Παρακολουθούσα το πρώτο μέρος του αφιερώματος στον Dizzy Gillespie και όντως υπάρχει έντονη μαγεία στα πνευστά και στις Big Bands του παρελθόντος αλλά και του παρόντος.Δυστυχώς (ή ευτυχώς,για μένα) είμαι δοσμένος εξολοκλήρου στα έγχορδα,στις ηλεκτρικές κιθάρες και μπάσσα...
Το πιάνο είναι βασικότατο πάντως...Προσωπικά,επειδή δουλεύω δύο φωνές στο μπάσσο τώρα (το αριστερό χέρι κρατάει μπασσογραμμή και το δεξί δουλεύει τα lead) πρέπει να κάνω μερικά μαθήματα πιάνου για να αποκτήσω ανεξαρτησία αλλά και κατάλληλη νοοτροπία,ουτως ώστε να μεταβώ στο δεκατετράχορδο (που είναι ο απώτερος σκοπός) ομαλά...Αλλά αυτό σε μεγάλο βάθος χρόνου...
Παιδιά,εκτός από την συνάντηση τής Τετάρτης,δέν θα μπορούσαμε να οργανώσουμε και μιά φάση σε κάποιο προβάδικο,να μαζευτούμε να κάνουμε κανένα jamάκι;
Πέρασα προχτές από το προβάδικο ενός παλιού φίλου και με έπιασε η νοσταλγία....