ελληνική μουσική
    353 online   ·  210.876 μέλη

    Δεν λέω όλα απο τη ζωή βγαλμένα....

    PashalinaMakia
    06.04.2008, 20:45
    Αλλά τα δακρύβρεχτα και τις μαύρες πλερέζες δεν τις μπορώ βρε παιδιά!Πιστεύω πως είναι υποκριτικά.

    Η λογοτεχνικότητα ενός κειμένου δεν φαίνεται μόνο στο πόσο μελαγχολικό είναι!

    Ποιά η γνώμη σας?
    CROSS
    06.04.2008, 21:02
    Υπάρχουν πολλά κωμικά κείμενα που είναι για κλάματα και πολλά δραματικά που είναι για γέλια.Σημασία έχει η ποιότητα και το πως αισθάνεσαι όταν το διαβάζεις/βλέπεις/ακούς/.Το να στοχεύει κάποιος ντε και καλά να βγάλει μελαγχολία απο εκεί που δεν βγαίνει με τίποτα,μάλλον χάνει το χρόνο του και το ''δημιούργημά του,αργά ή γρήγορα θα καταλήξει στα αζήτητα.
    PashalinaMakia
    06.04.2008, 21:31
    Ξέρεις όμως τι πιστεύω?Οτι οι πωλήσεις των βιβλίων στις μέρες μας δείχνουν με τι θέλουν οι άνθρωποι να ασχοληθούν πνευματικά.

    Και βιβλία άνευ ουσίας όπως ο κώδικας ντα Βίντσι που το θεώρησα βαρετό,έχουν κάνει τρελλές πωλήσεις.

    Και δυστυχώς κλασσικά αριστουργήματα των Γκογκολ και άλλων παλαιότερων δεν διαβάσζονται εύκολα πλέον αν κι έχουν όχι μόνο λογοτεχνική αξία αλλά και τις κατάλληλες υποδομές για την ανακάλυψη ενός είδους διαφορετικής διανόησης πέρα των τετριμένων αντιλήψεων της εποχής.

    Σε πολλά βιβλία πια,δεν γίνονται αντιληπτά τα συναισθήματα.Το τέλος του βιβλίου δεν δημιουργεί το αίσθημα της κάθαρσης.
    Liza32
    06.04.2008, 21:44
    Και όμως. Τα βιβλία που είναι βγαλμένα απο τη ζωή, είναι και διαχρονικά. Αλλά δυστυχώς, όπως και σε πολλά άλλα πράγματα τη σήμερον ημέρα, μένουν στα αζήτητα, διότι πρώτα στην κυκλοφορία, είναι τα λογοτεχνικά κείμενα των οποίων οι συγγραφείς έχουν άφθονες δημόσιες σχέσεις, αλλά και χρήμα, προκειμένου να εκδόσουν τα δημιουργήματα τους.
    CROSS
    07.04.2008, 00:22
    Παράθεση:

    Το μέλος PashalinaMakia στις 06-04-2008 στις 21:31 έγραψε...

    Ξέρεις όμως τι πιστεύω?Οτι οι πωλήσεις των βιβλίων στις μέρες μας δείχνουν με τι θέλουν οι άνθρωποι να ασχοληθούν πνευματικά.

    Και βιβλία άνευ ουσίας όπως ο κώδικας ντα Βίντσι που το θεώρησα βαρετό,έχουν κάνει τρελλές πωλήσεις.

    Και δυστυχώς κλασσικά αριστουργήματα των Γκογκολ και άλλων παλαιότερων δεν διαβάσζονται εύκολα πλέον αν κι έχουν όχι μόνο λογοτεχνική αξία αλλά και τις κατάλληλες υποδομές για την ανακάλυψη ενός είδους διαφορετικής διανόησης πέρα των τετριμένων αντιλήψεων της εποχής.

    Σε πολλά βιβλία πια,δεν γίνονται αντιληπτά τα συναισθήματα.Το τέλος του βιβλίου δεν δημιουργεί το αίσθημα της κάθαρσης.


