Μουσικοι του αυτιου (ear musicians) η μουσικοι της παρτιτουρας??

Ποιοι κατα τη γνωμη σας, αγαπητοι φιλοι ειναι τα μουσικα ταλεντα? Εχετε επιχειρησει εσεις να μελετησετε καποιο τραγουδι βαζοντας το cd και παιζοντας απο πανω ο,τι ακουτε? Το κανατε με επιτυχια και σε τι βαθμο?? Καταφερατε να βγαλετε ολες τις συγχορδιες και ειδικα απο κομματια της τζαζ η της ποπ που εχουν μεσα πιο περιπλοκες αρμονιες, συγχορδιες αυξημενες, ελαττωμενες, "cluster chords", μουσικες φρασεις διαβατικες? Τελικα τι ειναι το μουσικο ταλεντο?? Εγω παντως, χωρις να θελω να κανω την εξυπνη, συνηθως μελεταω η αυτοσχεδιαζω πανω απο το cd που ακουω και με εχει ωφελησει πολυ στη συγχρονη μουσικη!! (φυσικα, αν θελω να παιξω BACH..διαβαζω παρτιτουρα.. Για μενα, οι "ear musicians" ειναι τα ταλεντα!! "ΑΥΤΑΡΕΕΕΣ"!!!!!

εκανα μια νυξη για αυτο που λες στο θεμα για την αντροκρατια στην jazz.
πιστευω οτι ο συνδυασμος των 2 τεχνικων φερνει την επιτυχια.
ειναι μεγαλο πραγμα να αποτυπωνεις μουσικη μεσω του cd,αλλα η παρτιτουρα σου ανοιγει περισσοτερες διοδους κατα την γνωμη μου!!


αυτα

Πρωτα εχεις (δηλαδη βγαζεις) αυτο που παιζει στο cd ακριβως,και μετα αυτοσχεδιαζεις,αλλιως σιγουρα κατι σου διαφευγει η κανεις λαθος.
(αμα δεν ξερεις την πληρη κατασκευη του κομματιου,που θα βασιστεις
στις φρασεις σου; στο ανεβοκατεβασμα μιας κλιμακας που μπορει και μην αντιπροσωπευει πληρως την συνθεση;)

Εννοειται οτι πρωτα βγαζω ο,τι ακουω στο cd. Δηλαδη, αφ'ενος τη μελωδικη γραμμη και αφ'ετερου τις συγχορδιες και αφου αφομοιωσω καλα τη δομη του κομματιου και την αρμονια πανω στις συγχορδιες παραλλασσω τη μελωδια η παιζω π.χ. με συγκοπες, αλλαζω δηλαδη τη ρυθμικη αγωγη αν θελω να αυτοσχεδιασω..Απλα, θελω να δω, ποσοι μουσικοι το κανουν αυτο..Δηλαδη, εχουμε π.χ. το 'you are the sunshine of my life' TOY STEVIE WONDER, το οποιο εχει πολλες συγχορδιες και μετατροπια στο τελος..Εισαι σε θεση να βγάλεις ακριβως ο,τι ακους με ακριβεια? Εγω απλα το εχω καλλιεργησει και στη συγχρονη μουσικη (π.χ. ποπ..) δεν μου χρειαζεται η παρτιτουρα..

Δεν το ξερω το συγκεκριμενο κομματι,μπορει να το εχω ακουσει χωρις να ξερω ποιο ειναι,μπορει να παιζει σαν jazz standart αλλα το ερωτημα μου ειναι τι ακριβως μουσικη παιζεις;αν αυτα που παιζεις τα παιζεις μονη σου η με μπαντα και ποσο καιρο παιζεις πιανο;

Προς το παρόν το αυτί είναι η μόνη μου δυνατότητα εκπαιδέυσεως, γιατί μόλις ξεκίνησα να μαθαίνω παρτιτούρα και ακόμη συλλαβίζω.

