''Απόψε'' - Νέο τραγούδι - Αδριανός Νόνης

07 Μαρτίου 2023, 20:22
''Απόψε'' - Νέο τραγούδι - Αδριανός Νόνης
Apopse single Απόψε Αδριανός Θρασος καμινάκης thrassos kaminakis mikro polytehneio

κυκλοφόρησε το νέο digital single του Αδριανού Νόνη από το CDbaby σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες.

Απόψε

Στίχοι:Θράσος Καμινάκης

Μουσική-Ερμηνεία: Αδριανός Νόνης

Artwork-video editing:Παναγιώτης Λαμπρίδης

Guitar,Bass,Synths,Programming,

Recording,Mix/Mastering:Yellow Room,Adrianos Nonis

6 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

sigalinos (08.03.2023)
Γεια σου φίλε Αδριανέ,ωραία η παραγωγή όπως συνηθως λέμε τη δουλειά που ρίχνουμε μεχρι να βγει το τραγουδι στη γύρα.

Αν επιτρεπεις,θα κανω ορισμενες παρατηρησεις,δεν το συνηθιζω,το κανω μοναχά όταν ακουω κάτι αξιοπρεπές σε γενικές γραμμές.

Ερμηνευεις καλά.
Όσο μπορείς και ..σου βγαίνει,προσπάθησε γενικά στα τραγούδια σου να είσαι όσο πιο μελωδικός γίνεται,κανένας τραγουδοποιός δε βγηκε χαμένος γραφοντας ωραίες μελωδίες,απεναντίας....

Προσπάθησε,πάλι όσο μπορείς ,να μενεις μακριά απ' τη μανιέρα της εποχής : όλοι σήμερα πέφτουν με τα μούτρα να γραψουν τραγουδια και να ερμηνεύσουν με τον σκανδαλωδώς συνηθη κι αναμενόμενο τρόπο,ώστε εντελει να βγαινει ενα ανυπόφορο κατ' εμέ χαρμανι, με ολίγη από Θηβαιο,ολίγη από Πασχαλίδη,ολίγη από Β.Παπακ/νου κ.λ
Μέγα λάθος αυτό:ο τραγουδοποιος πρεπει να χτιζει το δικό του τραγουδοποιητικό Σύμπαν, κι όχι να γίνεται μια κατα καποιο τρόπο ..θυγατρική των φιρμών της εποχης, αντιγράφοντάς τες,κι έτσι να δουλεύοντας γι' αυτές στην ουσία,διαφημίζοντάς τες κι άλλο άθελά του,αντί να γραφει τραγούδια που να 'χουν τη δικιά του αναγνωρίσιμη ταυτότητα.

Πάμε στο στιχο:εδώ βεβαια δε "φταις" εσύ,αφού άλλος ειναι ο στιχουργός.
Κοίτα: τραγούδι χωρίς εικόνες,είναι σκορδαλιά χωρίς σκόρδο.
Επίσης, κι εδω παρατηρω μια μανιερα.
Τι εννοώ : οι στιχουργοί σημερα, σε μια αγωνιώδη προσπάθεια να γίνουν -κατά τα μυαλά τους- "υπερβατικοί" και να γραψουν στίχο με δόσεις γλυκιάς ας πούμε "τρέλας" κι "εσωτερικότητας",γράφουν εντέλει ΠΑΤΑΤΕΣ που ναι μεν σήμερα στον καιρό της γενικευμένης γλωσσικής αφασίας όχι απλώς περνούν απαρατήρητες,αλλά εντυπωσιάζουν κιόλας κι έχουν κυριολεκτικά γίνει μοντέλλο γραφής,αλλά αυτό δε θα κρατήσει για πολύ.
Στα κλασσικά τραγούδια,στα διαχρονικά, ο στιχος είναι απλός : σαν να συζητανε δυο απλοί,λαϊκοί τύποι.
Κι οι λαϊκοί τύποι,κι αν δε μιλάνε "ωραία" και φανταχτερά σαν "ακαδημαϊκοί" (του κ@λου) και σαν "επιστημονες"(του κ@λου,πάλι),μιλάνε εντούτοις σωστά τίμια κι όμορφα, από ένστικτο, αλλά κι επειδή στην ουσία δε μιλάνε αυτοί οι ίδιοι,αλλά μιλάει το αίμα τους,η ρίζα τους, οι παππούδες τους, απ' τον πρώτο και φυσικό κι εξ αίματος παππού τους, ως τον παππού-Πλάτωνα και τον παππού Αριστοτέλη...

