ελληνική μουσική
    1013 online   ·  210.856 μέλη
    των μουσικών
    της μουσικής
    του λαού
    τα εν οίκω
    1. αρχική
    2. Forum
    3. Μουσικές Συζητήσεις

    Οδυσσέας Ιωάννου. Συγχρονος ποιητής!

    steinway
    20.09.2005, 21:45
    #1
    Ο Οδυσσέας για μένα, είναι ο άνθρωπος που χρησιμοποιεί τις λέξεις ως χαλί για να πατήσουν βαθιά συναισθήματα... Θα ήθελα κάποιο μέλος του ΜΗ που τον γνωρίζει, να του προτίνει να εκδόσει ένα βιβλίο με όλες του τις λέξεις που μελοποιήθηκαν...
    Μόνο το ''Θάλασσα στη σκάλα'' φτάνει για να καταλάβεις το μέτρο αυτού του ανθρώπου...

    ''Τη μέρα να παλεύουμε με ότι μας πεθαίνει
    τη νύχτα να γυρεύουμε ποιο ρούχο μας πηγαίνει
    πάνω σε μπάρες με ποτά ξεχάσαμε τις λέξεις
    πως να μου πεις πως μ' αγαπάς πως να σου πω ν' αντέξεις...''


    ''Στην αυταπάτη μέχρι τέλους
    και στην αλήθεια ως τη σταλιά
    θα μαι άγγελος με τους αγγέλους
    θα μαι σκυλί με τα σκυλιά..''

    ''Δεν έχω όμορφο νησί
    κανείς δε θα με ψάξει,
    ούτε κανα πιστό σκυλί
    στα πόδια μου θα κλάψει...

    Δεν έφυγα απο πουθενά
    δεν έχω που να πάω
    απ' τη ζωή μου έφυγα
    κ στη ζωή μου πάω...''



    Των άγριων φόβων η ερημιά... αυτό μας περνάει μέσα απο τα ποιηματά του!!
    Μας γράφει για την εποχή του εγωκεντρισμού...
    Οι αλήθειες του: τα δάκρυα του κόσμου
    και της καρδιάς του οι χτύποι...


    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : jorge στις 10-08-2007 13:12 ]


    malastrana
    21.09.2005, 01:11
    #2
    Έρχονται πια οι μέρες που δικάζουν
    θα μετρηθούν τα ποσοστά μας
    και θα τα βρούμε όλα μπροστά μας
    δεν το φοβάμαι, ούτε το θέλω
    μα δεν υπάρχουνε λαγοί μες στο καπέλο
    τώρα θα δούμε τα λεφτά μας τί αγοράζουν

    Και τα παιδιά που χάσανε τη μπάλα
    που δεν τους βγαίνουν τα όνειρά τους
    βλέπουν να χάνεται η στεριά τους
    και δεν το θέλουν και φοβούνται
    πως όλα τώρα θα' ναι λίγα και μικρά
    κι ούτε τα λάθη τους δε θά'ναι πιά μεγάλα

    Κι αν όλα βγούν αληθινά, δε θα χαρώ ούτε θα κλάψω
    και δε θα πω στο είχα πει, δεν ξέρω πώς ούτε γιατί
    χωρίς μιά λέξη το τσιγάρο συο θ' ανάψω...

    (ντουέτο Χαρούλας-Βασίλη, απ' το Φρέσκο Χιόνι, σε μουσική Κραουνάκη...
    Οι στίχοι του Ιωάννου έβγαλαν στην επιφάνεια ό,τι ακριβώς φοβόμουν να πω στον εαυτό μου...και με τάραξαν πολύ...και βέβαια είναι αριστούργημα)
    xristos
    21.09.2005, 01:25
    #3
    Quote:

    Το μέλος steinway στις 20-09-2005 στις 21:45 έγραψε:

    Ο Οδυσσέας για μένα, είναι ο άνθρωπος που χρησιμοποιεί τις λέξεις ως χαλί για να πατήσουν βαθιά συναισθήματα... Θα ήθελα κάποιο μέλος του ΜΗ που τον γνωρίζει, να του προτίνει να εκδόσει ένα βιβλίο με όλες του τις λέξεις που μελοποιήθηκαν...
    Μόνο το ''Θάλασσα στη σκάλα'' φτάνει για να καταλάβεις το μέτρο αυτού του ανθρώπου...