Δεν μπορώ να πώ ότι είμαι μουσικός. Αλλά αυτό που με βοήθησε πολύ στην σύνθεση (στην όποια...) είναι η ακουστική σπουδή μερικών τζαζ κομματιών και η αγάπη κλασικών κομματιών με μη τετριμμένες αρμονίες...

Ακούς αυτά που λές? χι ναι θα συμφωνήσω

ο καλό "αυτί" είναι ΣΙΓΟΥΡΑ η βασικότερη προϋπόθεση προκειμένου να μπορεί κάποιος να θεωρηθεί μουσικός . Χωρίς αυτό δεν γίνεται δυστυχώς τίποτα. Εάν κάποιος δεν είναι καλίφωνος ή ακόμα και εάν δεν ξέρει να παίζει καλά κάποιο μουσικό, ένα καλό μουσικό αυτί μπορεί να βελτιώσει την απόδοσή του καθώς, ως γνωστόν, πρωτού ερμηνεύσεις πρέπει πρώτα να έχεις ακούσει.
Κάτι ακόμα που θέλω να προσθέσω είναι πως κατα την γνώμη μου η έννοια του "καλού αυτιού" εμπεριέχει 2 παράγοντες. Ο πρώτος είναι ο"τεχνοκρατικός". Σε αυτόν περιλλαμβάνεται η ικανότητα να μπορείς να αντιλαμβάνεσαι σωστά τα μουσικά διαστήματα, τις αξίες, τις αλλαγές των συγχορδιών (οι περίεργες συγχορδίες αποτελούσαν πάντα το "φετίχ" μου), τα "πεσίματα", τις νότες που είναι ελάχιστα πιο χαμηλές ή ψηλές κ.λπ. Ο δεύτερος παράγοντας αφορά τη "μουσικότητα", δηλαδή την αντίληψη της ερμηνευτικής καλαισθησίας. Δεν αρκεί κάποιος να είναι τονικά σωστός ή in tempo. Πρέπει να αποδίδει ένα μουσικό κομμάτι έτσι ώστε να "έχει νόημα". Αυτό είναι άλλωστε εκείνο που ξεχωρίζει τους καλούς μαέστρους και τους καλούς μουσικούς εν γένει από του μέτριους. Ακόμα και λαθάκια μπορεί να συγχωρεθούν αρκεί να αποδίδεται ένα μουσικό κομμάτι καλά. (βλ. κάποια ερμηνεία του Horowitz στο 3ο Κοντσέρτο Ραχμάνινωφ όπου ειδικά στην cadenza του 1ου μέρους παίζει 4 στις 3 νότες λάθος... )


Εννοείται πως η τζαζ "ξεγυμνώνει" καλλιτέχνες με μέτρια αυτιά.

Χαίρομαι που ανοίγεις τέτοια topics , JAZZYPIANVOC!!!

Τώρα που αναφέρετε παιδιά όλα αυτά για το "καλό αυτί" στα διάφορα είδη μουσικής, λέω να αναλογιστούμε για λίγο και τι συμβαίνει στο παραδοσιακό τραγούδι, όπου εκεί δεν παίζει απλά το σημαντικό ρόλο το αυτί αλλά το μοναδικό πρωταρχικό ρόλο, καθώς η παράδοση δε γράφεται αλλά κατά κύριο λόγο είναι προφορική.

Και δε μιλάμε μόνο για απλά θέματα που καλείται να αντιγράψει ένας μουσικός αλλά για δύσκολες θέσεις , ποικίλους και μικτούς ρυθμούς και λεπτά διαστήματα, τα οποία συχνά καν δεν μπορούν να καταγραφούν. Στο κλαρίνο για παράδειγμα μπορείς, ανάλογα με τον τρόπο που θα τοποθετήσεις τα δάκτυλά σου στο όργανο, να βγάλεις εκατοντάδες ήχους, που δεν έχουν σχέση με απλούς τόνους και ημίτονα.

Κι αν πάμε και παραπέρα, ας σκεφτούμε τα ταξίμια, τον αυτοσχεδιασμό, που αυτό κι αν αποτελεί χάρισμα του μουσικού και κριτήριο για να τον αποκαλέσεις ταλέντο. Να μπαίνεις μές στον ήχο και να παίζεις απίστευτα πράγματα της στιγμής που και να θες σου είναι αδύνατο μετά να επαναλάβεις αυτούσια.

