Θάνος Μικρούτσικος ή Σταμάτης Κραουνάκης?

Όπως αναφέρθηκε ήδη δεν συγκρίνονται 2 τοσο διαφορετικοί δημιουργοί.

Και οι 2 πολύ καλοί σε αυτό που ο καθένας κάνει.

πως γεννήθηκε αυτή η απορία???

Το οτι ένας Καλλιτέχνης έχει διατελέσει υπουργός ακυρώνει αυτόματα όλο το έργο  και τη προσφορά του; Μήπως πρέπει να ξεχωρίζουμε λίγο τα πράγματα;

Και νομίζω οτι ,όπως κι άλλοι προανέφεραν, το topic δεν έχει λόγο ύπαρξης.Είναι σαν να

συγκρίνεις την καρμπονάρα με το προφιτερόλ. Και τα δυο υπέροχα, ανάλογα με τα γούστα βέβαια, αλλά με πιό κριτήριο να τα συγκρίνεις;

Α φιλε stam82 εδω θα μου επιτρεψεις να επέμβω σαν μαγειρας...
Έχουν πολλα περισσότερα κοινα απ' οσο νομίζεις!!

'Οπως έγραψα και σε ένα άλλο άτομο: 

Το πως βλέπω εγώ κάποιον καλλιτέχνη είναι ολότελα διαφορετικό. Γι'αυτό και έχω βάλει κάτι τύπους όπως ο Νικόλας Άσιμος πολύ ψηλά. Και αυτοί είναι απειροελάχιστοι.

Η μάζα όμως έχει άλλα στάνταρτς. Καταπίνει όλα τα ευκολοχώνευτα και γενικώς ότι προσφέρεται. Το να κάτσω να μιλήσω ενδελεχώς για τον Κραουνάκη ή τον Μικρούτσικο, δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι.

Γενικώς το έντεχνο πάντα μου καθόταν στο στομάχι. Η σαπίλα που κυριαρχεί εκεί μέσα, δεν συγκρίνεται ούτε με τον χειρότερο σκυλά.

Ας είναι καλά η άλλη ξεφτιλισμένη, η (πλούσια) κρατικοδίαιτη φίλη τους που τους φιλοξενεί στην τηλεόραση...

O Κραουνάκης σίγουρα δεν είναι το χυδαιότερο παράδειγμα κρυφοδεξιού. Υπάρχουν και χειρότεροι.

Απεικονίζει λοιπόν με τον τρόπο του την αισθητική της πλειοψηφίας (ποιάς πλειοψηφίας θα μου πεις...)

Αυτής της πλειοψηφίας που σκότωσε τον Αλέξη. Και τώρα συνηγορεί κατά.

Υποκριτής του κερατά λοιπόν.

Ας πηγαίνουν οι θαυμαστές του (και ο προεδράρας της δημοκρατίας να τον βλέπουν στα μέγαρα μουσικής).

Οι "ψαγμένες" δηλώσεις του ενίοτε, μόνο γέλωτα προκαλούν (αν σκεφτούμε τα βαθύτερα πιστεύω του ατόμου, έτσι όπως φαίνονται στην πράξη...)

Τα ίδια πάνω-κάτω ισχύουν και για τον Μικρούτσικο. Απλά αυτός είχε άλλη πορεία...εκλεπτυσμένη...(sorry...εκλε-φτυσμένη ήθελα να πω...)

Και οι δυο μπορουν ανετα να καουν δημοσια δαπανη μπροστα στον Αγνωστο στρατιωτη με την προεδρικη φρουρα στην εντολη παρα ποδα και την μπαντα του δημου Αθηναιων να παιζει ποτ-πουρι τα τραγουδια τους εναλλαξ.

Γιατι οταν τα φωτα σβηνουν μενουν μονο οι νοτες.......και τα λεφτα.

Πώς καταφέρνεις και σε ένα τόπικ που εξετάζει το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα κάποιων συνθετών,  να το εκμηδενίζεις με μη- καλλιτεχνικά επιχιερήματα; Διαφωνώ κάθετα σε όσα λες κι επίσης δεν μου δίνεις κανένα πάτημα να τα δεχθώ ως "μια άλλη άποψη". Μπορείς να περιοριστείς στο αποτέλεσμα της δουλειάς τους και να μας πείσεις πως τσάμπα τους δίνουμε σημασία τόσα χρόνια;

Άσε τα υπόλοιπα για ένα τόπικ εκτός των Μουσικών συζητήσεων. Και στο κάτω κάτω ο Άκης Πάνου φονιάς κατέληξε. Αυτό αναιρεί την καλλιτεχνική του υπόσταση;

Συμφωνώ απόλυτα....και διαφωνώ απόλυτα με τον freakhood...όπως ειπώθηκε και πιό πάνω, άκου πρώτα τον Σταυρό του Νότου κ βλέπουμε....άλλο αν δεν σου αρέσει τέτοιο είδος μουσικής...όχι όμως πως δεν θεωρούνται καλλιτέχνες αυτοί οι σπουδαίοι δημιουργοί...

-----------------
To accomplish much, you must first lose everything...

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : jorge στις 17-12-2008 14:08 ]

Τον Άκη Πάνου τον έχω σε μεγαλύτερη εκτίμηση. Άλλοι είναι οι πραγματικοί φονιάδες.

