Για όλα φταίει αυτός ο τυπάκος με τα λίγα μαλλιά που κοπανάει δέρματα και τσίγκους με κάτι ξυλάκια στα χέρια.

Το κάνει δε με τόση άνεση… σαν να περπατάει!

Με το χαμόγελο στο στόμα, με ψυχραιμία που εκνευρίζει μέχρι και Βουδιστή μοναχό. Τον βλέπεις ότι γουστάρει κάθε ένα χτύπημα πάνω στο τύμπανο!

Έτυχε τον τελευταίο μήνα να τον δω 3 φορές live. Ε, λοιπόν, και τις 3 φορές έμεινα κάγκελο. Όπως και παλαιότερα βέβαια! Κάθε φορά που τον βλέπω live, ή τον ακούω σε ηχογραφήσεις.

Πόσο ταλέντο σπατάλησε ο Θεός πάνω σου ρε; Δε σου περισσεύει λίγο να μου δώσεις; Δανεικό… Για καμιά δεκαριά χρόνια, μετά πάρ’το πίσω πάλι!

Πότε με τον Αλκίνοο, πότε με τον Τουρνά, πότε με την Αρβανιτάκη.. Μας αρρωσταίνεις κάθε φορά! Πάμε σπίτι και κλαίμε ρεεε!!

Κυρίες και κύριοι… ο Μιχάλης Καπηλίδης!!