- Οντως υπάρχει ακριβώς το ίδιο θέμα στο λινκ που έβαλε η theotita. Ειχα γράψει κι εγώ τότε, αλλά ήταν η αρχική περίοδος που νόμιζα πως τα κείμενα πρέπει να ειναι στρογγυλεμένα, υψηλού επιπέδου και τέτοια. Σε γενικές γραμμές, ναι μπορεί ο Astron να κόλλησε σε κάποια σημεία, αλλά συμφωνώ στην οπτική του. Πραγματικά, οι τότε εποχές ήταν πιο χαλαρές, με λιγότερα σταθερότυπα ζωής ως υποχρεωση. Δεν το συζητάμε. Και αυτή είναι η θετική πλευρά του κειμένου. Πως αναφέρεται στο "υποχρεωτικό πλαίσιο" το οποιο καλλιεργείται σήμερα. Σε αυτό συμφωνώ.
- Ομως, πχ μπορεί τότε οι ζώνες ασφαλείας και οι αερόσακοι να μην υπήρχαν, μια χαρά πηγαίναμε με το autombianchi ή τα ταξίδια με το magic bus - φοβερή εμπειρία - αλλά, σήμερα, δεν είναι καθόλου κακό να φοράμε ζώνες ασφαλείας, να μην οδηγούμε τύφλα στο μεθύσι και τέτοια. Εγώ και τρέχω του σκοτωμού εκτός πόλης και έχω κάνει απίστευτες "παραβιάσεις", αλλά δεν σημαίνει πως επειδή καποιοι τη γλύτωσαν τότε, θα τη γλυτώσουν και τώρα.
Αρα, ναι, είναι μια χαρά τα επιμέρους θετικά που έχουμε σήμερα. Οπως μια χαρά είναι το να μπαίνει ένα βασικό πλαίσιο στο παιδί, να σέβεται τους γύρω του, τον εαυτό του κλπ Αυτό νομίζω εννούσε ο Αστρον. Επιπροσθέτως.
- Μια χαρά ήταν τα παιδιά που έζησαν ανέμελα και χωρίς πολλους περιορισμούς, μια χαρά είναι και τα παιδία τα σημερινά που έχουν κάποιους κανόνες, δεν τσιρίζουν με τις προτροπες και ανοχή των γονιών τους και των γιαγιάδων τους στις παραλίες και τις ταβέρνες, δεν κάνουν πλάκες εις βάρος των άλλων κλπ.
- Μια χαρά ειναι και τα Σουηδάκια, που τα βλέπεις στη παραλία και φέρονται οχι σαν μεγάλοι, απλά σαν παιδιά που δεν σκούζουν. Γιατί δηλαδή το παιδάκι που διαβάζει ένα παιδικό βιβλίο στην παραλία με τους γονείς του είναι πιο προβληματικό από εκείνο που τα κανει λίμπα, κάτω απο την ομπρέλα της αγίας ελληνικής οικογένειας με τη γιαγιά να το κυνηγάει και τον μαλάκα πατέρα να ρεύεται πίνοντας μπύρες και να λέει δεν τρέχει τίποτα ρε ? ασε ρε τα παιδιά να παιζουν
- Μια χαρά είναι κατα παιδιά που δεν ξεσκίζουν γάτες και ότι πετάει με τη σφεντόνα και μένουν σπίτι.
- Μια χαρά ειναι και τα παιδιά που δεν τρώνε το ξύλο της ζωής τους με το παραμικρό, που μεγαλώνουν σε κοινωνίες που, ναι, θεωρουν ποινικό αδίκημα την κακοποίηση του παιδιού και της γυναίκας. (δεν τρέχει τίποτα με λίγο ξύλο μήπως ???)
- Μια χαρά είναι και τα παιδιά που μεγαλώνουν χωρίς τις ενοχές και τον τρόμο της σεξουαλικότητας, που υπηρχε στην αγνη Ελληνική κοινωνία του 50, του 60, του 70.
- Μια χαρά ειναι και τα παιδιά που μεγαλώνουν με τις όποιες κοινωνικές παροχές που έχουμε σήμερα. Μια χαρά ειναι και τα κλαμπάκια, οι βόλτες στα βίλατζ κλπ.
Εγραψα λίγο υπερβολικα, γιατί απλα δεν υπάρχει μόνο η μία πλευρά. Κάθε κοινωνια και εποχή έχει το πλαίσιο, τον πολιτισμό της, τις υπερβάσεις της και τους περιορισμούς της. Ανάλογα το που θα διαλέξει κανείς να εστιάσει. Και πως θα διαμορφώσει το δικό του πλαίσο και όχι αυτό που επιβάλεται.
Και η ιστορία με τα σημερινά κακομαθημενα παιδια και τα παλιότερα που ηταν τα μαγκάκια δεν μου λέει τίποτα. Ανέμελα ζούσαμε ναι. Αλλά με σειρά περιορισμούς, κόμπλεξ, στερήσεις.
Και μη γράψει κανείς που έχει άλλη άποψη ότι τον κατηγορώ ότι ξεσκίζει γάτες γιατί θα πέσει γέλιο.
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : thank στις 13-10-2007 20:17 ]
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : thank στις 13-10-2007 20:19 ]