Ευθανασία

Πίστεψε με ότι σε αυτό το θέμα μπορώ και πρέπει να είμαι απόλυτος.

Παράθεση: Το μέλος okanenas στις 15-08-2007 στις 17:23 έγραψε... Πίστεψε με ότι σε αυτό το θέμα μπορώ και πρέπει να είμαι απόλυτος.

Αφιερωμενο ... στον κανενα αλλα και στον καθενα...




Τι μπορει να κρυβει πισω απο το βλεμμα του ο αρρωστος ανθρωπος.

Σκεψεις....
Σημερα ηρθαν φιλοι να με δουν.Με ρωτησαν αν ειμαι καλα.Καλα ειμαι ,απαντησα.Ησυχασαν τοτε.Μου ειπαν τα νεα τους.Ειχαν πολλα νεα.Εγω δεν ειχα παλι.Κι ετσι λεγαμε για τα δικα τους συνεχεια.Στεναχωρηθηκα λιγο.Αλλα δεν το δειχνω.Θα με πουν γκρινιαρη.
Προχθες αναστεναξα στο θαλαμο,λιγο δυνατα.Οι γιατροι νευριασαν .Μου ειπαν πως δεν συνεργαζομαι.Τους ειπα πως κατι σκεφτομουν.Η αληθεια ειναι οτι κοιτουσα ωρα πολυ τα παπουτσια τους.Ξερεις ειναι αλλιως να βλεπεις τα παπουτσια σε ποδια απ'οτι σε βιτρινα.Για μενα ειναι πιο θελκτικα ετσι.Περπατημενα εννοω και οχι καινουργια.Ειχα κι εγω τετοια παλια.Τωρα εχω παντοφλες.Μου φερνουν πολλες οι φιλοι.Βεβαια δεν νομιζω να προλαβω να τις φορεσω ολες,αλλωστε ποσο μπορει καποιος να φθειρει ενα ζευγαρι παντοφλες που κανουν καθημερινα πεντε μετρα δρομο?Τελος παντων.Παλι γκρινιαζω ...αντι να λεω κι ευχαριστω..
Αυριο θα ερθει κι εκεινη να με δει.Της ελειψα λεει.Ειναι καλα ,να μην στεναχωριεμαι.Δεν στεναχωριεμαι.Ζηλευω .Δεν νομιζω να το καταλαβαινει.Αν το καταλαβαινε δεν θα μου εδειχνε τις φωτογραφιες της με τον αντικαταστατη μου.Ειναι λεει καλος και της συμπαραστεκεται.Να φανω δυνατος λεει και να μην ανησυχω ειναι σε καλα χερια και μ'αγαπαει.
Μ'ΑΓΑΠΑΕΙ....
Οπως αγαπα κανεις τον μελοθανατο.Ειναι ομορφη.Ειμαι μιασμα.Ειναι ωρες που ευχομαι να ηταν κι αυτη το ιδιο.Διπλα μου στο αλλο κρεβατι να ηταν ξαπλωμενη και αρρωστη.Παλι ομορφη θα ηταν εκεινη.Κακιες λεω ...αντι να λεω κι ευχαριστω..που ερχεται και με βλεπει.
Με συγχωρεις μια στιγμη...ποναω λιγο να παρω παυσιπονο.
Χα!Αυτο το ειπα προχθες στην μανα μου.Θα περασει μου λεει,σταματα.
Με κατατρωει ρε μανα απο μεσα της ειπα.Με ξεσκιζει.Ειναι σαν να αυτοπυρπολουνται τα κυτταρα μου ενα ενα κι ολα μαζι.Δεν αντεχεται ο πονος και τα φαρμακα δεν με πιανουν..
"Υπομονη" μου ειπε.Πρεπει να εχεις υπομονη και να μην τα παρατας.Θα περασει.Γκρινιαρη,ε γκρινιαρη!"
Μετα εφυγε κουτσαινοντας γιατι λεει την ειχε χτυπησει το παπουτσι και υπεφερε.Δεν μπορουσε να σταθει απο τον πονο..
Την καταλαβαινω.Αυτη εμενα οχι.
Νυχτωσε παλι.Φυγαν ολοι.Ειναι καλα.Εγω δεν ειμαι.
Κλαιω....αντι να λεω κι ευχαριστω...



Εγω παλι δεν θελω να ειμαι απολυτη και λεω οτι δεν υπαρχει λογος να λεει κανεις κι ευχαριστω οταν δεν εχει λογο να ευγνομωνει τιποτα και κανεναν.

Παράθεση: Το μέλος okanenas στις 15-08-2007 στις 17:23 έγραψε... Πίστεψε με ότι σε αυτό το θέμα μπορώ και πρέπει να είμαι απόλυτος.

Οταν θα δεις ανθρωπο να λιωνει σε ενα κρεββατι απο προχωρημενο σταδιο καρκινου τοτε ισως να σταματησεις να εισαι απολυτος.Οι ιδεολογιες τετοιου ειδους ειναι για αυτους που εχουν τη δυνατοτητα να πανε στο Μαιαμι για επεμβασεις,με ολη τη κρατικη μηχανη να τους στηριζει...