    ''Τη μέρα να παλεύουμε με ότι μας πεθαίνει
    τη νύχτα να γυρεύουμε ποιο ρούχο μας πηγαίνει
    πάνω σε μπάρες με ποτά ξεχάσαμε τις λέξεις
    πως να μου πεις πως μ' αγαπάς πως να σου πω ν' αντέξεις...''


    ''Στην αυταπάτη μέχρι τέλους
    και στην αλήθεια ως τη σταλιά
    θα μαι άγγελος με τους αγγέλους
    θα μαι σκυλί με τα σκυλιά..''

    ''Δεν έχω όμορφο νησί
    κανείς δε θα με ψάξει,
    ούτε κανα πιστό σκυλί
    στα πόδια μου θα κλάψει...

    Δεν έφυγα απο πουθενά
    δεν έχω που να πάω
    απ' τη ζωή μου έφυγα
    κ στη ζωή μου πάω...''



    Των άγριων φόβων η ερημιά... αυτό μας περνάει μέσα απο τα ποιηματά του!!
    Μας γράφει για την εποχή του εγωκεντρισμού...
    Οι αλήθειες του: τα δάκρυα του κόσμου
    και της καρδιάς του οι χτύποι...

    [i]

    [/I]



    Εφήγησέ μου τότε, πως εξηγείς αυτό που έγραφες στο topic για τον Πασχαλίδη πριν λίγο καιρό...

    Τότε ο Οδυσσέας δεν ήταν ποιητής;

    Σου θυμίζω λοιπόν:

    και η μόνη μου πατρίδα έιναι ο χρόνος΄. Ακου εκεί ο χρόνος!.. Και οι άνθρωποι που πάνε;..

    Λοιπόν;
    zaxos
    21.09.2005, 04:19
    #4


    Πολλές φορές σου μίλησα με χρώματα στο στόμα
    στο είπα όσα έμαθα, τα έμαθα με το σώμα
    μισός ψυχή, μισός κορμί κι η πείνα μου θηρίο
    μισή ζωή σπατάλησα να ζήσουν και τα δυο
    να ζήσουν και τα δυο
    Όσα κομμάτια κι αν μπορέσεις να ενώσεις
    δεν θα σου φτάσουν μια στιγμή για να με νιώσεις
    στα είπα όλα, φίλα με τώρα
    Με αγαπούσε το νερό μα ο ουρανός με ζούσε
    κι όταν μετρούσα τι μπορώ η γη δεν με χωρούσε
    κυνήγησα τις ομορφιές μα μ’ έκλεψε η λύπη
    οι αλήθειες μου εσύ όταν κλαις
    και της καρδιάς οι χτύποι
    ..μια απο τισ καλήτερες συνεργασιες που εχουνε γινει..
    ΣΩΚΡΑΤΗΣ,ΜΙΛΤΟΣ.ΟΔΥΣΣΕΑΣ
    steinway
    21.09.2005, 10:49
    #5
    Ακου να δεις Χρήστο, πράγματι δε μου ταιριάζει η φράση του Οδυσσέα ''η μόνη μου πατρίδα είναι ο χρόνος''. Αυτό δε σημαίνει όμως πως δεν τον θεωρώ ποιητή. Ούτε πως ότι γράφει θα πρέπει να το δέχομαι έτσι αδιακρίτως. Πέρα απ' αυτό δεν είχα πει κάτι άλλο γιατί οι λέξεις του με εκφράζουν. Εξου και το θέμα που έθεσα. Κι εσύ δεν καταλαβαίνω τι σου έθιξα και προσπαθεις πάντα να βρεις κάτι να μου προσάψεις. Αμάν πια!

    Θυμάσαι, η αγάπη πάλι άργησε μια μέρα...