    Αυτό είναι μεγάλο λάθος ορισμένων συγγραφέων και γενικά των δημιουργών.Δεν πρέπει να κοιτούν τι είναι στη μόδα και να φτιάχνουν κάτι ξένο γι'αυτούς μόνο και μόνο για να πουλήσουν.Δεν ανήκουν όλοι σ'αυτήν την άθλια μάζα που κάνει ό,τι είναι της μόδας.Και το να πηγαίνουν με το ''ρέυμα''αυτών που φαινομενικά ζητάει ο κόσμος τους καταστρέφει.Αντί να πούν αυτό που θέλουν ,το ''θάβουν''βγάζοντας στην επιφάνεια ένα ''ψεύτικο''δημιούργημα και γι'αυτό,όπως λές δεν υπάρχει κάθαρση στο τέλος.Για να υπάρξει,πρέπει ο συγγραφέας να κάνει κατάθεση ψυχής και όχι να ενδιαφέρεται για κατάθεση στον τραπεζικό του λογαριασμό,χωρίς να αποσκοπεί πουθενά αλλού.Υπάρχουν σημαντικότατα βιβλία που μπορούν να διαφωτίσουν τον άνθρωπο γενικά,και ο πολύς κόσμος θα πάει και θ'αγοράσει κάτι επειδή έγινε ταινία ή σίριαλ...αυτό το θεωρώ απαράδεκτο.Δεν λέω να μην διαβάζονται και τα ''λάιτ''βιβλία,όλα χρειάζονται,αλλά όχι μόνο αυτά.
    Πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση άνοιξες.
    PashalinaMakia
    07.04.2008, 10:26
    Ευχαριστώ γι'αυτό που είπες αλλά είναι ένα ζήτημα που με ενδιαφέρει πολύ.

    Είμαι απο τα άτομα που είναι τυχερά μιας κι έχουν πολύ ελεύθερο χρόνο και θέλω να τον περνώ όσο πιο εποικοδομιτικά μπορώ.

    Το αγοραστικό κοινό είναι εκείνο που πολλές φορές αναγκάζει και τους εκδοτικούς οίκους να αλλάζουν ακόμη και θεματολογία.

    Αν κάποιος που γράφει,έδινε σε έναν εκδοτικό οίκο ένα βιβλίο με διηγήματα τα οποία δεν συμπεριλαμβάνουν έρωτα,χρήμα,διαφθορά τότε δεν είναι άξιο για να εκδοθεί.

    Η παιδική λογοτεχνία είναι σε πολύ καλύτερα επίπεδα και αργότερα οι αναγνώστες-που κάποτε ήταν παιδιά-δεν βρίσκουν τα κατάλληλα βιβλία για να συνεχίζουν την ιδιαίτερη πορεία τους προς τη διανόηση.Γιατί σκοπός του παιδικού βιβλίου είναι αφυπνίσει τα παιδιά με έναν τρόπο όχι ιδιαίτερα βίαιο.

    Και τώρα,έρχομαι σε μια σειρά βιβλίων η οποία απασχόλησε τόσο τα παιδιά όσο και τους μεγάλους.
    Harry Poter.Είχα διαβάσει το πρώτο βιβλίο.Κουραστικό το μέγεθός του,έλειψη λογοτεχνικής αξίας και κλισέ θέματα κοινωνικά.Όσον αφορά την λογοτεχνική αξία του σκέφτηκα πως επειδή έγινε μετάφραση μπορεί να έχει αδικηθεί το ταλέντο της εν λόγω κυρίας(δεν θυμάμαι πώς τη λένε).Διαβάζω λοιπόν το τελευταίο βιβλίο της στα αγγλικά μαζί με την καθηγήτρια των αγγλικών μου.Δεν είχα λανθασμένη άποψη όπως και η ίδια μου είπε.
    Ένα βιβλίο που μπορεί να χαρακτηριστεί ακατάλληλο για παιδιά κάτω απο τα 12 έτη,είναι best seller για τα παιδιά όλων των ηλικιών και η γυναίκα αυτή έχει πλουτίσει επειδή παρουσίασε κάτι τόσο ψεύτικο τόσο αληθινά και ρεαλιστικά.Χαρακτηριστικά,θυμάμαι συμμαθητές μου στην 3η Λυκείου να διαβάζουν εν ώρα μαθήματος το 6ο βιβλίο της σειράς μανιωδώς και μέσα σε 6 ώρες να το έχουν τελειώσει.

