Ας δημιουργήσουμε στίχους...

και αφου σε καλοπιασω για να ρθεις στο μαγαζι
παψε πια να με δουλευεις στο ψιλο σου το γαζι...

στο μαγαζί που ρθες και συ χόρεψες ζεμπεικιά
και κάθισες στα πόδια μου και σου' δωσα φιλιά
στο΄ τέλος φύγαμε μαζί για Χ προορισμό
εγώ εσύ κι ο ουρανός άστρο μου λαμπερό

γιατί άνθρωπος είμαι κι εγώ
και δεν θέλω και πολύ
σου το λέω για ό,τι γίνει
εσύ θα φταις μόνο εσύ...

εσύ μόνο εσύ,εσύ με οδηγείς
εσύ μόνο εσύ,άντε να μου χαθείς!!!!

Να μου χαθείς να χάνεσαι
Τον πόνο μ' δεν αισθάνεσαι
Δεν ντρέπεσαι καθόλου
και είσαι κάλτσα Διαόλου... (Τπτ σοβαρό δεν θα γράψω ποτέ άραγε???)

ας το γυρίσουμε λίγο χαχαχαχχα

4 χρόνια πριν αγάπησα μια βλάχα
και περιμένω να μου πεί πως μ'αγαπάει τάχα
4 χρόνια πρίν έχτειζα τα ονειρά μου
μα τώρα σαν ξημέρωσε άφησα την καρδιά μου

Κι αυτα τα τεσσερα θελαν να ταν τα καλυτερα μου
μα τωρα περασαν και πηραν μαζι τους τα ονειρα μου
την βλαχα λεει θα παντρευομουν
αφου τρελα πρωτιστως την ερωτευομουν....

μα δεν ηταν το τυχερο μου
γιατι η βλαχα με εκνευριζε
σαν τον αδελφο μου!
(δεν εχω εμπνευση)

Και η βλάχα και ο αδερφος μια μέρα
μου είπανε την τελευταία καλήμερα...
Τρελά λέει ερωτευτηκανε
την πήρα μακριά και ύστερα χαθήκανε...

kai pigan sta yilla bouna kai ston ka8ario aera
kanan polla koutsoubela kai tou spazan ta neura...

Και αυτός ξάφνου τσαντίστηκε τα πήρε στο κρανίο
και ένα τυφώνα έριξε. . . "και τα έκανε όλα γης Μαδιάμ"(δεν κολλάει αλλα αφού έτσι έγινε)

. . .και φύγανε με πλοίο

μα το πλοιο εβουλιαξε εκεινο το χειμωνα
μα μονο τη βλαχα εφαγε το μαυρο χωμα

Ηταν το πλοιο "μουρη" και φυγανε μ αυτο
εκανε χαμο η βλαχα σε ολο το χωριο
φυγανε λοιπον και πανε σε μερη μακρινα
διακοπες μαζι κρουαζιερα στα νησια...

μα μολις φτασαν στα νησια τους πηρανε χαμπαρι
αφου η βλαχα ΄΄έπαιζε΄΄με το παληκαρι.

Ητανε βλαχα πονηρη
μην την εβλεπεις ετσι
τη μια τον πηγαινε τον χριστιανο
την αλλη ετσι κι ετσι(γιουβετσι)
--βρε με τη βλαχα σεναριο!!!--

Ήταν η βλάχα έμορφη...μια τσούπρα όλο νάζι...
κι έκαμε τον δύσμοιρο να κλαίει και να σφαδάζει...!

Ηταν κι αυτος δυσκολος πολυ
μα σαν την αγαπουσε γινοτανε παιδι
και τι δεν του ζητουσε η βλαχα η τρελη
αυτη τον απατουσε κανονικα και με τον νομο!!!!!!!

αν και εκανε χαρες
δεν την ενοιαζαν οι παντρειες
ηθελε να περνα καλα
και να του τρωει τα λεφτα

Μα τα λεφτά σωθήκανε,
κι η βλάχα τον αφήνει
κι έμεινε ο έρμος μόνος του
και τώρα τι θα γίνει;;

μα να κατου απ΄τη μηλια
βρεθηκε μια ομορφονια
και την αγαπησε πολυ
και ζησανε για παντα πια μαζι.