Εδώ ταιριάζει η παροιμία

«Έλα παππού μου να σου δείξω τα αμπελοχώραφα σου»

Η ευθανασία σε κάθε περίπτωση αποτελεί ΦΟΝΟ.
Παιρετέρω συζήτηση δεν έχει νόημα γιατί είναι πάμπολες οι περιπτώσεις που οι
γιατροί θεωρούσαν κάποιους ξεγραμένους αλλά ζήσαν για πολλά χρόνια μετά την διάγνωση.
Εσείς θα παίρνατε το ρίσκο να αφαιρέσετε μια ζωή για να αποφύγει ένα μαρτύριο;
Γιατί δεν διαλέγεται να ακολουθήσετε τον δρόμο του λιγότερου οδυνηρού π.χ. με τα παυσίπονα;
Γιατί δεν διαλέγεται τον δρόμο της προσευχής με δάκρυα ψυχής ο οποίος σε
κάποιες περιπτώσεις οδηγεί σε θαύματα;

Αριστουργημα δεν λες τιποτα.

Τι ταινια κι αυτη...

Οταν υπαρχει ελπιδα δεν υπαρχει λογος για τετοιες σκεψεις.
Οταν δεν υπαρχει ομως???

QueLastima >(Τι κριμα) για πολλους θεωρουνται αναξιοπρεπη αυτα που αναφερεις .Ειναι θεμα αυτοσεβασμου αλλα και αισθησης οτι θλιβουν τα ατομα που αγαπουν με αυτο που βιωνουν.

Πως ειναι μερικοι ανθρωποι ας πουμε, που δεν σε αφηνουν να τους επισκεφτεις στο νοσοκομειο γιατι δεν θελουν να σε φερουν λενε,σε δυσκολη θεση?

Καπως ετσι..

Παράθεση: Το μέλος QueLastima στις 22-08-2007 στις 10:53 έγραψε... και τελευταίο και σημαντικότερο γιατί δεν φτιάχνεις καλό φραπε !!!

Πασο

Αλλα δεν ειναι σωστο να καταδικαζουμε τους ανθρωπους με την πρωτη αποτυχημενη προσπαθεια.Να το ξερεις !

Άλλοι μιλάν για τέχνη για ρεύματα και τάσεις
Περνάει μια όμορφη και λένε: κοίτα την καριόλα....
Φ.Δεληβοριας

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Tren στις 22-08-2007 11:15 ]

Παράθεση: Το μέλος QueLastima στις 22-08-2007 στις 11:23 έγραψε... Γενικά δεν ξέρω τίποτα Για το ειδικά που ξέρω να πω μακάρι να ήταν μόνο μια φορά παραδέξου το δεν σε πάει το φραπεδοειδες ....... ευτήχως να λες που ανακαλύφθηκε ο χυμός και που έχεις γούστο και ξέρεις να αγοράζεις καλό χυμό Αντε στην υγεία μας και καλή μας ευθανασία (για να επανέρθουμε στο θέμα μας)

Γεια μας που σαι Θαναααααααααααασηηηηηηηηηηηηηηηη που σαι Θαναααααση ηθελα να σ'ανταμωνααααα η γρουσουζιααααα να σπασειιιιιιι!!!

Δεν εκατσα να διαβασω ολες τις απαντησεις, γι αυτο σορρυ αν πω κατι που ειπε και καποιος αλλος και γινω κουραστικη...

Απλως σκεφτομουν κατι τις προαλλες, ετσι στο ασχετο...

Το ζωα εχουν δικαιωμα στην ευθανασια. Εχουν το δικαιωμα να πεθανουν χωρις πονο, οταν πλεον ειναι γνωστο οτι δεν υπαρχει σωτηρια για την ασθενεια τους. Τα ζωα εχουν δικαιωμα να πεθανουν γαληνια, χωρις να υποφερουν και να ταλαιπωρουνται χωρις λογο, οταν ειναι γνωστο οτι ουτως η αλλως θα πεθανουν.

Οι ανθρωποι γιατι δεν εχουν αυτο το δικαιωμα????

Δεν θα ηταν πιο λογικο το αντιθετο?? Δηλαδη να μας νοιαζει, να μας αγγιζει περισσοτερο ο ανθρωπινος πονος??

Μας πιανει ο πονος να βλεπουμε ενα κακομοιρο σκυλακι να αργοπεθαινει, αλλα ενας ανθρωπος που υποφερει σε ενα κρεβατι νοσοκομειου πρεπει να κανει υπομονη.... Γι αυτον κανεις δεν νιωθει πονο. Ειναι καταδικασμενος να πεθανει βαρβαρα και δεν μπορει να κανει τιποτα γι αυτο.