    ένα βιβλίο με ουσιώδες περιεχόμενο κάνεις να το τελειώσεις 6 ώρες?

    Προσωπικά,όταν διαβάζω ένα βιβλίο μπορεί να κάνω και 6 μήνες να το τελειώσω αφού προσπαθώ να δω αν υπάρχουν συμβολισμοί,αν θέλει να προσεγγίσει ένα κοινωνικό,πολιτικό ή οποιοδήποτε άλλο θέμα αλληγορικά και τέλος να βρω και την τεχνοτροπία του.

    Γιατί να εκχυδαΐζεται τόσο πολύ η φύση του βιβλίου?Μπορεί να μην είναι ένας άμεσος τρόπος για να εκφραστούν θέσεις,απόψεις και ιδέες του συγγραφέα αλλά είναι ένας κόσμος έτοιμος για εξερεύνηση.


    CROSS
    07.04.2008, 16:32
    Συμφωνώ,αλλά δυστυχώς ο περισσότερος κόσμος δεν ενδιαφέρεται να διαβάσει βιβλία.Και πολλοί απ'αυτούς που διαβάζουν το κάνουν ''για να περάσει η ώρα''.
    Αυτή η διαστροφή που έχουν οι πιο πολλοί,να ψάχνουν τρόπους για να περάσει η ώρα και οι μέρες και οι μήνες,τα χρόνια...Ξυπνάνε ένα πρωί και ψάχνουν τα χαμένα τους νιάτα,γιατί όταν έπρεπε να ανακαλύψουν τον κόσμο,έψαχναν τρόπους να περάσει η ώρα.Πάνω σ'αυτό στηρίζονται πλέον οι συγγραφείς και γι'αυτό αναλώνονται σε ''φτηνα''βιβλία.Αν δεν υπάρξει ενδιαφέρον και απ'την πλευρά των αναγνωστών και απ'των συγγραφέων(αρκετών,όχι όμως όλων,ευτυχώς υπάρχουν και πραγματικοί συγγραφείς ακόμα)δεν βλέπω να αλλάζουν προς το καλύτερο τα πράγματα.
    Στην παιδική λογοτεχνία νομίζω ότι είναι καλύτερα.Έχει πέσει στα χέρια μου παιδικό βιβλίο που είχε τέτοιο φιλοσοφικό περιεχόμενο που δύσκολα βρίσκεις σε βιβλία ''για μεγάλους''.
    Υπάρχουν τρόποι να ''περάσουν''σημαντικά ζητήματα μέσα απο ιστορίες που είναι προσιτές και ευκολοδιάβαστες.Αν στραφούν προς τα εκεί όλοι οι πράγοντες που οδηγούν στην κυκλοφορία ένα βιβλίο,θα λιγοστέψουν αρκετά υποθέτω αυτά με το ''σαπουνοπερέ''περιεχόμενο.

    deathminor88
    07.04.2008, 17:17
    Διαφωνώ κάθετα μαζί σου! Δεν ξέρω αν το πρόβλημα, σε όλες τις μορφές τέχνης, είναι αυτή η υποτιθέμενη κουλτούρα και αξία (πχ λογοτεχνική) ή η υποβάθμιση. Και το θέμα είναι αν και πως αυτά αλληλοσυνδέονται.

