Απόψε ξεχάσαν φαντάσματα να δουλεψουν
στο εργοτάξιο του μαύρου μου ονείρου.

Απόψε ξεχάσαν να ανατινάξουν τα όνειρά μου
τα μάυρα παραμύθια του μυαλού μου.

Απόψε ξέχασε να ζήσει η ζωή μονάχη,
από τη χαρά μαύρη και από τη μπόρα βρεγμένη.

Απόψε υγράθηκαν βράχια συλλογισμού
λεπίδες στεγνές, σκέψεις, νυχτιές.

Απόψε έμεινε ένα μάτι να κοιτάει το σώμα μου
ένα μάτι να γδύνει τη ψυχή του.
Στο τέλος.

2/11/2000