Εδώ όμως στο τραγούδι,είναι κάμποσα τα ..στιχο-ατοπήματα.
Ας πούμε ,στο τέλος του 1ο κουπλέ, τι πάει να πει "τυχάρπαστο" σκοταδι???Άκυρο εντελώς!
Ή αυτό " το μέσα μου" που κυριολεκτικά το εχουν ξεσκισει σήμερα,άπαντες οι στιχουργοί! Το μέσα μου,το μέσα μου,το μέσα μου...!!!Αόριστο,αφηρημένο,αδόκιμο στιχουργικά.Τι θα πει "το μέσα μου"??.Χάθηκε να πουν,ο νους μου,η ψυχή μου,το αίμα μου, τα σπλάχνα μου κ.λ?? Αλλά κι ακόμη κι αν κάποτε παλιά,αυτό "το μέσα μου" ίσως είχε ένα ας πουμε ποιητικό φορτίο , με την υπέρχρηση και το ξεσκισμα που υπέστη από εκατονταδες στιχουργούς, καταντησε κουρελι και γελοίο,κι υποβιβαζει με τη μία το τραγούδι μες στο οποίο μπαίνει (αυτό το "το μέσα μου") .

Εν κατακλείδι, έτσι όπως εισέπραξα την εν γένει "ποιητική σου αρματωσιά",ακούγοντας το πώς "αναμετριέσαι" με τις λέξεις στο τραγούδι,τις έστω μέτριες κι όχι επιτυχείς από στιχουργική/ποιητική άποψη λέξεις,(και λέω την "ποιητική σου αρματωσιά" αφού σε κάθε μα κάθε μορφή Τέχνης, η Ποίηση είναι το μεγα ζητούμενο,η εκφραση δηλαδή του καλλιτεχνη με τρόπο εμπνευσμένο και πρωτότυπο που να φανερώνει ότι αυτός ο καλλιτεχνης διαθετει γερή και λαμπρή ποιητική αρματωσιά), θα πω ότι μπορείς να γραψεις καλά τραγούδια :αν αφενός εχεις καλό στίχο κι αν αφετέρου κατακτήσεις έναν εντελώς προσωπικό τρόπο μουσικής-μελωδικής γραφής,που όχι απλώς να μη θυμίζει κανέναν απ' τους "διάττοντες" της εποχής μας,αλλά απλώς να είναι ο ένας κι ενδεδειγμένος τρόπος,αυτός που ορίζει ο στίχος που βαζεις μπροστα σου κάθε φορά να μελοποιησεις και να τραγουδήσεις.
Αλλ' αυτό,το ζητημα του στίχου δηλαδή,είναι το μεγαλο αγκάθι του τραγουδιού μας σήμερα,δυστυχώς.
Αν δε βγουν στιχουργοί ή τραγουδοποιοί γενικά που να μιλήσουν-γραψουν ανθρώπινα κι εμπνευσμένα,το ελληνικό τραγούδι θα συνεχίσει να βολοδέρνει στα ταρταρα.

Αυτά,φίλε Αδριανέ,καλοπροαίρετα ,δεν θα καθόμουν να γραψω "σεντόνι" αν δεν εκτιμούσα τα καλά στοιχεία που φαίνεται να 'χεις ως τραγουδοποιός,κι αυτά που φαίνεται να μπορείς να δώσεις.

freddieKrueger (08.03.2023)
Υπέροχη σκοτεινή μπάσσα χροιά
Απλό,όμορφο το βαλσάκι σου.
Οι στίχοι επίσης επικοινωνούν με αμεσότητα και ευκολία αυτό που έχει μέσα σου.Την μπέσα σου(τρομερή ρίμα)
Σαν ακροατή με κέρδισες...όχι μόνο θα κάτσω να βγάλω το κομμάτι σου στην κιθάρα αλλά αναμένω και άλλη δουλειά σου αγαπητέ.
Δε βρίσκω ομοιότητά σου με τους επίσης καταπληκτικούς Θηβαίο,τρομερά παθιασμένο Πασχαλίδη και κορυφαίο αμίμητο Παπακωνσταντίνου αλλά αυτό είναι καλό.
Θα ξαναπώ ότι ευτυχώς η Ελλάδα μας έχει πολύ ταλαντούχα παιδιά και ευτυχώς η μουσική έχει μέλλον.
Στην πορεία σου θα ακούσεις πολλά σχόλια από ανίδεους.Είμαι.σίγουρος ότι διαθέτεις την ωριμότητα να ξεχωρίσεις την αλήθεια:Αυτή που έχεις μέσα σου.Την μπέσα σου.
Σ ευχαριστώ που μοιράστηκες μαζί μας τη δημιουργία σου.

Orfeus (09.03.2023)
Το θέμα είναι να γιατρεύουμε την ψυχή μας. Από κει και πέρα, θα ακούσουμε διάφορα σχόλια, θετικά ή αρνητικά, αλλά έτσι είναι αυτά τα πράγματα. Δεν γίνεται να αρέσουμε σε όλους και το έχουμε μάθει αυτό μέσα στα χρόνια και το ξέρουμε καλά. "Συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια", που λέει και η λαϊκή ρήση.

