Ο δρόμος ήταν μακρινός δεν είχα πού να πάω Τώρα σταμάτησα εδώ που γράφει σ’ αγαπάω Με δολοφόνησαν πολλές που δήθεν μου αξίζαν Κι έπεφτε η νύχτα το πρωί που οι μέρες μου αρχίζαν
Έλα κοντά μου κι άσε με να δω το πρόσωπό σου Άλλαξε όλη μου η ζωή μες στο χαμόγελό σου Άσε να δω στα μάτια σου τον κόσμο που θα ζήσω Είχα πεθάνει από καιρό μα εσύ με φέρνεις πίσω
Έβαζα τέλος μα εγώ στο τέλος είχα φτάσει Στο ημερολόγιο που ζω το χρόνο είχα χάσει Είδα τον στόχο της καρδιάς να γίνεται μαχαίρι Και το μηδέν στο πουθενά να μου κρατάει το χέρι
Έλα κοντά μου κι άσε με να δω το πρόσωπό σου Άλλαξε όλη μου η ζωή μες στο χαμόγελό σου Άσε να δω στα μάτια σου τον κόσμο που θα ζήσω Είχα πεθάνει από καιρό μα εσύ με φέρνεις πίσω
Βρέχει ξανά και ψιχάλες θολώνουν το τζάμι λείπεις εσύ και το δάκρυ μου τρέχει ποτάμι βρέχει ξανά και νομίζω βαθιά μου πως βρέχει ποιος σ΄αγκαλιάζει κοντά του απόψε ποιος σ΄έχει Βρέχει ξανά και ψιχάλες θολώνουν το τζάμι
Δύσκολες ώρες περνώ είσαι ακόμα εδώ κι ας έχεις φύγει εσύ κυβερνάς τη ζωή μου Δύσκολες νύχτες περνώ με τη σκιά σου μιλώ και δεν κοιμάμαι γιατί με σκοτώνεις ψυχή μου
Βρέχει ξανά και η νύχτα γλιστράει στην πόρτα κρίμα γιατί σε περίμενα να΄ρθεις σαν πρώτα βρέχει ξανά και σαν ρούχο βρεγμένο ο πόνος πού να γυρίζεις απόψε που νιώθω πιο μόνος Βρέχει ξανά και η νύχτα γλιστράει στην πόρτα
Δύσκολες ώρες περνώ είσαι ακόμα εδώ κι ας έχεις φύγει εσύ κυβερνάς τη ζωή μου Δύσκολες νύχτες περνώ με τη σκιά σου μιλώ και δεν κοιμάμαι γιατί με σκοτώνεις ψυχή μου
