Tο πρωί που ξυπνώ δε σηκώνομαι
Απλώνω τα χέρια και τεντώνομαι,
Μένω για ώρες πάνω στο κρεβάτι
Με δυσκολία ανοίγει το μάτι.
Μου αρέσει να λιώνω στο στρώμα
Και όλοι με φωνάζουνε “χώμα”,
Το πάπλωμα μ’έχει πλακώσει
Κανένας δε μπορεί να με νοιώσει.
Τι ξάπλα, ατέλειωτη ξάπλα
Κρεβάτι διπλό να΄χω άπλα,
Την μέρα κοιμάμαι με ζήλο
Το βράδυ πηγαίνω για ύπνο.
- Στείλε Σχόλιο