καλή μέρα σε όλους τους ενασχολούντες με το θέμα αυτό καθώς οι απόψεις όλων σας, που προφανώς γίνατε μία "παρέα", είναι όχι μόνο ενδιαφέρουσες και πρωτότυπες, άλλα και εποικοδομητικές! Γεγονός που με ωθεί να συμμετάσχω κι εγώ με όλο τον σεβασμό απέναντι στην παρέα σας χωρίς καμία διάθεση εισβολής.
ευχαριστώ, καθώς είναι χρήσιμο για μένα να καθορίζω τις προϋποθέσεις πάντα.
το υπέρτατο εγώ όπως το διάβασα ως τίτλο με "πήγε" στο υπερεγώ του φρόυντ. Όταν διάβασα όμως το κείμενο της επεξήγησης, ανακάλυψα οτι αναφερόταν σε ένα φάσμα πολλών και διαφορετικών εννοιών που η ανάλυσή του μπορεί να συμπεριλάβει και το υπερεγώ κατα τον φρόυντ - ο οποίος θεωρεί οτι είναι η άποψη που έχει ο καθένας μας για τον εαυτό του και "χαίρει" μεγαλύτερης εκτίμησης απο ό,τι είναι στην πραγματικότητα. δηλαδή όλοι έχουμε μια ιδέα για τον εαυτό μας (υπερεγώ) η οποία όμως δεν αντιστοιχεί στην πραγματικότητα καθώς υπερεκτιμά το εγώ (το εγώ μας).
εκεί αρχίζει να "παίζει" και το παιχνίδι του εγώ, κατ' επέκταση του εγωισμού, και τελικά του ατομικισμού καλύτερα γιατί πρώτον το εγώ έχει να κάνει με το είναι, δεύτερον, ο εγωισμός έχει διττή σημασία που η μία έννοια έχει χρώμα θετικό (π.χ. χάρη στον εγωισμό του κατάφερε να πάρει το πανελλήνιο πρωτάθλημα, στέκεται στην ζωή κλπ κλπ) και αρνητικό που περνάει στο επίπεδο του ατομικισμού και τρίτον ο ατομικισμός (και όπως όλες οι λέξεις σε -ισμός έχουν αρνητική χροιά και έννοια ) καθορίζει καλύτερα το ερώτημα που τέθηκε.
όσο μεγαλύτερη ιδέα έχουμε για τον εαυτό μας τόσο περισσότερο ατομικιστές γινόμαστε. είναι χρήσιμο το υπερεγώ αλλά να το χρησιμοποιούμε όπως πρέπει.
αναγκαστικά και ο κόσμος στον οποίο ζούμε χαρακτηρίζεται απο ατομικισμό και σε αναγκάζει να "φέρεσαι" ατομικιστικά και τελικά δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος που και να μην το θέλεις, φέρεσαι έτσι.
Ωστόσο, εκεί είναι που, όταν σε ενοχλεί και βλέπεις οτι θες να πάψεις να είσαι ατομικιστής αλλά δεν μπορείς γιατί ωθήσε απο το κοινωνικο, οικονομικό οικογενειακό, επαγγελματικό σου περιβάλλον, τότε πρέπει να αρχίζεις να κάνεις την πορεία προς το "γνώθι σεαυτόν". Αν δεν σε ενοχλεί, και είσαι εντάξει με τον εαυτό σου, πάλι έχει καλώς. δεν σημαίνει οτι επειδή η δικη μου πραγματικότητα είναι αυτή που είναι, πρέπει και του άλλου να είναι ίδια ή παρόμοια!
και η πορεία προς το γνώθι σεαυτόν σημαίνει απόκτηση συνειδητότητας, (συνειδητότητα χωρίς να μένω στην συνείδηση κατα τον φρόυντ, ή στην συνείδηση του osho (ινδού βουδιστή) δηλαδή ο,τι κάνεις, να το κάνεις έχοντας συνείδηση του οτι το κάνεις, οπότε αυτο κάθε φορά θα σε οδηγεί στην συνειδητοποίηση τόσο στα δικά σου λάθη και παραλείψεις, όσο και στην πραγματικότητα και θα σε ελευθερώσει τελικά στην συμπεριφορά. γιατί η όλη υπόθεση του ατομικισμού, του εγώ όπως θέλετε τοποθετήστε το, είναι η τελική κατάληξη που είναι η συμπεριφορά τόσο η δική μας όσο και των άλλων. αυτό ενοχλεί το εγώ μας και άρα γινόμαστε εγωιστές, ατομικιστές.
