ελληνική μουσική
    553 online   ·  210.873 μέλη

    Ιφιγένεια Γιαννοπούλου:Γιατί δεν την θυμάται κανένας?

    CROSS
    29.01.2008, 01:43
    Το θέμα αυτό αφορά την στιχουργό Ιφ.Γιαννοπούλου και όποιος θέλει μπορεί να πεί την αποψή του για το γεγονός ότι ξεχάστηκε πολύ γρήγορα μετά το θάνατό της και κανείς δεν αναφέρεται στο στιχουργικό της έργο.

    Καθώς ξεσκόνιζα τη δισκοθήκη μου,έπεσε στα χέρια μου ένα ελληνικό άλμπουμ(απ'την εποχή που υπήρχε κάτι διαφορετικό στην ελ.δισκογραφία-μέσα της δεκαετίας του '90-και αποτελούσε μια εξέλιξη της ελλ.σκηνής,πριν δηλαδή εξαφανιστούν κάποιοι αξιόλογοι καλλιτέχνες ή μάλλον πριν τους οδηγήσουν στην εξαφάνιση ''κάποιοι'').Ανήκε στην Μαντώ,μια φωνή που θεωρώ ότι πολύ άδικα αποσύρθηκε απο το μουσικό στερέωμα,σε μια συνεργασία της με την αείμνηστη Ιφιγένεια Γιαννοπούλου,μια πολύ αξιόλογη στιχουργό που έγραφε με την ψυχή της,τουλάχιστον στα τραγούδια της που είχα ακούσει και που κανένας δεν ξανασχολήθηκε μαζί της μετά τον ξαφνικό θάνατό της πριν μερικά χρόνια.Έβαλα στο στέρεο το CD,''Στον έβδομο ουρανό''ο τίτλος για όσους θυμούνται(κυκλοφορία του 1995)και ξαναθυμήθηκα μια πολύ όμορφη δισκ. δουλειά.Ίσως η Ιφιγένεια Γιαννοπούλου δεν έπρεπε να ξεχαστεί εντελώς απο τη μνήμη της ελλ.μουσικής σκηνής.Γιατί το νόημα αυτού του στίχου για πχ΄
    ''Σ'εναν αιώνα σαν κι αυτόν,κανένας πια δε θα σωθεί
    άμα η ζωή δεν μοιραστεί,κι αν δεν μπορεί ν'αγαπηθεί''
    δεν νομίζω να το συναντά κανείς εύκολα στα σημερινά ελληνικά τραγούδια.Δεν ασχολούμαι,αλλά αν υπήρχε κάτι αντίστοιχο μάλλον θα έφτανε στ'αυτιά μου.
    Όλο αυτό το έγραψα γα να πω ότι είναι πολύ κρίμα καλλιτέχνες που αξίζουν πολλά(όπως η Μαντώ)να καταλήγουν στα αζήτητα ίσως και απο δική τους επιλογή (πχ να κάνουν οικογένεια,ή και απο δικά τους λάθη)αλλά σίγουρα και απο επιλογή ''άλλων'',και όπως η Ιφ.Γιαννοπούλου,να ξεχνιούνται αμέσως μετά το θάνατό τους,λες και δεν πρόσφεραν τίποτα.Αν έφερναν στο φώς σκονισμένο και ξεχασμένο,αλλά αξιόλογο,έργο με άρωμα μιας άλλης εποχής,ίσως γινόταν κάτι καλό στα ελλ μουσικά πράγματα.
    Αυτά τα ολίγα.Αν σας κόυρασα....ας προσέχατε να μην το διαβάζατε.
    Αν όχι,ποιά είναι η δική σας άποψη ? (Συγκεκριμένα για το ''θάψιμο'' του έργου κάποιου που έφυγε γρήγορα απο τη ζωή,όπως η Ιφ.Γιαννοπούλου)

    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : CROSS στις 30-01-2008 00:15 ]


    pclos
    29.01.2008, 09:07
    ksexasthke h makrymalla omorfh e?mhn soy fainetai parakseno ayto! mhpws 8ymatai kaneis ton pano gavala?uparxun kai alloi ksereis apla ena paradeigma efera.... oloi tragudane ta tragudia toys ka8hmerina kai kaneis pote oute mia leksh,oute ena afierwma...stoys HIM 8a pas??? lolllol
    marylin
    29.01.2008, 10:38
    Παράθεση:

    Το μέλος CROSS στις 29-01-2008 στις 01:43 έγραψε...

    Το θέμα αυτό αφορά την στιχουργό Ιφ.Γιαννοπούλου και όποιος θέλει μπορεί να πεί την αποψή του για το γεγονός ότι ξεχάστηκε πολύ γρήγορα μετά το θάνατό της και κανείς δεν αναφέρεται στο στιχουργικό της έργο.