Ετσι λιγη τροφη για σκεψη απλως...

www.myspace.com/xamenakormiaxk

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : punkster στις 22-08-2007 12:53 ]

Συμφωνώ κι εγώ πως τη ζώ έχει το δικαίωμα να στη στερήσει αυτός που σου την έδωσε. Όλα τα υπόλοιπα είναι μ@λ@κίες!!

"Πονάει πόδι...κόψε πόδι": η σύγχρονη απάντηση σε όλα. Αλλά ο πόνος και η δυστυχία αποτελούν κυρίως αγκάθι άλλων κι όχι του παθόντα, ο οποίος συνήθως δέχεται έναν σιωπηλό πόλεμο από όλους τους "ενδιαφερόμενους" (βλέπε το θέμα της έκτρωσης). Η αυτοκτονία δεν είναι επιλογή, είναι μία ενστικτώδους μορφής εκλογικοποιημένη αντίδραση απέναντι στον πόνο -ψυχολογικό και σωματικό (βλέπε θέμα "αυτοκτονία"). Πιο πολύ ενδιαφέρονται για το θάνατο του ασθενούς οι γύρω του παρά ο ίδιος ο ασθενής. Είμαστε η κοινωνία του "αν είναι να μου γίνεις βάρος -οικονομικό ή κοινωνικό- σε βάζω να υπογράψεις ότι επιθυμείς ο ίδιος την πυρά (Ζαν Ντ' Αρκ)". Τα υπόλοιπα υπερβαίνουν το κοστολόγιο του ημερησίου ισολογισμού της υπερτιμημένης αξιακά ζωής μας. Ο άνθρωπος μπορεί να προσφέρει ακόμα και στο τελευταίο λεπτό της ζωής του, αν του δώσουμε αυτό το δικαίωμα και αυτήν την τιμή. Δεν μπορεί να αποτελεί λύση η τελευταία δυνατή επιλογή που ονομάζεται θάνατος. Η ζωή είναι πάνω από όλα πνευματική αξία που δεν μπορεί να μπει σε λογιστικά κιτάπια της σάρκας. Κατά τα άλλα όλοι έχουν το δικαίωμα να χρησιμοποιήσουν το θαύμα της ζωής κατά βούληση και κατά κρίση. Αρκεί να σκεφτεί τί είναι πραγματικά η βούληση και η κρίση στο ανθρώπινο είδος.

Παράθεση: Το μέλος StavmanR στις 27-10-2007 στις 19:39 έγραψε... "Πονάει πόδι...κόψε πόδι": η σύγχρονη απάντηση σε όλα. Αλλά ο πόνος και η δυστυχία αποτελούν κυρίως αγκάθι άλλων κι όχι του παθόντα, ο οποίος συνήθως δέχεται έναν σιωπηλό πόλεμο από όλους τους "ενδιαφερόμενους" (βλέπε το θέμα της έκτρωσης). Η αυτοκτονία δεν είναι επιλογή, είναι μία ενστικτώδους μορφής εκλογικοποιημένη αντίδραση απέναντι στον πόνο -ψυχολογικό και σωματικό (βλέπε θέμα "αυτοκτονία"). Πιο πολύ ενδιαφέρονται για το θάνατο του ασθενούς οι γύρω του παρά ο ίδιος ο ασθενής. Είμαστε η κοινωνία του "αν είναι να μου γίνεις βάρος -οικονομικό ή κοινωνικό- σε βάζω να υπογράψεις ότι επιθυμείς ο ίδιος την πυρά (Ζαν Ντ' Αρκ)". Τα υπόλοιπα υπερβαίνουν το κοστολόγιο του ημερησίου ισολογισμού της υπερτιμημένης αξιακά ζωής μας. Ο άνθρωπος μπορεί να προσφέρει ακόμα και στο τελευταίο λεπτό της ζωής του, αν του δώσουμε αυτό το δικαίωμα και αυτήν την τιμή. Δεν μπορεί να αποτελεί λύση η τελευταία δυνατή επιλογή που ονομάζεται θάνατος. Η ζωή είναι πάνω από όλα πνευματική αξία που δεν μπορεί να μπει σε λογιστικά κιτάπια της σάρκας. Κατά τα άλλα όλοι έχουν το δικαίωμα να χρησιμοποιήσουν το θαύμα της ζωής κατά βούληση και κατά κρίση. Αρκεί να σκεφτεί τί είναι πραγματικά η βούληση και η κρίση στο ανθρώπινο είδος.

Με κάλυψες μεγάλε...Ζωγράφισες! Και φυσικά είπες τη σκληρή αλήθεια...

ΑΠΟΨΕΙς

O συγκεκριμενος ειχε πολυ περισσοτερο θαρρος απο ολες τις θεοφοβουμενες κοτες.

Στα π@π@ρι@ του αμα τον κηδευανε η αμα αφηνανε το κουφαρι του να το φανε τα σκυλια. Ο ανθρωπος εφυγε γεναια και ησυχασε.

Δειλια ειναι να υπομενεις καποιον ανασταντα θεο. Γενναιος ειναι αυτος που επιλεγει ελευθερα τη μοιρα του.