μ’ ένα φορτηγό-πες της – μπαρκάρισα
και τώρα πια να μη με περιμένει...

Αλήθεια! ο Χάρος ήθελα να ερχόταν
σαν ένας καπετάνιος να με πάρει
χτυπώντας τις βαριές πέτσινες μπότες του
και ένα μακρύ τσιμπούκι να φουμάρει

Αλέξη νιώθω τώρα πως σε εκούρασα.
Μπορεί κι όλας να σε ‘καμα να κλάψεις.
δε θα βρεις, βέβαια, λόγια για μιαν απάντηση .
Μα δε θα λάβεις κόπο να μου γράψεις...

Δεν κλαίω με κάποιο τραγούδι απλώς μελαγχολώ με το Incomplete των Back street boys γιατί μου θυμίζει μια πάρα πολύ καλή φίλη που αναγκάστηκε να με αποχωριστεί με βίαιο τρόπο

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Teo024 στις 08-08-2007 15:10 ]

Θεός αν είναι- Αλεξίου και Άντρας που δεν έκλαψε- Κότσιρας, όταν είχα χωρίσει με το πρόσωπο.
Γενικότερα αν με μελαγχολεί κάποιο τραγούδι και βουρκώνω κάθε φορά που το ακούω είναι "Στο κάστρο το παλιό"- Θαλασσινός, επειδή μου θυμίζει τις ώρες που καθόμουνα στο κάστρο (το συγκεκριμένο στο οποίο αναφέρεται το τραγούδι), πάνω στις πολεμίστρες και χάζευα τη θάλασσα.

Νοέμβρης του'90- Δ.Τσακνής (μου θυμήζει ένα αγαπημένο μου πρόσωπο που..... έφυγε......)
Αυτή η νύχτα μένει- Κραουνάκης/Παποίου! (Και δεν ξέρω ακόμα γιατί!)
George William Allum-Καββαδίας/Μικρούτσικος
Ίσως φταίνε τα φεγγάρια- Ε.Βιτάλη!
Αυτά..............

Θα μπορούσε να αυξίσει την ροή των σηναισθημάτων μου το more than a feeling των boston (γιατί λίγο δύσκολα να κλάψω γενικά)!! Είναι η πιο μελωδική μπαλάντα που έχω ακούσει

Το τελευταίο διάστημα με "σακατεύει" το παρακάτω:

Απορώ μ’ εμένα, απορώ
που σε θέλω ακόμα απορώ
Κάνεις τόσα λάθη και στα συγχωρώ
σαν βροχή το χώμα σε ζητώ

Απορώ με την καρδιά μου
που αντέχει να πονά
φαίνεται πρώτη φορά μου
αγαπώ αληθινά


...γιατί μου θυμίζει κάθε φορά όλα όσα αντέχω...