    Το Harry Potter το έχω διαβάσει 2 φορές. Εκτός από ένα βιβλίο φαντασίας (παιδικής μόνο μέχρι το 2ο) περνάει πολλά μηνύματα, ναι μεν κλισέ (αγάπη, οικογένεια, δύσκολος και εύκολος δρόμος) αλλά τα περνάει, με πολύ δυνατό τρόπο! Και μόνοι αν έχεις διαβάσει και τα 7 βιβλία γίνεται καλά κατανοητό. Επίσης είναι πολύ ευρυματική στην ιστορία που έχει φτιάξει η J K Rowling...
    Μην λέμε ότι θέλουμε κυρίως θέλοντας να παρουσιάσουμε τον εαυτό μας τόσο ψαγμένο, και ότι διαβάζουμε ποιότητα! Πως έχεις άποψη διαβάζοντας τα 2/7 ενός έργου? Χάνοντας το μεγαλύτερο μέρος του?
    Και φυσικά τα ίδια ισχύουν για βιβλία όπως η τριλογία του κόσμου που κυρίαρχο μήνυμα είναι η προσωπική θησεία χάριν ενός μεγαλύτερου καλού!

    Βέβαια να συμφωνήσω για έργα όπως αυτά του Dan Brown, τα οποία όμως δεν πρέπει να μπαίνουν στη ίδια κατηγορία με τα παραπάνω που ανέφερα. Είναι μεν ανάλαφρα, χωρίς μηνύματα κλπ, αλλά έχουν κάτι άλλο! ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΕΡΕΥΝΑ, και συγκλονιστική πλοκή (δεν μιλάω μόνο για τον Brown φυσικά, που τον βάζω τελευταίο στο είδος του).
    Δεν καταλαβαίνω γιατί είναι κακό να τα διαβάζουμε όμως? Εγώ στην παραλία κάτι τέτοιο θέλω να διαβάζω, και όχι το Πορτραίτο του Dorian Gray (τραγικό βιβλίο κατ' εμέ)...

    Απλά για μένα το ζητούμενο είναι να ξέρουμε τι διαβάζουμε, τι ακούμε, τι βλέπουμε κλπ, και να ξέρουμε για πιο λόγο το κάνουμε, τι θέλουμε να αποκομίσουμε (πχ μόνο διασκέδαση), και να έχουμε και άλλες επιλογές στο ράφι, και φυσικά μυαλά, αυτιά, μάτια ανοιχτά!
    absurdus_delirium
    07.04.2008, 17:58
    Παράθεση:

    Το μέλος PashalinaMakia στις 06-04-2008 στις 20:45 έγραψε...

    Αλλά τα δακρύβρεχτα και τις μαύρες πλερέζες δεν τις μπορώ βρε παιδιά!Πιστεύω πως είναι υποκριτικά.

    Η λογοτεχνικότητα ενός κειμένου δεν φαίνεται μόνο στο πόσο μελαγχολικό είναι!

    Ποιά η γνώμη σας?



    Πες το στις φανατικές των ΗΙΜ!
    PashalinaMakia
    12.04.2008, 11:54
    Παράθεση:

    Το μέλος deathminor88 στις 07-04-2008 στις 17:17 έγραψε...

    Διαφωνώ κάθετα μαζί σου! Δεν ξέρω αν το πρόβλημα, σε όλες τις μορφές τέχνης, είναι αυτή η υποτιθέμενη κουλτούρα και αξία (πχ λογοτεχνική) ή η υποβάθμιση. Και το θέμα είναι αν και πως αυτά αλληλοσυνδέονται.

