Ο πιο παρεξηγημένος φιλόσοφος της Αρχαίας Ελλάδας. Παρεξηγημένος, τόσο από τους ακολουθους διαφορετικών φιλοσοφικών ρευμάτων, όσο και από εκείνους που στην φιλοσοφιά του "κήπου Επικούρειου" δικαιολόγησαν και δικαιολογούν την ηδονική ζωή.
Ο Επίκουρος έζησε απλά και λιτά, χωρίς ανέσεις και εκτροπές. Η φιλοσοφία του, την οποία και εφάρμοσε με προσήλωση σε εκείνη, απαντά στο μέτρο μεταξύ πόνου και ηδονής στην ζωή. Επικεντρώνει στην ελάττωση του πόνου και στην ανάπτυξη ευδαιμονίας σε κάθε πτυχή της ζωής. Δέχεται ότι η ηθική του ανθρώπου βασίζεται στην ατομική ευδαιμονία, και το δίκαιο δεν είναι ηθική αξία αλλά μέτρο κατανομής της ύλης. Η συνολική κοσμοθεώρησή του βασίζεται στη φυσική του Δημόκριτου (κατανομή της ύλης στο κενό) και ήταν ο πρώτος που διατύπωσε την πρωτότυπη "θεωρία του χάους" (σχήμα λόγου) δεχόμενος τον ωκεανό των αλληλοσυσχετισμών των υλικών ιδιοτήτων. Ως υλιστής, υποστήριζε την υλοκετρική θεώρηση του κόσμου, απαρνούμενος κάθε τί μεταφυσικό και θεϊκό. Αποτέλεσε το φιλοσοφικό ίνδαλμα του Διαφωτισμού.
Το τραγικό είναι ότι η "αρρώστια του ηδονισμού" με τον καιρό σάρωσε και τις ερμηνείες της φιλοσοφικής προσέγγισης του Επίκουρου. Ξαφνικά μετατράπηκε στον υμνητή του σεξ και των απολάυσεων. Αντίθετα, ο Επίκουρος διαχώριζε τις ηδονές σε "καταστηματικές" και "κατά κίνησιν". Τις "κατά κίνησιν ηδονές" (φαγητό, σεξ, χαλαρότητα κλπ.) τις θεωρούσε "δευτεροκλασάτες", όπως και όλοι οι προηγούμενοι φιλόσοφοι ("Αρκεί ν' αποβάλει από την ζωή του την ιδέα της ριψοκίνδυνης ευτυχίας, που υπόσχεται η παράφορη φύση των «κατά κίνησιν» ηδονών, και να περιοριστεί στην σιγουριά που συνεπάγεται ο μετρημένος χαρακτήρας των καταστηματικών ηδονών."). Η πραγματική ηδονή (καταστασιακή) ήταν μία αμιγώς πνευματική κατάσταση ευδαιμονίας. Υποστήριζε, δε, ότι όταν δεν μπορούμε να πετύχουμε την καταστηματική ηδονή, τότε προσπαθούμε να γεμίσουμε τα κενά μας με την "κατά κίνησιν".
Εκείνος που θα ψάξει πραγματικά τη φιλοσοφία του Επίκουρου, θα βρει αυτά που καθρεφτίζονται και στη ζωή του φιλόσοφου: μέτρο, λιτότητα, απλότητα, πνευματικότητα. Όπως έχω αναφέρει και στο τόπικ με τους φιλοσόφους της Αρχαίας Ελλάδας, όλοι οι φιλόσοφοι παίζουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της νόησης. Αρκεί να μελετήσουμε τί ακριβώς δίδασκαν αλλά και έπρατταν.
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 07-09-2008 18:20 ]