Κυριακή, 17 Οκτωβρίου 2010

ΜΑΝΟΣ ΑΧΑΛΙΝΩΤΟΠΟΥΛΟΣ- "ΣΤΟΝ ΉΧΟ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ"    

  "Υπάρχει μια γιορτή στον κήπο της πόλης που δεν την βλέπεις. Μουσική αθέατη, ήχος παράνομος, μυστικός, μεταμφιεσμένος. Η νότα της έχει χρώμα συνήθως μωβ ή κόκκινο και είναι η νότα του Φου, βγαίνει με τα χείλια κάτω απ΄τα δόντια , όπως λέμε περίπου το γράμμα φι..." Το "Ζωπυρείν" ( Roll Out- Universal), ο καινούργιος δίσκος του Μάνου Αχαλινωτόπουλο, ξεδιπλώνεται σαν ήχος από παιχνίδι παιδικό που δίπλα στους ουρανοξύστες κάνει τον Χέντριξ να φυσά με φουσκωμένα μάγουλα μια πνευστή κιθάρα. Η φωτία να κρατηθεί. Από τ' Αναστενάρια να ταξιδέψει στην Ανατολή και μ' ένα φύσημα να λάμψει στο ιερό λυχνάρι...Τη διαδρομή τη φροντίζουν με στοργή η Susheela Raman και ο Aref Durvish από την Ινδία, ο Misirli Ahmet από την Τουρκία, ο Sam Mills από την Αγγλία, ο Ara Dinkjian από την Αρμενία, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης από την Κύπρο, ο Παύλος Παυλίδης και ο Αλέξης Παρχαρίδης από τον Πόντο, η ορχήστρα εγχόρδων Gundem Yayli Grubu από την Πόλη, τα χάλκινα της Γουμένισσας...Ο Σταύρος Λάντσιας παίζει πιάνο, ο Γιώργος Καλούδης βιολοντσέλο, ο Χάρης Καπελιαρής ηλεκτρική κιθάρα. ο Θοδωρής Κουέλης όρθιο μπάσσο, ο Σπύρος Σιώλος ηλεκτρικό ούτι , ο Δημήτρης Καρασαββίδης ποντιακή λύρα, ο Κώστας Μερετάκης νταούλι, κουδούνια και κρουστά...
     ¨Άναψε κόσμε τη φωτιά..." καλεί ως πρωθιερέας της γιορτής ο Αχαλινωτόπουλος πάνω στο ρυθμο που δίνουν οι αναπνοές... "Τον ήχο του φου από παλιά, καλύτερα από όλους, τον ήξεραν οι ποιητές, οι πλάνητες και οι ερωτευμένοι" λέει. "Αυτοί ανάβουν τις φωτιές και είναι οι αληθινοί μάγοι, οι ζωπυριστές, γιατί δεν έχουν σπίτι, δεν φοβούνται τη φλόγα, φέγγουν μες το φευγιό τους και φυσάνε με φροντίδα τη φωτιά για να 'ναι άσβεστη. Τον ήχο αυτόν οι άνθρωποι τον ξέχασαν γιατι, ενώ τον λαχταρούνε τον φοβούνται λίγο και ή τον κρύβουν ή τους κρύβεται".
     Και καθως οι ρυθμοι ζωντανεύουν προγονικοί ήχοι ξυπνούν, μονοπάτια που από τα αρχαια χρόνια ταξιδεύουν τις μνήμες των τραγουδιών φωτίζονται, ο ζουρνάς δείχνει το δρόμο και η Susheela Raman το στίγμα: Ινδία. Ζώπυρώ το ρήμα, παράγω φλόγα, ανάπτω, σύμφωνα με το "Μέγα λεξικόν της ελληνικής γλώσσας" των H. Liddelll και R. Scott. Ο ήχος του, μια μουσική σύγχρονη και πανάρχαια όσσο η λάμψη στη ματιά του πυροβάτη. Ηλεκτρισμένη και όχι λαογραφική, οργιαστική, που φέρνει τον καθωσπρεπισμό σε δυσκολία...
                                                                     
                                                             κειμενο: ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ

                                                                        ( 'Εψιλον 10-10-10)