Ας δούμε κι ας σχολιάσουμε σιγά σιγά πράγματα και θάματα που μας έκαναν εντύπωση στην Ιαπωνία.

ΜΕΡΟΣ Α --> ΤΡΕΝΑ

Υπάρχει ένα τεράστιο σιδηροδρομικό δίκτυο υπόγειο, επίγειο και εναέριο με σταθμούς σε κάθε γειτονιά εξυπηρετώντας κάθε πόλη από άκρη σε άκρη.
Η φωτογραφία είναι από την εναέρια γραμμή στο Τόκυο και κάθομαι στη θέση του οδηγού, γιατί πολύ απλά η συγκεκριμένη γραμμή είναι αυτόματη, χωρίς οδηγό..

Όχι δεν είναι διαστημική βάση, ούτε το αρχηγείο για την κατάκτηση του κόσμου.
Είναι οι εγκαταστάσεις τηλεοπτικού σταθμού.
Μικρές, λιτές κι απέριττες, χωρίς να τραβάνε τη ματιά κανενός..

Βαγόνι μόνο για γυναίκες (!!), για συγκεκριμένες ώρες καθημερινά.
Δεν ξέρω που εξυπηρετεί, ίσως κάνουν ομαδικό μανικιούρ.

Σε μερικά σημεία των βαγονιών υπάρχουν κιτρινομπλέ επιγραφές που δείχνουν ότι
απαγορεύεται η χρήση των κινητών. Η συγκεκριμένη κυρία απολαμβάνει τη
γαλήνη του ταξιδιού της τριγυρισμένη από τέτοιες ταμπέλες. Βέβαια αν πάω δίπλα στην
πόρτα και μιλάω δε θα μου πει τίποτα γιατί δεν υπάρχει ταμπέλα.Όλα κι όλα, οι κανονισμοί στην Ιαπωνία τηρούνται απόλυτα.

Ένα τρενάκι που αγγίζει πολλά χιλιόμετρα (250 km νομίζω), το οποίο μπόρεσα να πετύχω
γιατί έκοβε ταχύτητα (στάση παρακαλώ!)

Οι Ιαπωνεζούλες περιμένουν να μπουν στο ταχύτατο τρένο μετά τον καθαρισμό του (αν προσέξετε κρέμεται στην πόρτα μια ταμπέλα που λέει ότι το καθαρίζουν, υπάρχει μέσα ένας τύπος με φτερό και ηλεκτρική σκούπα). Φυσικά κάθονται υπομονετικά σε σειρά ακριβώς στο τετράγωνο που δείχνει την είσοδό τους προς το βαγόνι (μη μου τους κύκλους τάραττε).

Τέλος ας φάμε ένα γλυκάκι από το ζαχαροπλαστείο που βρίσκεται μέσα στο σιδηροδρομικό σταθμό. Κάθε σταθμός, μια απλή στάση δηλαδή πώς λέμε Ομόνοια,
έχει μέσα καφετέρειες, εστιατόρια, ψιλικά κλπ.

Προσεχώς Μέρος Β --> Φαγητά