Φυσικά και υπάρχουν άνθρωποι που μπορεί να μη τους αρέσει ο Νταλάρας. Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι δε μου αρέσει ο Νταλάρας. Δικαίωμά μου είναι να μη μ' αρέσει, και δικαίωμά μου είναι να λέω ότι δε μου αρέσει για κάποιους λόγους που μπορεί να έχω. Μπορεί για παράδειγμα να μη μου αρέσει η μουσική του, η φωνή του... Από τη στιγμή που ξέρω γιατί δε μου αρέσει και το τεκμηριώνω είμαι σωστή. Άλλωστε αυτά είναι γούστα. Ωστόσο δε μπορώ, επειδή δε μου αρέσει εμένα, να αμφισβητήσω ότι είναι ένας μεγάλος καλλιτέχνης, και να τον ισοπεδώνω με τη μουσική που προβάλλεται σήμερα από την τηλεόραση! Το θέμα όμως είναι ότι πολλοί δεν ξέρουν να σου πουν για ποιό λόγο δε τους αρέσει ο Νταλάρας, αλλά αν τους ρωτήσεις η απάντηση θα είναι "γιατί έχω ακούσει που λένε ότι τάδε". Δεν έχουν κάποιο πρωσωπικό λόγο για τον οποίο να μη τους αρέσει, αλλά ακολουθούν τη μόδα. Τι είναι τώρα στη μόδα; Είναι να βρίζουμε τον Νταλάρα; Για να είμαι λοιπόν "in" (για να χρησιμοποιούμε και τις εκφράσεις) βρίζω κι εγώ τον Νταλάρα. Ε, λοιπόν αυτό, και μόνο αυτό είναι που με τσατίζει εμένα! Αν έχεις ρε φίλε να μας πεις τεκμηριωμένα έναν λόγο, πες τον, αλλιώς άσ' το καλύτερα...
Υ.Γ.: Λέω συγκεκριμένα για τον Νταλάρα, επειδή αναφερθήκαμε. Θα μπορούσε να ήταν η Αλεξίου, ο Πάριος, ο Καζαντζίδης, ο Μπιθικώτσης, ο Θεοδωράκης...
Υ.Γ.2: Δημήτρη, για να μην παρεξηγηθούμε, όπου χρησιμοποίησα παραπάνω β' ενικό φυσικά δεν εννοούσα εσένα, γενικώς μιλάω.