    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : steinway στις 21-09-2005 10:50 ]


    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : steinway στις 21-09-2005 10:50 ]
    AlienP
    21.09.2005, 13:45
    #6
    ΔΕΝ ΘΑ ΠΩ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΔΥΣΣΕΑ ΓΙΑΤΙ ΤΟΝ ΕΧΩ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ...

    ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΡΑΤΕ ΥΠΑΡΧΟΥΝ 2 ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ:
    1. ΖΕΙ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΟΥ ΦΡΟΥΙΤ-ΠΑΝΤΣ
    2. ΤΑ ΚΕΡΜΑΤΑ (ΙΑΝΟΣ)


    llorona
    21.09.2005, 14:35
    #7
    διάβασα τα ΚΕΡΜΑΤΑ και το αγάπησα αμέσως. Κατευθείαν χτύπησε καρδιά.
    Μ αρέσουν και οι εκπομπές του πάρα πολυ και γενικά μου δίνει μια αίσθηση πολύ καλή, ανθρώπου με ευαισθησία και κοινωνική οξυδέρκεια.
    Μου πάει ο Οδυσσέας..ελπίζω να παραμείνει έτσι.
    Aiolos_m
    21.09.2005, 15:10
    #8
    Ζει άραγε αυτά που γράφει;

    Δεν τον θεωρώ ποιητή. Όχι, με τίποτα. Καλό στιχουργό που έχει ακόμα πολλή δουλειά μπροστά του ώστε να θεωρηθεί ποιητής. Δεν ξέρω καν αν μπορεί να γίνει. Ποιητές (στιχουργοί που να αγγίζουν το ποιητικό) στο ελληνικό τραγούδι υπήρξαν λίγοι. Κάποιοι από αυτούς : Νίκος Γκάτσος, Λίνα Νικολακοπούλου, Άλκης Αλκαίος, Μάνος Ελευθερίου...
    steinway
    21.09.2005, 18:04
    #9
    Δεν γνώριζα πως είχε γράψει 2 βιβλία...
    Ευχαριστώ για την πληροφορία!!
    Θα πάρω τα κέρματα λόγω τίτλου...
    Αλήθεια τι θέμα έχει περίπου;
    Αισθάνομαι πως θα μιλάει για έναν κάλπικο κόσμο...
    AlienP
    21.09.2005, 18:10
    #10
    Τα ΚΕΡΜΑΤΑ είναι εβδομήντα δύο κείμενα του Οδυσσέα Ιωάννου δημοσιευμένα από το 1996 μέχρι το 2004. Κυρίως δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό ΜΕΤΡΟ, αλλά και στα περιοδικά ΜΕΛΩΔΙΑ και METROPO-LIS PRESS καθώς και στο ‘Κ’ της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ.
    Τα ΚΕΡΜΑΤΑ του, τον οβολόν του στα τεκταινόμενα και την τελείως δική του άποψη πάνω σ’ αυτά, αποφάσισε να τα βγάλει από την…τσέπη του ο Οδυσσέας και έτσι να μας θυμίσει μέσα απ’ αυτά …Τα λέει καλύτερα στην εισαγωγή του:
    «Η σκέψη να κυκλοφορήσουν σε ένα βιβλίο όλα αυτά τα κείμενα υπήρξε αρκετές φορές, αλλά την είχα απορρίψει όλες. Δε θεωρούσα ότι έχουν λόγο να βγουν σε βιβλίο κάποια ελεύθερα κείμενα και κυρίως κάποια χρονογραφήματα που η θέση τους ήταν μέσα σε περιοδικά και μέσα σε συγκεκριμένη εποχή. Η τελευταία παραίνεση που ήταν και η αποφασιστική ήρθε από το Λευτέρη Παπαδόπουλο. Άρχισα να σκαλίζω το αρχείο μου και να τα ξαναδιαβάζω. Τα πιο παλιά είναι κείμενα εννέα χρόνων. Δεν μπήκα στη διαδικασία να συμφωνήσω ή να διαφωνήσω μαζί τους. Πιο πολύ έκανα ένα πείραμα μνήμης. Και ως άσκηση μνήμης θα λειτουργήσουν και για τον αναγνώστη. Μνήμη για τα «μεγάλα» και τα συλλογικά αλλά και για τα «μικρά», τα ιδιωτικά αίματα. Θυμάστε το κορίτσι που πήδησε από το μπαλκόνι του επειδή πήρε χαμηλό βαθμό στα μαθηματικά; Τα Ίμια; Τους βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία; Το λιντσάρισμα ενός νεαρού αριστερού στην Τουρκία; Τα ένοπλα πιτσιρίκια στο Περού που εκτέλεσαν οι δυνάμεις ασφαλείας; Και ανάμεσα σε αυτά να μπερδεύονται η στρατιωτική μου θητεία, μια Ιταλίδα τουρίστρια, η αγάπη μου για το ελληνικό τραγούδι και το ποδόσφαιρο και πολλά κείμενα για το καλοκαίρι. Για Ιούλιους και Αύγουστους. Ακόμη, κάνουν περάσματα διάφοροι φίλοι, αρκετά κορίτσια, κάποιοι πρόσκαιροι θυμοί μου, κάποιοι πιο μόνιμοι, τα βιβλία που διάβαζα τότε, οι ταινίες, φωτογραφίες που τις έσκισα σε λέξεις…»
    Τα ΚΕΡΜΑΤΑ του Οδυσσέα Ιωάννου κυκλοφορούν από τις εκδόσεις ΙΑΝΟΣ και τα προλογίζει ο Λευτέρης Παπαδόπουλος
    steinway
    21.09.2005, 18:32
    #11
    Μάλιστα. Ακούγεται ενδιαφέρον! ΄Ηταν αναμενόμενο πως θα τον στήριζε ο Λ.Παπαδόπουλος που είναι επίσης υπέροχος!! Είχατε δει την εκπομπή του Παπαδόπουλου, αφιέρωμα στον Οδυσσέα Ιωάννου; Εκεί παραδέχτηκα ειλικρινά τον Οδυσσέα. Είναι ο μόνος που ενώ έχει τις λέξεις για φυλαχτό, είπε πως σ' ένα τραγούδι 70% παίζει ρόλο η μουσική κ ένα 30 ο στίχος...! Εύγε για την αλήθεια του!!
    Και προσθέτω στις δυο του αλήθειες και μια τρίτη. Το χαμόγελο του, που είναι ανθισμένο!!
    Voltage
    21.09.2005, 21:46
    #12
    Quote:

