@ Το "εν λευκώ" είναι από τα τραγούδια που με αφήνουν με το στόμα ανοιχτό, που δεν βρίσκω τις λέξεις να εκφράσω τη μαγεία που νοιώθω κουβαλώντας το μέσα μου.
*stuff χωρίς να έχω δει πως παίζεις εσύ, σχολίασα σε φίλο τι άψογο βιολί είναι αυτό και μετά τσουπ άνοιξα το δισκάκι και να ΄σαι.
Λευκή μου τύχη και λευκή ζωή μου
γιατί τα βράδια κρύβεστε στο γκρίζο
βλέπω στο άσπρο την προβολή μου
και το μετά απ' το μετά γνωρίζω.
Αν είχα θάρρος για να πω το έλα
τώρα δεν θα είχα τη φωτιά στο αίμα
αν είχε χρώμα θα ήταν άσπρη τρέλλα
αν είχε σώμα θα ήταν πάλι ψέμμα.
Κοίτα τα χέρια πως γυρνούν στον τοίχο
σαν να χορεύουν με τη σιωπή μου
κι εγώ που χρόνια γύρευα τον στίχο
που θα εξηγήσει τη βουβή ζωή μου.
Μεταμφιέζω τη σιωπή σε λέξη
και την χαρίζω σε όποιον μου εξηγήσει
να έχει το μέλλον μου να επιλέξει
ποιο παρελθόν μου θα ξαναγυρίσει.
Τίποτα σημαντικό
ζω μονάχα εν λευκώ
Τίποτα σημαντικό
ζω μονάχα εν λευκώ.
Λευκή μου τύχη και λευκή ζωή μου
καλά τα λένε οι έγχρωμοί μου φίλοι
το πρόβλημά μου η υπέρβολή μου
κι ότι αργεί απάντηση να στείλει.
Αν είχε θάρρος να φανεί ο λόγος
τώρα δεν θα ήτανε φωτιά στο αίμα
αν είχε χρώμα θα ΄ταν άσπρος ο φόβος
αν είχε σώμα θα ήταν σαν κι εμένα.
Αν σ΄αγαπούν να μάθουν να το λένε
κι αν δεν στο πουν να μάθεις να το κλέβεις.
Κι αν θες να δεις τ΄αληθινά να καίνε
πρέπει στο ύψος της φωτιάς ν΄ανέβεις.
Και σε λυπούνται που δεν το έχεις νοιώσει
κι εσύ λυπάσαι που το ξέρεις πρώτος.
Και που κανείς δεν είχε λάβει γνώση
πως η σιώπη σου ήταν χρόνια κρότος.
Δικαίωμά μου να ποντάρω λίγο
δικαίωμά μου να πηγαίνω πάσο.
Κι εκεί που λένε πως ποτέ δεν πήγα
εγώ δεν πρόλαβα να το ξεχάσω.
Κι όποιος ρωτήσει γιατί πάντα φεύγω
μ΄αυτό τον τόνο του λευκόύ στο βλέμμα
του λέω μια φράση σαν να υπεκφεύγω
με μια ελπίδα να είναι σαν κι εμένα.
Αααααααααααααααααααααα
τίποτα σημαντικό
ζω μονάχα εν λευκώ
τίποτα σημαντικό
ζω μονάχα εν λευκώ
Τίποτα σημαντικό
ζω μονάχα εν λευκώ
Τίποτα σημαντικό
ζω μονάχα εν λευκώ
Αααααααααααααααααααααααααα
αααααααααααααααααααααααααα
αααααααααααααααααααααααααα
μουσική: Θέμης Καραμουτίδης
στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
ερμηνεία: Nατάσσα Μποφίλιου
@ Όσο για την "συννεφιά" που ακολουθεί, πάλι συνδυάζει στίχο/μουσική/ερμηνεία μα σε άλλο στυλ αλλά συγκεκριμμένο, όμορφο και κουβαλά πολλές συννεφιασμένες λέξεις μέσα του με μια γλύκα μαζί.
*όσο για το review, όταν βγει όλος ο δίσκος με χαρά να το κάνω, μιας και τα δύο αυτά τραγούδια μόλις έγραψα παραπάνω.
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : nefos στις 17-04-2007 03:21 ]