Όμορφο το κομμάτι Αδριανέ. Και ο στίχος και η ενορχήστρωση και η ερμηνεία σου. Μπράβο!

adrian (09.03.2023)
Όλες οι κριτικες ειναι καλοδεχουμενες και εχουν την βαρυτητα αυτου που τις διατυπωνει.Νιώθω οτι εκανα ότι καλυτερο μπορουσα στο συγκεκριμενο τραγούδι με γνωμονα την αισθητικη μου.Εδω, μιας και το ξανακουω ,θελω να πω οτι (ερνημευω,βαρια κουβεντα) τραγουδαω το καθε τραγούδι χωρις μανιερα προσπαθωντας να υπηρετησω το στιχο...οταν τραγουδαω με λιγο ''γκαζι'' ο λαιμος μου βγαζει μια βραχναδα...ετσι ειναι αυτο ,δεν μπορω να κανω κατι ...δεν το επιδιωκω...κανεις δεν θα γινει Θηβαιος στην θεση του Θηβαιου!Έκανα αυτό που μπορούσα και ενιωθα.Ευχαριστω πολυ για τον χρονο σας! (όλους)

adrian (09.03.2023)
*ερμηνευω...LOL

sigalinos (09.03.2023)
Φίλε Αδριανέ,που ηλικιακά όπως σε βλέπω στις φωτογραφίες σου που εχεις στο προφίλ σου,θα μπορούσε να 'σαι άνετα γιος μου αν ήμασταν γύφτοι, με δεδομένο ότι οι γύφτοι στα 16 τους έχουν ήδη κάνει οικογένεια με 6-7 κουτσούβελα,σε χαίρομαι γιατί απ' τον τρόπο που απάντησες εδώ,επιβεβαιώνεις ότι είσαι καλό παιδί,πολύ πιο καλό απ' ό,τι σε κατάλαβα ακούγοντάς σε να τραγουδάς (εγω απ' τη φωνή,ξεχωρίζω το ποιόν του καθενός,κι εννιά στις δέκα πέφτω μέσα...).

Η τραγουδοποιία,όπως και κάθε μορφή Τέχνης,-κανονικά- είναι ένα εργαλείο για να βαστιόμαστε Άνθρωποι,στη σημερινή εποχή της προβατοτσογλανοποίησης.Αυτή την εποχή ζούμε τώρα, πέρασε η εποχή της παγκοσμιοποίησης, ζούμε τώρα την ακόμα πιο βάρβαρη και πιο δύσκολη εποχή της προβατοτσογλανοποίησης.

Βέβαια, ο χώρος του Τραγουδιού, ανήκοντας στο μεγάλο χώρο του θεάματος, γενικώς τσογλανοκρατείται : η οίηση κι ο κωλοπαιδαρισμός χαρακτηρίζουν το 99% όσων κινούνται σ' αυτό τον χώρο,αλλά το υπόλοιπο 1% είναι που 'χει αξία και βάρος,αυτό μας νοιάζει,κι αυτό είναι που ορίζει την ακριβή έννοια του όρου "τραγουδοποιός": ο -υγιής- τραγουδο-ποιός δεν είναι τίποτ' άλλο παρά ένας μελωδικός μάστορας που παρέχει υπηρεσίες όπως προσφερει ο επιπλο-ποιός,ο φαρμακο-ποιός,ο αρτο-ποιός,ο (παλιότερα) σαγματο-ποιός κ.ο.κ Μπορείς να τον πεις και χαμάλη που δουλεύει νυχτερινό ωράριο,φορτώνει λόγια και μουσικές στο καρότσι του που τρίζει ,και βγαίνει στη γύρα και τα μοιράζει , πάντα χωρίς να πάρει φράγκα (του φτάνει μια κόρα ψωμί και λίγο νερό ή κρασί χύμα φτηνό),και χωρίς να -έχει το θράσος να- περιμένει ν' ακούσει "ευχαριστώ",διότι πρώτα και πάνω απ' όλα νιώθει ευγνώμων στη μοίρα που τού 'δωσε το χάρισμα του Τραγουδιού,σαν αντιστάθμισμα στην ευάλωτη φτιαξιά του,σαν φάρμακο δηλαδή στην "αναπηρία" του -έτσι λογίζεται στους αιώνες η ευγένεια,η ευαισθησία,λεπτότης κι η ανθρωπιά.Αν δεν ισχύει αυτό,αν δε βλέπει δηλαδή το Τραγούδι, σαν αναλγητικό της δικιάς του πρώτα ισόβιας κι ανυποχώρητης (για ποιον θνητό δεν είναι,άλλωστε;) συντριβής, τότε είναι πονηρός έμπορας,ανήκει σαφώς δηλαδή στο 99% που αναφεραμε παραπάνω....

Εσύ λοιπόν, βάζω το χέρι μου στη φωτιά, ανήκεις στο 1%,κι άρα βαστιέσαι ακόμα Άνθρωπος, αυτό να κρατάς,ξέχνα και τις μανιέρες,και τα γκάζια στο λαιμό,και τις βραχνάδες,και τους Θηβαίους κ.λ κ.λ

Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.

Επιστροφή στο blog

Συγγραφέας
adrian
Αδριανος Νονης
Μουσικοσυνθέτης
από ΕΞΑΡΧΕΙΑ

Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/adrian

μουσικα νεα και βιντεο

Tags

Επίσημοι αναγνώστες (4)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blog

Γίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...

Δημοφιλέστερα...

Αρχείο...

Φιλικά Blogs

Links