838 online · 210.851 μέλη
Νύχτα 12ης Μαρτίου 2010. Μέγα πλήθος νεοελλήνων, παρακολουθεί με αγωνία τον ελληνικό τελικό για τη συμμετοχή της Πατρίδας στο μέγιστο πανευρωπαϊκό πολιτιστικό γεγονός που ονομάζεται διαγωνισμός τραγουδιού Eurovision. Στέλνει ηρωικά (με χρέωση 1,39€) μαζικά την ψήφο του κι επιβραβεύει μεταξύ 7 αριστουργημάτων, ως καλύτερη "κατάθεση ψυχής" το ανατρεπτικό OPA (vazo mia fotia / OU / s' ola ta palia / OU / ola tha t' allakso / kai tha to fonakso / perasmena ksexasmena / ki ola ap' tin arxi ksana). Έτσι, μέσω πολεμικών ρυθμικών δονήσεων από νταούλια και ποντιακές λύρες στέλνεται τόσο στην κυβέρνηση όσο και σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση ένα δυνατό ράπισμα, ένα σφοδρό αντιστασιακό μήνυμα κόντρα στο πετσόκομμα του 13ου & 14ου μισθού, στην αύξηση 2 μονάδων στο ΦΠΑ, στη μείωση μισθών & συντάξεων, στην ακρίβεια, στο πάγωμα της αγοράς και το επερχόμενο λουκέτο και των τελευταίων ηρωικών μικρών μαγαζιών & επιχειρήσεων, καθώς και στην τρομακτική ανεργία που επελαύνει. Κι ύστερα, αφού με το υστέρημά του τάισε την ΕΡΤ με τα ευρώ της τηλεφωνικής ψήφου (είπαμε, ο αγώνας θέλει θυσίες) και αφού έκανε τα μηχανάκια της AGB να χτυπήσουν κόκκινο, έχοντας πια κάνει το χρέος του, το πλήθος αυτό των αγωνιστών νεοελλήνων, έκλεισε την TV και γύρισε πλευρό...
Ξημερώματα 12ης προς 13ης Μαρτίου 2010. Αρκετή ώρα μετά το αναπάντεχο και ηρωικό μήνυμα του ελληνικού λαού, η κρατική τηλεόραση, προφανώς παρασυρμένη από το αντιστασιακό κύμα, έβγαλε στον αέρα το 5ο και τελευταίο μέρος της συνέντευξης κάποιου Μίκη Θεοδωράκη στην κυρία Βίκυ Φλέσσα και την εκπομπή της "Στα Άκρα". Η εκπομπή τελείωσε στις 4:00 τα ξημερώματα και φυσικά, λόγω του ότι οι ώρες αυτές όπως είναι γνωστό αποτελούν την αιχμή της τηλεθέασης, τα μηχανάκια της AGB πραγματικά έσπασαν, σχεδόν διπλασιάζοντας τα ποσοστά που έπιασε το show για τη Eurovision... Ο προφανώς ανιστόρητος δε Μίκης, τόσο με το παράπονό του για τον αποκλεισμό του έργου του από τα ΜΜΕ (που εξέφρασε επανειλημμένα στη συνέντευξη και με τις παραλογίες του αυτές η οικοδέσποινα της εκπομπής έδειξε μάλλον ενοχλημένη), όσο και με την επωδό του στο κλείσιμο "ακόμη και τώρα, δεν το πιστεύω", διαψεύστηκε οικτρά, αφού οι ώρες 2 με 4 τα ξημερώματα είναι οι πιο περιζήτητες από τους διαφημιστές και είναι οι ώρες που όλος ο κόσμος παραδοσιακά βλέπει τηλεόραση.
Κλείνοντας κάπου εδώ την πλάκα, έχοντας παρακολουθήσει και τα 5 μέρη του αφιερώματος στο Μίκη, έστω και αυτές τις άγριες ώρες που μεταδόθηκαν, έστω και με μεγάλη ασυνέπεια (αναβολές, επαναλήψεις), ακόμη κι αν είμαι ένας από τους ανθρώπους που δεν είναι ανίδεοι ούτε από το μουσικό έργο, ούτε από τη ζωή και τους αγώνες του Μίκη, κι όμως, δηλώνω ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΜΕΝΟΣ από τα όσα ο άνθρωπος αυτός είπε σ' αυτές τις 10 πάνω-κάτω ώρες που μεταδόθηκαν σε διάστημα περίπου δύο μηνών. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες, είναι αδύνατον να περιγραφούν όλα αυτά τα πραγματικά απίστευτα πράγματα που έχει ζήσει αυτός ο άνθρωπος, αλλά ούτε και η σοφία της αιώνια νεανικής σκέψης του, και κάθε μεταφορά διαφορετική από την άμεση δική του εξιστόρηση θα είναι φτωχή και ανάξια. Ένα μόνο εύχομαι: τις εκπομπές αυτές πολύ γρήγορα και με κάθε τρόπο να τις δει κάθε παιδί, κάθε νέος, στα σπίτια και κυρίως στα σχολεία απ' άκρου εις άκρο σ' όλη την Ελλάδα, μπας και με τις αλήθειες τους μπολιαστεί η νέα γενιά, μπας και τελικά βρει χώρο η ελπίδα ν' ανθίσει μέσα στα σκατά που έχουμε πέσει και κολυμπάμε σ' αυτή τη χώρα.
