Προσωπικά έχω ιδιαίτερη συμπάθεια στον Αλκαίο και Τρελή τρέλα στον Βασίλη...
Ο δίσκος στο πρώτο του άκουσμα με χαροποίησε έντονα, γιατί είδα πόσο μεγάλη είναι η διαφορά από τον προηγούμενο...Γιατί μετά τα Βατόμουρα είχα κάποιες ανησυχίες για το Βασίλη...
Αφού άκουσα και ξαναάκουσα το δίσκο, η γνώμη μου είναι ότι στο σύνολό του είναι σχετικά καλός με κάποια εξαιρετικά κατά τη γνώμη μου τραγούδια(όπως η Τσουλήθρα, το Μπουρίνι, το Μη νυχτωθείς, Τα πουλιά της αγάπης)...
Αισιοδοξώ...Και ναι, νομίζω πως είναι ένας καθαρά Παπακωνσταντινικός ήχος αλλά αυτό δεν με πειράζει καθόλου..Αντίθετα με ενθουσιάζει...
Αυτά...