Καμπαμαρού (...ο Παππούς ήταν... ο Παππούς ήταν... Χαγιάτε!!), Τζουμαρού (εναντίον Κερασένιου Βομβαρδιστή: "η γλυκύτητα νικά τη σκληρότητα"), Υποβρύχιο Κεραυνός, Θάντερκατς (Χοοοοοοο!), Σίλβερχωκς (δεν μπορώ να αποδώσω τον ήχο του γερακιού στο γραπτό λόγο
), Κινέζικα Παραμύθια (δεν νομίζω να είχε άλλο όνομα η σειρά), Τάο Τάο (το μικρό πάντα), Μον Τσι Τσι, τα Λαστιχένια Αρκουδάκια (ή όπως τα λέγανε με το φίλτρο που πίνανε και χοροπηδούσαν παντού), τα Αρκουδάκια της Αγάπης, Μικρό μου Πόνυ (αν και ποτέ δεν είχα κάτσει να το δω - σόρυ, κορίτσα ήτο κομματάκι ξενέρωτο), Κάντυ Κάντυ (στο Περνά-Περνα η μέλισσα, στάνταρ ερώτηση που κάναμε στο αυτί αυτού που πιάναμε ήταν "Τέρυ ή Άντονυ"; Ασυζητητί Τέρυ - μακρύ μαλλί, αμάξι, φυσαρμόνικα ούμπερ άλλες), το άλλο με τα κοάλα (έπεσα-χτύπησα! ε, και τι μ' αυτό; οι φίλοι μου ας ειν' καλάααα), ένα ιπτάμενο σχολικό που το τραγουδάκι έμοιαζε με το chitty-chitty bang bang!, Φρου-Φρου (είχε δραματικό φινάλε; δεν το θυμάμαι!), Σπορτ Μπίλλυ (είσαι ήρωας απ' άλλο πλανήτη! Με την Βάντα.. "Κακοτάτη μου"!), Μάσκες, Zone Riders, Sabre Rider (Σερίφης του Διαστήματος), Voltron, Voltus 5 (που ήταν ξεπατίκωμα απ' τον Voltron, αλλά καλό), Σερίφης Brave Star (με τη Δύναμη της Αρκούδας), Νιλς Χόλγκερσον (ένας μικρός Ολλανδός που βασάνιζε τον χήνο του, τον Μάρτιν και ένα ξωτικό τον συρρίκνωσε και μετά καταλάβαινε τις χήνες και πετούσε με το κοπάδι της Βασίλισσας Άκκα), φυσικά Στρουμφάκια (χτες συνειδητοποίησα πως έχουν αλλάξει τη φωνή του Γκρινιάρη: Μου τη δίνουν τα ξυπνητήρια!) και, φανατικά: Φρουτοπία Για Πάνταααααααα!
Καλα ποσο χρονων ειναι τωρα;
Πού είναι η Παρασκευούλα?????????Αλήθεια είναι αναμεσά μας? 
.Αλλα ναι, κι εγώ προτιμώ τον τερυ. Δεν ειναι φλωρος.