Γιατί ένα είναι το σίγουρο (κι ελπίζω να το επιβεβαιώσουν κι άλλοι ρομαντικοί ξενύχτηδες που έτυχε κι είδαν τις εκπομπές): μαθαίνοντας για τη ζωή του Μίκη κι ακούγοντας τις σκέψεις του και τη μουσική του, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ Η ΖΩΗ ΣΟΥ (και κατ' επέκταση και η πατρίδα μας).
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : jorge στις 13-03-2010 11:11 ]
΄Εχεις δίκιο. ΄Ετσι είναι. Αλλά ο Μίκης θα επιστρέψει στο λαό. Ακριβώς όταν θα πεθυμήσει ξανά τον βασιλικό και τον ασβέστη. Προς το παρόν όλοι είναι οκ με τα λαμπερά πλακάκια των εισόδων, είτε τα έχουν, είτε θέλουν να τα αποκτήσουν.
΄Οσο για το ραδιόφωνο... Σ κ α τ ά είναι. Δεν τους ενδιαφέρει ούτε ο Μίκης, ούτε το ελληνικό τραγούδι. Τους ενοχλεί μάλλον.
Το νέο τραγούδι της Κοκκίνου λέγεται ΄΄όντως΄΄. Το έγραψε ο Φοίβος. Είναι ό,τι χειρότερο έχω ακούσει. Κι όμως η ιδιωτική τηλεόραση το παίζει συνέχεια. Διότι είναι εύκολο και ηλίθιο. Για να γυρίσει ο Μίκης θέλει δουλειά πολλή*...
* (πολύ ή πολλή είναι το σωστό?)
Παράθεση:
|
Η ΕΡΤ το έκανε πάλι το θαύμα της....Εδώ και δυο μήνες πρόβαλε ότι καλύτερο έχει γυρίσει τα τελευταία χρόνια, στη χειρότερη ώρα...Δηλαδή αν δεν έχει κάποιος video ή dvd για να γράψει τις εκπομπές, πώς θα τις δούνε τα παιδιά του;Θα κάτσουνε μέχρι τις 4 τα ξημερώματα; Πιστεύω κι εγώ πως αυτές τις εκπομπές,όπως πολύ σωστά είπε ο Γιώργος παραπάνω,θα πρέπει να γίνουν μάθημα στα σχολεία...
Για το Μίκη τι να πρωτογράψω τώρα; Απλά υποκλίνομαι-για μια ακόμα φορά- στο μεγαλείο του...Συνέλαβα πολλές φορές τον εαυτό μου, στη διάρκεια αυτών των πέντε εκπομπών, να βουρκώνει με πράγματα που έχει ξανακούσει δεκάδες φορές...
Ο Μίκης είναι η Ελλάδα....
Πιστεύω ότι η ΕΡΤ χέστηκε για τον Θεοδωράκη. Αν ήταν αλλιώς θα του συμεριφέρονταν και αλλιώς στο καθημερινό της πρόγραμμα. Απλά φροντίζει το μουσείο της. Όταν φύγει για το μεγάλο ταξίδι (σε καμμιά πενηνταρια χρόνια υποθέτω, ζωή νάχει ο άνθρωπος) και μας αφήσει κληρονομιά όλο αυτό το θησαυρό, τότε η ΕΡΤ θα έχει όλο το υλικό της συνέντευξης, με σπάνια ντοκουμέντα απ' το αρχείο του, αποκλειστικότητα. Λίγο είναι;
Εχω την εντυπωση πως και ο ΣΚΑΙ καποτε ειχε κανει μια τεραστια αναφορα στον Μικη Θοδωρακη και μαλιστα ειχε εκδοθει και σε βιβλιο!
Έτυχε (κυριολεκτικά) να δω τα δύο τελευταία επεισόδια και πραγματικά το ξενύχτι άξιζε τον κόπο. Για το Θεοδωράκη δε χρειάζεται να πω εγώ τίποτα, μιλάει η ιστορία. Το θέμα μου δεν είναι αυτό, είναι η ΕΡΤ.