    Το Harry Potter το έχω διαβάσει 2 φορές. Εκτός από ένα βιβλίο φαντασίας (παιδικής μόνο μέχρι το 2ο) περνάει πολλά μηνύματα, ναι μεν κλισέ (αγάπη, οικογένεια, δύσκολος και εύκολος δρόμος) αλλά τα περνάει, με πολύ δυνατό τρόπο! Και μόνοι αν έχεις διαβάσει και τα 7 βιβλία γίνεται καλά κατανοητό. Επίσης είναι πολύ ευρυματική στην ιστορία που έχει φτιάξει η J K Rowling...
    Μην λέμε ότι θέλουμε κυρίως θέλοντας να παρουσιάσουμε τον εαυτό μας τόσο ψαγμένο, και ότι διαβάζουμε ποιότητα! Πως έχεις άποψη διαβάζοντας τα 2/7 ενός έργου? Χάνοντας το μεγαλύτερο μέρος του?
    Και φυσικά τα ίδια ισχύουν για βιβλία όπως η τριλογία του κόσμου που κυρίαρχο μήνυμα είναι η προσωπική θησεία χάριν ενός μεγαλύτερου καλού!

    Βέβαια να συμφωνήσω για έργα όπως αυτά του Dan Brown, τα οποία όμως δεν πρέπει να μπαίνουν στη ίδια κατηγορία με τα παραπάνω που ανέφερα. Είναι μεν ανάλαφρα, χωρίς μηνύματα κλπ, αλλά έχουν κάτι άλλο! ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΕΡΕΥΝΑ, και συγκλονιστική πλοκή (δεν μιλάω μόνο για τον Brown φυσικά, που τον βάζω τελευταίο στο είδος του).
    Δεν καταλαβαίνω γιατί είναι κακό να τα διαβάζουμε όμως? Εγώ στην παραλία κάτι τέτοιο θέλω να διαβάζω, και όχι το Πορτραίτο του Dorian Gray (τραγικό βιβλίο κατ' εμέ)...

    Απλά για μένα το ζητούμενο είναι να ξέρουμε τι διαβάζουμε, τι ακούμε, τι βλέπουμε κλπ, και να ξέρουμε για πιο λόγο το κάνουμε, τι θέλουμε να αποκομίσουμε (πχ μόνο διασκέδαση), και να έχουμε και άλλες επιλογές στο ράφι, και φυσικά μυαλά, αυτιά, μάτια ανοιχτά!



    Καλημέρα σας!

    Τόσο καιρό δεν είχα υπολογιστή και ήταν αδύνατο να απαντήσω.

    Όσον αφορά τα βιβλία του Harry Poter,συγγνώμη αλλά στην άποψή μου θα επιμείνω.Απο τη στιγμή που παρουσιάζει κάτι ουτοπικό ως πραγματικό είμαι κάθετη πως όσα μηνύματα και να θέλει να περάσει χάνονται στις λεπτομέρειες.Επίσης,πολλές φορές αν κάτι δεν σε συγκινεί και θες να το κρίνεις αντικειμενικά προσπαθείς να το δεις σφαιρικά.Αυτό προσπάθησα να κάνω κι επέλεξα το τελευταίο βιβλίο θέλοντας να δω αν στην πιο ώριμη καμπή της επταλογίας δεν είδα κάποια διαφορετική προσέγγιση σε θέματα όπως αυτά που είπες.Δεν ζούμε σε χαζοχαρούμενο κόσμο που μόνο οι μάγοι κάνουν κακό.

    Και η ποιότητα δεν φαίνεται μόνο στα βιβλία που κανείς διαβάζει αλλά στο πώς μπορεί να ερμηνεύσει το νόημα του.Στο αν μπορεί να διακρίνει τεχνοτροπίες και ούτω καθεξής.Και στο εν λόγω βιβλίο δεν συνάντησα τίποτα τέτοιο.

    Επίσης,για να είμαι ειλικρινής,αν πάω παραλία δεν θα έχω το νου μου στο βιβλίο που διαβάζω γιατί ανθρώποι είμαστε θα πάει το μάτι μας κι αλλού.άρα πολύ κουλτουριάρικη η ιδέα του να διαβάζεις βιβλίο στην παραλία και αρκετά δήθεν.

    Ο χρόνος είναι πολύτιμος και δεν είμαι σε διάθεση να τον σπαταλάω σε πράγματα που δεν έχουν να μου δώσουν τίποτα.

    absurbus_delirium δεν θα τους το πώ καν!Θα με λιντσάρουν οι λυσασμένες!