Πόσο δίκιο έχει η gate...Οντως "πρωταρχικό" όργανο και κύριο, αναντίρρητα !

Συμφωνώ και εγώ με την gate και θα έλεγα επίσης ότι η πραγματική προσφορά στην τέχνη είναι κατά ένα πολύ μεγάλο ποσοστό η Προσωπική πινελιά.Αυτή μπορεί να αναξείξει πολλές πτυχές των έργων και να τα κάνει ξανά επίκαιρα.
Αυτό το κάτι παραπάνω είναι όλη η μαγεία ,αυτό το διαφορετικό
..να έχει κάποιος ένα κομμάτι τουλάχιστον από την σοφία όλων των ακουσμάτων και πάνω σε αυτό το θησαυρό ,να προσθέτει το δικό του νέο πολύτιμο κομματάκι ή να εμπλουτίζει παλαιότερα και να τους να τους δίνει πνοή και ζώή να μίλάνε στο σήμερα.
Αυτός είναι ο πραγματικός μουσικός και το ταλέντο, δεν είναι ο τεχνοκράτης που διαβάζει τις νότες και παίζει στο όργανο σκεπτόμενος ενδεχομένως ότι το survivor ξεκινάει και πρέπει να βιαστεί.Δύσκολοι καιροί για πρίγκηπες?
Και κάτι άλλο πολύ πολύ σημαντικό κατά την ταπεινή μου άποψη-
Η γνώση της Ιστορίας του κάθε κομματιού αλλά και της εποχής και των συνθηκών κάτω απο τις οποίες δημιουργήθηκε κάνει τη διαφορά και είναι μάλλον απαραίτητη προυπόθεση για να μπορεί κάτι όμορφο να δημιουργηθεί η να ερμηνευτεί.
Η αγάπη όμως ,το πάθος για την αναζήτηση της Αλήθειας στην ιστορία κάνει ακόμα μεγαλύτερη διαφορά και το τραγούδι να φαίνεται ότι την
εξιστορεί και την διατρανώνει(ειδικά αν μιλάμε για παραδοσιακό τραγούδι)
Θα ψήφιζα λοιπόν τον μουσικό του αυτιού ως πραγματικό γνήσιο ταλέντο χωρίς να υποτιμώ αυτόν της παρτιτούρας που έχει ενδεχομένως δουλέψει άπειρες ώρες.Δλδ κάπου πρέπει να κρίνουμε τα πράγματα και από τα κίνητρα τους και από την κατάθεση ψυχής που περιέχουν.

Εύγε που άνοιξες τέτοιο θέμα jazzypianvoc αν και εγώ το διεύρυνα αρκετά μάλλον

Κατα τη γνώμη μου-πάντα-, μουσικός με καλό αυτί, δεν θα πει πως είναι κ ο αληθινός μουσικός. Θέλω να πω, πως μουσικός είναι αυτός που καταφέρνει και μπερδεύει στα βηματά του τις νότες και τις πηγαίνει με συναίσθημα σε δικά του μονοπάτια... Αυτός που κλαίει και ματώνει παίζοντας ένα κομμάτι...

Να σας πως ενδεικτικά ένα περιστατικό.
Πριν δυο χρόνια, έδωσε ρεσιτάλ πιάνου ο Σγούρος στην Ρωσία.
Δεν αμφισβήτησε κανείς το ταλέντο του, τον αυτοσχεδιασμό που έκανε με τα κομμάτια. Όμως, κανείς δεν υποκλίθηκε... Γιατί ο Σγούρος, κάνοντας ρεσιτάλ απ τα 8-9 του, δεν κατάφερε ποτέ να οριμάσει, να βαθύνει την μουσική του προσωπικότητα... Παρα μονάχα δυο χέρια να καλπάζουν σαν άγρια άλογα...