Έχω λίγο διαφορετική άποψη, χωρίς να σημαίνει ότι διαφωνώ με τους παραπάνω που φυσικά λένε αλήθειες. Αυτό που θέλω να τονίσω είναι ότι μέσα στη γενικότερη παρακμή που ζούμε στα μέσα ενημέρωσης, πάλι καλά που υπάρχει και αυτή η σπάταλη και ξεχαρβαλωμένη ΕΡΤ και βλέπουμε και κάτι της προκοπής, έστω και τα ξημερώματα. Άσε που αν το έβαζαν την ώρα της Eurovision δε θα το έβλεπε κανείς.
Κάτι ακόμα για τη συγκεκριμένη εκπομπή. Ομολογώ ότι στα τόσα χρόνια θυμάμαι να την έχω παρακολουθήσει καμιά δεκαριά φορές. Ποτέ δεν το θεώρησα χαμένο χρόνο. Όσο κράξιμο και αν έχω ακούσει και διαβάσει για την κυρία Φλέσσα, αρκετές φορές συμφωνώ και επαυξάνω, εγώ ξέρω ότι μέσα στην ασφάλεια της ΕΡΤ δουλεύει επαγγελματικά και ότι τα άτομα που έχει προβάλει και φιλοξενήσει δεν υπήρχε καμία περίπτωση να τα δούμε σε άλλες εκπομπές. Το αποτέλεσμα πάντως για μένα είναι θετικό. Ακόμα και με το Θεοδωράκη νομίζω ότι στάθηκε αξιοπρεπώς.
Όσο τα αφιερώματα στο Μίκη, νομίζω ότι γενικώς δεν λείπουν, αρκεί κανείς να τα ψάχνει. Και ο μουσικός και ο πολιτικός και ο πνευματικός Θεοδωράκης γενικά προβάλλεται, δεν είναι στην αφάνεια. ΕΥΤΥΧΩΣ. Θυμίζω τις δεκάδες συναυλίες κάθε χρόνο, τα αφιερώματα παντός τύπου, την αξιποίηση του αρχείου του από τη ΜΕγάλη Μουσική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος ''Λίλιαν Βουδούρη'', την έκθεση της Βουλής των Ελλήνων -που κακώς δεν πήγα να την δω- και διάφορα άλλα. Όπως και το εξαιρετικό έργο του ΣΚΑΙ (ραδιόφωνο και τηλεόραση και εκδόσεις), όπως θύμισε ο προηγούμενος φίλος. Γενικώς, για μένα ο Μίκης είναι μια παρηγοριά για τα χάλια που μας δέρνουν.
Παράθεση:
|
Το θέμα φίλε geordan είναι τα ράδια και οι τηλεοράσεις. Εκεί που υπάρχει η άμεση και καθημερινή επαφή του κόσμου με το τραγούδι και τη μουσική (δυστυχώς ίσως αλλά έτσι είναι). Εκεί λοιπόν ο Θεοδωράκης (και όχι μόνο) είναι απών. Τα υπόλοιπα που λες είναι -πάλι δυστυχώς- για τους λίγους.
Θα μου πεις τα ΜΜΕ πρέπει να προβάλουν το νέο. Αλλά ποιό νέο;
Το νέο δεν είναι απαραίτητα καλό και προοδευτικό. Το "νέο" που προβάλουν τα ΜΜΕ τουλάχιστον. Τα τραγούδια που ακούμε σήμερα είναι γραμμένα με συνταγές είτε χαρακτηρίζονται "εμπορικά" είτε "ποιοτικά". Ψάχνω μάταια να βρω κάτι διαφορετικό, κάτι ενδιαφέρον, λίγη φαντασία, μια εισαγωγή, μια μουσική γέφυρα ευρηματική, κάτι που να μένει στ' αυτί αλλά ακόμη και νάναι δύσκολο και να μη μένει τόσο εύκολα, μια ενορχήστρωση/ενοργάνωση της προκοπής. Δεν βαριέσαι όμως... Ελάχιστες εξαιρέσεις!
Αντιγραφές, κλισέ, λούπες και copy-paste στη μουσική, στίχοι που είναι "τρεις λαλούν και δυο χορεύουν" ή στην καλύτερη περίπτωση ανούσιοι εξυπνακισμοί αλλά και ανέμπνευστες διεκπεραιωτικές ερμηνείες.
Sorry για την γκρίνια αλλά...
Παρακολούθησα όλη τη σειρά εκπομπών του αφιερώματος στον Μίκυ Θεοδωράκη και αυτό που έχω να πω είναι ότι είναι από τις ελάχιστες φορές που προγραμμάτιζα να μην χάσω κάτι που παρουσιάζεται στην τηλεόραση.