    Το μέλος steinway στις 21-09-2005 στις 18:32 έγραψε:

    Μάλιστα. Ακούγεται ενδιαφέρον! ΄Ηταν αναμενόμενο πως θα τον στήριζε ο Λ.Παπαδόπουλος που είναι επίσης υπέροχος!! Είχατε δει την εκπομπή του Παπαδόπουλου, αφιέρωμα στον Οδυσσέα Ιωάννου; Εκεί παραδέχτηκα ειλικρινά τον Οδυσσέα. Είναι ο μόνος που ενώ έχει τις λέξεις για φυλαχτό, είπε πως σ' ένα τραγούδι 70% παίζει ρόλο η μουσική κ ένα 30 ο στίχος...! Εύγε για την αλήθεια του!!
    Και προσθέτω στις δυο του αλήθειες και μια τρίτη. Το χαμόγελο του, που είναι ανθισμένο!!


    Να συμφωνήσω απόλυτα..; Συμφωνώ και γράμματα γνωρίζω !!!
    Voltage
    21.09.2005, 21:50
    #13
    Quote:

    Το μέλος Aiolos_m στις 21-09-2005 στις 15:10 έγραψε:

    Ζει άραγε αυτά που γράφει;

    Δεν τον θεωρώ ποιητή. Όχι, με τίποτα. Καλό στιχουργό που έχει ακόμα πολλή δουλειά μπροστά του ώστε να θεωρηθεί ποιητής. Δεν ξέρω καν αν μπορεί να γίνει. Ποιητές (στιχουργοί που να αγγίζουν το ποιητικό) στο ελληνικό τραγούδι υπήρξαν λίγοι. Κάποιοι από αυτούς : Νίκος Γκάτσος, Λίνα Νικολακοπούλου, Άλκης Αλκαίος, Μάνος Ελευθερίου...


