ελληνική μουσική
    942 online   ·  210.857 μέλη

    Παύλος Σιδηρόπουλος

    kwstasagas
    26.01.2011, 15:03

    Είχε ένα ελάττωμα πιστεύω. Δεν τον ενδιέφερε να ψαχτεί με νέους ήχους

     

    Σε αυτό, αγαπητέ μου συμφορουμίτη, ας μού επιτρέψεις να διαφωνήσω {#emotions_dlg.oops}{#emotions_dlg.oops}.....

    Φυσικά τον Παύλο Σιδηρόπουλο δεν τον γνώρισα προσωπικά και γι' αυτό θα μιλήσω ως .... απλός ακροατής του έργου του !!! Λοιπόν, ως απλός ακροατής των δίσκων του, μού έχει δώσει την εντύπωση ότι ήταν από τους πλέον "ψαγμένους" Έλληνες τραγουδοποιούς, ότι είχε πάντα "τεντωμένες" τις κεραίες του για να "λαμβάνει" τα "μουσικά μηνύματα" της εποχής του ....

    Παράδειγμα : Στον δίσκο ΦΛΟΥ ανιχνεύονται "κατά κόρον" οι επιρροές από southern rock [βλ. το "Μπάμπης ο Φλου", το οποίο, εμένα προσωπικά, με παραπέμπει στο Whiskey Rock'n'Roller των Lynyrd Skynyrd], από ροκ 60ς και 70ς [βλ. την εισαγωγή του "Το '69" που, εμένα προσωπικά, με παραπέμπει στο Mr Big των Free] κλπ κλπ .... Κι όμως, ανάμεσα σε αυτές τις επιρροές .... να η "Ώρα του stuff" και "Οι σοβαροί κλόουν" που .... θα έλεγες ότι έβλεπαν πολλάαααα χρόνια μπροστά από την εποχή τους {#emotions_dlg.eek}{#emotions_dlg.eek}..... Σε αυτά τα 2 τραγούδια, ο Σιδηρόπουλος με την παρέα του έκαναν πράγματα που έκαναν .... 20 χρόνια μετά π.χ. ο Nick Cave & The Bad Seeds ή οι "δικοί μας" "Διάφανα Κρίνα" κλπ κλπ [όλα αυτά είχα σκοπό να τα γράψω σε δημοσίευσή μου στο e-Περιοδικό αλλά .... αφού μού εδόθη η αφορμή, το κάνω νωρίτερα .... ].....

    Αλλά και στις μετέπειτα δουλειές του, είναι έκδηλη η προσπάθεια του Σιδηρόπουλου να "αφομοιώσει" τον [τότε] νέο ήχο [νιου γουέηβ κλπ]. Άλλωστε, αυτά δήλωνε και σε συνεντεύξεις του, όπου δεν παρέλειπε να αναφέρει, όταν πλέον είχε 40ρήσει, ότι "προτιμάει πολύ περισσότερο να κάνει παρέα με νέα παιδιά, με 20χρονους, παρά με συνομήλικούς του" !!! Όλα αυτά δείχνουν ότι, μάλλον, ο Σιδηρόπουλος ήθελε να "ψαχτεί" όχι μόνο με τους εκάστοτε νέους ήχους, αλλά με ο,τιδήποτε "νέο" ......

    Αλλά κι αυτός ο στίχος του .... Εκεί, πια, κι αν έκανε προσπάθεια να παρουσιάσει με τον στίχο του κάτι "εντελώς καινούριο" [και συνάμα "βαθύτατα ελληνικό"] στην εγχώρια στιχουργία .... να μιλήσει για πράγματα που άλλοι, πριν από αυτόν, δεν είχαν τολμήσει να μιλήσουν .....

