ΜΕΡΑ-2
Οι Matisse βγαίνουν παρέα με τα κοκόρια, στις 18.00 και τους βλέπει τρεις κι κούκος.
Ούτε μέσα στους τρεις ήμουν ούτε κι ο κούκος, γιατί έφτασα 18.45 και είχαν τελειώσει.
Είναι πράγματα αυτά να βγαίνει τόσο νωρίς ένα τόσο αξιόλογο ελληνικό γκρουπ? Να σχολιάσω τις ωριαίες (!!) καθυστερήσεις ανάμεσα στα γκρουπ? Καλύτερα όχι.
Η
Tori Amos φανταστική, απίθανη performer, συγχαρητήρια για όλα (εκτός του ότι δεν τραγούδησε το μοναδικό Siren).
Οι Air επίσης πολύ καλοί, έφτιαξαν μια μοναδική ατμόσφαιρα με τον ηλεκτροψυχεδελικό ήχο τους.
Αν και το 90% της εμφάνισής τους το έφαγα στην απαράδεκτη ουρά στα ταμεία για ποτά, που εξυπηρετούσαν ελάχιστοι υπάλληλοι τις χιλιάδες θεατών.
22.30 βγαίνουν οι James με τον Tim Booth σε απίστευτη φόρμα, αφήνωντας τον κόσμο με το στόμα ανοιχτό.
Είπε νέα ακυκλοφόρητα τραγούδια (κρατώντας μάλιστα τους στίχους στο χέρι), κατέβηκε κάτω στον κόσμο, ανέβασε κόσμο στη σκηνή να χορέψει, ζούσε τη στιγμή, τη μουσική και έδειχνε την αγάπη του.
Πραγματικά οι στιγμές ήταν μοναδικές και κάθε τραγούδι ήταν ένα μουσικό ταξίδι.
Βέβαια, σε κάθε συναυλία μένει πάντα ένα τραγούδι-απωθημένο-γιατί-άραγε-δεν-το-λέει και αυτή την φορά την πλήρωσε το Seniorita. Δεν πειράζει..Συνηθισμένα τα βουνά απ'τα χιόνια..
Οι απεσταλμένοι της βραδιάς Lsister, beatlus, GL Junior, μπορούν να επιβεβαιώσουν τα παραπάνω και να ενισχύσουν με φωτογραφίες
Gettin away with it και πάμε προς ολοταχώς για την τελευταία μέρα του 3ήμερου φεστιβάλ