Το θέμα που τελευταία με προβληματίζει (με αφορμή και τη μεγάλη φωτιά στην Πάρνηθα), είναι το εξής:
Στη σύγχρονη Ελλάδα τα πράγματα είναι αρκετά πιο χαλαρά από ότι στην αρχαία Αθήνα (τότε, ο Άρειος Πάγος είχε την αυστηρότερη ποινή μεταξύ όλων των εγκληματιών, για τους εμπρηστές: είτε δια βίου εξορία, είτε ΘΑΝΑΤΟ). Σήμερα υπάρχουν:
Α) άτομα που καλυμμένοι πίσω από πόστα φορέων της Πολιτείας, ενώ έχουν ευθύνη να θωρακίσουν την αναδάσωση μέχρι και το τελευταίο τετραγωνικό μέτρο, ΔΕΝ το κάνουν και αφήνουν "παραθυράκια" καταπατήσεων & οικοπεδοποιήσεων, είτε με τη μορφή νομικών κενών & ελλείψεων, είτε με τη μορφή της μη εφαρμογής των νόμων (αδράνεια),
Β) άτομα που δε διστάζουν να εκμεταλλευτούν την "ευκαιρία" (αν και πολλές φορές εκείνοι κρύβονται πίσω από τους εμπρησμούς), καταπατώντας, οικοπεδοποιώντας και πουλώντας τα καμμένα,
Γ) ασυνείδητοι που προχωρούν και ΑΓΟΡΑΖΟΥΝ τέτοια οικόπεδα με σκοπό να χτίσουν ή να μεταπουλήσουν.
Με δεδομένα τα παραπάνω κι επειδή το ποτήρι έχει ξεχειλίσει, με την έννοια ότι δεν αφορά απλά τους λίγους ευαισθητοποιημένους, αλλά είναι πια ΖΗΤΗΜΑ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΥ για εκατομμύρια πολίτες, αν σκεφτούμε τις επιπτώσεις στην ατμόσφαιρα, στη θερμοκρασία και στο έδαφος (έλλειψη οξυγόνου, καύσωνες, πλημμύρες και άλλες μελλοντικές καταστροφές)...
...θα συμφωνούσατε με ορισμένες φωνές που μιλούν για "οικο-τρομοκρατία" κι ότι πρέπει να πάρουν οι πολίτες το νόμο στα χέρια τους με ακραίες (μη νόμιμες) ενέργειες, όπως π.χ. καταστροφές στις περιουσίες αυτών που βρίσκονται σε θέσεις-κλειδιά της εξουσίας και δεν κάνουν το καθήκον τους, ή π.χ. στο κάψιμο σπιτιών που ξεφύτρωσαν σε καμμένες εκτάσεις, κ.ο.κ.?
Πιστεύω ότι είναι ένα θέμα που σηκώνει αρκετή κουβέντα και δεν κρύβω ότι προσωπικά δεν έχω ακόμη καταλήξει...
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : AR-ON στις 10-07-2007 00:08 ]