    Να συμφωνήσω, επίσης; Συμφωνώ λοιπόν !!!
    steinway
    22.09.2005, 02:26
    #14
    Καλά εσύ με όλους συμφωνείς;

    Φρόνιμα κούκλα μου λέω στην ψυχή μου
    όλα θα γίνουν όπως τα χουμε σχεδιάσει..!!

    Βίρα τις άγκυρες!!
    Voltage
    22.09.2005, 05:31
    #15
    Quote:

    Το μέλος steinway στις 22-09-2005 στις 02:26 έγραψε:

    Καλά εσύ με όλους συμφωνείς;




    Μάλιστα ! Γιατί το νάναι κανείς τεράστιος σα στιχουργός, δε σημαίνει πως είναι και της ίδιας εμβέλειας ποιητής η απλά ποιητής ! (π.χ : Λ.Παπαδόπουλος...)
    steinway
    22.09.2005, 10:04
    #16
    Ας μην κολλάμε σε τίτλους.
    Στιχουργός ή ποιητής, είναι ένας άνθρωπος που μπορεί να σκαρφιστεί οτιδήποτε με τις λέξεις!!
    Μα ειλικρινά αναρωτιέμαι, πως μπορεί να σημειώνει ''η μόνη μου πατρίδα είναι ο χρόνος''. Οδυσσέα, γίνε μέλος κι εσύ να μας εξηγήσεις γιατί θα τρελαθώ...

    Η μόνη μου πατρίδα είναι η αγάπη το καταλαβαίνω.
    Η μόνη μου πατρίδα είναι οι φίλοι το καταλαβαίνω.
    Η μόνη μου πατρίδα είναι η μουσική-αφου είναι ολόκληρη ένα συναίσθημα- επίσης το καταλαβαίνω.
    Αλλα η μόνη μου πατρίδα είναι ο χρόνος δεν το καταλαβαίνω...
    Αν και το ίδιο το τραγούδι εξηγεί, όμως ο τίτλος σκληρός για με!
    steinway
    22.09.2005, 10:21
    #17
    Θέλω να δω τ' άσπρο του κόσμου
    μέσα απ' τα μάτια ενός πιτσιρικά,
    να ημερέψω λίγο φως μου
    κι όταν θα γεννηθεί ο γιός μου
    θα μου τα μάθει της ζωής τα μαγικά...

    Η αγάπη του κόσμου έιναι λευκή για τον Οδυσσέα!
    Έτσι και για μένα, αφού το λευκό κρύβει όλα τα χρώματα μέσα του!
    Το χρυσό των συναισθημάτων, το κόκκινο του χαμόγελου, το βυσσινί μιας αγκαλιάς κ το γκρίζο των δυσκολιών.

    Αφερωμένο στα μέλη του ΜΗ-ελπίζω να μην είναι πολλά- που δεν έχουν δει τ' άσπρο του κόσμου.
    xristos
    22.09.2005, 12:39
    #18
    Έχω κι εγώ (μεταξύ άλλων) κάτι που αγαπάω πολύ:


    Δεν έχω όμορφο νησί, κανείς δε θα με ψάξει
    Ούτε κάνα πιστό σκυλί στα πόδια μου θα κλάψει
    Δεν έφυγα από πουθενά, δεν έχω να ξεχνάω
    Απ’ τη ζωή μου έρχομαι, και στη ζωή μου πάω

    Φράση για να την κάνεις μήνυμα και να την κολήσεις παντού για να μην ξεχνιέσαι.
    Αυτό, θα το ζηλεύω πάντα. Να μπορείς να πεις με μια φράση, να χωρέσεις σε μια φράση ό,τι κανονικά θα χρειαζόταν ώρες εξομολογήσεων, ενδοσκόπησης κλπ κλπ κλπ.

