Όταν πάω στο χωριό μου, είναι κάποιες κυριούλες που σε ρωτάνε ¨εσυ ποιανού είσαι;¨ -Του τσάλα ο εγγονός είμαι γιαγιά, ο γιος το Γιώργου… Έτσι είμαι αναγνωρίσιμος στο χωριό μου, χάρη στο παππού και στους γονείς μου!

 Έτσι λοιπόν και στην πόλη….Έχουμε γεμίσει γιους και κόρες. Μας έχουν κατακλύσει από παντού. Ατάλαντα ή άχρηστα πλάσματα ως επί το πλείστων που κάνουν καριέρα και ασχολούμαστε μαζί τους χάρη στο όνομα του μπαμπά ή της μαμάς. Δεν λέω ότι είναι όλοι έτσι αλλά είναι τόσοι πολλοί που καταντάει αηδία πια.Στην πολιτική, στη μουσική, στο θέατρο, στη τηλεόραση! Δεν λέω ονόματα, τους ξέρουμε όλοι! Μου αρέσει αυτή η αξιοκρατία που υπάρχει στα πράγματα και το πώς ο κόσμος κρίνει τους άλλους.

-         Αυτή η κόρη του Φ.Γ. πολύ καλό κορίτσι, συμπαθέστατη, και τι ωραίους στίχους που γράφει…. Έχει πάρει από τον μπαμπά!

-         Γιατί; Πάει πίσω ο Κ.Μ; την έχει στο αίμα του την πολιτική αυτό το παιδί… Μπράβο, άξιος. 

Και εγώ που είμαι ο γιος του Γιώργου; Δε λέω, στο χωριό μου είμαι φίρμα!

 Εσύ που διαβάζεις τώρα…  Για πες μου; Ποιανού είσαι εσυ;