Ενταξει.

Νομίζω οτι έδωσες την πιο ουσιαστική και πλήρη απάντηση που θα μπορούσε να δώσει κάποιος.Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου!

Σίγουρα η καλλιτεχνική υπόσταση του καθενός (αλλά και των δύο ταυτόχρονα) δεν μπορεί να κριθεί με ατυχή παραδείγματα, ούτε με αντιπαραβολή προσωπικών τους -έστω ατυχών- επιλογών. Ομολογώ ότι δεν διάβασα το topic από την αρχή όπως επίσης ομολογώ πως και τους 2 τους εκτιμώ ως καλλιτέχνες και κάπου πήρε το μάτι μου ένα όμορφο γυναικείο avatar να υπογραμμίζει πως είναι σα να συγκρίνεις προφιτερόλ με καρμπονάρα. Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο και επίσης φίλε μάγειρα, δεν θα φάω ΠΟΤΕ καρμπονάρα ΜΑΖΙ με το προφιτερόλ, όσα κοινά και αν έχουν!

Μουσική με έντονο άρωμα αλμυρού ταξιδιού από τον Μικρούτσικο, θερινή πανέμορφη νυχτερινή νότα στη πόλη ο Κραουνάκης. Για μένα τουλάχιστον.

Τα περί σαπίλας με βρίσκουν κάθετα αντίθετο ως επιχείρημα, {ΌΧΙ γιατί δεν είναι αληθινά-ο φίλος που τα γράφει και αλήθεια λέει και επιπλέον είναι πολύ καλό να διαβάζουμε διαφορετικές απόψεις για όλα τα θέματα,} αλλά γιατί στερούνται συναισθηματικού τεκμηρίου στη προκειμένη ερώτηση.

θανος ρε παιδια!!! οχι πως δεν ειναι καλοι και οι δυο αλλα μονο και μονο η μελωποιηση του καββαδια οταν μαλιστα ολοι τον σνομπαραν για το εργο αυτο τον ανεβαζει σε αλλο επιπεδο......

Αναμφισβήτητα ο Θάνος Μικρούτσικος και ο Σταμάτης Κραουνάκης είναι δύο καλλιτέχνες με έργο ανθεκτικό στον χρόνο. Εκπροσωπούν όμως διαφορετικούς κόσμους και ως εκ τούτου οποιαδήποτε ποιοτική σύγκριση μεταξύ τους είναι νομίζω άσκοπη. Ο καθένας μας έχει τις ιδιαίτερες προτιμήσεις του σε ορισμένους καλλιτέχνες, όμως αυτό δε σημαίνει ότι μπορεί να αγνοήσει την προσφορά κάποιων άλλων με ευρεία αποδοχή από το κοινό και μάλιστα επί σειρά δεκαετιών. Ας μη λησμονούμε ότι δε μιλάμε για άλογα που παραβγαίνουν στον ιππόδρομο αλλά για δύο σημαντικούς συνθέτες με βαθιά μουσική παιδεία.

Προσωπικά δεν είμαι φανατικός θαυμαστής κανενός εκ των δύο αλλά αν έπρεπε οπωσδήποτε να εκφράσω την προσωπική μου προτίμηση θα έλεγα ότι κλίνω πιο πολύ προς το μέρος του Κραουνάκη. Και ο λόγος είναι ότι κάποια τραγούδια του όπως τα "Κόκκινα γυαλιά" και το "Αυτή η νύχτα μένει" με έχουν αγγίξει περισσότερο σε σχέση με πολλές μεγάλες επιτυχίες του Μικρούτσικου. Επίσης θεωρώ ότι ο δίσκος "Κανονικά", που έβγαλε ο Κραουνάκης το 1984, είναι ένας από τους καλύτερους που έχουν εκδοθεί ποτέ στην Ελλάδα και πολύ προχωρημένος για την εποχή του. Όμως είναι δυνατόν να αγνοήσει κανείς δουλειές-σταθμούς στην ελληνική μουσική όπως είναι ο "Σταυρός του Νότου" ή το "Στου αιώνα την παράγκα"; Σαν μία γενικότερη θεώρηση από μουσικολογικής πλευράς θα έλεγα ότι ο Μικρούτσικος είναι περισσότερο "ρυθμικός" συνθέτης ενώ ο Κραουνάκης ρίχνει το βάρος κυρίως στην προβολή της μελωδικής γραμμής.

Όσο για την αναφορά που έγινε παραπάνω στο γεγονός ότι ο Μικρούτσικος διετέλεσε υπουργός πολιτισμού επί ΠΑΣΟΚ, δεν καταλαβαίνω γιατί αυτό μπορεί να αναιρέσει την καλλιτεχνική του υπόσταση. Με την ίδια λογική θα πρέπει να στρέψουμε τα πυρά μας και εναντίον του Μίκη Θεοδωράκη ο οποίος εν έτει 1990 συνεργάστηκε με τη Νέα Δημoκρατία και εξελέγη βουλευτής. Να τον ρίξουμε λοιπόν και αυτόν στον Καιάδα; 

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Crocodile στις 30-12-2008 23:20 ]

Εννοείται.