     

     


    djmetronomos
    26.01.2011, 15:52

    Μου αρέσει που ανοίγει η κουβέντα... ϊσως πρέπει να σε παραπέμψω σ' ένα τρισέλιδο αφιέρωμα που έκανα στον Παύλο και στην ανάμεσά μας σχέση, πριν κάμποσα χρόνια στο "Ποπ & Ροκ". Δεν θυμάμαι τον αριθμό του τεύχους, κάπου το'χω, θα ψάξω να το βρω...
    Κατ'αρχάς, δεν ξέρω σε τι βαθμό θεωρείς Το "Φλου" ως ένα άλμπουμ του Σιδηρόπουλου. Τα τραγούδια ήταν των αδελφών Σπυρόπουλων. Ο στίχος του Παύλου.
    Πρωτοποριακό? Χμμμ... Εξαρτάται τι εννοεί κανείς με τον όρο... Εγώ απλά ξέρω ότι γύρισα Χριστούγεννα του 1981 έπειτα από 5 συνεχόμενα χρόνια στη Νέα Υόρκη και όλοι εδώ μιλούσαν για το Φλου. Ξέρεις κάτι? Μου άρεσε, δεν ενθουσιάστηκα όμως. Ήταν σα να γυρνούσα μουσικά 10 χρόνια πίσω. Απλά, να σου πω κάποια ονόματα που άκουγα κι έβλεπα στη Νέα Υόρκη, που εκείνη την εποχή ζούσε την πιο δημιουργική της φάση: Massacre (Fred Frith, Βill Laswell, Fred Maher), Daevid Allen's New York Gong, Television, Patti Smith Band, Psychedelic Furs, David Bowie...
    Ας σταματήσω στον τελευταίο. David Bowie. Άκουσέ τον από την αρχή (Space Oddity), μετά στα 70's (Ziggy Stardust αλλά και Low), στα 80's (πιο χορευτικός), στα 90's (πιο ηλεκτρονικός)... Αυτός για μένα είναι ένας καλλιτέχνης που διαρκώς ανανεώνεται... Ο Παύλος τον λάτρευε. Είχε το στιχουργικό/μελωδικό όραμα, δεν είχε όμως την υπομονή να φτιάξει έναν καινούργιο ήχο. Ροκ από την αρχή ως το τέλος, κι ας είχε αφομοιώσει κάποια ενδυματολογικά πρότυπα των πάνκηδων. Στις πρόβες, ήθελε απλά να βγουν τα μέρη και μετά βιαζόταν να φύγει, είχε άλλες ανάγκες βλέπεις. Καμιά φορά, δεν ερχόταν καν. Συναυλία στο Ελληνικό, σε γήπεδο μπάσκετ, η αφίσα διαφήμιζε τον Παύλο, δεν εμφανίστηκε ποτέ. Ευτυχώς ο κιθαρίστας είχε κάποιο ρεπερτόριο, κι εγώ δεν ξέρω πώς βγήκαμε ζωντανοί από εκεί μέσα...
    Θα ήθελα να γράψω πολλά, προτιμώ όμως να τα κρατήσω για το βιβλίο που ετοιμάζω. Διότι αν τα γράψω όλα τώρα, ποιος θα πάρει το βιβλίο μετά?


    glefas
    27.01.2011, 11:27

    [ τροποποιήθηκε από τον/την glefas, 03-09-2019 08:56 ]


    stelios-15
    27.01.2011, 15:08

    Παράθεση:

    Το μέλος djmetronomos στις 26-01-2011 στις 15:52 έγραψε...
    Τα τραγούδια ήταν των αδελφών Σπυρόπουλων. Ο στίχος του Παύλου.

     

    Έχω το "Φλου" σε cd πο δώθεικε κάποτε με μια εφημερίδα και μουσική και στίχους λέει Παύλος Σιδηρόπολος.

    Τελικά τι να πιστέψω;


    kwstasagas
    27.01.2011, 15:20

    Τελικά τι να πιστέψω;

    Έλα ντε .... εύλογη απορία εκφράζει ο μικρός ....

