Ο Νικόλας ήταν καλλιτέχνης, όσοι έχουμε κάποια σχέση με τέτοιου ειδικά είδους μουσιή είμαστε περίεργοι, δύσκολοι και τόσο γοητευτικοί.
Γινόμαστε εριστικοί αρνητές κυκλοθιμικοί και πολλές φορές εγωιστές, έτσι είναι η μοίρα της τέχνης αν δεν απομονωθείς απο το πλήθος θα είσαι μάζα αν δεν αποποιηθείς το προσωπείο του καθωσπρέπει δεν κάνεις μουσική ή τέχνη απλά κοροιδεύεις τον εαυτό σου όσο κι αν πουλάς.
Ο Νικόλας ήταν εγωιστής ψώνιο παρτάκιας αυτοκαταστροφικός αλλαζόνας -κάτι που άλλαξε άρδην απο τον φόβο της μίζερης κοινωνίας-( όποιος τα θεωρήσει προσβλητικά αυτά είναι άσχετος με την τέχνη και με τον Νικόλα) μόνο έτσι μπορεί να βγεί το κόσμημα της πραγματικής μας ψυχής χωρίς άμυνες και ανελευθερία , μόνο έτσι θα γεννηθεί και θα αποτυπωθεί ο λόγος η σκέψη η μουσική ο χορός κλπ. με την ανηλεή πάλη και την σύγκρουση με τον εαυτό μας και τους γύρω μας, όχι όμως με αυτούς που θα ασχοληθούν πραγματικά μαζί μας αυτοί θα περάσουν την δοκιμασία και το παιχνίδι.
Ο Νικόλας μας κορόιδευε και γέλαγε με την κατάντια του κόσμου μας και καλά έκανε...όμως κάπου τα πράγματα ξέφυγαν...όταν δεν μπαίνεις σε καλούπια είσαι ανεξέλεγκτος...η κλωστή μεταξύ παράνοιας-λογικής είναι πολύ λεπτή....δεν άντεξε το απίστευτο μυαλό του τόση δύναμη...έσκασε...και λυτρώθηκε για πάντα....
Όπως και να χει όμως μας έμειναν τα τραγούδια του για να δείχνει σε κάποιους που δεν έχουν αλλοτροιωθεί ακόμα πόσο μοναδικός ήταν....και πόσο μοναδικοί είμαστε ακόμα...ακόμα υπάρχουν ελπίδες...