Αγαπημένος δίσκος από Βασίλη Παπακωνσταντίνου

ανατρέχοντας στη δισκογραφία του για πολλούς μεγαλύτερου Έλληνα ροκ ερμηνευτή, συνειδητοποιήσα πως οι περισσότεροι δίσκοι του είναι εκπληκτικοί.
παρ'όλα αυτά ξεχώρισα τη διαίρεση του 1984 και τις χαμένες αγάπες του 2000.
το πρώτο διότι περιέχει το μοναδικά τέλειο πρίν το τέλος, που έιμαι σίγουρος ότι έχει χαράξει πολλούς από εμάς, το δεύτερο συνολικά.
αν και οι χαμένες αγάπες είνάι πολύ παρεξηγημένος δίσκος, εντούτοις οι δημιουργίες των Γιαννοπουλου και Κροκίδη θα μείνουν χαραγμένες μέσα μου.
...για σενα που ξεχάστηκα εδώ, χαμένος στης σιωπής σου την ηχω, για σενα ονειρεύομαι εγώ, για σένα...
...σ'όποια αγκαλιά και να κοιμάσαι εγώ μαζί σου θα ξυπνάω, την πιο γλυκιά σου απουσία έχω ανάγκη να αγαπάω...

Εμένα μου έχει κολλήσει ο τελευταίος του δίσκος! Όλοι οι δίσκοι του όμως είναι κορυφαίοι! Ο ένας αντάξιος του άλλου...

σιγουρα αν τα βαλεις κατω οι παλιοτεροι ειναι καλυτεροι... αλλα πρεπει να βαλεις και καποιους παραγοντες.... ηλικια... εποχες.... και πολλλα πολλλλλλλα αλλα..

ολες του οι δουλειες.. η μια καλυτερη απο την αλλη...



τελεια και παύλα....

Παράθεση: Το μέλος fantasma στις 06-11-2007 στις 21:12 έγραψε... τελεια και παύλα....

Για να μη φανει οτι το site γλυφει, θα ακουστει και η αντιθετη γνωμη.
Εμενα δεν μου αρεσει.

Oποιος μπορει ας ανατρεξει σε εναν απο τους πρωτους δισκους του Παπα/ντινου που δεν προβληθηκε ιδιαιτερα αλλα εχει εκπληκτικα τραγουδια (κοινωνικα ,ερωτικα,αιχμηροτατα κι αμεσα στιχουργικα αλλα και με πολυ μελωδια)..ειναι του 1979 με τιτλο απλως το ονομα του..περιεχει τραγουδια των Σαββοπουλο,Μικρουτσικο,Βαρδη,Φαλαρα κτλ.κτλ.
Επισης πριν χρονια αγαπησα μια αλλη δουλεια του,με συνθεσεις του Μ.Θεοδωρακη πανω σε ποιηση Καρυωτακη του 1985.Δισκος που με κερδισε με τον χρονο...στα πρωτα ακουσματα ξεχωριζεις λιγα τραγουδια.
..Τελος πολυ ιδιαιτερος δισκος ηταν και το "Φυσαει" σε ποιηση Λειβαδιτη πριν 15 περιπου χρονια κυκλοφορησε.

Φυσικά ο δίσκος "Χαιρετίσματα"...τραγούδια του Άσιμου...το "Πάρε με"...το "Κρύψου"...να συνεχίσω;

Προσωπικά ακούγοντας Βασίλη Παπακωνσταντίνου τα τελευταία 15 χρόνια εκτιμώ την αξία όλων ανεξαιρέτως των δίσκων του που αφορούν στις δεκαετίες 70-80, μέχρι και το δίσκο "Χρόνια Πολλά" του 1991. Από το χρονικό αυτό σημείο και ύστερα ο Βασίλης δείχνει να έχει χάσει τον προσανατολισμό του και να αποδύεται σε άγονα "πειράματα" και σε συνεργασίες με δημιουργούς μικρότερης ως επί το πλείστον αξίας σε σχέση με εκείνους των δίσκων της περιόδου 70-80 (Θεοδωράκη, Λοϊζο, Μικρούτσικο, Τριπολίτη, Άσιμο, Μάνου κλπ). Πραγματική όαση είναι ο δίσκος "Φυσάει" του 1993 αλλά και κάποια μεμονωμένα τραγούδια που αν είχαν ενταχθεί σε προηγούμενες δουλειές του Βασίλη θα είχαν μείνει κλασικά (πχ Πόρτο Ρίκο).

Αφού πρέπει να επιλέξω έναν κρίνοντας τον συνολικά θα διάλεγα το "Όλα από χέρι καμμένα". Με Μικρούτσικο και Τριπολίτη. Έχω την εντύπωση ότι είναι λίγο "ξεχασμένος" δίσκος, δεν τον υπερασπίζεται και ο Παπακωνσταντίνου στiς συναυλίες...

Νομίζω ότι μετά τη "Σφεντόνα" κανένας άλλος δίσκος του δεν είναι αντάξιος του ονόματός του "Ο Βασιλιάς Του Ροκ"

Φοβάμαι
Διαίρεση
Χαιρετίσματα
Όλα απο χέρι καμένα
Χορεύω
Φυσάει

Προτιμώ το "Σφεντόνα Live" μαζί με το Θάνο Μικρούτσικο, αλλά και τη "Μετωπική".