    Στον ΦΛΟΥ τα τραγούδια ήταν σε στίχους Παύλου και μουσική ΜΟΝΟ των Σπυροπουλαίων ???? Ή ο Παύλος έγραψε στίχους αλλά συνέδραμε τους Σπυροπουλαίους ΚΑΙ στη σύνθεση της μουσικής ??? Ή, τελικά, όλα [στίχοι / μουσική] ήτανε εξ ολοκλήρου του Παύλου και οι Σπυροπουλαίοι διαμόρφωσαν, με τα άψογα / άρτια παιξίματά τους, το τελικό ηχητικό αποτέλεσμα ????

    Πάντως, μέχρι να ξεκαθαριστεί αυτό το ζήτημα, θα εκφράζω το θαυμασμό μου ΚΑΙ στις δύο πλευρές : ΚΑΙ στον Παύλο Σιδηρόπουλο για την καλλιτεχνική [και όχι μόνο] προσωπικότητά του, ΚΑΙ στους Σπυροπουλαίους για το παίξιμό τους και τη μουσική τους παιδεία .....

    [πάντως, ως στιγμής, αυτό για το οποίο είμαι σίγουρος είναι ότι το "ΞΕΣΠΑΣΜΑ" είναι της εποχής των "Δάμων και Φιντίας", αρχές 70ς. Το είχαν γράψει μαζί ο Παύλος με τον Παντελή Δεληγιαννίδη και "επανεκτελέσθηκε", με πιο "δυναμικό" ηχόχρωμα, στο ΦΛΟΥ. Να η πρώτη του εκτέλεση, στην οποία προτείνω να προσέξετε τις υπέροχες κιθάρες που έπαιξε ο Παντελής :
    https://www.youtube.com/watch?v=x5uPdqmfr2gLink

    > . Όσο για τα υπόλοιπα τραγούδια του ΦΛΟΥ .... θα ήταν χαρά μας αν ο djmetronomos, αλλά και άλλοι συμφορουμίτες "της ίδιας γενιάς", μάς έλεγαν μερικά πράγματα παραπάνω για τους συντελεστές τους, σε τι μέτρο συνέβαλε ο καθένας τους στο γράψιμό τους και στην τελική μορφή τους κλπ κλπ κλπ ..... ] .....  
    -----------------
    How can we dance when our earth is turning / How do we sleep while our beds are burning ??? [Midnight Oil - Beds Are Burning]

    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : kwstasagas στις 27-01-2011 15:34 ]


    glefas
    27.01.2011, 15:38

    [ τροποποιήθηκε από τον/την glefas, 03-09-2019 08:55 ]


    Hastaroth
    27.01.2011, 21:39

    Παράθεση:

    Το μέλος djmetronomos στις 26-01-2011 στις 15:52 έγραψε...
    Θα ήθελα να γράψω πολλά, προτιμώ όμως να τα κρατήσω για το βιβλίο που ετοιμάζω. Διότι αν τα γράψω όλα τώρα, ποιος θα πάρει το βιβλίο μετά?

    Μπορείς όμως να βάλης ένα trailer για να μάς κεντρίσης το ενδιαφέρον Smile

    Επί τού θέματος τώρα:μπορεί η μουσική στο ΦΛΟΥ να ήταν τών Σπυροπουλαίων αλλά σίγουρα και ο ίδιος ο Παύλος έγραψε την μουσική σε αρκετά τραγούδια που υπάρχουν στους δίσκους που είχαν κυκλοφορήσει οι ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ.Ομως οι περισσότεροι πιό νέοι που έχουν ακούσει αυτά τα τραγούδια δέν έζησαν την εποχή εκείνη,δέν ξέρουν τα γεγονότα και έχουν μείνει με την εντύπωση ότι όλα τα τραγούδια που τραγουδούσε ο Παύλος ήταν δικά του.Μήν ξεχνάς ότι ακόμα και το "Να μ'αγαπάς",το οποίο είναι γκράν σουξέ-που θα'λεγε και ο Νιόνιος-δέν είναι δικό του,αλλά τού Αντρέα Θωμόπουλου.

