Σκέφτηκα…

 Στα σχέδια μου

 θα προσαρτήσω όνειρα.

Σαν θεωρία ήξερα ότι, στέκει!

Μα, διαχωρίζουν βίαια τα θέλω

από τα πρέπει, αστάθμητοι παράγοντες!

 Ασθμαίνουσες οι σκέψεις βγήκαν λάθος.

Δριμύς στο προοίμιο… αποτυχίας

εκ’ νέου… ακούμπησα στην τύχη.

Στη λογική εξάρτησης

 στους νέους ανήκει

αναθάρρησα!

Σκέφτηκα...

 Γιατί όχι και σε μένα?

Ίσως, μπορούσε να συμβεί

η  …ανέλπιστη  παρουσία  της.

Στο απονενοημένο μου εγχείρημα

η ανάγλυφη απουσία της καθοριστική.

 Στο επιγραμματικό τη μοίρας …ακούμπησα

θεωρώντας  στους μυστικούς οιωνούς … που κρύβει,

  να έδειχνε για μένα  ενδιαφέρον.

Στης μοιρολατρίας το αποκύημα

η φαντασία της ανακωχής

δε βλάπτει.

Σκέφτηκα...

Όλα, πήγαν στράφι.

Τελευταία μου απόφαση η τόλμη!

Θα διεκδικήσω, αυτό που μου ανήκει.

Προχώρησα με πείσμα, σύνεση και θάρρος,

διασχίζοντας την κοινωνική αρένα λαύρος.

Δεν ζήτησα ποτέ μου κανένα δεκανίκι,

με το σπαθί της γνώσης θα νικήσω.

Θα το υψώσω να σε κατακτήσω

ζωή και, να σε φέρω πίσω!!

Ευτυχώς, το σκέφτηκα!