    Απ' τη ζωή μου έρχομαι και στη ζωή μου πάω
    2MEL
    22.09.2005, 13:09
    #19
    η αλήθεια είναι ότι προσπαθούμε να γράψουμε κάτι για τον Οδυσσέα αλλά δεν βρίσκουμε, νιώθουμε όμως ότι πρέπει να πούμε κάτι εδώ, σ' αυτό το θέμα...
    τον Οδυσσέα τον θαυμάζουμε.ακούμε τις εκπομπες του δυο χρόνια και κάτι τώρα , εχουμε διαβάσει τα "κερματα", διαβάζουμε όσο μπορούμε τα κείμενα και άρθρα που δημοσιευονται κατά καιρους στον τυπο. είναι σημαντικός για μας, κατα κάποιο τρόπο μας επηρεάζει..
    Κύριε Ιωάννου, τα σέβη μας.
    steinway
    22.09.2005, 19:21
    #20
    Μακάρι να μπορούσα κι εγώ να τον ακούσω!! Όμως μελωδία δεν πιάνει όπου κι αν βρίσκομαι... Το πεπρωμένο βλέπετε!!

    Μα θα σας πω μια ιστορία που έζησα πριν ένα χρόνο.
    Λοιπόν, ήταν φθινόπωρο με αέρα πολύ.
    Ένα πρωίνό λοιπόν, που εγώ ήρεμη χωρίς εννοιες διάβαζα κάτι, χτύπησε το τηλέφωνο. Απαντάω, μα δεν ακουγόταν τίποτα. Μονάχα μια ανάσα κουρασμένη...
    Μετα ξαναπέρνουν κ ήταν μια αντρική φωνή που με φώναξε Αγάπη.
    -Λάθος. Λάθος του απάντησα, εδώ δεν υπάρχει καμμιά αγάπη...
    Μα μου λέει, αφού το βρήκα στον τηλεφωνικό κατάλογο!..
    Και τι είχε γίνει. Πριν απο μένα νοικιαζε το σπίτι μια κυρία εν ονόματι Αγάπη.
    Ανοιξε λοιπόν αυτός τον κατάλογο κ του άρεσε αυτό το όνομα και είπε να τηλεφωνήσει. Μετά με έπαιρνε συχνά κ μιλούσε γι αυτον.
    Αυτός μιλούσε... Κι εγώ άκουγα...
    Έναν ακροατή ήθελε κι αυτός για τις εξομολογήσεις του...
    Σ΄αυτον τον παράξενο άνθρωπο λοιπόν αφιερώνω τις παρακάτω λέξεις του Οδυσσέα:



    Με τα δόντια να κρατάει το θυμό του
    απ τα μάτια του να κρέμονται τα χρόνια
    ήρθαν δύσκολοι καιροί μες το μυαλό του
    σε μια κίνηση έχασε όλα του τα πιόνια
    ήρθαν δύσκολοι καιροί μες το μυαλό του...

    Η Βασίλισσα στα μαύρα πλησιάζει
    του γελάει με τα χείλη της κομμάτια
    ένα ψέμα ανοίγει και τον αγκαλιάζει
    και του δίνει δυο φιλιά στα δυο του μάιτια
    ένα ψέμα ανοίγει και τον αγκαλιάζει...

    Τον φυσάει και σκορπάει το άρωμά του
    τον χα'ι'δεύει κ τα χρώματά του σβήνει
    τον τρυπάει με τη γλώσσα στην καρδιά του
    κι όλες του τις αναμνήσεις του της πίνει...

    Μαύρος έρωτας τον παίδευε όλη νύχτα
    ότι ξόδεψε τα μάζευε αιώνες
    το πρωί μια ευχή κρατούσε μες τα νύχια
    να μην έρθουν οι επόμενοι χειμώνες
    το πρωί μια ευχή κρατούσε μες τα νύχια...

    Θυμάσαι, η αγάπη πάλι άργησε μια μέρα...


    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : steinway στις 22-09-2005 19:24 ]


    Νέες συζητήσεις
    στην ίδια κατηγορία