    Ούτε εγώ θα'λεγα ότι ήταν πρωτοποριακός ο Παύλος,καθαρόαιμο rock έπαιζε.Επιρροές είχε σίγουρα από άλλους,όμως κανένα από τα τραγούδια του που ξέρω δέν μού μοιάζει να είναι πιό "διαφορετικό" από το κλασσικό ρόκ ύφος τής δεκαετίας τού '70-80.

    Τον Παύλο τον ήξερα κι'εγώ προσωπικά,ήδη από την εποχή,γύρω στο 1978-79 που έπαιζε με τους Σπυροπουλαίους,τον Φωτοδήμο και την Μελίνα (Καρακώστα;) η οποία έπαιζε μπάσο (μού είχε κάνει εντύπωση αυτό,δέν είχα ξαναδεί γυναίκα να παίζη μπάσο).Τοτε λεγόντουσαν "Σύγχισις Band" κι'έκαναν πρόβες σ'ένα χώρο που βρισκόταν σ'ένα πρώην φροντιστήριο,κοντά στην πλατεία Καραμανλάκη,στα Πατήσια.Εγώ έπαιζα τότε στους Παρθενογένεσις,κάναμε πρόβες σ'ένα άλλο δωμάτιο στο ίδιο κτίριο,αλλά στόν κάτω όροφο και κάποιες φορές είχα ανέβει στο δικό τους χώρο να τούς ακούσω και είχα κουβεντιάσει με τον Παύλο.Θυμάμαι μάλιστα που μού είχε πεί ότι κι'αυτός έπαιζε τύμπανα παλιότερα.

    Επίσης,στίς αρχές τού 1980 έτυχε να κάνω κάποιες πρόβες με τον Βασίλη τον Πετρίδη,έναν άλλο κιθαρίστα και έναν μπασίστα.Ο Πετρίδης ήθελε να φέρη τον Παύλο να παίξη μαζί μας αλλά ο άλλος κιθαρίστας έφερε αντιρρήσεις και το σχέδιο δέν προχώρησε.

    Μετά,τον έβλεπα κατά καιρούς σε διάφορες συναυλίες και λέγαμε δυό-τρείς κουβέντες όποτε ήταν εύκολο.Δέν έτυχε να συνεργαστώ μαζί του γιά να κρίνω άν ήταν διαβολάκος ή αγγελάκος,πάντως σίγουρα δέν ήταν άνθρωπος που θα πατούσε επί πτωμάτων γιά να κάνη καριέρα ή θα χωνόταν σε star-systems και άλλα τοιαύτα.Επισημαίνω μάλιστα πως δέν επεδίωξε να "κεφαλαιοποιήση" ούτε την συνεργασία του με τον Γιάννη Μαρκόπουλο,ώστε να προωθήση την δουλειά του σε ευρύτερο κύκλο....


    entexnorokas
    29.01.2011, 00:22
    Συμφωνώ,με την άποψη πως οι Έλληνες είμαστε πίσω σε μουσική παιδεία.Δεν συγκρίνονται οι ξένοι κιθαρίστες με τους Έλληνες,ντε φάκτο!Όμως τα Ελληνικά τραγούδια και φυσικά όχι αυτά που προωθούνται σήμερα απο τις δισκογραφικές,από άποψη στίχου,υπερέχουν κατά πολύ έναντι των ξένων.
    djmetronomos
    29.01.2011, 01:26

    Hey, μια στιγμή... Συγκρίνετε ανόμοια πράγματα...

    Εγώ πιστεύω πως όχι μόνον είχαμε και έχουμε καλούς μουσικούς, αλλά και καλύτερους από κάποιους που έχω ακούσει έξω... Μπάντες δεν έχουμε σπουδαίες, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα...