Ο καλύτερος δίσκος του Βασίλη είναι το "Πες μου ένα ψέμα να αποκοιμηθώ" για μένα. Εκεί ερμήνευσε την "Αρκούδα"...Και μετά πάνε οι Χαμένες αγάπες και ο δίσκος που έχει μέσα στο "Στο πεζοδρόμιο", "Να με προσέχεις" και φυσικά την "Σκοπία"....΄



Και κάτι άσχετο γιατί ξεχνώ να το αναφέρω πάντα.....Ο Παπακωνσταντίνου μπορεί να την έχει ακούσει για το πως διαχειρίζοταν τα τραγούδια του Άσιμου αλλά είναι ο μόνος που είχε τα καρύδια να ερμηνεύσει Άσιμο και μάλιστα πολύ Άσιμο....

Εξαιρούνται Βιτάλη,Νταλάρας και Magic de Spell που είπαν ένα κομμάτι...

Κανενας δισκος!
Μοναχα σκορπια τραγουδια, εδω κι εκει, που μετριουνται στα δαχτυλα του ενος χεριου

για πες μας 2-3..

Παράθεση: Το μέλος fantasma στις 06-11-2007 στις 21:12 έγραψε... σιγουρα αν τα βαλεις κατω οι παλιοτεροι ειναι καλυτεροι... αλλα πρεπει να βαλεις και καποιους παραγοντες.... ηλικια... εποχες.... και πολλλα πολλλλλλλα αλλα.. ολες του οι δουλειες.. η μια καλυτερη απο την αλλη... τελεια και παύλα....

Όπως πάντα θα συμφωνήσω με το fantasmaτάκι...

Εγώ θα συμφωνήσω με τη melkat, που συμφώνησε με το φαντασματάκι!

Παράθεση: Το μέλος Thanassis_Priskos στις 26-11-2007 στις 11:51 έγραψε... Προσωπικά ακούγοντας Βασίλη Παπακωνσταντίνου τα τελευταία 15 χρόνια εκτιμώ την αξία όλων ανεξαιρέτως των δίσκων του που αφορούν στις δεκαετίες 70-80, μέχρι και το δίσκο "Χρόνια Πολλά" του 1991. Από το χρονικό αυτό σημείο και ύστερα ο Βασίλης δείχνει να έχει χάσει τον προσανατολισμό του και να αποδύεται σε άγονα "πειράματα" και σε συνεργασίες με δημιουργούς μικρότερης ως επί το πλείστον αξίας σε σχέση με εκείνους των δίσκων της περιόδου 70-80 (Θεοδωράκη, Λοϊζο, Μικρούτσικο, Τριπολίτη, Άσιμο, Μάνου κλπ). Πραγματική όαση είναι ο δίσκος "Φυσάει" του 1993 αλλά και κάποια μεμονωμένα τραγούδια που αν είχαν ενταχθεί σε προηγούμενες δουλειές του Βασίλη θα είχαν μείνει κλασικά (πχ Πόρτο Ρίκο).

ο Θανάσσης το πήρε κυριολεκτικά μέσα από το στόμα μου.Συμφωνώ απόλυτα ακόμα και για το Χρόνια πολλά που μπροστά στα τελευταία του μοιάζει αριστούργημα... Ο εν λόγω καλλιτέχνης αποτέλεσε τον προθάλαμο μου στην ροκ μουσική. θυμάμαι έως το 91-92 τον είχα δει σε ζωντανές εμφανίσεις 5 ή 6 φορές.Και δεν είναι μόνο οτι εγώ άλλαξα, οι απαιτήσεις για την μουσική άλλαξαν και η μετέπειτα μουσική σταδιοδρομία αποδείχθηκε φτωχή...
Αυτό αποτελεί ταπεινή άποψη βέβαια,αλλά αυτό είναι και το παράπονο μου:Ένας στην Ελλάδα που στις αρχές του 90 και σε όλη την δεκαετία κατάφερε να παρουσιάσει αξιόλογη, εμπνευσμένη ποπ-ροκ μουσική με άποψη , όχι αντιγραφές όχι στα ίδια πάνω.Κάποιος που να πόνταρε και πάνω στις άγνωσες λέξεις:ενορχήστρωση, πειραματισμός, ψυχεδέλεια.Όλα φλάτ στην μουσική μας παραγωγή. (εκτός από μερικές εξαιρέσεις : Συνήθεις Υποπτοι,Φατμέ, Τρύπες, Λευκή Συμφωνία, Purple Overdose, Ziggy was, Honeydove, Deus Ex Machina, Flowers of Romance κ.α , οι περισσότεροι περιθωριακοί, υπήρχαν γιατί τους στήριζε ένα μικρό φιλότιμο κοινό !! )Την εποχή δηλαδή που έβγαινε το grounch και εμφανίζονταν οι μουσικές σκηνές σε Αγγλία (Manchester, Bristol ) και μερικά αξιόλογα σχήματα (Oasis, Blur, Radiohead, Verve )πραγματικά ποιοι κατάφεραν να φέρουν αυτή την επιρροή προς τα εδώ ?Ο Βασίλης πάντως σίγουρα όχι...

Δε μπορω να πω καποιον συγκεκριμενο δισκο γιατι αυτη η εκπληκτικη φωνη του Β.Π. τα κανει ολα ωραια!!

Φοβάμαι
Διαίρεση
κ τα τραγούδια με τον Μικρούτσικο (Καββαδίας)