O θανατος μπορει και χορευει..

Εχει τον τροπο ..Εχει τα βηματα...
Και δεν ειναι επιλογη μας το αν θα ακολουθησουμε..
Δεν ειναι στη θεληση μας..Δεν μας ρωταει..Δεν μας αφορα..
Σου χτυπαει την πορτα και σου λεει ετοιμασου..

Δεν ξερω αν με το να ακολουθησω τα βηματα θα παρω παραταση ή απλα θα ολοκληρωσω το μικρο μου εργο ..

Ο θανατος μπορει και χορευει..

Σου γκρεμιζει το νου..Σου αποσπα καθετι αλλοτινο..
Και ομως ...Καθεται τοσο κοντα σου ωστε να τον νιωθεις..Και συγχρονως τοσο μακρια σου ωστε να σε ξεγελαει..

Περιτεχνα και τελειως επαγγελματικα πραττει τον ψυχρο του ρολο.. Χωρις καν να σε ρωτησει ρε παιδι μου ..Να σου δωσει το χρονικο περιθωριο να αποχαιρετησεις...Να στερνοφιλησεις...Να γλυκοκοιταξεις...

σε περικλυει..Σε περιτυλιγει..Τοσο που νιωθεις οτι δεν εχεις πλεον αλλον αερα..Κοιταζεις κατα προσωπο την στιγερη πραγματικοτητα και δεν εχεις πλεον το κουραγιο να αντιδρασεις..Να φωναξεις να παλεψεις να εναντιωθεις..

Και ειναι εκεινες οι στιγμες που νιωθεις οτι εισαι τελειως μονος ...Πως οτι εχεις αναγκη δεν βρισκεται εκει..Ειναι εκεινες οι στιγμες που τα ονειρα σου αποκτουν ενα γκρι χρωμα...Το χρωμα της σταχτης..

Ο φοβος ερχεται σιγα σιγα και παλι...Εναποτιθεται επανω στην ψυχη μου ...Και εχει ενα χρωμα μαυρο...Που με τρομαζει..

Προσπαθω να το ανοιξω..Να ριξω λιγακι ασπρο στην παλετα αλλα αυτο εκει..Επιμονα και επιπονα παραμενει μαυρο..

Κανενας ζωγραφος δεν μπορει να το αλλαξει αυτο..? Και μην μου πειτε μονο εγω μπορω να το κανω ..Καμια ψυχη δεν μπορει να φτασει μονη της τα ουρανια,ουτε μπορει μονη της να αγγιξει την ηρεμια...

Και ειναι εκεινες οι γαμημενες στιγμες που οσα χερια και να σου απλωνονται και να σου λενε "κρατησου", δεν τα βλεπεις...Γιατι η ψυχη σου ειναι τυφλη και σε τρελαινει..

Σε τρελαινει γιατι εθελοτυφλεις...Γιατι πονας και αυτος ο πονος υπερταιρει των παντων..Μακαρι να μπορουσε μια μαγικη δυναμη να διωξει αυτην την μαυριλα...

Και στην τελικη,

Δεν φοβαμαι για εμενα...Δεν θα λυπηθω για εμενα...

Για ολους αυτους που θα μεινουν πισω φοβαμαι...

Για ολους αυτους που αγαπαω ....

Γιατι το κενο που αφηνει μια ψυχη δεν βρισκει τον τροπο να αναπληρωθει ποτε...Γιατι η θυμιση και η λησμονια ειναι ο χειροτερος πονος ....