Κι αυτά...
Καλλιτεχνικός διευθυντής, ετών 20
«Νέος καλλιτέχνης». Ελληνική συνήθεια η χρονική παράταση του όρου, τον μετέτρεπε από ευλογία σε κατάρα όταν άγγιζε κάποιος την τέταρτη δεκαετία της ζωής του, μέχρι επιτέλους να περάσει στο επόμενο στάδιο. Αλλά εδώ μιλάμε για πραγματικά νέους καλλιτέχνες. Διότι το Going Youth Festival, που ξεκίνησε ήδη και διαρκεί έως τη Δευτέρα 30 Απριλίου στις «Ροές», συγκεντρώνοντας 12 ομάδες θεάτρου, μουσικής και χορού, είναι φτιαγμένο από καλλιτέχνες 20-27 ετών. Από τους νεότερους, μόλις 20 ετών, είναι ο καλλιτεχνικός του διευθυντής, ο Κωνσταντίνος Σακκάς.
Γιος του Σπύρου Σακκά, μεγαλωμένος σε καλλιτεχνικό περιβάλλον, με τις πρώτες του μνήμες να περιλαμβάνουν πρόβες, παραστάσεις και συναντήσεις με ανθρώπους που αργότερα θα καταλάβαινε πόσο σημαντικοί ήταν, στράφηκε και ο ίδιος στην τέχνη: σπουδές κλασικού πιάνου, απόπειρες σύνθεσης, «για τον εαυτό μου και μόνον» προειδοποιεί, και μετά το πάθος με τη σκηνοθεσία.
Παράλληλα με αυτό διατήρησε και το πάθος του θεατή. Παρακολουθώντας παραστάσεις και συναυλίες κυρίως νέων παιδιών, συνέλαβε την ιδέα μιας τέτοιας διοργάνωσης. Η Σοφία Σπυράτου ήταν πρόθυμη να παραδώσει το θέατρό της γι' αυτόν το σκοπό. Μόλις δύο μήνες πριν, ο Κωνσταντίνος και πέντε στενοί του φίλοι και συνεργάτες άρχισαν να στήνουν το φεστιβάλ. Χρόνος για ακροάσεις δεν υπήρχε. Επελέγησαν ομάδες η δουλειά των οποίων τους ήταν ήδη γνωστή. «Κάτι τέτοιο για να γίνει θεσμός θέλει χτίσιμο χρόνο με το χρόνο. Αλλά αυτό το πρώτο βήμα θα μας δείξει το δρόμο...», εξηγεί ο νεαρός Σακκάς.
Φυσικά και υπήρξαν προβλήματα στον αγώνα δρόμου που χρειάστηκε να κάνουν. «Το πιο πρωτότυπο από τα προβλήματα, ότι δηλαδή αγννοούμε αρκετά πράγματα στο χώρο, μπορεί να γίνει και προσόν. Τα απρόβλεπτα λύνονται με φρεσκάδα».
Από την παράσταση «Νούμερο 17»
Ενταγμένο στο πρόγραμμα του Going Youth είναι και το έργο «Νούμερο 17». Ολα, η ιδέα, το κείμενο, η σκηνοθεσία, έχουν γίνει από τον ίδιο. Μονόλογος σε έναν ουδέτερο χρόνο και χώρο, καλεί τον ηθοποιό (τον Δημήτρη Μακαλιά εν προκειμένω) να ανασύρει βιώματα και μνήμες, μιλώντας ουσιαστικά για ό,τι απασχολεί έναν άνθρωπο από τις σχέσεις μέχρι τη μοναξιά και το θάνατο...
Ο 20χρονος Κωνσταντίνος έχει ακόμα πιο φιλόδοξα σχέδια, όπως μια σύγχρονη εκδοχή του «Μάκβεθ», που επεξεργάζεται εδώ και 2-3 χρόνια, έχοντας βρει και τους ηθοποιούς. Ελπίζει να μπορέσει του χρόνου να παρουσιάσει τη δουλειά του. Από την άλλη πλευρά, ξέρει ότι δεν είναι έτοιμος σκηνοθέτης. Γι' αυτό κάνει την ευχή «να φύγω έξω, να σπουδάσω σκηνοθεσία. Ο στόχος μου είναι να μελετήσω όσο το δυνατόν περισσότερους τομείς της τέχνης: ζωγραφική, φωτογραφία, θέατρο φυσικά, κινηματογράφο, κίνηση, φωνητική. Γιατί η σκηνοθεσία είναι μια πολυδιάστατη σύνθεση».
Αλλά αυτά αφορούν το μέλλον. Γιατί για την ώρα το μυαλό του είναι στο φεστιβάλ, που ελπίζει να είναι και αντιπροσωπευτικό της γενιάς του. Μιας γενιάς που «σε μια εποχή που τα μεγάλα γεγονότα περνάνε ξυστά ως τηλεοπτικές ειδήσεις, είμαστε, νομίζω, πολύ θαρραλέοι και με μια ενστικτώδη αίσθηση ελευθερίας. Από την άλλη, πολλοί από εμάς βαριούνται ή κάνουν μόνο το δικό τους, γιατί χαρακτηριστικό μας είναι επίσης ο έντονος εγωισμός. Κι όμως, αν μπούμε ή κάποιος μας βάλει στο ψάξιμο έχουμε τον τρόπο και τα εφόδια να κάνουμε καταπληκτικά πράγματα».
* «Νούμερο 17»: αύριο (11 μ.μ.), Σάββατο (8.30 μ.μ.), Κυριακή (7.20 μ.μ.), Δευτέρα (8.40 μ.μ.) στις «Ροές» (Ιάκχου 16, Γκάζι).
ΝΑΤΑΛΙ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥ
ενετ - 25/04/2007