Ο λόγος του ήταν πραγματικά χειμαρρώδης, συγκινητικός, ανατρεπτικός πολλές φορές, μα πάνω απ’ όλα ήταν πραγματικά μάθημα αξιοπρέπειας, ανθρωπιάς, αισιοδοξίας χωρίς χαζοχαρούμενους παλιμπαιδισμούς και αγωνιστικότητας. Η στάση ζωής αυτού του ανθρώπου από την καθημερινότητα, την καλλιτεχνική του πορεία μέχρι και τους αγώνες του και την πολιτική –με όποια λάθη και αν του καταλογίζουν μερικοί κατά καιρούς και όσο γραφικό και ξεπερασμένο και αν τον χαρακτηρίζουν κάποιοι «χορτασμένοι» της δημοκρατίας - είναι κάτι που λείπει από εμάς τους νεοέλληνες του σήμερα, της λαμογιάς, της αρπαχτής και κυρίως της δουλοπρέπειας, του ωχαδελφισμού και της απουσίας οράματος.
Κατά τη γνώμη μου, η κριτική που ασκήθηκε στην ΕΡΤ και στην κυρία Φλέσσα δεν είναι άδικη, παρ’ ότι η εκπομπή της τελευταίας είναι από τις ελάχιστες που αξίζουν στην τηλεόραση γενικότερα. Θεωρώ άκυρο το γεγονός πως δεν υπήρχε συνοχή μεταξύ των εκπομπών όσον αφορά το ιστορικό των διηγήσεων και την θεματολογία καθώς και ότι η παρουσιάστρια στην ουσία δεν άφησε τον Θεοδωράκη να μιλήσει για την σημερινή πραγματικότητα (ο αντιστασιακός του λόγος φαίνεται πως αφορά μόνο τα γεγονότα του παρελθόντος) παρ’ όλο που για κάποια μέρη μας παρουσίαζαν ως τίτλο τις απόψεις του Θεοδωράκη για την Ελλάδα του σήμερα. Εγώ αυτό σε μια σειρά πέντε ολόκληρων εκπομπών στην ουσία δεν το είδα πουθενά. Αντίθετα η κυρία Φλέσσα απέφευγε πολύ αδιάκριτα κάθε αναφορά του Μίκυ σε αυτά τα θέματα.
Όπως είπε και κάποιος παραπάνω, μια τέτοια εκπομπή ενός ανθρώπου με τέτοιο έργο και ο οποίος βρίσκεται στην δύση της ζωής του (χρόνια να έχει ο άνθρωπος, φτου φτου) είναι δημοσιογραφική επιτυχία…
Επίσης στα μείον είναι οι αναίτιες και χωρίς καμιά ειδοποίηση αναβολές ή και καθυστερήσεις αναμετάδοσης της εκπομπής, η οποία η αλήθεια είναι ότι έτσι κι αλλιώς παρουσιάζεται ξημερώματα. Προέχει ασφαλώς το πανηγύρι της γιουροβίζιον και τα συναφή.
Όσον αφορά την παρουσία και την προβολή του έργου του στην Ελλάδα του σήμερα συμφωνώ και επαυξάνω οτι είναι μηδενική και ότι όποιο αφιέρωμα και να γίνει είτε στην Βουλή είτε σε κάποιο ίδρυμα (αυτό έλειπε να μην υπάρχουν ούτε και αυτά) δεν είναι δυνατόν να αναπληρώσει αυτή την τεράστια έλλειψη. Εκείνος γύριζε λέει δυο χρόνια τα χωριά για να «εκπαιδεύσει» τα αυτιά των χωρικών ώστε να μεταφερθεί ο λόγος των ποιητών στους πολλούς. Αυτή την προσπάθεια έθαψαν και θάβουν οι πολιτικοί, οι δισκογραφικές και οι διαπλεκομενοι σήμερα που μοσχοπληρώνουν (μοσχοπληρώνουμε για την ακρίβεια) κάποια μοσχοπανήγυρα ενός ευρωπαικού μουσικού κανιβαλισμού.
Τέλος θέλω να επαναλάβω αυτό το τόσο εύστοχο που είπε παραπάνω ο Χάρης Αρώνης που άνοιξε το θέμα:
«Γιατί ένα είναι το σίγουρο (κι ελπίζω να το επιβεβαιώσουν κι άλλοι ρομαντικοί ξενύχτηδες που έτυχε κι είδαν τις εκπομπές): μαθαίνοντας για τη ζωή του Μίκη κι ακούγοντας τις σκέψεις του και τη μουσική του, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ Η ΖΩΗ ΣΟΥ (και κατ' επέκταση και η πατρίδα μας)»
ΥΓ: αν ψάξει κανείς στο Youtube και στο ίντερνετ γενικώς θα βρεί να δει και να «κατεβάσει» τις εκπομπές. Εγώ θα πρότεινα να κάνουμε κόπιες και να τις μοιράσουμε σε γνωστούς και φίλους ως πασχαλιάτικο και Αναστάσιμο δώρο:)
