Ας μιλήσουμε για βιβλία. Τι λέτε...;

Λατρεύω οτιδήποτε έχει γράψει ο Ιρβιν Γιάλομ, ο Σάλμαν Ρούσντι και ο Ουμπέρτο Εκο.

Για κάτι πιο ανάλαφτο συστήνω ανεπιφύλακτα το "Πως έγινα βλάκας" του Μάρτιν Παζ και την "Καθοδο των τεσσάρων" του Νικ Χόρνμπυ- γιατί η σκληρή πραγματικότητα και οι αλήθειες της ζωής δεν αντέχονται χωρίς χιούμορ.....

«Το μαύρο πηγάδι» του Μισέλ Ντεπατό είναι καταπληκτικό

Ποιος να ξέρει στο βλέμα του πίσω τι κρύβει ο Θεός για μας...

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : okanenas στις 03-09-2007 19:09 ]

Μμμ...θα πρότεινα τον ''Μικρό Πρίγκηπα'' του Εξιπερύ, τα πέντε βιβλία της τριλογίας (σωστά διαβάσατε) του ''Γυρίστε το γαλαξία με Ώτοστοπ'' από τον Ντάγκλας Άνταμς, τα περισσότερα του Stephen King και του Clive Barker, το καταπληκτικό Megapolisomancy του Γιαννουλάκη, το ''Αγάπη από εφτά κούκλες'' του Γκάλικο, το ''Περί έρωτος και άλλων δαιμονίων'' του Μάρκες....


....υπάρχουν τόσα πολλά καλά βιβλία που πραγματικά είναι δύσκολο να μπουν σε λίστα. Σίγουρα έχω αφήσει πάρα πολλά απ' έξω....

Το τελευταίο βιβλίο που διάβασα είναι "Ο δήμιος του έρωτα και άλλες ιστορίες ψυχοθεραπείας", του Ίρβιν Γιάλομ.
Είναι το πρώτο βιβλίο που έγραψε και πρόκειται για δέκα αληθινές ιστορίες από την κλινική του εμπειρία.Αρκετά ενδιαφέρον.Περιγράφει όλη την αγωνία του ψυχοθεραπευτή και-σε κάποιες περιπτώσεις- την σύγκρουση με τον ίδιο του τον εαυτό(πχ απεχθανόταν τους παχύσαρκους και ήταν γι΄ αυτόν μια μεγάλη δοκιμασία να αναλάβει την ψυχοθεραπεία μια παχύσαρκης κοπέλας).Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Άγρα και, όποιος ενδιαφέρεται για την ψυλογία-ψυχιατρική, αξίζει να το διαβάσει.

Θα με ενδιεφερε να μαθω που μπορω να βρω τα υπολοιπα 3 βιβλια του Νταγκλας, διοτι μονο σε εκδοσεις του εξωτερικου εχω βρει τα υπολοιπα 3 της σειρας.

Μπορείς να τα βρεις από τις εκδόσεις Παρά Πέντε noiz....

Στα σίγουρα υπάρχουν στο βιβλιοπωλείο Jemma, στον Πειραιά.

Επίσης υπάρχει μια αγγλόφωνη έκδοση που έχει και τα 5 μέρη σε ένα βιβλίο...στο συστήνω, γιατί πολλά πράγματα έχουν χαθεί στην μετάφραση....

Παράθεση: Το μέλος esta στις 03-09-2007 στις 14:37 έγραψε... "Ο λύκος της στέπας" του Χέρμαν Έσσε. τρομερό βιβλίο.

Ευχαριστω για την πληροφορια. Τα εψαχνα σαν τρελος, αφοτου αφησα τους 2 ηρωες με τους πρωτογονους

ta biblia pou diavasa twra teleftea einai ta: "Για ένα κόσμο χωρις φτώχια" to opoio einai poli wraio biblio kai o sygrafeas tou exei parei nompel eirinis 2006, to allo einai to "Το ψυγείο το Αϊνσταϊν" pou einai episis poli kalo kai anaferetai se diafores paraksenes-alithines istories kai paradoksa, to "Τι είπε ο Αϊνσταϊν στον κουρέα του" to opoio anaferetai se diafora kathimerina erwtimata ta opoia exoun sxesi me fysiki kai ximia kai ta ekseigei me poli aploiko tropo, to biblio "Γνωμικα και αποφθέγματα" to opoio einai ayto akrivws, diladi exei gnwmika kai apofthegmata apo diaforous filosofous kai allous. Ola tous einai poli wraia biblia!!!