    Μόνο και μόνο οι συνθήκες μέσα από τις οποίες ξεφύτρωσαν οι έλληνες μουσικοί των 60's & 70's, τους κάνει ήρωες στα μάτια μου. Οι οποίοι δεν είχαν την πολυτέλεια να βγουν για μπύρα ακούγοντας τον Jeff Beck ή τον Ginger Baker να παίζει... Σε μια άνυδρη συναυλιακά Ελλάδα, θα μου πεις δεν ήταν καλός κιθαρίστας ο Γιάννης Σπάθας? Ο Δήμης Παπαχρήστου? Ο Νίκος Λύρας? Ο Παντελής Δεληγιαννίδης? Ο Βασίλης Σπυρόπουλος? Ο Πέτρος Σκούταρης? Ο Λάκης Ζώης?

    Δεν ήταν καλός μπασίστας ο Αντώνης Τριανταφύλλου? (Εξαδάκτυλος)... Ή ο Γιώργος Φιλιππίδης? Που έπαιζαν με τα μισά μηχανήματα από αυτά που είχαν στο εξωτερικό και όποτε τους άκουγα, έφευγα υπνωτισμένος?
    Δεν ήταν καλός ντράμερ ο Τάκης Μαρινάκης? Ο Γιώργος Τρανταλίδης? Που μπορούσαν να βάλουν τα γυαλιά σε εκατοντάδες μουσικούς του εξωτερικού?

    Απλά, σκεφτείτε ότι ουσιαστικά οι συναυλίες στην Ελλάδα ξεκίνησαν με την άφιξη των Police το 1981. Nαι, είχαν γίνει κάποιες, εδώ κι εκεί... Ακόμη και οι Shocking Blue είχαν έρθει επί χούντας στο Καλιμάρμαρο... Καμία σχέση όμως με τον Αμερικάνο ή τον Βρετανό που άκουγε, έβλεπε, αντέγραφε κι αντάλλασε πληροφορίες με μουσικούς όπως αυτοί των Buffalo Springfield, Jimi Hendrix Experience, Cream, Fleetwood Mac, Jefferson Airplane...
    Σταματάω εδώ. Δεν μπορώ να συμπεριλάβω 50 χρόνια μουσικής σ' ένα post...


    kwstasagas
    29.01.2011, 10:32

    Σε μια άνυδρη συναυλιακά Ελλάδα, θα μου πεις δεν ήταν καλός κιθαρίστας ο Γιάννης Σπάθας? Ο Δήμης Παπαχρήστου? Ο Νίκος Λύρας? Ο Παντελής Δεληγιαννίδης? Ο Βασίλης Σπυρόπουλος? Ο Πέτρος Σκούταρης? Ο Λάκης Ζώης?

    Δεν ήταν καλός μπασίστας ο Αντώνης Τριανταφύλλου? (Εξαδάκτυλος)... Ή ο Γιώργος Φιλιππίδης? Που έπαιζαν με τα μισά μηχανήματα από αυτά που είχαν στο εξωτερικό και όποτε τους άκουγα, έφευγα υπνωτισμένος?
    Δεν ήταν καλός ντράμερ ο Τάκης Μαρινάκης? Ο Γιώργος Τρανταλίδης? Που μπορούσαν να βάλουν τα γυαλιά σε εκατοντάδες μουσικούς του εξωτερικού?

     

    +1000 με αυτά που γράφει ο djmetronomos .... Κι αυτός είναι ο λόγος που θεωρώ τον Παύλο Σιδηρόπουλο πρωτοποριακό τραγουδοποιό : Με βάση, πάντα, τα "στενά" και "ασφυκτικά" ελληνικά δεδομένα της εποχής του, ήταν, κατ' εμέ, πολύ μπροστά για την εποχή του .... Παρόλο που, στο μεγαλύτερο μέρος της σταδιοδρομίας του, τραγούδησε "καθαρόαιμο ροκ", όπως λέτε παραπάνω [στο οποίο όμως .... άφησε έντονο το προσωπικό του στίγμα] και παρόλα τα τόσα προβλήματά του [σε όλους μας γνωστά] .....  


