Είσαι έτοιμος, προβαρισμένος και σίγουρος.Έχεις διαλέξει τα ρούχα που ταιριάζουν στην περίσταση, έχεις βρει  με το υπόλοιπο γκρουπ το playlist βασισμένο σε έντεχνα και ροκάκια και ανεβαίνεις πάνω στη σκηνή να εντυπωσιάσεις το κοινό σου…

 Ξεκινάς με ένα καταπληκτικό ορχηστρικό στο οποίο όλο το γκρουπ κάνει και από ένα μικρό σόλο. Κοιτάζεσαι με τους υπόλοιπους τις μπάντας, χαμογελάτε ο ένας στον άλλον και ξέρετε ότι το ¨σκίσατε¨ το κομμάτι. Συνεχίζει το πρόγραμμα με δύο δυνατά κομμάτια, γνωστά και αγαπημένα στο κοινό. Γουστάρεις και βάζεις τα δυνατά σου.

 Σε κάποια φάση το μάτι σου πέφτει στον κόσμο.- Που είναι ο κόσμος; Ζει;  Παγωμάρα… Δεν κινείτε τίποτα… Γεμάτο το μαγαζί - δε λέω – αλλά δεν βλέπω κίνηση…  Ουπς, έχουμε πρόβλημα, ή πέσαμε σε ξενέρωτους ή δεν τους αρέσει το πρόγραμμα! Τι κάνουμε τώρα?  

Συνεχίζεις και παίζεις κανονικά! Αντίδραση καμία από κάτω… Μουλάρι ο Αστραχάν….! Αποφασίζετε να αλλάξετε λίγο το πρόγραμμα, να βάλετε κάποιο λίγο πιο ¨λαϊκό¨ κομμάτι.  Όπα…. Υπάρχει αντίδραση…. Σαν κάτι να κινείται εκεί κάτω… Τους πιάσαμε φιλαράκι! Συνεχίζουμε τώρα που το έχουμε! Πάμε τον Κούδα.. Πανικός. Ώ ρε μάνα μου γλέντια….. 

Σύμπτωση;       Μπαααα!