Έχω διαβάσει αρκετά βιβλία,αλλά απ' όσα θυμάμαι,αυτά που μου άρεσαν περισσότερο ήταν τα εξής:
*Χωρίς οικογένεια
*Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου
*Τα φαντάσματα της σοφίτας
*Σοφία
*Το αίνιγμα του πύργου
*Ο φύλλακας της αδερφής μου
......
Αυτά θυμάμαι!!!!Απ' όλα αυτά πιο ωραίο είναι το τελευταίο!!!! ΠΑΡΤΕ ΤΟ!!!!

τέλειωσα χθές ένα βιβλίο που με καθήλωσε πραγματικά. είχα καταντήσει να παρακαλώ να μένω σπίτι μόνη μου για να διαβάσω ακόμα ένα κεφάλαιο. πρόκειται για Το Σπίτι των Πνευμάτων της Ιζαμπέλ Αλιέντε. Μακάρι να ήταν καλύτερα τα Ισπανικά μου για να μπορώ να διαβάσω το πρωτότυπο. Ο τρόπος γραφής της Αλιέντε είναι μοναδικός, ζωντανεύει μπροστά στα μάτια του αναγνώστη τέσσερις γενιές μιας οικογένειας. Χιούμορ, σοβαρότητα, πολιτική, κοινωνία, πόλεμος, έρωτας άνθρωπος. Ένας καμβάς γεμάτος πινελιές έντονων χρωμάτων, σαν τη Λατινική Αμερική.

"Τα ανθη του κακου" του Μπωντλαιρ.

Υπερτατο οσες φορες κι αν το διαβασει κανεις με κορυφαια στιγμη το "spleen".

Ειμαι σαν βασιλιας σε βροχερο ενα μερος,
πλουσιος μα χωρις δυναμη,νιος κι ομως πολυ γερος,
που στους σοφους του αδιαφορος που σκυφτουνε μπροστα του,
πλητει με τα γερακια του,τ'αλογα,τα σκυλια του...
Κυνηγι ,ζωα, τιποτα πια αυτον δεν τον φαιδρυνει,
ουτε ο λαος του που μπροστα στ'ανακτορα του φτυνει...

Παράθεση: Το μέλος Tren στις 08-09-2007 στις 22:18 έγραψε... "Τα ανθη του κακου" του Μπωντλαιρ. Υπερτατο οσες φορες κι αν το διαβασει κανεις με κορυφαια στιγμη το "spleen". Ειμαι σαν βασιλιας σε βροχερο ενα μερος, πλουσιος μα χωρις δυναμη,νιος κι ομως πολυ γερος, που στους σοφους του αδιαφορος που σκυφτουνε μπροστα του, πλητει με τα γερακια του,τ'αλογα,τα σκυλια του... Κυνηγι ,ζωα, τιποτα πια αυτον δεν τον φαιδρυνει, ουτε ο λαος του που μπροστα στ'ανακτορα του φτυνει...

.....υπέροχα τα Άνθη...ψάξε και το ομότιτλο μελοποιημένο Spleen από τον Μάνο Ξυδού και τους Πυξ Λάξ...

Χρύσα Δημουλίδου: Το Φιλί του Δράκου
450 σελίδες. Το διάβασα στο καράβι, συνεχόμενα, ερχόμενος Ρόδο...

Καταπληκτικό σενάριο, αν και κάποια πράγματα θα έπρεπε να προκύπτουν
λίγο πιο απρόβλεπτα. Να το διαβάσετε όμως, αξίζει...

Οι Αθλιοι και Ο Μικρός Πρίγκηπας

O λυκος της στεπας - Χερμαν Εσσε: καταπληκτικο, απιστευτο, ψυχαδελικο.. τοσο αληθινο!

Ο θανατος στη Βενετια - Τομας Μαν: Μαυρο, καταθλιπτικο αλλα ενα απιστευτο ψυχογραφημα του ανθρωπου στη μεση ηλικια... Η αναζητηση της νιοτης...

Το σοφο παιδι - Γιωργος Χωμενιδης: Δεν μπορω να εξηγησω γιατι μαρεσε τοοοσο....

