Ο κ. Latimer και η παρέα του μάλλον δεν θα μάθουν ποτέ πόσο πολύτιμη συντροφιά τους ήταν στα φοιτητικά μου χρόνια εκείνη η κασέτα με το MIRAGE και τον πρώτο ομώνυμο δίσκο τους [CAMEL]. Απλά, από καρδιάς ένα μεγάλο "ευχαριστώ" για την υπέροχη, σκληρή και υπερ - ευαίσθητη συνάμα, μουσική τους και για τις στιγμές που πέρασα έχοντάς την συντροφιά μου. Πράγματι, υπήρξαν στιγμές που η ακρόαση τραγουδιών τους, όπως η - αξεπέραστη - επική Lady Fantasy τους, το Slow Yourself Down, το Never Let Go, το procesion/the white rider [αχ, αυτό το ... "στρατιωτικό εμβατήριο" που ξάφνου μετατρέπεται σε σπαρακτική μπαλάντα ... τι ιδέα, τι σύλληψη!!!!!] κλπ μού άνοιγαν "φωτεινά παράθυρα" στην καθημερινότητά μου .......
Κι επειδή για τη μουσική τους μάλλον έχουν ειπωθεί πάρα πολλά, θα επισημάνω γι' αυτούς μονάχα το εξής : ένα από τα στοιχεία που με γοητεύει στους Camel είναι ... ο τρόπος με τον οποίον προσεγγίζουν τη "γυναίκα" : Στα τραγούδια τους θαρρείς ότι η "γυναίκα" αποκτά μια "ονειρική υπόσταση", ότι ακροβατεί ανάμεσα στο όνειρο και στην αλήθεια κι αυτό, μάλλον, την κάνει πιο γοητευτική ...... Προς τεκμηρίωση της άποψής μου, σας παραπέμπω στα Lady Fantasy και Mystic Queen .....
Βλέπω ότι σε αυτό το τόπικ απαντήσαμε όσοι είμαστε από 30 και πάνω ... Να υποθέσω ότι οι μικροί δεν τους ξέρουνε ??? Θα πρότεινα σε όσους μικρής ηλικίας ασχολουνται με τη μουσική και το γράψιμο τραγουδιών να τους ανακαλύψουν !!! Θα έχουν πάρα πολλά να κερδίσουν .....
-----------------
Πάμε να στήσουμε το παλιό σκηνικό, με την καλύβα και το αρχοντικό [Σταύρος Λογαρίδης]
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : kwstasagas στις 30-10-2009 19:48 ]