Καταλήγω λοιπόν και λέω, πως μουσικός είναι αυτός που παίζει με την ψυχή στα χέρια... Σ' αυτόν εγώ, υποκλίνομαι!

Μάλιστα...Μουσικός είναι αυτός που αφομοιώνει με το αυτί, φιλτράρει με τις γνώσεις, ανακατεύει με το συναίσθημα και σερβίρει με τα χέρια/χείλια.

Quote:

Το μέλος steinway στις 07-10-2005 στις 00:30 έγραψε: Να σας πως ενδεικτικά ένα περιστατικό. Πριν δυο χρόνια, έδωσε ρεσιτάλ πιάνου ο Σγούρος στην Ρωσία. Δεν αμφισβήτησε κανείς το ταλέντο του, τον αυτοσχεδιασμό που έκανε με τα κομμάτια. Όμως, κανείς δεν υποκλίθηκε...

αυτόν τον αυτοσχεδιασμό στην κλασσική μουσική δεν τον κατάλαβα......

Περίμενα μια τέτοια ερώτηση, και είπα το αναφέρω...
Έπαιξε και κάτι δικά τους Ρώσικα τραγούδια που ήταν ελεύθερος στους αυτοσχεδιασμους, τραγούδια ήταν...
Μα φυσικά, ο σκελετός του προγράμματος ήταν κλασσικά κομμάτια...

Σημειώνω: μου το είπε άνθρωπος που ήταν εκεί, δεν τα βγάζω απ το μυαλό μου

Παιδια, καταπληκτικες οι προσεγγισεις σας περι μουσικου ταλεντου "αυτιου"..Συμφωνω σε ολα με τους προλαλησαντες (και εμενα δεν με συγκινει ο Σγουρος και γενικα ο μουσικος που εχει βαλει το μετρονομο στο 200 και αρχιζει να "καλπαζει" σαν αλογο!! (εξ αλλου πιστευω οτι ο καλος μουσικος στις αργες φρασεις και στις αναπνοες φαινεται!! ). Αληθεια, δεν μου ειπατε ομως, ειστε σε θεση να βγαλετε οποιοδηποτε κομματι (ειδικα καποιο με περιεργες συγχορδιες...) με το αυτι?? Το κανετε η αναζητατε την παρτιτουρα (μιλαω για ποπ, τζαζ, σοουλ, μπαλαντες..). Με ενδιαφερει ο τροπος προσεγγισης σας....

Επειδή είμαι αποκλειστικά του "αυτιού" παίζω ό,τι ακούω στο πιάνο. Παλαιότερα έψαχνα πολύ τα "περίεργα κομμάτια" με μυστήριες εναλλαγές συγχορδιών και πολύπλοκα φωνητικά (όπως εκείνα των Queen). Δεν κοιτάω ποτέ παρτιτούρες γιατί γι αυτό το λόγο η prima vista μου είναι για κλάμματα

Αγαπητε εκκολαπτομενε ιατρε και μουσικε "vano", λατρευω κι εγω τους "queen" και σε "προκαλω" να βγαλεις με το αυτι το "we are the champions"!! Εχει πολλες συγχορδιες και μετατροπια!! Θα μου πεις αν τα καταφερες!! Μπραβο σου παντως που το κανεις αυτο!! Ειναι φοβερο για το "ear training"!!

Σίγουρα ο συνδιασμός των δύο μπορεί να έχει τα καλύτερα αποτελέσματα. Πιστεύω όμως πιό πολύ στην μουσικότητα που κατέχουν οι μουσικοί του αυτιού που δεν ξέρουν κάν να διαβάζουν σημειογραφία...

ποια η διαφορα της μουσικης με το ματι ,απο την ζωγραφικη με το αυτι?
καθε εκφραση τεχνης απαιτει και ενα συνκεκριμμενο πρωτευον αισθητηριο οργανο.
αλοιμονο! ποιηση με την γευση η με την αφη?ναι σιγουρα υπαρχουν καλοι μουσικοι
της παρτιτουρας αλλα κανενας,κανενας το ξαναλεω, δεν ειναι συναρπαστικος!!