    XeniaRodo
    04.02.2011, 20:19
    Πριν λίγο διάβασα ένα πολύ όμορφο άρθρο στο τελευταίο Δίφωνο για τον Σιδηρόπουλο....
    SouLRocK
    05.02.2011, 22:39
    Οποιος/α θέλει να διαβάσει ένα βιβλίο για τον Σιδηρόπουλο σε ηλεκτρονική μορφή ας μου στείλει ΠΜ να του το στείλω :)
    mixalisxania
    15.08.2011, 14:59

    μην ξεχναμε και την μεγαλη αγαπη του παυλου την γιολα αναγνωστοπουλου την ποιητρια η οποια ηταν τοξικομανης πριν αρχισει ο παυλος και κατα γενικη ομολογια ηταν ενας λογος που αρχισε την ηρωινη ο παυλος..ως γνωστον η παροιμια λεει πες μου το φιλο σου να σου πω ποιος εισαι..και ισχυει 100%..και εγω αν κανω παρεα με εναν αλκοολικο το πιθανο ειναι να γινω και εγω η αν κανω παρεα με εναν κλεφτη θα κλεβω και εγω..


    freak
    16.12.2011, 10:50

    Παράθεση:

    Το μέλος freakhood στις 10-03-2010 στις 20:56 έγραψε...

    Χμ...αυτή η αγιοποίηση δεν είναι κι ότι το καλύτερο.

    Υπάρχουν μπόλικα ψεγάδια στον Παυλάκη (αν το ψάξει κανείς καλύτερα και εις βάθος το θέμα...)

    Δεν ποστάρω όμως για να κάτσουμε να νεκρολογήσουμε. Αυτό συνεπάγεται πως ούτε θεοποιούμε αντιστοίχως (διότι αυτό που γίνεται εδώ μέσα δυστυχώς είναι θεοποίηση).

    Θα θυμήσω μόνο μια στιγμή από τις στιγμές που προσωπικά εγώ θεωρώ κάργα αρνητική.

    Για όποιον έτυχε να βρίσκεται εκείνη τη μέρα στο πεδίον του άρεως, σίγουρα θα θυμάται πως ο Παύλος εκφράστηκε υπέρ της χρήσης της πυρηνικής ενέργειας. Στάνταρ θα θυμάται και το κράξιμο που έφαγε στην πορεία.

    Και αυτό το είπα για να απομυθοποιήσουμε το συγκεκριμένο (και όποιο) άτομο στο οποίο είμαι θετικά προκατειλημμένος καλώς ή κακώς. Είναι κάτι που δε μπορώ να το αρνηθώ. Πόσο μάλλον όταν του έχω κάνει εκτενές ραδιοφωνικό αφιέρωμα.

     

    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : freakhood στις 10-03-2010 20:57 ]



     

    (Quote στον εαυτο μου γιατι εχω να γραψω πανω απο 1,5 ετος στο musicheaven)

    Προσωπικα παρολο που θεωρω τον παυλο σημαντικο, οι "Σπυριδουλα" ειναι πιο σημαντικοι για μενα. Δεν θα αναλωθω σε αναλυσεις.

    Ουτε χρειαζεται να αναφερθουμε στο αν ο παυλος ηταν λαλάκας ή οχι (στην προσωπικη του ζωη) επειδη δεν ηταν ο καλος ο ανεξικακος και ο αγιος που καποιοι νομιζαν. Ηταν αυτος που ηταν. Τελος. Οι ηθικολογιες δεν χρειαζονται.

    Ετυχε να βρεθω σε καποια live (προς το τελος) οπου ισα ισα στεκοταν στα ποδια του. Σε ενα συγκεκριμενο live παρεπαιε μεχρι που σωριαστηκε κατω και η συναυλια συνεχιστηκε απο τους υπολοιπους. Δεν κατακρινω κατι τετοιο ουτε ειμαι απο αυτους που θεωρουν πως ενα "πρεζονι" δεν εχει δικαιωμα εκφρασης. Οσοι εχουν αλλη αποψη για το ροκ εκτος απο την μικροαστικη καταλαβαινουν πολυ καλα πως τετοιες καταστασεις ειναι συνηθεις.