Ο δημιος του ερωτα - Ιρβιν Γιαλομ: Απο τοτε που το διαβασα καταλαβαινω αρκετα περισσοτερα πραγματα για μενα και τους ανθρωπους γυρω μου. Ασε που θιγει και τον πιο μεγαλο μου φοβο (θανατος)

Αυταααααα!!!! Θα χαρω πολυ να εχω κοινα γουστα με καποιους!!!

Κατερίνα Γώγου
"Tρία κλίκ αριστερά "1978, "Ιδιώνυμο"1980,
"Το Ξύλινο Πάλτο"1982,"Απόντες"1986,
"Ο μήνας των παγωμένων σταφυλιών"1988,
"Νόστος"1990.

Εκείνο που φοβάμαι πιο πολύ
είναι μη γίνω "ποιητής"
Μην κλειστώ στο δωμάτιο
ν' αγναντεύω τη θάλασσα
κι απολησμονήσω.
Μην κλείσουνε τα ράμματα στις φλέβες μου
κι από θολές αναμνήσεις και ειδήσεις της ΕΡΤ
μαυρίζω χαρτιά και πλασάρω απόψεις.
Μη με αποδεχτεί η ράτσα που μας έλειωσε
για να με χρησιμοποιήσει.
Μη γίνουνε τα ουρλιαχτά μου μουρμούρισμα
για να κοιμίζω τους δικούς μου.
Μη μάθω μέτρο και τεχνική
και κλειστώ μέσα σε αυτά
για να με τραγουδήσουν.
Μην πάρω κιάλια για να φέρω πιο κοντά
τις δολιοφθορές που δεν θα παίρνω μέρος
μη με πιάσουν στην κούραση
παπάδες και ακαδημαϊκοί
και πουστέψω
Έχουν όλους τους τρόπους αυτοί
και την καθημερινότητα που συνηθίζεις
σκυλιά μας έχουν κάνει
να ντρεπόμαστε για την αργία
περήφανοι για την ανεργία
Έτσι είναι.
Μας περιμένουν στη γωνία
καλοί ψυχίατροι και κακοί αστυνόμοι.
Ο Μάρξ...
τον φοβάμαι
το μυαλό μου τον δρασκελάει και αυτόν
αυτοί οι αλήτες φταίνε
δεν μπορώ γαμώτο να τελειώσω αυτό το γραφτό
μπορεί...ε;...μίαν άλλη μέρα...







FREEDOM IS ANOTHER WORD FOR NOTHING LEFT TO LOSE !!!

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Tsouxtra-is-back στις 13-09-2007 11:05 ]

Παράθεση: Το μέλος yokor στις 03-09-2007 στις 20:33 έγραψε... Το τελευταίο βιβλίο που διάβασα είναι "Ο δήμιος του έρωτα και άλλες ιστορίες ψυχοθεραπείας", του Ίρβιν Γιάλομ.

Eίναι όντως πολύ καλό.. Συμφωνώ με πολλούς εδώ μέσα στα βιβλία.
Εγώ θα σας γράψω και άλλου είδους βιβλία γιατί δεν διαβάζω μόνο λογοτεχνικά. Μου αρέσουν και βιβλία θριλερ, με αγωνία, όπως και βιβλία του φανταστικού.
Εκδόσεις ΑΡΧΕΤΥΠΟ "Απόκρυφες Ιστορίες", "Αστικοί Θρύλοι", "Ξωτικά", "Μαγικά Πλάσματα".
Εκδόσεις ΟΞΥ (οι αγαπημένες μου) "Σχιζοφρενείς Δολοφόνοι στην Οθόνη", "Δίψα για Αίμα", "Requiem", "Ο Πόλεμος των Θεών" κλπ...


Oppose And Disagree, Destroy Demonocracy

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : navaine στις 13-09-2007 11:34 ]

Δεν ξέρω αν το έχει γράψει κάποιος άλλος. ''Λωξάντρα''. Το καλύτερο βιβλίο που έχω διαβάσει (από τα καλύτερα για να ακριβολογούμε)

Έχτές τελείωσα την"θεραπεία του Σοπενάουερ" εξαιρετικό βιβλίο του Ίρβιν Γιάλομ -όχι μόνο για αυτούς που ασχολούνται με την ψυχολογία.