    Καθώς ξεσκόνιζα τη δισκοθήκη μου,έπεσε στα χέρια μου ένα ελληνικό άλμπουμ(απ'την εποχή που υπήρχε κάτι διαφορετικό στην ελ.δισκογραφία-μέσα της δεκαετίας του '90-και αποτελούσε μια εξέλιξη της ελλ.σκηνής,πριν δηλαδή εξαφανιστούν κάποιοι αξιόλογοι καλλιτέχνες ή μάλλον πριν τους οδηγήσουν στην εξαφάνιση ''κάποιοι'').Ανήκε στην Μαντώ,μια φωνή που θεωρώ ότι πολύ άδικα αποσύρθηκε απο το μουσικό στερέωμα,σε μια συνεργασία της με την αήμνηστη Ιφιγένεια Γιαννοπούλου,μια πολύ αξιόλογη στιχουργό που έγραφε με την ψυχή της,τουλάχιστον στα τραγούδια της που είχα ακούσει και που κανένας δεν ξανασχολήθηκε μαζί της μετά τον ξαφνικό θάνατό της πριν μερικά χρόνια.Έβαλα στο στέρεο το CD,''Στον έβδομο ουρανό''ο τίτλος για όσους θυμούνται(κυκλοφορία του 1995)και ξαναθυμήθηκα μια πολύ όμορφη δισκ. δουλειά.Ίσως η Ιφιγένεια Γιαννοπούλου δεν έπρεπε να ξεχαστεί εντελώς απο τη μνήμη της ελλ.μουσικής σκηνής.Γιατί το νόημα αυτού του στίχου για πχ΄
    ''Σ'εναν αιώνα σαν κι αυτόν,κανένας πια δε θα σωθεί
    άμα η ζωή δεν μοιραστεί,κι αν δεν μπορεί ν'αγαπηθεί''
    δεν νομίζω να το συναντά κανείς εύκολα στα σημερινά ελληνικά τραγούδια.Δεν ασχολούμε,αλλά αν υπήρχε κάτι αντίστοιχο μάλλον θα έφτανε στ'αυτιά μου.
    Όλο αυτό το έγραψα γα να πω ότι είναι πολύ κρίμα καλλιτέχνες που αξίζουν πολλά(όπως η Μαντώ)να καταλήγουν στα αζήτητα ίσως και απο δική τους επιλογή (πχ να κάνουν οικογένεια,ή και απο δικά τους λάθη)αλλά σίγουρα και απο επιλογή ''άλλων'',και όπως η Ιφ.Γιαννοπούλου,να ξεχνιούνται αμέσως μετά το θάνατό τους,λες και δεν πρόσφεραν τίποτα.Αν έφερναν στο φώς σκονισμένο και ξεχασμένο,αλλά αξιόλογο,έργο με άρωμα μιας άλλης εποχής,ίσως γινόταν κάτι καλό στα ελλ μουσικά πράγματα.
    Αυτά τα ολίγα.Αν σας κόυρασα....ας προσέχατε να μην το διαβάζατε.
    Αν όχι,ποιά είναι η δική σας άποψη ? (Συγκεκριμένα για το ''θάψιμο'' του έργου κάποιου που έφυγε γρήγορα απο τη ζωή,όπως η Ιφ.Γιαννοπούλου)




    Αγαπητέ μου, χαίρομαι πολύ γι' αυτή σου την αναφορά!
    Την ημέρα που "έφυγε" η Ιφιγένεια ασχολήθηκαν σχεδόν όλα τα τηλεοπτικά κανάλια αλλά αυτό που δε θα ξεχάσω είναι όταν το ίδιο βράδυ βρέθηκα καλεσμένη σε μουσικά βραβεία και δεν έγινε καμία αναφορά ή έστω να της αφιέρωναν ένα τραγούδι, κάτι που να έδειχνε ότι την τιμούν....

    Όσο αφορά την πολυβραβευμένη μας Μαντώ θεωρώ ότι είναι από τις καλύτερες φωνές που έχουμε και οι λόγοι που δεν είναι στο προσκήνιο μάλλον δεν είναι δικής της επιλογής...
    Εκνευρίζομαι πολύ όταν τη θυμούνται μια φορά το χρόνο λίγο πριν τη Γιουροβίζιον και οι δισκογραφικές της δουλειές δεν προβλήθηκαν όσο θα έπρεπε δυστυχώς...
    Iphigenia
    29.01.2008, 11:49
    Αχ, εγώ τί να πω, που δεν είχα πάρει καν χαμπάρι ότι πέθανε η συνονόματή μου... Λυπάμαι πάρα πολύ. Συμφωνώ μαζί σας ότι η δουλειά της ήταν ξεχωριστή και λυπάμαι πάρα πολύ για τον χαμό της πάνω απ' όλα.
    Iphigenia
    29.01.2008, 11:54
    Παράθεση:

    Το μέλος Iphigenia στις 29-01-2008 στις 11:49 έγραψε...

    Αχ, εγώ τί να πω, που δεν είχα πάρει καν χαμπάρι ότι πέθανε η συνονόματή μου... Λυπάμαι πάρα πολύ. Συμφωνώ μαζί σας ότι η δουλειά της ήταν ξεχωριστή και λυπάμαι πάρα πολύ για τον χαμό της πάνω απ' όλα.



    Καλά είμαι απαράδεκτη... Πάνε 3,5 χρόνια. Δεν το πιστεύω. Έχω μια τάση βέβαια να ξεχνάω δυσάρεστα πράγματα, οπότε μπορεί να το είχα ακούσει και να 'διάλεξα' να το διαγράψω από τη μνήμη μου. Κρίμα που δεν θα ξανακούσουμε τη φωνή της στο ραδιόφωνο και δεν θα προβληματιστούμε με τους στίχους της.
    Katerina23
    13.04.2008, 20:59
    Ήταν η πρώτη φορά που χάρηκα που σταμάτησα το ζαπινκ στη Λαμπίρη!!!!
    ΣΟΚ έπαθα! Φαντάσου ότι ακούστηκε πρώτα από εκεί!!

    Έχετε απόλυτο δίκιο! Από τις σπάνιες, αξιόλογες προσωπικότητες!!!!
    Τα τραγούδια της, ποπ ή λαϊκά τραγουδιούνται ακόμα και σχεδόν κανείς δε θυμάται ποιά τα έγραψε.

    Στο δρόμο, λοιπόν, που χάραξε η άλλη μεγάλη, η Ευτυχία Παπαγιανοπούλου!!!