Έτος 1030 π.Χ. Για πολλά χρόνια οι φυλές του Ισραήλ ζούσαν χωρίς κεντρική κυβέρνηση. Ο κόσμος ζήτησε από τον προφήτη Σαμουήλ να δώσει ένα βασιλιά όπως έχουν όλα τα έθνη. Ο Σαμουήλ προσπαθεί να αποθαρρύνει τον κόσμο περιγράφοντας τη ζωή κάτω από καθεστώς μοναρχίας:

Κατ’ αυτό τον τρόπο θα βασιλεύει στο λαό σας ο βασιλιάς. Θα παίρνει τους γιους σας και θα τους χρησιμοποιεί για τις δουλειές του σαν αρματηλάτες και σαν ιππείς του. Θα τους στέλνει να τρέχουν εκείνοι μπροστά από τα άρματα του…Θα παίρνει τις κόρες σας για να τον αρωματίζουν, να κάνουν τις μαγείρισσες και τις φουρνάρισσες. Θα σας παίρνει τα χωράφια, τα αμπέλια και τους ελαιώνες σας, και μάλιστα τα καλύτερα από όλα αυτά, και θα τα δίνει στους υπηρέτες του.. Θα παίρνει το ένα δέκατο από τα κοπάδια σας. Θα σας κάνει υπηρέτες του. Και εκείνη την ημέρα θα διαμαρτυρηθείτε για αυτόν το βασιλιά που εσείς διαλέξατε[1 Σαμουήλ 8:11-18]

Έτος 2006.Για πολλά χρόνια όλες οι φυλές των ανθρώπων έχουν από μια κεντρική κυβέρνηση. Ουσιαστικά δεν έχουν αλλάξει πολλά στη δημόσια διοίκηση. Το θέμα όμως είναι ο άνθρωπος και η ελευθερία του. Γιατί οι διοικούντες οργανώθηκαν. Βρήκαν τρόπους να ελέγχουν το άτομο. Τη σκέψη του, τη συμπεριφορά του. Ακόμα και τα θέλω του. ’λλωστε είναι άσχημο να αντιδράει. Είναι άσχημο να διαμαρτύρεται για τον βασιλιά που διάλεξε.

Κάθε κράτος φτιάχνει τους ανθρώπους όπως αυτό θέλει. Θα έλεγε κανείς ότι όλα είναι σαν ένα video game που επιλέγεις τι χαρακτηριστικά θες να έχουν τα στρατιωτάκια σου και αναλόγως πράττεις. Φτιάχνεις σχολεία και τους βάζεις να μαθαίνουν ότι θες εσύ. Περιορίζεις την κριτική τους ικανότητα. Τους λες τι να πιστέψουν. Τους κανείς θρησκευτικά φανατικούς. Ανήθικους η πουριτανούς. Τους λες τι να αγαπάνε, τι να μισούν, τι τους αρέσει και τι όχι. Έχεις πολλά μέσα. Σχολεία, εκκλησίες και το καλύτερο και ισχυρότερο; Έχεις εφημερίδες. περιοδικά, ραδιόφωνο και τηλεόραση.

Σε ένα κόσμο που όλοι μας λένε τι να κάνουμε και τι να σκεφτούμε από τη στιγμή που γεννιόμαστε είμαστε πραγματικά εμείς ή είμαστε ένα κατασκεύασμα άλλων; Τα συναισθήματα που νιώθουμε ,αυτά που σκεφτόμαστε , η αίσθηση του καλού και του κακού που έχουμε είναι όντως δικά μας η είναι μια ψευδαίσθηση; Μια μαθημένη συμπεριφορά, μια μηχανική αντίδραση; ’λλωστε έννοιες όπως ηθική και αισθητική έχουν γίνει πλέον σταθερές. Δεν μπορούμε να τις επηρεάσουμε. Γενικότερα δεν έχουμε ουσιαστική ενεργή επίδραση στην κοινωνία που ζούμε. Απλά υπάρχουμε. Μας έχουν φτιάξει όπως μας θέλουν. Όπως τους βολεύουμε.

Μακάρι να κάνω λάθος....