    Οταν πεθανε, τον θεοποιησαν. Μεχρι σημερα διαβαζουμε μπουρδες του στυλ: ηταν μοναδικος και αλλα τετοια ευτραπελα.

    Ο παυλος ηταν αυτος που ηταν. Τον σεβομαστε για αυτο και για την σταση του εν γενει (με την οποια σε αρκετα διαφωνω μα σε πολλα αλλα συμφωνω).

    Αυτο που με στενοχωρει ωστοσο ειναι η εκμεταλευση του παυλου απο καποιους οικειους του ακομα και οταν ηταν εν ζωη. Δυστυχως. Και δεν αναφερομαι στους "Σπυριδουλα" που ειναι αυθεντικοι για μενα.

    Αναφερομαι στον γελοιο καραγκιοζακο απο την Θεσ/νικη που για ευνοητους λογους δεν λεω το ονομα του (το οποιο εχει αναφερθει στο εν λογω topic πιο πριν). Οποιος καταλαβε καταλαβε. Αλλα δεν ηταν μονο αυτος ο νταβατζης. Ηταν και αλλοι. Εκμεταλευτες. Και μιλαμε για πολυ κοντινους του ανθρωπους. Θα μου πειτε: σε κοσμο αγιων ζουμε? Ελα ντε!

     

    ΥΓ:

    1) Και επειδη οφειλουμε να ειμαστε εντιμοι μα πιο πολυ κυριως ξεκαθαροι απεναντι σε καποια πραγματα, υπογραμμίζω πως επανερχομαι ως freak μετα απο 1,5 ετος και βαλε. Ειμαι ο freakhood που εφαγε ban απο το musicheaven επειδη πιστευω πως τολμησα να εκφραστω ελευθερως και αβιαστως (και αυτη ειναι η δικη μου αποψη περι αυτου καλως η κακως).

    Στο διαστημα αυτο εκτος αλλων ελαβα δυο email απο το εν λογω site οπου εκφραστηκε (δεν ξερω απο ποιον) η λυπη του για αυτο που εγινε καθως και μια προτροπη για να ξαναμπω στην παρεα. Καλοπροαιρετα ξαναμπαινω λοιπον. Ελπιζω να μην ξαναφαω ban για το θαρρος της γνωμης μου.

    Οφειλω να πω οτι εχω αναφερει το ονομα "musicheaven" στο γυαλι. Οποιος αρμοδιος ή administrator ενδιαφερεται να μαθει τι ακριβως ειπα μπορει να ρωτησει.

    2) Ακη Περδικη χαιρομαι που σε βλεπω εδω μεσα. Εχουμε να τα πουμε πολλα χρονια !!

    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : freak στις 16-12-2011 10:53 ]

    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : freak στις 16-12-2011 10:56 ]


    rumbleFish
    16.12.2011, 12:27

    Σωστός ο freak. Το ότι εκτιμούμε το έργο ενός μουσικού, δε σημαίνει ότι πρέπει να προχωρήσουμε στην αγιοποίησή του, όπως ειπώθηκε. Άλλο το έργο, και άλλο τα όποια ανθρώπινα ελαττώματά του. Και είναι ενδιαφέρον το ότι όσοι αγιοποιούν το Σιδηρόπουλο, τον Άσιμο και δυο-τρεις άλλους, δε φαίνεται να έχουν ιδιαίτερη σχέση με τη μουσική, πέρα από αυτούς τους ελάχιστους σε αριθμό καλλιτέχνες. Σα να έμαθαν από σπόντα κάποια ονόματα και τα ανακυκλώνουν συνέχεια σε συζητήσεις, φόρουμ κλπ.


    freak
    06.12.2016, 18:18

    Σημερα ο Καρατζαφερης αρχισε την εκπομπη του με αφιερωμα στον Σιδηροπουλο.

    Αυτα ειναι.