εδώ τίθεται και το γεγονός οτι η ελευθερία σου αρχίζει εκεί που σταματά η δική μου και τούμπαλιν. Αν όλοι το συνειδητοποιήσουμε αυτό, δεν θα υπάρχει κάν ατομικισμός, εγωισμός εγώ με την έννοια που τίθεται στο ερώτημα. Γεγονός που δεν δύναται, τόσο εξαιτίας της ανθρώπινης φύσης αυτής καθευτής γιατί ο άνθρωπος έχει ανάγκη να ξεχωρίζει (είναι καλό αρκεί να μην ξεφεύγει απο την πραγματικότητα) όσο και πάλι στην ανθρώπινη φύση κάποιων που για προσωπικά τους οφέλη δεν τους συμφέρει να έχουν "μονιασμένους" τους συνανθρώπους τους. Δεν ωφελεί στην οικονομική κοινότητα αυτό.
Το πήγα πολύ μα πάρα πολύ μακρυά, αλλά τελικά και εκεί καταλήγει. Και εξηγούμαι, πώς να μην γίνω ατομικιστής (δεδομένου οτι και η κοσμοθεωρία μου είναι το φαίνεσθαι) όταν όλες οι διαφημίσεις με ωθούν να αγοράζω όλο και πιο πολύ, απευθύνονται στο υπερεγώ μου και μου αλλάζουν την εικόνα μου έτσι όπως θα θελα και θα θελαν, οπότε επιδίδομαι σε έναν αγώνα απόκτησης ο,τι μου δίνουν, με ό,τι κόστος. εκλαϊκευμένο έτσι όπως το δίνω αλλά ποιος αμφιβάλει οτι δεν γίνεται; (πάντα δίνω παραδείγμα υπερβολής ώστε να κρατήσουμε την ουσία γιατί έτσι γίνεται αντιληπτή οπότε συγχωρήστε μου την υπερβολή)
Όλα τα παραπάνω συν όλες οι δικές σας απόψεις ξεχωριστά του καθενός, συνιστούν την έννοια του εγώ και απο κει και πέρα ο καθένας είναι ελεύθερος να ενεργήσει. Όταν δε, ενεργεί γνωρίζοντας, είναι ακόμη καλύτερο.
Προσωπικά πιστεύω οτι η πορεία του ανθρώπου είναι προς τα "πάνω" και όχι προς τα κάτω! το γνώθι σεαυτόν κατα τους αρχαίους έλληνες, η πνευματική υπέρβαση κατα τις όποιες θρησκείες, η προσωπική ολοκλήρωση κατα την ψυχολογία, η γνώση των πραγμάτων κατα την φιλοσοφία. όλα αυτά μαζί και ένα τελικά.
συνέθεσα πολλά και διαφορετικά και μπορεί να "σύγχυσα" παρά να "διελεύκανα".
το τελευταίο διάστημα διαβάζω ηράκλειτο και έχει ξεκαθαρίσει πολύ το προσωπικό μου τοπίο και τον συνιστώ ανεπιφύλακτα.
καλή σας ημέρα
tsorumo
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : tsorumo στις 20-09-2007 10:02 ]
)ειμαστε μεσα στον κυκλο μου."Αυτοι" ειναι οι απ'εξω...τους κοιτω/αμε ,τους παρατηρω/ουμε αλλα εχουν τις δικες τους τροχιες..
στον Διαβητισμο χαχαχα ενω η δικη σου θεωρια βασιζεται καθαρα στον Γομοδιορθωτισμο και τις δυτικες επιρροες που αυτος εδεχθη απο τον Μπλανκοκιιτισμο ...χαχαχα 
